Η Τουρκία του Ερντογάν δεν θα εφαρμόσει καμία συμφωνία για το προσφυγικό και την Κύπρο

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν δεν πρόκειται ποτέ να μας αφήσει να πλήξουμε. Θα υποστηρίξω ότι η εκρηκτική του συμπεριφορά και ο ψυχοπαθητικός χαρακτήρας του είναι ένας συνδυασμός «θανάσιμος», ευχόμενος βεβαίως να βρεθεί θεραπεία για την περίπτωσή του, καθώς από τον αυταρχισμό του υποφέρει πρώτα ο πληθυσμός της χώρας και μετά τα κράτη που επηρεάζονται από την αρρωστημένη επιθετικότητα της Άγκυρας. Ο κ. Ερντογάν είναι ένας άνθρωπος που δεν κρατά ποτέ τον λόγο του, όπως λέμε στην Κύπρο, υπό την έννοια ότι υπογράφει συμφωνίες και δεν τις υλοποιεί ποτέ ή απλά τις αφήνει να ατονίσουν και να πεθάνουν. Τα παραδείγματα είναι πολλά, με πιo πρόσφατο τη συμφωνία για τερματισμό της προσφυγικής κρίσης, η οποία -ως γνωστόν- δεν πρόκειται να εφαρμοστεί, επειδή ο κ. Ερντογάν θεωρεί πως δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας του. Ο Πρόεδρος της Τουρκίας έχει απολέσει κάθε ίχνος εμπιστοσύνης και είναι αυτό το δεδομένο που προσπαθούμε να εξηγήσουμε στον κυπριακό λαό, που θα κληθεί να αποφασίσει στο νέο δημοψήφισμα την τύχη της πατρίδας μας.

“Η δημοκρατία είναι ένα μέσο δεν είναι στόχος”! Ο Ερντογάν δεν το ΄κρυψε ποτέ και το εφαρμόζει

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ-Όταν ο Ερντογάν ήταν Δήμαρχος του Μητροπολιτικού Δήμου Κωνσταντινούπολης είχε δώσει μια συνέντευξη στη δημοσιογράφο Nilgun Cerrahoglu (Μιλλιετ, Ιούλιος 1996) , στην οποία είπε: “Η δημοκρατία είναι ένα τραμ, πηγαίνει ως εκεί που πάμε εμείς. Εκεί αποβιβαζόμαστε. Η δημοκρατία είναι ένα μέσο δεν είναι στόχος, σκοπός”.Δεν έκρυψε ποτέ τα “δημοκρατικά”  του αισθήματα και παρόλα αυτά κατάφερε να πείσει την Ε.Ε να ανοίξει την αγκαλιά της  και να τον δεχθεί.  Η σχετική συμφωνία υπογράφηκε στο Ανκαρα Παλάς στις 16.12.2013. Βέβαια του ζήτησαν να εφαρμόσει μια σειρά μεταρρυθμίσεων τις οποίες έγραψε στα παλιά παπούτσια του.Τώρα που τα έκανε θάλασσα στη Μέση Ανατολή ζήτησε ξανά την αγκαλιά της Ευρώπης χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης το προσφυγικό.

Τέλος εποχής στη Γερμανία

Οι βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2017 θα είναι κατά πάσα βεβαιότητα το κλείσιμο δώδεκα ετών διακομματικής συναίνεσης ανάμεσα στους Χριστιανοδημοκράτες και τους Σοσιαλδημοκράτες. CDU-CSU και SPD συγκρότησαν δύο μεγάλους συνασπισμούς, τον πρώτο στην περίοδο 2005-2009 και τον δεύτερο στα τέλη του 2013, και επιπροσθέτως ακόμη και όταν η Μέρκελ επέλεξε ως εταίρο τους Φιλελεύθερους του Βεστερβέλε στην περίοδο 2009-2013, οι Σοσιαλδημοκράτες άφησαν το στίγμα μιας συναινετικής αξιωματικής αντιπολίτευσης που δεν διέφερε από κυβερνητικό εταίρο.

Μία Eurovision δεν σώζει την Ουκρανία

Του Κώστα Ράπτη-Στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, οι κανονισμοί που επιβάλλουν την αποφυγή πολιτικών αναφορών στους στίχους, παρακάμφθηκαν, εξασφαλίζοντας στην ουκρανική συμμετοχή το πρώτο βραβείο. Όμως στην πραγματική ζωή δύσκολα μπορούν να συγκαλυφθούν οι μεγάλες ανοιχτές προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Ουκρανία.

