Κυπριακό αέριο σε Ευρώπη και Ασία

Σε συνεργασία με Ισραήλ και Αθήνα προσβλέπει ο Νίκος Αναστασιάδης και δηλώνει στην «Κ»: «Δεν τίθεται θέμα αγωγού από την Τουρκία»

Συνέντευξη στους Α. Παρασχο, Γ. Αντωνιου, Π. Τσαγγαρη, Μ. Περσιανη
Οι σχεδιασμοί της Λευκωσίας στο ενεργειακό δεν ανατρέπονται από αποφάσεις τρίτων ούτε και εξαρτώνται από όποιες σκοπιμότητες ενδεχομένως να εγερθούν στο τραπέζι των συνομιλιών για λύση του Κυπριακού, ξεκαθαρίζει ο Κύπριος πρόεδρος σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Κ» Κύπρου. Παραμονές της έναρξης της νέας προσπάθειας για λύση ο κ. Νίκος Αναστασιάδης στέλνει σαφές μήνυμα προς την Αγκυρα ότι «δεν μπορεί να υπάρχει εμμονή στην ύπαρξη δύο κρατών και να αναμένουν ότι θα ωφεληθούν οι Τουρκοκύπριοι». Παράλληλα, αναφέρεται στη συνεργασία με την Αθήνα και το Τελ Αβίβ στον ενεργειακό τομέα και εκφράζει την εκτίμηση ότι η Κύπρος προσφέρεται ως πηγή προμήθειας αερίου, όχι μόνον προς Ευρώπη αλλά και προς Ασία.

Παιγνίδια διεθνούς ισχύος επί του Συριακού Ζητήματος

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ
Μετά την πρόταση των Ρώσων για διαπραγμάτευση επί του χημικού οπλοστασίου του Άσαντ, οι ΗΠΑ εισήλθαν σε ένα πλαίσιο μινιμαλιστικών απαιτήσεων σε σχέση με την αρχική τους στάση. Από την Ουάσιγκτον εκπέμπονται συγκεχυμένα μηνύματα σχετικά με τις προθέσεις του Ομπάμα έναντι της ρωσικής πρότασης.

Βίοι Παράλληλοι

Οι εξελίξεις στην Τουρκία-Κουρδικό και η ιερή υποχρέωση όλων μας

Βίοι Παράλληλοι Παλαιστινίων-Κούρδων, δεν είναι τυχαίο ότι ο μέχρι πρότινος υπ.αριθ.Νο2 του ΠΚΚ Μουράτ Καραγιλάν στο Βιβλίο του "Ανατομία του Πολέμου στο Κουρδιστάν" κάνει ειδική μνεία στον αγώνα των Παλαιστινίων για ίδρυση  ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους.Όσοι παρακολουθούν μέ παγωμένο αίμα τις εξελίξεις θα έχουν αντιληφθεί πως Ισραήλ και Παλαιστίνη έρχονται όλο και πιο κοντά την ώρα που γύρω τους επικρατεί το απόλυτο χάος με συγκρουσιακές καταστάσεις μεταξύ θρησκευτικών δογμάτων, μεταξύ οπαδών ίδιων θρησκευτικών δογμάτων και μεταξύ εθνοτήτων

Ο Πινοσέτ, ο Μπερλινγκουέρ και ο δημοκρατικός κομμουνισμός

Παναγόπουλος Αργύρης

«Εμείς τώρα έχουμε την κυβέρνηση. Αργότερα θα πάρουμε την εξουσία» είχε πει ο Σαλβαντόρ Αλιέντε τον Μάιο του 1971 στον απεσταλμένο του γαλλικού περιοδικού «Εξπρές» Εντουάρ Μπελμί. Τον Μάιο του 1973 με το 43,5% η «Λαϊκή Ενότητα» κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές και μετά από έξι μήνες ο Αλιέντε έπεφτε νεκρός μέσα στο προεδρικό μέγαρο της "Λα Μονάδα" πολεμώντας σχεδόν μόνος του για τη δημοκρατία και την ελευθερία.To πραξικόπημα στη Χιλή αποτέλεσε ένα μεγάλο σοκ ιδιαίτερα για την ευρωπαϊκή Αριστερά, που πίστευε ότι η κυβέρνηση Αλιέντε και τα εργατικά κόμματα που τη στήριζαν αποτελούσαν ένα νέο αυτόνομο παράδειγμα για μια πορεία διεύρυνσης της δημοκρατίας με σοσιαλιστική προοπτική. Χωρίς τη μετωπική κατάληψη των Χειμερινών Ανακτόρων. Σε μια ήπειρο δοκιμασμένη από τις στρατιωτικές δικτατορίες και τις μπανανοδημοκρατίες.Η εμπειρία της "Λαϊκής Ενότητας" δεν ήταν άγνωστη στην Ευρώπη, γιατί αποτέλεσε ένα είδος "Λαϊκού Μετώπου" του 1935-36, μόνο που η Αριστερά δεν κατάφερε να προτείνει μια δική της "θεωρία του κράτους", όπως φάνηκε ξεκάθαρα στην Ισπανία και αργότερα στη Χιλή.

