Η κρίση και το έθνος

Αντώνης Λιάκος Το βάθος και η έκταση της σηµερινής κρίσης δεν µπορεί να αφήσoυν το έθνος ανεπηρέαστο. Το έθνος είναι συνειδησιακό φαινόµενο και η εθνική συνείδηση δεν αποτυπώνει απλώς την ιστορία αλλά αναπαράγεται στο σηµείο όπου οι εµπειρίες, βιωµένες ή µαθηµένες, συναντούν τις συλλογικές προσδοκίες, µέσα στις οποίες εγγράφονται και οι ατοµικές. Εκεί οφείλεται η δυναµική της. Οταν οι προσδοκίες αντιστοιχούν και στηρίζονται στις εµπειρίες, η εθνική συνείδηση είναι δυναµική. Οταν υπολείπονται ή αποσυσχετίζονται, είναι αδύναµη. Αλλά ό,τι ζούµε στη σηµερινή κρίση είναι κυριολεκτικά η κατάρρευση αυτής της σχέσης.

Τουρκία:Eπιστρέφει το σύνδρομο του «μεγάλου ασθενούς»

Η εξελισσόμενη κρίση στην Τουρκία είναι τόσο βαθιά που θα μπορούσε να οδηγήσει όχι μόνο σε ανατροπή του σημερινού πολιτικού σκηνικού, ήτοι στο τέλος της παντοκρατορίας του Ταγίπ Ερντογάν, αλλά και σε πολυδιάστατη αμφισβήτηση του συνολικού status της γείτονος ως δύναμης στην περιοχή.

Το ρόδινο μέλλον του πολέμου Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Την Πρωτοχρονιά του 1914, η Ευρώπη υποδεχόταν τον καινούργιο χρόνο με αισιοδοξία. Σχεδόν έναν αιώνα από το τέλος των Ναπολεόντειων Πολέμων, η Γηραιά Ηπειρος απολάμβανε τη μεγαλύτερη περίοδο σταθερότητας, σε πείσμα κάποιων γεωγραφικά και χρονικά περιορισμένων συγκρούσεων, όπως ο Κριμαϊκός, ο Γαλλοπρωσικός και ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος. Το πρώτο κύμα της οικονομικής παγκοσμιοποίησης –από ορισμένες απόψεις, πιο προχωρημένο από το σημερινό– και η ταχύτατα αυξανόμενη φονική ισχύς των σύγχρονων οπλικών συστημάτων έκαναν το ενδεχόμενο ενός μεγάλου πολέμου να φαντάζει σαν το άκρον άωτον της απιθανότητας. Δεν έλειπαν βέβαια και οι Κασσάνδρες, αλλά οι πολλοί ασπάζονταν τη θεώρηση του Ιβάν Μπλοχ, ενός Πολωνού επιχειρηματία, ο οποίος το 1899, στη μελέτη του «Είναι άραγε δυνατός ένας νέος πόλεμος;», έγραφε:

Οι Ευρωφουρτουνάκηδες και οι Ευρωβροντάκηδες!

Από την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ έως σήμερα δεν έχει διενεργηθεί ένας διάλογος ουσίας για το τι σημαίνει η συμμετοχή μας στους κοινοτικούς ευρωπαϊκούς θεσμούς, αλλά και τι προσφέρουμε και εμείς στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Αντ' αυτού, η ελληνική κοινωνία έχει «εκπαιδευθεί» είτε να λατρεύει άκριτα την Ευρωπαϊκή Ενωση, πλάθοντας μύθους μεγαλείου και τρυφηλότητας σχετικά με τη συμμετοχή μας στον πυρήνα αυτής, είτε να την εχθρεύεται άκριτα και αθροιστικά. Ευρωφουρτουνάκηδες εναντίον Ευρωβροντάκηδων σε σενάριο μεξικανικής σαπουνόπερας.

Εκπαιδεύουν μαχητές της Χεζμπολάχ στα κατεχόμενα;

Μαχητές της Χεζμπολάχ εκπαιδεύονται σύμφωνα με δημοσίευμα εφημερίδας του Κουβέιτ σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις στα κατεχόμενα. Η εφημερίδα στο δημοσίευμα της επικαλείται έκθεση των μυστικών υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών.

