Η τρέλα του …Σουλτάνου Ερντογάν

Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ
Ένας πραγματικός παροξυσμός, μια πραγματική τρέλα δείχνει να καταλαμβάνει την προσωπικότητα του Τούρκου ηγέτη Ταγιπ Ερντογαν, που εκδηλώνεται με ξεσπάσματα, αψυχολόγητες επιθέσεις κατά πάντων και επίκληση της συμμαχίας του με τον «θεό», δημιουργώντας ανησυχία και προβληματισμό στο εξωτερικό και ζυμώσεις στο εσώτερο, που ίσως προδιαγράφουν έστω και αχνά την αρχή του τέλους της διαδρομής του Τούρκου πολιτικού που ήδη έχει γράψει ιστορία.

Οι Αμερικανοί αποφεύγουν πολεμικό «σίριαλ», θέλουν οξεία επιχείρηση

Στο επικίνδυνο παιχνίδι των ΗΠΑ στη Συρία, μπαίνουν Γαλλία και Τουρκία, ενώ εκτός μένουν Βρετανοί, Γερμανοί και Ιταλοί

Των ΛΗΔ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΤΖΑΒΑΡΑ

Αλλαγή στο συσχετισμό δυνάμεων εν όψει της σχεδιαζόμενης επέμβασης στη Συρία φέρνει η βρετανική «εμπλοκή» ή, για την ακρίβεια, απεμπλοκή. Το «όχι» της βρετανικής Βουλής στην πρόταση της κυβέρνησης Κάμερον για ενδεχόμενη στρατιωτική δράση εναντίον του καθεστώτος Ασαντ αφήνει το Λονδίνο εκτός παιχνιδιού και ανατρέπει εν πολλοίς τα δυτικά σχέδια.

Μια επέμβαση θα ήταν σωτήρια για την Τουρκία

Του ΑΡΗ ΑΜΠΑΤΖΗ

Εδώ και 2,5 χρόνια η Τουρκία είναι συνεχώς στην πρώτη γραμμή της διεθνούς σύμπραξης εναντίον του καθεστώτος Ασαντ, με τρόπο μάλιστα που πολλές φορές την έφερε και μπροστά από την πρώτη γραμμή.Η επιθυμία της όμως τώρα για στρατιωτική επέμβαση στη Συρία και για δική της συμμετοχή έχει πρόσθετους λόγους, οι οποίοι δεν ίσχυαν τότε που ξέσπασαν τα πρώτα επεισόδια στη Συρία, τον Μάρτιο του 2011.

Κλειστές πόρτες

Γράφει ο Γιάννης Λούλης
www.johnloulis.gr
Δύο ήταν οι πιο σωστές επιλογές του Aντώνη Σαμαρά, όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία: H πρώτη είχε στρατηγικό χαρακτήρα και αφορούσε στην πλήρη εγκατάλειψη του άφρονος λαϊκισμού με τον οποίο είχε σφραγίσει την περίοδο που ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. H δεύτερη είχε σχέση με την επιλογή του προσώπου στη θέση του υπουργού Oικονομικών. Eίχε αντιληφθεί πως η κομματική δεξαμενή της NΔ, με μεγάλη ένδεια σε ικανά στελέχη, δεν διέθετε κάποιον που στοιχειωδώς μπορούσε να καλύψει το συγκεκριμένο υπουργείο. Έτσι, μετά τα προβλήματα υγείας του Pάπανου, οδηγήθηκε ορθώς στην επιλογή Στουρνάρα.

Η Σαουδική Αραβία ντουμπλάρει τους μεγάλους πρωταγωνιστές

Ο Μπάνταρ Μπιν Σουλτάν, πολύ έμπειρος και διαπλεκόμενος με μυστικές υπηρεσίες, βγήκε παγανιά στην περιοχή

Του ΝΑΣΙΜ ΑΛΑΤΡΑΣ

Το «κεφάλι του φιδιού». Ετσι είχε βαφτίσει ο αείμνηστος Τζορτζ Χαμπάς, ο ηγέτης των αριστερών ανταρτών στην Παλαιστίνη, τη Σαουδική Αραβία. Η συμμαχία Σαουδικής Αραβίας και ΗΠΑ αν δεν είναι ισοδύναμη με την αντίστοιχη του Ισραήλ, είναι ένα μόνο σκαλοπάτι πιο κάτω. Ετσι, όταν δεν μπορεί το Ισραήλ και η πολεμική του μηχανή να εξυπηρετεί τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, αναλαμβάνει η Σαουδική Αραβία.