Η επιφυλακτικότητα Ομπάμα και η διπλωματική ρελάνς του Πούτιν

Χαρίτος Πάνος Στα τόσα χρόνια που διαμένω στην περιοχή, δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε τους Αμερικανούς διπλωμάτες να δυσκολεύονται να απαντήσουν, έστω και ανεπίσημα, για τα τεκταινόμενα και ειδικότερα για τα ζητούμενα της διπλωματίας τους.Το σίριαλ της αμερικανικής εμπλοκής στη Συρία εξακολουθεί. Η αλήθεια είναι πως η προσπάθεια για ερμηνεία των χειρισμών του Μπάρακ Ομπάμα δεν είναι ό,τι πιο εύκολο. Ξεκίνησε από ένα συμβολικό χτύπημα, εξελίχθηκε σε μυστική διπλωματία με τη Μόσχα, συνεχίστηκε με διμερείς επαφές για εξεύρεση ειρηνικής λύσης και τείνει να μετατραπεί σε διπλωματική νίκη του Βλαντιμίρ Πούτιν, υπό τις ευλογίες του Αμερικανού προέδρου.

Πολιτική βία και κοινό έγκλημα

Δεν είναι η πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της χώρας μας που η πολιτική αντιπαράθεση, η αναμέτρηση διαφορετικών ιδεολογιών, η σύγκρουση συμφερόντων είναι τόσο έντονη που ξεφεύγει από τα όρια της ευπρέπειας. Οι εντάσεις, η έλλειψη υπομονής και ψυχραιμίας, η απόγνωση για πολλούς, η οργή άλλων δημιουργούν ένα ιδιαίτερα εύφλεκτο μείγμα που περιμένει μια απλή σπίθα να ανάψει για να παραδοθεί ολόκληρος ο κοινωνικός ιστός στις φλόγες.Ομως εδώ αντιμετωπίζουμε πια κάτι διαφορετικό. Η εγκληματική επίθεση των χρυσαυγιτών εναντίον των μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα δεν είναι τυχαίο περιστατικό ούτε πρέπει να θεωρηθεί ως τέτοιο.

O διώκτης της Χρυσής Αυγής χτυπά την πόρτα της Νέας Υόρκης

Επειτα από ακριβώς 20 χρόνια ρεπουμπλικανικής κυριαρχίας, τα κλειδιά της Νέας Υόρκης αναμένεται να επιστρέψουν στα χέρια ενός Δημοκρατικού ο οποίος μάλιστα, πέρα από ένθερμος υπερασπιστής των δημοκρατικών ελευθεριών, τυγχάνει φιλέλληνας και... ορκισμένος εχθρός της Χρυσής Αυγής.

«Δεν είσαστε ευπρόσδεκτοι», είχε δηλώσει ο Ντι Μπλάζιο κρατώντας στα χέρια του φωτογραφία με την αφίσα που διαφήμιζε την πρόθεση της Χρυσής Αυγής να ανοίξει γραφεία στη Νέα Υόρκη.

Η «ΕΙΔΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ» ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΙΙ) * Αλλαγή πολιτικής κουλτούρας, η πρόκληση για την Αριστερά

ΤΟΥ ΧΡΟΝΗ Ι. ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ

Σήμερα οι πάντες συμφωνούν ότι η Ελλάδα βιώνει μία τεραστίων διαστάσεων πολυεπίπεδη κρίση. Κι όμως, οι πολίτες έχουν κλειστεί στα καβούκια τους, νιώθοντας ανίκανοι ή απλά απρόθυμοι να αντισταθούν στις δυνάμεις που συμμετέχουν στην οικονομική και κοινωνική αποσύνθεση της χώρας. Προφανώς αισθάνονται ότι η αμφισβήτηση των υφιστάμενων συνθηκών δεν θα παράγει άμεσα απτά οφέλη για τους ίδιους. Αυτή είναι η αποθέωση μιας εγωκεντρικής, εγωιστικής κουλτούρας.

Η «ΕΙΔΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ» ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ(*)

Του ΧΡΟΝΗ Ι. ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ 

Αναγκαία η αλλαγή πολιτικής κουλτούρας Από την αρχή της κρίσης της Ευρωζώνης, οι ευρωπαϊκές αρχές και ένα μεγάλο μέρος των μέσων ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο τονίζουν με έμφαση ότι η Ελλάδα αποτελεί μια «ειδική περίπτωση». Πράγματι, η επιμονή της απεικόνισης της Ελλάδας ως μοναδικής περίπτωσης συνεχίστηκε ακόμα και όταν άλλες χώρες της Ευρωζώνης κατέληξαν στην «αγκαλιά» του ευρωπαϊκού μηχανισμού διάσωσης και υποβλήθηκαν επίσης σε αδίστακτα μέτρα λιτότητας ως μέσο για την επίτευξη της δημοσιονομικής προσαρμογής και μιας υποτιθέμενης επιστροφής στην ανάπτυξη.

