Η απάντηση είναι αρνητική, καθώς μετά την άφρονα κίνηση κατάρριψης του Σουχόι η Μόσχα με την ανοχή, αν όχι τη σιωπηρή συνενοχή, των ΗΠΑ έχει διαμηνύσει ότι δεν υπάρχει χώρος στη Συρία για εναέρια και χερσαία πολεμική δράση της Τουρκίας. Επιπλέον με τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους σε πλήρη υποχώρηση και τους Κούρδους της Βορειοανατολικής Συρίας να αποτελούν τον κύριο όγκο της δύναμης που τους απωθεί στα δυτικά του ποταμού Ευφράτη, η όποιας μορφής επιχειρησιακή εμπλοκή της Αγκυρας θα πρόβαλλε ως μέρος της αντικουρδικής εκστρατείας που έχει εξαπολύσει ο Ερντογάν. Μετά το τουριστικό μποϊκοτάζ της Ρωσίας το πλήγμα στην πλατεία Σουλταναχμέτ της Κωνσταντινούπολης προμηνύει συρρίκνωση των ξένων τουριστών για το 2016. Η νευρικότητα όμως στην Αγκυρα έχει και άλλες συνιστώσες.
Η ρωσική στρατιωτική επέμβαση στην Συρία άλλαξε την πολιτική στη
Μέση Ανατολή. Ο Πούτιν υποστήριξε τον Άσαντ, δημιούργησε αρκετές
στρατιωτικές βάσεις στην Συρία, σχημάτισε έναν ρωσικό-σιιτικό άξονα
εκεί, αντιμετώπισε την Τουρκία και υποχρέωσε τη Δύση να συνομιλήσει και
πάλι μαζί του.
Η ρωσική επέμβαση επηρέασε ιδιαίτερα και το Ισραήλ. Η ιστορία των διμερών σχέσεων Μόσχας-Ιερουσαλήμ είναι αρκετά περίπλοκη. Το 1948 η ΕΣΣΔ υποστήριξε τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, αλλά κατόπιν στράφηκε υπέρ των Αράβων και ακόμα-ακόμα απείλησε το Ισραήλ το 1967 και το 1973.
Η ρωσική επέμβαση επηρέασε ιδιαίτερα και το Ισραήλ. Η ιστορία των διμερών σχέσεων Μόσχας-Ιερουσαλήμ είναι αρκετά περίπλοκη. Το 1948 η ΕΣΣΔ υποστήριξε τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, αλλά κατόπιν στράφηκε υπέρ των Αράβων και ακόμα-ακόμα απείλησε το Ισραήλ το 1967 και το 1973.