Η σημασία ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο

Γράφει: Κωνσταντίνος Φίλης

Πριν από λίγο καιρό αναλύοντας πτυχές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, έκρινα πως διερχόμαστε φάση αδράνειας, που ενδέχεται να μας στοιχίσει ακριβά. Οι τελευταίες εξελίξεις δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.Η πρόσφατη πρωτοβουλία των ΗΠΑ να αναθερμάνουν τις σχέσεις Άγκυρας-Τελ Αβίβ εξυπηρετεί διττό στόχο. Από τη μία, να κλείσουν, το δυνατόν περισσότερες, από τις εστίες έντασης που αποτρέπουν τη δημιουργία ενός κοινού μετώπου έναντι των σοβαρών απειλών (Συρία, Ιράν). Από την άλλη, να «απελευθερωθούν» οι ίδιες ώστε να στρέψουν την προσοχή τους στα επιτακτικά εσωτερικά θέματα και στον Ειρηνικό, με στόχο την ανάσχεση της κινεζικής ισχύος. Θεωρεί, συνεπώς, η Ουάσιγκτον πως ένας εκ των βασικών πυλώνων σταθερότητας πρέπει να είναι αυτός του Ισραήλ και της Τουρκίας. Δεν μπορεί, όμως, να καθορίσει το βαθμό και την ταχύτητα εμβάθυνσης των σχέσεων.

Εκφοβισμός ως μεθοδολογία. Του Γιάννου Κατσουρίδη

Ο Κύπριος πολίτης ζει σε μια εποχή διάψευσης προσδοκιών και κατάρρευσης μύθων που κτίζονταν επιμελώς για πολλά χρόνια γύρω από το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Ένα οικοδόμημα το οποίο πάσχισαν και εν πολλοίς κατάφεραν να πουλήσουν στους λαούς ως ένα club ισότητας, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης. Οι διακηρύξεις, όμως, αποδεικνύονται επιταγή χωρίς αντίκρισμα, δικαιώνοντας τις αναλύσεις και προβλέψεις της κυπριακής -και όχι μόνο- αριστεράς που προειδοποιούσε για τη φύση αυτού του οικοδομήματος, μόνο για να αντιμετωπίζεται με χλευασμό.

ΓΕΩΡΓΙΑ - ΝΑΤΟ Η «συντομότερη διαδρομή» περνά από το Αφγανιστάν

Επίσημη επίσκεψη στη Γεωργία πραγματοποίησε προχτές ο Ανώτατος Διοικητής ΝΑΤΟικών Δυνάμεων στην Ευρώπη (SACEUR), ναύαρχος Τζέιμς Σταυρίδης. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ο Αμερικανός αξιωματούχος συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της χώρας, Μιχαήλ Σαακασβίλη, καθώς και τον πρωθυπουργό Μπιτζίνα Ιβανισβίλι. Σύμφωνα με τον υπουργό Αμυνας της Γεωργίας, Ιρακλί Αλασάνια, το κύριο θέμα που συζητήθηκε αφορούσε τη συμμετοχή της Γεωργίας στην επιχείρηση στο Αφγανιστάν μετά το 2014.

ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΤΟΥ ΔΟΛΑΡΙΟΥ

Νίκος Λάος  -(Ειδικός Συνεργάτης, Ελλάδα – Αύριο)
Copyright: Ellada Avrio Newspaper-http://rieas.gr/
 Η ιστορία των χρηματοοικονομικών πολέμων δεν είναι ούτε βραχύτερη ούτε λιγότερο δραματική από την ιστορία των συμβατικών πολέμων. Όμως, πορ’ ότι πολλοί έχουν κατανοήσει τη δύναμη του χρήματος να υποτάσσει έθνη, η δυνατότητα του χρήματος να αποτελέσει πλήρες υποκατάστατο των συμβατικών όπλων για τη διενέργεια πολέμων συνειδητοποιήθηκε μόλις τα τελευταία εκατό χρόνια. Οι Αμερικανοί τραπεζίτες έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο σε αυτήν την εξέλιξη, καθώς αρχικά εντάχθηκαν στο σύστημα Federal Reserve, τον κεντρικό τραπεζίτη του δολαρίου, και ύστερα επιβλήθηκαν σε παγκόσμια κλίμακα, καθώς εξασφάλισαν, μέσω των συμφωνιών Bretton-Woods (Ιούλιος 1944), ότι το αμερικανικό δολάριο θα ήταν το νόμισμα εκκαθάρισης των διεθνών πληρωμών.

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΓΟ ΚΙΡΚΟΥΚ-YUMURTALIK

Ο υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων Taner Yıldız, δήλωσε πως η Τουρκία περιμένει να δουλέψει με μεγαλύτερη δυναμικότητα ο αγωγός ακατέργαστου πετρελαίου Κιρκούκ-Yumurtalık.
Προς απάντηση στα ερωτήματα των δημοσιογράφων σχετικά με το Θέμα, ο υπουργός Yıldız στην Κωνσταντινούπολη  είπε τα εξής: «Εμείς ξέρουμε πως αυτή τη στιγμή δεν λειτουργεί με πλήρη δυναμικότητα ο αγωγός Κιρκούκ-Yumurtalık που έχει δυνατότητα εβδομήντα εκατομμυρίων τόνων. Υπάρχει πολύ πετρέλαιο για να περάσει. Εμείς έχουμε μεγάλο δυναμικό για να μεταφέρουμε. Η κάθε συν ποσότητα που μεταφέρεται σημαίνει περισσότερα έσοδα για την ομαλοποίηση της κατάστασης στο Ιράκ.

ΜΕΣΑ-ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ, Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ

Του ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Πάλι και πάλι η κουβέντα γυρίζει γύρω από το ευρώ, να μείνουμε, να φύγουμε, τι να κάνουμε; Η Κύπρος τάραξε τον ύπνο πολλών, ιδίως αυτών που δεν έβλεπαν ότι η Ευρώπη δεν είναι (ποτέ δεν ήταν) λέσχη πολιτισμένων, ευγενικών κυρίων και κυριών, αλλά αρένα με ψυχρούς ταυρομάχους, δολοφόνους. Ειδικευμένους στα πιο ακραία, οικονομικά και άλλα, εγκλήματα. Στην Ευρώπη δεν ανταλλάσσονται απόψεις αλλά συγκρούονται συμφέροντα, τα εθνικά συμφέροντα.Η συζήτηση για το ευρώ/ευρωζώνη ξεκίνησε και συνεχίζεται έχοντας ξεχαστεί το στοιχειώδες, γνωστό ήδη από τον Θουκυδίδη: Ο εκάστοτε ισχυρός αποφασίζει για τις εξελίξεις. Δεν θα μπορούσε πχ η Ελλάδα και το Βέλγιο να προτείνουν και πολύ περισσότερο να αποφασίσουν να ιδρυθεί η ΕΟΚ και να μετεξελιχθεί σε ΕΕ.