Τι ανησυχεί τις ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο

Του Κώστα Ράπτη-Στις συναντήσεις του στις ΗΠΑ, και ιδίως σε αυτήν με την υφυπουργό Εξωτερικών, αρμόδια για τις ευρωπαϊκές και ευρασιατικές υποθέσεις Victoria Nuland, ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς είχε την ευκαιρία να αντιληφθεί τις γεωπολιτικές προτεραιότητες της Ουάσιγκτον για την Ελλάδα. Όπως μεταδόθηκε, "τονίσθηκε από την αμερικανική πλευρά η σημασία που έχει η πολιτική και οικονομική σταθερότητα στην Ελλάδα για την ευρύτερη περιοχή, δεδομένου του κεντρικού ρόλου της χώρας μας στην αντιμετώπιση του προσφυγικού, στην προώθηση των σχέσεων Τουρκίας-Ε.Ε., αλλά και της ενεργούς της συμβολής στη διασφάλιση της περιφερειακής ειρήνης, της σταθερότητας και της ενεργειακής συνεργασίας”.

Κυοφορείται πολιτική κρίση στη Γερμανία;

Του Κώστα Ράπτη-Την Γερμανίδα καγκελάριο Angela Merkel θα μπορούσε βασίμως να χαρακτηρίσει κανείς ως τον πιο προνομιούχο πολιτικό αρχηγό στην Ευρώπη, δεδομένης της υψηλής δημοτικότητάς της και της σταθερότηταςτης κυβέρνησής της. Και όμως: από τους κλυδωνισμούς στον χώρο των Σοσιαλδημοκρατών εταίρων της, μέχρι τις διαιρέσεις στον συντηρητικό χώρο, όπου η βαυαρική Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU) για πρώτη φορά εξετάζει το μέχρι πρότινος ανήκουστο ενδεχόμενο ρήξης με το αδελφό κόμμα της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU), πληθαίνουν τα σημάδια ότι η πολιτική του "μεγάλου συνασπισμού” περνά "υπαρξιακή” δοκιμασία.

Η ειρωνεία της ιστορίας είναι βέβαια ότι η συγκυβέρνηση των δύο μεγάλων κομμάτων αποτέλεσε στη Γερμανία την προσφιλέστερη μέθοδο αποφυγής πολιτικών κρίσεων, καθώς πριν το σχηματισμό της τρέχουσας κυβέρνησης "μεγάλου συνασπισμού” είχαν προηγηθεί αυτές του 1966-69 και του 2005-2009. Όμως η συνταγή δείχνει να μην αποδίδει πια.

Η «μαύρη κωμωδία» του Ερντογάν και η σκυτάλη των Κεμαλιστών

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΚΚΡΕΜΟΥΣ, Η ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟ-ΟΘΩΜΑΝΙΣΜΟΥ
Πώς η τουρκική ιμπεριαλιστική πολιτική μπορεί να γίνει σύμμαχος της Κύπρου και αιτία εναλλακτικής στρατηγικής
· Πώς μπορεί ο τουρκικός λαός να υποβοηθηθεί από μια δική μας εναλλακτική στρατηγική
· Το διακύβευμα της Τουρκίας και το θέμα της βίζας
· Η στρατηγική σημασία του νερού και της πυρηνικής ενέργειας
· Πώς η ομοσπονδία συνιστά για την Τουρκία τμήμα της νεο-οθωμανικής πολιτικής

Το ζητούμενο πλέον δεν είναι εάν ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν συμπεριφέρεται ως σουλτάνος ή όχι. Αυτό το έχουν εμπεδώσει όλοι. Και οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι και οι Ρώσοι. Οι προηγούμενες εκτιμήσεις, όταν δηλαδή είχε αναλάβει την εξουσία το 2003, εμφάνιζαν τον κ. Ερντογάν ως μέγα δημοκράτη μεταρρυθμιστή. Τελικώς διαψεύστηκαν. Και αποδεικνύεται ότι συνιστά συνεχιστή της νεο-οθωμανικής αντίληψης, που θέλει την Τουρκία περιφερειακή δύναμη. Και ο Ερντογάν, απλώς, παίρνει τη σκυτάλη από τους Κεμαλιστές, για να συνεχίσει την κούρσα προς την επιβολή των πάγιων τουρκικών στόχων. Το θέμα, λοιπόν, είναι κατά πόσο η ακραία και ιμπεριαλιστική πολιτική και συμπεριφορά του κ. Ερντογάν μπορεί ή όχι να γίνει δικός μας σύμμαχος και πώς.