Το Κατάρ, βλέποντας τη δυναμική κίνηση των αραβικών μαζών από την Τυνησία μέχρι την Αίγυπτο και άλλες αραβικές χώρες, σκέφτηκε ότι συμμαχώντας με το διεθνές κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων (Α.Μ.) μπορεί να κατακτήσει μια παρόμοια θέση στον αμερικανικό οίκο. Υπολόγισε ότι θα εξασφάλιζε μια ισοδύναμη θεαματική είσοδό του στον οίκο αυτό, αν σε συμμαχία με το ισχυρό κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων της Συρίας ανέτρεπε το καθεστώς του Ασαντ. Ενα καθεστώς που αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο για τον πόλεμο εναντίον του Ιράν και ταυτόχρονα τη σοβαρότερη απειλή για την ασφάλεια στο Ισραήλ.

Από μίζα σε μίζα «ταξίδευαν» τα υποβρύχια Νέα υπόθεση ερευνά η γερμανική δικαιοσύνη.

Του Τασου Τελλογλου
Οπως για τα υποβρύχια τύπου «214», για τα νέα τύπου «Παπανικολής», έτσι και στις συμβάσεις για τα παλαιά τύπου «209» που είχαν ναυπηγηθεί από τη δεκαετία του ’70, η γερμανική δικαιοσύνη έπειτα από φορολογικό έλεγχο ανακάλυψε και εκεί ποσά τα οποία χαρακτηρίζει «μίζες». Συγκεκριμένα, η εφορία της Βόρειας Βρέμης ανακάλυψε, πραγματοποιώντας έλεγχο στην εταιρεία «Ατλας» στη Βρέμη, ποσό δύο εκατομμυρίων ευρώ που είχε δοθεί σε αντιπρόσωπο της εταιρείας στην Ελλάδα με τον οποίο η εταιρεία βρισκόταν σε δικαστική διαφορά.

Γιατί ο Ομπάμα αποφάσισε να χτυπήσει τον Άσαντ

>Επικοινωνιακή διαχείριση μιας υπαναχώρησης θα είχε κόστος για το προφίλ του Αμερικανού προέδρου και θα δημιουργούσε εντυπώσεις προς όφελος της Μόσχας και του Ιράν

Χαρίτος Πάνος Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να ξεκινήσει ένας πόλεμος. Υπάρχουν επίσης αρκετές δικαιολογίες για να να εξηγήσεις την εμπλοκή σου στον πόλεμο των άλλων υπό μια προϋπόθεση: Να διαθέτεις τη στήριξη περισσοτέρων και να πιστεύεις έστω κι ελάχιστα σε αυτό που κάνεις.
Την προηγούμενη Κυριακή ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, έχοντας αντισταθεί όλο το προηγούμενο διάστημα απέναντι στις πιέσεις Γάλλων και Βρετανών, αποφάσισε να ενδώσει και να ηγηθεί της κινητικότητας για στρατιωτική επέμβαση στον εμφύλιο της Συρίας.

Ένα ΠΑΣΟΚ από το παρελθόν στο ΣΥΡΙΖΑ του μέλλοντος…

Του Θοδωρή Καλούδη

Η πρόσφατη σύναξη παλαιών στελεχών του ΠΑΣΟΚ που φιλοξενούνται σήμερα στο ΣΥΡΙΖΑ και η «διακήρυξη» σοσιαλιστικής «τάσης» στο κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης – και μάλιστα λίγο μετά την κατάργηση των συνιστωσών – κινείται μεταξύ κακόγουστου σόου  και πολιτικής καρικατούρας.Σε μια εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να συγκροτήσει ενιαία φωνή και «πρόταση εξουσίας», με την υποστολή των ποικιλόχρωμων λάβαρων από τις συνιστώσες, να’ σου πετιέται ο Μητρόπουλος, ο Κοτσακάς, ο Μιχελογιαννάκης, ο Τσουκαλάς και τα άλλα παιδιά ενός ΠΑΣΟΚ που όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε και σου αμολάνε μια «διακήρυξη από τα παλιά». Με όλες τις γνωστές και καταδικασμένες κρατικο-σοσιαλιστικές αρλούμπες. Και με την παρουσία  ενός εκλεκτού  συνδικαλιστικού ακροατήριου «Φωτόπουλων» να προσδοκά, από ένα νέο μετερίζι,  την αναβίωση των «καλών ημερών» του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού.

