Ούκ ολίγες φορές η καχεκτική ελληνική πολιτική σκέψη προσέτρεξε στο βάθος της πολιτικής σκέψης Αχμέτ Νταβούτογλου για να βρει τα κατάλληλα εργαλεία προκειμένου να αναλύσει την τουρκική εξωτερική πολιτική, Το λυπηρό είναι πως αν είχε εντρυφήσει στο έργο Γιάννου Κρανιδιώτη θα είχε εντοπίσει την κομβικής σημασίας παράμετρο, για την άσκηση σοβαρής εξωτερικής πολιτικής από ένα κράτος, την επίτευξη του μέγιστου της εθνικής συνοχής, του βέλτιστου της κοινωνικής συναίνεσης δηλ. ή αλλιώς το Τρίπτυχο Ισχυρό Έθνος-Αξιόπιστο κράτος-Εθνική Στρατηγική.Μια παράμετρο που θα της επέτρεπε να ξεδιαλύνει πολύ νωρίτερα την τουρκική στρατηγική.
