Στα σκαριά η συνεργασία των μυστικών υπηρεσιών Τουρκίας – Ισραήλ Σε τελικό στάδιο η συμφωνία εξομάλυνσης των σχέσεων των δύο χωρών

Την συνεργασία Ισραήλ – Τουρκίας στο τομέα των μυστικών υπηρεσιών προετοιμάζουν οι αρμόδιες υπηρεσίες των δύο χωρών. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην τουρκική εφημερίδα Χουριέτ ο γενικός πρόξενος του Ισραήλ στην Κωνσταντινούπολη Shai Cohen, τόνισε πως οι δύο χώρες θα πρέπει να αρχίσουν να μοιράζονται πληροφορίες από τις μυστικές υπηρεσίες προκειμένου να αντιμετωπίσουν την τρομοκρατία στην περιοχή.Τελικά δεν μπορούμε να αποφύγουμε την ενίσχυση των ανταλλαγών μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών και την ανταλλαγή πληροφοριών ακόμη και την συνεργασία σε επιχειρησιακή βάση για την εξάλειψη της απειλής (της ισλαμικής τρομοκρατίας)», ανέφερε ο Ισραηλινός αξιωματούχος.

Το έργο του «καλού» και του «κακού» σε επανάληψη

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βόλευε με την παρουσία του πολλούς, γι' αυτό και έκαναν και τα στραβά μάτια. Και τους Αμερικανούς και τους ισχυρούς Ευρωπαίους εταίρους μας, ακόμη και τους εντός Κύπρου αφελείς. Για χρόνια ΗΠΑ και Ε.Ε. (κάποια κράτη-μέλη και Κομισιόν) με διαφορετικές ατζέντες, κρύβονταν πίσω από το «νέο πρόσωπο» της Τουρκίας, τον «μεταρρυθμιστή» Ερντογάν, για να προωθούν τις πολιτικές τους σε συνεργασία με το καθεστώς του. Όλα αυτά, βέβαια, προ πολλού κατέρρευσαν από την πολιτική που ακολούθησε η Άγκυρα. Για πέραν της δεκαετίας η προσέγγιση των τρίτων, εν δυνάμει μεσολαβητών, στο Κυπριακό διαμορφώθηκε στη λογική της «καλής Τουρκίας»: Ο Ερντογάν παρουσιαζόταν να επιδιώκει λύση του Κυπριακού, τον εκδημοκρατισμό της χώρας και  την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Τουρκία η ανεξέλεγκτη “μοναξιά” του Ερντογάν και η Ελλάδα

Π. Καρβουνόπουλος -Γράφει ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΛΛΙΑΣ Πρέσβης επί Τιμή

Οι δρομολογημένες εξελίξεις στην Τουρκία απαιτούν πάνω απ’όλα ορθή διάγνωση. Απαιτείται δηλαδή καλή γνώση. Εύχομαι και ελπίζω να διαθέτουμε λειτουργικά εργαλεία πληροφόρησης. Κυρίως όμως ανάλυσης και πρόβλεψης.Ας μην σπεύσουμε πάλι να δώσουμε την δική μας λύση πριν οριοθετήσουμε το πρόβλημα.Η γενική ανάγνωση της απόφασης  αντικατάστασης του κ.Αχμέτ Νταβούτογλου είναι μόνο μια: πρόκειται για ανησυχητική αλλά όχι παντελώς απρόβλεπτη εξέλιξη, η οποία σφραγίζει την σταθερή πορεία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς την απόλυτη και συνάμα αυταρχική εξουσία. Είναι ένα ακόμη βήμα προς την καθιέρωση ενός πολιτειακού συστήματος στην γειτονική μας χώρα, όπου η διάκριση των εξουσιών θα υφίσταται τύποις μόνο.