Συρία: ένας μεταμοντέρνος δίκαιος πόλεμος;

Λονδίνο, Του Κώστα Δουζίνα
Καθώς οι δυτικές δυνάμεις ετοιμάζονται να κάνουν πόλεμο με τη Συρία, έχοντας φαινομενικά ξεχάσει τα διδάγματα του Ιράκ, είναι καιρός να θυμηθούμε τα ηθικά και νομικά επιχειρήματα που δικαιολογούν τη χρήση υπέρτερης ισχύος για «ανθρωπιστικούς» σκοπούς.

Ιστορικά, οι άνθρωποι πολεμούν για τη θρησκεία, την αυτοκρατορία, το έθνος ή την ιδεολογία. Βασιλείς, αυτοκράτορες και ηγέτες προτιμούν να προσθέτουν ένα λεπτό στρώμα υψηλών αρχών στα ευτελή τους κίνητρα και τις φονικές τους εκστρατείες. Στη δυτική παράδοση, η αναζήτηση μιας ηθικής δικαιολογίας έχει οδηγήσει στη διαμόρφωση της θεωρίας του «δίκαιου πολέμου». Ομως, η έλλειψη ενός «διαιτητή», που θα πέρναγε από κόσκινο τα αντικρουόμενα επιχειρήματα των αντιμαχόμενων πλευρών, έχει μετατρέψει την έννοια του δίκαιου πολέμου σε έναν από τους πιο περίπλοκους ηθικούς λαβυρίνθους.

Γιατί δεν έρχεται η ανάπτυξη;

Του ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΟΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑ

Το μεγάλο ερώτημα που απασχολεί τους Ελληνες πολίτες είναι τι συνέβη και σταμάτησε το τρένο της ανάπτυξης και με ποιον τρόπο θα ξεκινήσει πάλι, ώστε να δημιουργηθεί πλούτος και να υπάρξουν θέσεις εργασίας, αντί να φουντώνει η φτώχεια και η ανεργία.Αν ρωτήσουν τους οικονομολόγους, θα περιπλακούν με τις απαντήσεις που θα πάρουν, καθώς η ποικιλία των απόψεων είναι ανάλογη εκείνης των γιατρών, όταν ερωτώνται γιατί αρρώστησε κάποιος και με ποιον τρόπο θα γίνει καλά. Νεοφιλελεύθεροι, μαρξιστές και κεϊνσιανοί οικονομολόγοι, με πολλές αποχρώσεις, κάνουν διαφορετική διάγνωση και προτείνουν εντελώς διαφορετικές θεραπείες στο πρόβλημα της ύφεσης και της ανεργίας.

Ασκηση στρατηγικής ισορροπίας επί κενού

Του ΑΝΘΟΥ ΛΥΚΑΥΓΗ δημοσιογράφου -συγγραφέα

Το απλουστευτικώς ευκολότερο θα ήταν η Αθήνα να παραχωρήσει δικαίωμα χρήσεως του εθνικού της χώρου για επεμβατικές επιχειρήσεις εναντίον του συριακού καθεστώτος. Με ό,τι αυτό σημαίνει. Και κυρίως με ό,τι αυτό συνεπάγεται, που ενώ δεν μπορεί να προσδιορισθεί επακριβώς, εντούτοις μπορεί εύκολα να γίνει αντιληπτό κι επομένως να προβληματίσει αναλόγως.Πρωταρχικά να ξεκαθαρίσουμε ότι: το ταχύτερο που θα πέσει το στυγνό καθεστώς του Ασαντ, το καλύτερο και για τους Σύρους και για την περιοχή. Γιατί διαφορετικά η χώρα θα μετατραπεί σε απέραντο νεκροταφείο, με τις προοπτικές της να βυθίζονται σε ποταμούς αίματος, ενώ η σύνολη περιοχή θα βρεθεί σε κατάσταση μετασεισμικής αστάθειας. Επομένως και νέων και άδηλων κινδύνων.

Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟ 1955 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ: Το μεγάλο πογκρόμ στην Κωνσταντινούπολη

Οι πέντε μεγάλοι δρόμοι που οδηγούσαν στην πλατεία Ταξίμ γέμισαν ξαφνικά από ένα μαινόμενο όχλο, οπλισμένο με τσεκούρια, φτυάρια, ρόπαλα, σκεπάρνια, σφυριά και σιδερένιους λοστούς που φώναζε: «Kahrolsun giavoular!» (Ανάθεμα στους γκιαούρηδες!) και «Yikin, Kirin, giavourdur!» (Σπάστε, γκρεμίστε, είναι γκιαούρηδες!). Μετά, η... τάξη αποκαταστάθηκε από τα τεθωρακισμένα του στρατού (φωτ. Αρχείο «Ε»)

Του ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ*

«Τα γεγονότα της 6ης-7ης Σεπτεμβρίου υπήρξαν μια μεγαλειώδης (muhtesem) επιχείρηση ανορθόδοξου πολέμου που είχε απόλυτη επιτυχία» ΣΑΜΠΡΙ ΓΙΡΜΙΜΠΕΣΟΓΛΟΥ (Τούρκος στρατηγός σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Tempo», τεύχος 9, 15 Ιουνίου 1991, σελ. 24)   «Σεπτεμβριανά» ονομάστηκαν τα γεγονότα της 6ης και 7ης Σεπτεμβρίου 1955, όπου Τούρκοι παρακρατικοί, οργανωμένοι από το βαθύ κράτος και την τουρκική κυβέρνηση, προκάλεσαν βίαια επεισόδια κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης λεηλατώντας και πυρπολώντας ελληνικά καταστήματα, σπίτια, σχολεία και εκκλησίες.

Και όμως, δεν μπορεί να μην υπάρχει διέξοδος…

Γ. Καλλινικου Ουδείς αμφισβητεί ότι έχουμε πιάσει πάτο. Σε όλα. Στην πολιτική, στην οικονομία, στις αρχές, στην απονομή δικαιοσύνης. Κάποιοι ευθύνονται. Κάποιοι που είτε ο λαός εξέλεγε είτε διορίζονταν από αυτούς που ο λαός εξέλεγε είτε βρέθηκαν να κινούν τα νήματα λόγω της οικονομικής τους ισχύος. Σ’ αυτή την πορεία δεκαετιών προς τον πάτο, εξαιρείτο (έτσι τουλάχιστον πιστεύαμε) η δικαιοσύνη και το σύστημα απονομής της. Έπρεπε να συμβούν τεράστια εγκλήματα (χρηματιστήριο, «Ήλιος», Μαρί, οικονομία) για να αποδειχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι τόσο το σύστημα απονομής δικαιοσύνης όσο και αυτοί που εμπλέκονται σε αυτό, απλώς κατολισθαίνουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Και αυτή η διαπίστωση είναι επώδυνη. Προκαλεί κατάθλιψη. Διότι ήταν η τελευταία ελπίδα του λαού. Πολλοί το αντιλαμβάνονται και συμβιβάζονται με αυτή τη διαπίστωση. Κάποιοι άλλοι, δεν συμβιβάζονται αλλά αντιδρούν σπασμωδικά. Με οργή στις συζητήσεις σε διάφορες κοινωνικές συνάξεις.

ΣΚΛΗΡΗ ΟΡΟΙ ΤΡΟΪΚΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΔΑΝΕΙΟ Ζητούν τα κλειδιά του ελληνικού κράτους

Τα κλειδιά της διαχείρισης, του προγραμματισμού και της εκτέλεσης του ελληνικού μνημονίου ζητούν οι εταίροι ως αντάλλαγμα για το πρόσθετο δάνειο ύψους τουλάχιστον 14 δις. ευρώ που θα δοθεί στην Ελλάδα για την περίοδο 2014-2016.

Το νέο ελληνικό μνημόνιο που ενδέχεται να είναι έτοιμο πριν από το τέλος του έτους, θα εισαγάγει ένα νέο σύστημα σχέσεων τρόικας - κυβέρνησης, που στη συνέχεια αναμένεται να εφαρμοστεί και στις άλλες χώρες με πρόγραμμα, όπως η Κύπρος.

Aνάλυση: O Άσαντ, οι Τόμαχοκς και το… Ακρωτήρι. Του Γιάννη Ιωάννου

Όταν ο πρώτος πύραυλος πλήξει την Συρία, τα πράγματα θα αλλάξουν

Τα ψέματα για το καθεστώς Άσαντ τέλειωσαν. Κι ενώ αυτή η στήλη γράφεται εν αναμονή της απόφασης για μερική και στοχευμένη στρατιωτική επέμβαση της Δύσης στη Συρία ας προσπαθήσουμε να αιτιολογήσουμε γιατί ένα τέτοιο σενάριο μπορεί να αλλάξει δραματικά τις εξελίξεις στο συριακό εμφύλιο.