Του Μάριου Αδάμου

 Η Έκθεση των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, την οποία επικαλείται η εφημερίδα «Αλ Ράι» του Κουβέιτ, κάνει λόγο για στενές σχέσεις του κατοχικού καθεστώτος με την σιιτική και φιλοϊρανική οργάνωση Χεζμπολάχ. Μάλιστα στο δημοσίευμα γίνεται λόγος ότι πράκτορες της οργάνωσης εκπαιδεύονται σε στρατόπεδα των κατεχομένων. 

Οι ΗΠΑ και η Τουρκία χωρίς τον Ερντογάν

Οι περισσότεροι αναλυτές δείχνουν να έχουν εκπλαγεί με το νέο «πρόσωπο» του αυταρχικού ηγέτη που εμφάνισε ο Ταγίπ Ερντογάν το τελευταίο διάστημα. Κάνουν και τώρα λάθος, όπως έκαναν και πριν, όταν τον υμνούσαν ως έναν ισλαμιστή μεν, αλλά μετριοπαθή ηγέτη, που εμπνέεται από τα δημοκρατικά ιδανικά. Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας έχει ένα και μοναδικό πρόσωπο από την ημέρα που εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή της γειτονικής χώρας. Και οφείλω να αναγνωρίσω ότι οι Αμερικανοί διπλωμάτες που υπηρέτησαν στην Τουρκία, ενημέρωσαν έγκαιρα τους προϊσταμένους τους και για τον βούρκο της διαφθοράς και για τις απολυταρχικές τάσεις του. Οταν τον κυριαρχούσε η οξύτατη κλειστοφοβία, θα μπορούσε και να παρουσιάσει βίαιες διαθέσεις. Αλλωστε, εάν έχετε τον χρόνο να παρακολουθήσετε ένα οποιοδήποτε βίντεο των δημόσιων ομιλιών του, ιδιαίτερα σε προεκλογική περίοδο, θα δείτε από μόνοι σας το... θέαμα.

Η Αδελφότητα Γκιουλέν κλονίζει την κυβέρνηση

Ο δισεκατομμυριούχος ιμάμης και το δίκτυο Χιζμέτ, που ελέγχει τράπεζα, εφημερίδα, ξενοδοχεία, 500 ισλαμικά σχολεία αλλά και πολλούς υψηλόβαθμους κρατικούς αξιωματούχους, απειλεί την εξουσία του Ταγίπ Ερντογάν
Του Μιχάλη Ψύλου
 «Να κινηθούμε μέσα στις αρτηρίες του συστήματος χωρίς ουδείς να προσέξει την ύπαρξή μας, μέχρι να φτάσουμε σε όλα τα κέντρα εξουσίας» έλεγε το 1999 σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα προς τους οπαδούς του ο δισεκατομμυριούχος Τούρκος ιμάμης Φετουλάχ Γκιουλέν, υποδεικνύοντάς τους τον τρόπο κατάληψης της εξουσίας από τους κεμαλιστές.Το κεμαλικό κατεστημένο υποχρέωσε τότε τον Γκιουλέν να αυτοεξοριστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρώην πνευματικός καθοδηγητής του Ερντογάν, ο Γκιουλέν στήριξε σθεναρά το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και συνέβαλε στην αναρρίχησή του στην εξουσία τρία χρόνια αργότερα. Ο Γκιουλέν, έχοντας ιδρύσει από τη δεκαετία του 1970 το δίκτυο Χιζμέτ (Υπηρεσία), απέκτησε μεγάλη επιρροή στην Τουρκία, χτίζοντας μια αυτοκρατορία συνολικής αξίας άνω των 25 δισ. ευρώ.