Η επικίνδυνη “συμπόνια” ξένων μαχητών στη Τουρκία και ξένων διαδηλωτών στην Ελλάδα

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ

 Οι 14 συλληφθέντες στα έκτροπα που προκλήθηκαν στο συλλαλητήριο της Αθήνας την  Κυριακή, την ώρα που ψηφιζόταν στη Βουλή το ασφαλιστικό και το φορολογικό νομοσχέδιο, ήταν αλλοδαποί! Αναλυτικά  4 Γερμανοί, 2 Γάλλοι, 1 Αυστραλός, 1 Ουκρανός, 1 Ολλανδός και 3 Πολωνοί.Τι γύρευαν οι άνθρωποι αυτοί σε ένα συλλαλητήριο διαμαρτυρίας των Ελλήνων πολιτών για τα δυσβάσταχτα μέτρα που θα τους επιβληθούν;Ασφαλώς δεν ήρθαν από συμπόνια  .Δεν ήρθαν για να συμπαρασταθούν σε ένα λαό που υποφέρει τα πάνδεινα.  Ήρθαν για να προκαλέσουν επεισόδια. Δεν φτάνουν δηλαδή όσα κακά μας έκαναν τώρα θέλουν να μας αιματοκυλήσουν.

Η Τουρκική Δημοκρατία πνέει τα λοίσθια: Ας μην χύσουμε δάκρυα για τον Νταβούτογλου

Του Ντέξτερ Φίλκινς * Στις αρχές του 2012, πήγα να συναντήσω τον Αχμέτ Νταβούτογλου, τότε υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, στο ξενοδοχείο Willard της Ουάσινγκτον. Συναντηθήκαμε στον δεύτερο όροφο, σε ένα δωμάτιο που προορίζεται συνήθως για διπλωμάτες που ταξιδεύουν, γνωστό ως «η φωλιά». Ο Νταβούτογλου με υποδέχθηκε θερμά, μου πρόσφερε τσάι και με οδήγησε σε έναν καναπέ. Αλλά η συνέντευξη εξελίχθηκε σε καταστροφή. Εκείνη την εποχή έγραφα ένα κομμάτι για το New Yorker σχετικά με τον εντεινόμενο αυταρχισμό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τότε πρωθυπουργού της Τουρκίας. Ο Νταβούτογλου νόμιζε ότι θα μιλούσαμε αποκλειστικά για την εξωτερική πολιτική της χώρας του κι όταν τον ρώτησα για τους 70 δημοσιογράφους που κρατούνται στις τουρκικές φυλακές έσπευσε να υπερασπιστεί τον Ερντογάν.

Οταν ο σουλτάνος έδιωξε τον βεζίρη του

ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Την Πέμπτη 28η Απριλίου, ο Αχμέτ Νταβούτογλου βρισκόταν στο Κατάρ για επίσημη επίσκεψη. Η ημέρα ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για τον Τούρκο πρωθυπουργό, ο οποίος υπέγραψε συμφωνία με την κυβέρνηση του εμιράτου για τη δημιουργία κοινής στρατιωτικής βάσης Τουρκίας - Κατάρ στον Κόλπο. Ωστόσο, ο κ. Νταβούτογλου δεν πρόλαβε να χαρεί την επιτυχία του. Τα νέα που έφθασαν από την Αγκυρα τον χτύπησαν σαν αστροπελέκι: ούτε ένα ούτε δύο, αλλά 46 από τα 50 μέλη της εκτελεστικής επιτροπής του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) είχαν υπογράψει επιστολή, με την οποία ζητούσαν να του αφαιρεθεί η αρμοδιότητα διορισμού περιφερειακών ηγετών του κόμματος. Ενα «προνουντσιαμέντο» που ισοδυναμούσε με πολιτικό ευνουχισμό του Νταβούτογλου και το οποίο δεν θα μπορούσε να δρομολογηθεί χωρίς παρότρυνση από τον ισχυρό άνδρα της Τουρκίας και ιδρυτή του ΑΚΡ: τον Ταγίπ Ερντογάν.

Σοσιαλδημοκρατική δύσπνοια...

Η Σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη πάσχει από δύσπνοια, κρίση ταυτότητας, με τον ρόλο της ως δύναμης εξουσίας να μην είναι πλέον δεδομένος. Στην Αυστρία ο Φάιμαν παραιτήθηκε προχθές αναλαμβάνοντας το κόστος της ταπεινωτικής ήττας του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, ο υποψήφιος του οποίου στον πρώτο γύρο της προεδρικής εκλογής συγκέντρωσε ποσοστό 10%! Στη Γερμανία ο αντικαγκελάριος Γκάμπριελ, σε κατάσταση πανικού, προσπαθεί να βρει διαχωριστικές γραμμές και όρους κυβερνητικής συνεργασίας που να διαφοροποιούν το SPD από τη Χριστιανοδημοκρατία.