Η αστυνομία απέκλεισε ξενοδοχείο στην Άγκυρα Ερντογανικό μπλόκο σε συνέδριο «ανταρτών» για να διώξουν τον Μπαχτσελί

Άγκυρα: Η τουρκική αστυνομία απέκλεισε ξενοδοχείο στην Άγκυρα εμποδίζοντας εκατοντάδες διαφωνούντες του εθνικιστικού Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP) να πραγματοποιήσουν έκτακτο συνέδριο με στόχο την καθαίρεση του ιστορικού ηγέτη του κόμματος Ντεβλέτ Μπαχτσελί.Πολλές εκατοντάδες «αντάρτες» του MHP που σχεδίαζαν να διεξάγουν την Κυριακή το έκτατο συνέδριο ήρθαν αντιμέτωποι με ισχυρές δυνάμεις της αστυνομίας που είχαν τοποθετήσει κάγκελα και εκτοξευτήρες νερού για να τους εμποδίσουν να εισέλθουν στο ξενοδοχείο.

Η επιρροή του στρατού στην Τουρκία αυξάνεται και πάλι

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ. Μετά από 13 χρόνια που μεθοδικά περιθωριοποιήθηκε, κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην τουρκική πολιτική, ο στρατός της γείτονας επανακτά την ισχύ στο παρασκήνιο, επεσήμανε η Wall Street Journal.
Οι στρατιωτικές Αρχές, που έχουν ανατρέψει 4 εκλεγμένες κυβερνήσεις από το 1960 στην Τουρκία, επανέρχεται ως κομβικός παίκτης παράλληλα με τον κ. Ερντογάν, ο οποίος για καιρό βλέπει τον στρατό ως πιθανή απειλή.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας κινείται να υποσκελίσει τους πολιτικούς του αντιπάλους -ανάγκασε σε παραίτηση τον Πρωθυπουργό- αλλά έχει ανοίξει το δρόμο στους στρατηγούς της χώρας οι οποίοι φέρονται να παίζουν όλο και μεγαλύτερο ρόλο.

Κεντρική Τράπεζα Τουρκίας: «Προσβλητικό» μέρισμα 140 δολαρίων

Αλλαγή στη μερισματική πολιτική της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας ζητούν ιδιώτες που κατέχουν ποσοστό 14% της τράπεζας. Περίπου 6.000 μέτοχοι μοιράζονται μέρισμα 140 δολαρίων, ενώ η τράπεζα πέρυσι είχε κέρδη 5,6 δις. δολαρίων!

Στον απόηχο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ αποφάσισε να δημιουργήσει μια κεντρική τράπεζα που θα βοηθούσε την νεοσύστατη Τουρκική Δημοκρατία να ανακάμψει από τα συντρίμμια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να σταματήσει να εξαρτάται από το Λονδίνο και το Παρίσι. Απηύθυνε έκκληση στον λαό του να επενδύσει σε αυτήν, και χιλιάδες ήταν αυτοί που ανταποκρίθηκαν στην έκκλησή του, επενδύοντας εκεί όλες τις αποταμιεύσεις τους.

Τουρκία: Μια σύνθετη πραγματικότητα

Του Δημήτριου Αναγνωστάκη*
  Τα προηγούμενα χρόνια η σύγκρουση του τουρκικού στρατιωτικού κατεστημένου με τους εκφραστές του πολιτικού Ισλάμ αποτελούσε σχεδόν αποκλειστικά τη βάση από την οποία εκκινούσαν οι όποιες αναλύσεις στην Ελλάδα σχετικά με τα ελληνοτουρκικά. Παράλληλα, το σχήμα αυτό αποτελούσε και το αξίωμα από το οποίο ξεκινούσε κάθε προσπάθεια εξήγησης των εξελίξεων στην Τουρκία. Ύστερα όμως από τις μαζικές διώξεις κατά των στρατιωτικών το 2010 από το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) σε συνεργασία με τους υποστηρικτές του ιμάμη Γκιουλέν, το παραπάνω σχήμα έχει χάσει μέρος της αναλυτικής του αξίας. Πλέον, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης του ΑΚP από τους στρατιωτικούς, ενώ οι δύο πλευρές έχουν από καιρό βρει ένα πλαίσιο συνεννόησης. Μάλιστα, πρόσφατα αθωώθηκαν από τα τουρκικά δικαστήρια και οι τελευταίοι στρατιωτικοί που είχαν συλληφθεί για την υπόθεση «Εργκένεκον».

Η Bundestag αναγνωρίζει τη Γενοκτονία των Αρμενίων

Η γερμανική Βουλή (Bundestag) θα εγκρίνει στις 2 Ιουνίου ψήφισμα με το οποίο αναγνωρίζεται και καταδικάζεται η Γενοκτονία των Αρμενίων από τους Οθωμανούς. Οι ενδεχόμενες αντιδράσεις των Τούρκων δεν πρέπει να επηρεάσουν την απόφαση, τόνισε ο πρόεδρος των Πρασίνων, Τσεμ Έτσντεμιρ, δηλώνοντας: «Δεν μπορεί το κοινοβούλιο να δέχεται εκβιασμούς από τον Ερντογάν».