Του ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ* Η σημασία των μαρτυριών για τη βρετανική επέμβαση

• Μία από τις πλέον έντονες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας είναι η ένοπλη βρετανική επέμβαση του Δεκεμβρίου του '44 κατά του μεγάλου αντιστασιακού κινήματος που είχε αναπτυχθεί στην κατεχόμενη Ελλάδα -ενώ ακόμα μαινόταν ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Η σημαντικότητα της βρετανικής επέμβασης οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Αρχικά γιατί η κύρια αιτία του ελληνικού εμφύλιου πολέμου υπήρξε η βρετανική επέμβαση. Επίσης, η επέμβαση των Βρετανών σταμάτησε εν τη γενέσει της μια πρωτοφανή κινητοποίηση και συμμετοχή του ελληνικού λαού στα κοινά, ανεξάρτητα εάν η κύρια δύναμη της Αντίστασης ελεγχόταν από ένα συγκεντρωτικά δομημένο κόμμα, θεολογικής υπόστασης, ενταγμένο σ' ένα διεθνές σύστημα εξάρτησης.
  Η κίνηση των πολιτών επί της ουσίας -και ειδικά του ένοπλου τμήματος, όπως εκφράστηκε με τη σύσκεψη των καπεταναίων στη Λαμία- αμφισβητούσε εν δυνάμει τα δομικά και πολιτικά θέσφατα της κομματικής γραφειοκρατίας του ΚΚΕ, τα οποία οδήγησαν το αντιστασιακό κίνημα στη βρετανική παγίδα. Σε ηθικό επίπεδο, η επέμβαση αμφισβήτησε το δικαίωμα του ελληνικού λαού να αποφασίσει ελεύθερα για τη μοίρα του.
  

Αστάθεια μακράς διαρκείας

Οι εσωτερικές εξελίξεις στην Τουρκία κινδυνεύουν να αποτελέσουν μια τομή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ισορροπίες, καθώς μια αστάθεια μακράς διαρκείας φαίνεται να είναι η ορατή προοπτική για τον ανατολικό μας γείτονα.Από την ανακήρυξη της Δημοκρατίας από τον Κεμάλ το 1923 μέχρι και το 2010 υπήρχε ένα σταθερό δεδομένο για την Αθήνα: με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, είτε ως απόλυτος κυρίαρχος στο προσκήνιο, είτε από το παρασκήνιο ως Βαθύ Κράτος, είτε ως στεγανό τμήμα της εκτελεστικής εξουσίας που δεν υπόκειται στη νομιμοποίηση της λαϊκής βούλησης η Στρατιωτική Ηγεσία ως βασικός εκφραστής του Κεμαλικού Κατεστημένου όριζε τις εσωτερικές, τις περιφερειακές και τις διεθνείς ισορροπίες της Τουρκίας.

Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΡΑΓΙΖΕΙ ΤΟ ΓΥΑΛΙ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΗΠΑ Ο άγνωστος πόλεμος Ουάσιγκτον - Αγκυρας

Οταν την παραμονή των Χριστουγέννων έφτασε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο των δημοσιογράφων, που είναι διαπιστευμένοι στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η ανακοίνωση της εκπροσώπου Τζένιφερ Ψάκι για την Τουρκία, όλοι αντιλήφθησαν ότι η κατάσταση στη χώρα είναι σοβαρή και ότι η αμερικανική κυβέρνηση έχει «θυμώσει».

«Κατεβασμένες γραμμές» συνάντησε ο Τούρκος ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου όταν θέλησε να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τον Αμερικανό ομόλογό του Τζον Κέρι, μετά το ξέσπασμα της πολιτικής κρίσης στην Τουρκία.

Ηταν η αναμενόμενη εξέλιξη μίας σχέσης -αυτής μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Αγκυρας- που δεινοπάθησε από τα τερτίπια του πρωθυπουργού της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν.

Αγία Σοφία και πολιτικοί συμβολισμοί Του Ιωαννη Ν. Γρηγοριαδη *

Μπορεί η πολιτική επικαιρότητα της Τουρκίας να άλλαξε με δραματικό τρόπο την τελευταία εβδομάδα, η υπόθεση, ωστόσο, της Αγίας Σοφίας είναι πολύ σημαντική για να τεθεί στο περιθώριο. Το ζήτημα είχε επανέλθει στην επικαιρότητα προ μερικών εβδομάδων, έπειτα από δηλώσεις του αντιπροέδρου της τουρκικής κυβερνήσεως, Μπουλέντ Αρίντς, ο οποίος, ταυτιζόμενος με ένα πάγιο αίτημα της ακραίας ισλαμιστικής πτέρυγας του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Αναπτύξεως (ΑΚΡ), δήλωσε την υποστήριξή του στο αίτημα μετατροπής της Αγίας Σοφίας από μουσείο σε τέμενος.

