Πέρα από τα συγκαλυμμένα ή απροκάλυπτα "γερά Γερούν", η απέναντι πλευρά δεν διαθέτει κανένα απολύτως σχέδιο. Το είπε με τον τρόπο της η Σοφία Βούλτεψη πρόσφατα στη Βουλή: "Όχι, κύριοι. Εσείς κυβερνάτε. Ό,τι θέλετε, θα το κάνετε εσείς. Δεν θα είμαστε εμείς συνυπεύθυνοι".Ελλείψει λοιπόν σχεδίου, το μόνο σχέδιο είναι η αποδόμηση της κυβέρνησης. Άλλοτε με την επίκληση οικονομικών αδιεξόδων που επισώρευσαν τα Μνημόνια - και σήμερα οξύνει η υπονόμευση της διαπραγμάτευσης από τους δανειστές. Άλλοτε με συνδυασμένες πιέσεις στην ατζέντα που καταχρηστικά αποκαλείται "της ασφάλειας". Κι άλλοτε με υπερβολικές δόσεις ηθικολογίας, για να πειστούμε ότι και οι τωρινοί είναι εξίσου κακοί, έστω κιι αν οι ηθικολόγοι δεν είναι επ' ουδενί καλύτεροι.
Η Δεξιά επενδύει πολλά στην επιχείρηση "να τελειώνουμε με το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς". Κι όσο ισοπεδωτική, μηδενιστική ή ακαλαίσθητη κι αν είναι αυτή, όσο γκροτέσκα καταντά (όταν, ας πούμε, ένας Κυριάκος Μητσοτάκης εγκαλεί την Αριστερά για νεποτισμό...), η επιχείρηση είναι υπολογισμένη και δοκιμασμένη. Υπολογισμένη γιατί χρόνια τώρα η πολιτική γίνεται τόσο πιο οικεία, όσο περισσότερο υποκαθίσταται από την ηθική.