Ευρωπαϊκός Νότος και κρίση. Της Αντιγόνης Παπαδοπούλου

Για έκτο συνεχόμενο τρίμηνο, η οικονομία της Ευρωζώνης συρρικνώθηκε, καταγράφοντας νέο αρνητικό ρεκόρ. 

Η ανεργία έφτασε τον Ιούλιο του 2013, στο ιστορικά υψηλό ποσοστό του 12,1%, αφήνοντας περισσότερους από 19,27 εκατ. ανθρώπους, άνεργους. Την ίδια ώρα, το δημόσιο χρέος αυξάνεται, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προχωρούν αργά και ο τραπεζικός κλάδος παραμένει ο πλέον προβληματικός.

Αυλοκόλακες

Από τις αυλές των αυτοκρατόρων μέχρι τα πάρτι εφοπλιστών, καραβιές φιλοσόφων, συγγραφέων και καλλιτεχνών προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στην εκάστοτε εξουσία. Αλλοτε σαν «οργανικοί διανοούμενοι» και άλλοτε σαν απλοί αυλοκόλακες.
 Του Αρη Χατζηστεφάνου
 Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις, (η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις), και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα, και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του Κωνσταντίνος Καβάφης – «Η Σατραπεία»
 «Μου προκαλεί φρίκη ο Βολταίρος με την Αικατερίνη του», έγραψε κάποτε ο Βρετανός συγγραφέας Οράτιος Γουόλπολ, βλέποντας ένα από τα μεγαλύτερα πνεύματα του 18ου αιώνα να μετατρέπεται σε γλοιώδη υμνητή μιας ξένης αυτοκράτειρας.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία

Του Χριστόδουλου Γιαλλουρίδη

• Συρία όπως τη Βοσνία το 1994/95 και Ιράκ το 2003
• Η απόδοση ενοχής στο καθεστώς Άσαντ για εντολή να πληγεί με πυραυλικά συστήματα χημικών γομώσεων άμαχος πληθυσμός, αποτελεί τη βάση νομιμοποίησης της προαποφασισμένης διεθνούς επέμβασης…
  
• ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΣΑΝΤ είχε σχεδόν εδραιώσει τη νίκη του επί των ανταρτών και δεν είχε κανέναν λόγο, ιδιαίτερα μάλιστα ενόσω ανέμενε την άφιξη των διεθνών εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ, να κάνει χρήση χημικών κατά άμαχου πληθυσμού του

ΚΡΙΣΗ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

Του Γιάννου Χαραλαμπίδη

• Ποιες επιλογές έχουν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ για να κτυπήσουν το Ιράν
• Ρωσική αντιπυραυλική ομπρέλα πάνω από τη Συρία και την Κύπρο, καθώς και τις βάσεις, ενόψει των επιχειρήσεων σε βάρος του καθεστώτος Άσαντ και των «τζιχαντιστών»
  
• ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ Τουρκίας - Ισραήλ προκαλούν οι αλλαγές στην περιοχή και μια λύση ομοσπονδίας προκαλεί κεφαλοκλείδωμα σε βάρος του Ισραήλ

Τιτιβίζοντας το τίποτα

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ*

Αφού δεν μπορεί να παραχθεί μεγάλη ή στοιχειωδώς λειτουργική πολιτική, ας ακουστεί τουλάχιστον ένα τιτίβισμα στο Twitter.Αν κάποιος επαγγελματίας της πολιτικής είναι ανίκανος να λύσει ένα πρόβλημα συντεθλιμμένος στις εσωκομματικές και θεσμικές συμβάσεις, αν κάποιος πολιτικός αδυνατεί να συνθέσει μια πολιτική κατεύθυνση ή θεωρεί μη χρήσιμο να δουλέψει σε δυσδιάκριτα και μη επικοινωνιακά αντικείμενα-νομοσχέδια, ας κάνει ένα τζέρτζελο ανέβασμα, μια «εικονοκλαστική» χειρονομία, ας ρίξει μια καρπαζιά σε μια γριά ενώ περνάει ξυστά δίπλα της με το μηχανάκι, ας κάνει μια αταξία (απ' αυτές που δεν του επέτρεψε η μαμά του) ώστε να «γράψει» επικοινωνιακά.