Γαλλικές παραφωνίες με την καταστροφή της Σμύρνης

Το ζήτημα της ευθύνης της μεγάλης πυρκαγιάς της Σμύρνης ήταν θέμα-ταμπού, το οποίο δεν ήθελαν οι ισχυροί εκείνης της εποχής να ερευνήσουν σοβαρά...

ΤΟΥ ΕΡΒΕ ΖΟΡΖΕΛΕΝ*

Το ότι καταστράφηκε η Σμύρνη τέσσερις μέρες μετά την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων του εθνικιστή ηγέτη Μουσταφά Κεμάλ πασά και πέντε μέρες μετά το τέλος της ελληνικής διοίκησης της πόλης, πρέπει να είναι πασίγνωστο. Ξέρουμε επίσης ότι το ζήτημα της ευθύνης της πυρκαγιάς ήταν θέμα-ταμπού, το οποίο δεν ήθελαν οι δυνατοί εκείνης της εποχής να ερευνήσουν σοβαρά.

Η ΑΟΖ, η Αίγυπτος και η ελληνική προεδρία

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η συμφωνία για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην Αίγυπτο και την Ελλάδα για την οριοθέτηση της ΑΟΖ είναι χωρίς αμφιβολία μια σημαντική εξέλιξη.Βέβαια, συζητήσεις για την οριοθέτηση της ΑΟΖ ανάμεσα στις δύο χώρες είχαν γίνει και παλαιότερα, επί κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή. Τότε όμως η αιγυπτιακή πλευρά είχε, από ένα σημείο και μετά, αρχίσει να επιδεικνύει μια απροθυμία, για να το θέσω ευγενικά, προφανώς διότι επηρεαζόταν από τις «υπόγειες διαδρομές» που διατηρούσε με την Τουρκία, με αποτέλεσμα οι συνομιλίες εκείνες αρχικά να ατονήσουν και στη συνέχεια να παγώσουν.

Πονοκέφαλο προκαλεί στον Ερντογάν ο μη πόλεμος

Του ΑΡΗ ΑΜΠΑΤΖΗ

«Οι δυτικές χώρες φρέναραν όταν είδαν ότι ενισχύονται στη Συρία οι οργανώσεις που συνδέονται με την Αλ Κάιντα και έτσι η Τουρκία βρέθηκε οφσάιντ». Η διαπίστωση ανήκει στον πρώην υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Γιασάρ Γιακίς. Η Αγκυρα υπήρξε ακραίος υποστηρικτής της στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία και τώρα προσπαθεί να συμμαζέψει τα πράγματα.

Το Καθεστώς Μπασάρ Άσαντ της Συρίας και οι Κούρδοι

Σημαντικά στοιχεία αναφορικά με το Κουρδικό ζήτημα της Συρίας προκύπτουν απο δημοσίευμα της Ηλεκτρονικής εφημερίδας Rudaw το οποίο φιλοξενεί δηλώσεις του Κούρδου Βουλευτή της Συρίας Omar Ose  .Το πρώτο στοιχείο είναι  η άρνηση της Κουρδικής Ηγεσίας του Δυτικού Κουρδιστάν αλλά και του Νοτίου Κουρδιστάν να συναντηθεί με τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ Άσαντ πριν ενάμιση χρόνο .Οι Κούρδοι  του Δυτικού Κουρδιστάν φέρεται να  αρνήθηκαν καθώς πίστευαν πως το καθεστώς Άσαντ θα καταρρεύσει εντός δύο εβδομάδων.Για το Νότιο Κουρδιστάν το καθεστώς Άσαντ αντιλαμβάνεται τις δεσμεύσεις του απέναντι σε ΗΠΑ,Τουρκία και Συρία και κατανοεί απόλυτα την μη αποδοχή της πρόσκλησης για συνάντηση του προέδρου της Κουρδικής Περιφερειακής Διοίκησης του Νοτίου Κουρδιστάν Μασούντ Μπαρζανί με τον  πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ Άσαντ

Γιατί δεν μπορεί να «κηρυχθεί» ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος

Μετά την πρόσφατη Σύνοδο των G20 στο παλάτι του Μέγα Αρχιδούκα Κωσταντίνου Πάβλοβιτς στη Στρέλνα της Αγίας Πετρούπολης, διάφορες απόψεις εμφανίστηκαν περί αναβίωσης του Ψυχρού Πολέμου. Είναι αυτό πιθανό; Η απάντηση είναι αρνητική. Σε σχέση με τις ΗΠΑ η Ρωσία είναι λιγότερο ισχυρή και σε σχέση με τη Ρωσία οι ΗΠΑ είναι ισχυρότερες. Αξίζει να προσεχθεί η άμεση σύγκριση των φορτίων ισχύος στην οποία καταλήγω μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, βασιζόμενος στην κομβική αρχή της Θεωρίας των Διεθνών Σχέσεων ότι η ισχύς είναι μια έννοια αναλογικώς νοούμενη και συγκριτικώς αποτυπωμένη.