Ο συγκρουσιακός δυισμός στην Τουρκία

Του Χριστόδουλου Γιαλλουρίδη

• Η χώρα οδηγείται σε μια περίοδο αστάθειας με απρόβλεπτες συνέπειες
• Η κρίση του πολιτικού συστήματος της Τουρκίας, υποβόσκουσα ή ενεργή, αποτυπώνει στην ουσία μια διαρκή επικαιροποίηση του άλυτου Ανατολικού Ζητήματος, που συνεχίζεται εδώ και τριακόσια περίπου χρόνια, έλεγε ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής
• ΠΡΕΠΕΙ αυτήν την ώρα να αποκλειστεί οποιαδήποτε σκέψη για έναρξη διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού, αφού η Κύπρος δεν έχει συνομιλητή απέναντί της…

Η πτώση του σουλτάνου Ερντογάν

Του Σάββα Ιακωβίδη

• Το σκάνδαλο διαφθοράς αγγίζει τις παρυφές της πρωθυπουργικής εξουσίας
• Η σύγκρουση Ερντογανικών και Γκιουλενιστών γίνεται για την εξουσία και τον έλεγχο του τουρκικού κράτους - Η κατάρρευση του «τουρκικού μοντέλου» - Τι σημαίνει η τουρκική κρίση για την περιοχή και ειδικά για την Κύπρο και την Ελλάδα
• Η ΚΡΙΣΗ στην Τουρκία και η δρομολογηθείσα πτώση του Ερντογάν θέτουν υπό πλήρη αμφισβήτηση τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή και ως εταίρου των ΗΠΑ και της Ε.Ε.

Αέριο: πλούτος ισχύος ή αχίλλειος πτέρνα;

Του Δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη

• Οι εκβιασμοί που έρχονται, η εξαγωγή της τουρκικής κρίσης και η φόρμουλα αποτροπής
• Πώς η Άγκυρα σχεδιάζει επανακαθορισμό και τριχοτόμηση της ΑΟΖ μέσω της ομοσπονδιακής λύσης, και έλεγχο του φυσικού αερίου και της περιοχής μέσω του τ/κ συνιστώτος κράτους
• ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ τελικά, όταν ένα κράτος διαθέτει πλούτο χωρίς κανόνια…

Ο Αμερικής Δημήτριος και ο βραβευθείς Εγκεμέν Μπαγίς με τις «βρώμικες» μπίζνες!

Είναι πράγματι λυπηρό το κατάντημα ιεραρχών της Ελληνικής Ορθόδοξης Χριστιανικής μας Εκκλησίας και ακόμα πιο προβληματική η ανοχή του λαού μας που τους προσφέρει άλλοθι. Στην εγκύκλιό του της 25ης Δεκεμβρίου 2013 ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος, έγραψε μεταξύ άλλων: «Συνειδητοποιοῦμε τις δοκιμασίες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μας ἐξ αἰτίας σοβαρῶν περιορισμῶν την ἄσκηση τῆς ἀληθινῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας. Συνειδητοποιοῦμε γύρω μας τίς συνέπειες τῆς ἀπαξιώσεως τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρεπείας καί τῆς ἐκμεταλλεύσεως τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων».

Η κληρονομιά του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ
Είναι προφανές ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αναζητεί τρόπους για να εκλογικεύσει όλες τις προεκλογικές και μετεκλογικές του δεσμεύσεις ώστε να παρακαθίσει σ´ένα από πάσης πλευράς σουρεαλιστικό “παζάρι”με την Αγκυρα.
Σε μια τέτοια περίπτωση, το νομοτελειακό αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι άλλο, παρά μόνο μια “Τουρκική ειρήνη” στη Κύπρο . Δεν μπορεί παρά να είναι η αποδοχή της Τουρκικής ιστορικής θεώρησης, ότι δηλαδή δεν υφίσταται κράτος που να ονομάζεται Κύπρος, ότι δεν υφίσταται Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά και ότι δεν υπήρξαν ποτέ και δεν υπάρχουν σήμερα Έλληνες στη Κύπρο παρά μόνο Rum δηλαδή Ρωμιοί –χριστιανικά κατάλοιπα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.