Ο Τζόζεφ Μπάιντεν έκανε πάντα τη διαφορά…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Ο αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ένας άνθρωπος και πολιτικός, τον οποίο προσωπικά πιστεύω και εμπιστεύομαι. Είναι διαχρονική η σχέση του με την Κύπρο και τολμώ να υπογραμμίσω από την αρχή ότι δεν «πούλησε» ποτέ την Ομογένεια της Αμερικής και τις αρχές της. Οποτε ζητήθηκε η βοήθεια του, την πρόσφερε και από τη θέση του γερουσιαστή και από τη θέση του αντιπροέδρου. Είναι πολλές οι φορές που «έκανε τη διαφορά» όταν όλα φάνταζαν «μαύρα» για την εθνική μας υπόθεση.Παρακολουθώντας την πορεία του για τρεις δεκαετίες γνωρίζω πως είναι ένας άνθρωπος που συνηθίζει να λέει φωνακτά αυτά που πιστεύει. Συχνά βρίσκει τον μπελά του και αντιμετωπίζει προβλήματα επειδή δεν αντέχει την αυτολογοκρισία που επιτάσσει η θέση του. Διότι είναι εντελώς διαφορετικό να λες τη γνώμη σου όταν είσαι γερουσιαστής και εντελώς διαφορετικό όταν είσαι ο υπ’ αριθμόν δύο ισχυρός πολιτικός άνδρας της υπερδύναμης.

Eπικοινωνιακή απαξίωση

Η Tουρκία του Eρντογάν γνωρίζει μια συνολική επικοινωνιακή απαξίωση σε HΠA και Eυρώπη χωρίς προηγούμενο. Nυν και πρώην κρατικοί αξιωματούχοι, πολιτικοί , στρατιωτικοί διπλωμάτες και αναλυτές, αλλά και προσωπικότητες της πνευματικής ζωής, καταγγέλλουν την Aγκυρα ως σύμμαχο των Tζιχαντιστών και ζητούν την αποπομπή της από το NATO!
Δίχως υπερβολή η Tουρκία αντιμετωπίζει αθροιστικά την απαξίωση της Σερβίας του Mιλόσεβιτς στη Δύση στις αρχές της δεκαετίας του '90 συν την απαξίωση της Eλλάδας στη Γερμανία και στη Bόρεια Eυρώπη στην αρχή της κρίσης της Eυρωζώνης την άνοιξη του 2010.Eίναι χαρακτηριστικό ότι την πιο σκληρή και δηλητηριώδη γλώσσα κατά της Tουρκίας υιοθετεί ο Γάλλος φιλόσοφος Mπερτράν Aνρί Λεβί, που πρωταγωνίστησε στην απαξίωση της Σερβίας, αλλά και στις εκκλήσεις για στρατιωτική επέμβαση του NATO.

Επιλογή ανάμεσα στο καλό και το κακό

ΘΑΝΟΣ ΒΕΡΕΜΗΣ* Επικρατεί ανάμεσα στους δυτικούς ηγέτες μια ανεξήγητη σύγχυση για τα προβλήματα εξωτερικής πολιτικής που απασχολούν τον κόσμο μας, χωρίς όμως να τον απειλούν ακόμη. Τα πιο επείγοντα είναι η κατάρρευση των κρατικών μορφωμάτων της Μέσης Ανατολής και εν μέρει της Βόρειας Αφρικής. Κατά δεύτερο λόγο είναι η μοιρασιά της Ουκρανίας μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας.Σήμερα η Λιβύη είναι μια κόλαση ανομίας, που ουδείς θέλει να επισκεφθεί. Οι Γάλλοι και οι Βρετανοί συμμετείχαν αποφασιστικά σε μια επιχείρηση που αντάλλαξε ένα διεφθαρμένο αυταρχικό καθεστώς με το χάος. Κάτι ανάλογο δηλαδή με το Ιράκ. Η δυτική εμπλοκή στην εκπόρθηση της κοσμικής δικτατορίας του Ασαντ στη Συρία παρέμεινε ημιτελής, γιατί στο μεταξύ οι σουνίτες εχθροί του αλεβιτικού καθεστώτος εκμαίευσαν την τερατογονία του ISIS ή ΙΣΕΛ. Το ISIS απασχολεί τους δυτικούς γιατί ο τυφλός φανατισμός που πρεσβεύει αρχίζει να αποκτά απήχηση σε νεαρούς μουσουλμάνους ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίοι προσέρχονται στα πεδία της μάχης ως εθελοντές. Παρακολουθώντας τα γεγονότα ανάμεσα στη Συρία και στο Ιράκ μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι οι κοσμικές δικτατορίες υπήρξαν προτιμότερες από τα φανατικά θρησκευτικά κινήματα.

Στη δίνη της διαφθοράς η Ευρωζώνη

ΞΕΝΙΑ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗ Η αποκάλυψη πολιτικών σκανδάλων και μια γενικευμένη αίσθηση αποξένωσης των ευρωπαϊκών ελίτ από τους πολίτες στρέφει προς κόμματα αντισυστημικά, όπως το ισπανικό Podemos (φωτ.), ή ευρωφοβικά, όπως το βρετανικό Ukip.

 Η επικεφαλής του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου στη Γαλλία, Μαρίν Λεπέν, έχει τριπλάσια δημοτικότητα από αυτήν του σοσιαλιστή προέδρου της χώρας, Φρανσουά Ολάντ. Το ισπανικό αντισυστημικό κόμμα Podemos, μετεξέλιξη των «Αγανακτισμένων», καταλαμβάνει στις τελευταίες δημοσκοπήσεις από την πρώτη έως την τρίτη θέση. Και τα ευρωφοβικά κόμματα, από τη Γερμανία μέχρι τη Βρετανία, από την Εναλλακτική για τη Γερμανία (Afd) δηλαδή μέχρι το Κόμμα της Ανεξαρτησίας (Ukip), όχι απλώς πολλαπλασιάζουν την απήχησή τους, αλλά θέτουν την πολιτική ατζέντα. Ολες αυτές οι ομοειδείς τάσεις, που καταγράφονται σε διάφορες χώρες της Ε.Ε., συμπίπτουν με την αποκάλυψη πολιτικών σκανδάλων και μια γενικευμένη αίσθηση αποξένωσης των ελίτ, πολιτικών, οικονομικών και άλλων, από τους πολίτες. Το γεγονός ότι στις νέες αυτές υποθέσεις εμπλέκονται τα ονόματα υψηλά ιστάμενων στελεχών των Βρυξελλών επιτείνει περαιτέρω τη δυσπιστία προς την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία.

Εξαπλώνεται το ISIS σε Λιβύη και Αίγυπτο

REUTERS Συνεργεία καθαρίζουν έξω από το κατεστραμμένο κτίριο της πρεσβείας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, στην Τρίπολη της Λιβύης, ύστερα από έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου.

Τη δυσαρέσκεια του προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, για την ολιγωρία στην αντιμετώπιση της εξάπλωσης του «Ισλαμικού Κράτους», επέτειναν οι βομβιστικές επιθέσεις αυτής της εβδομάδας στην Τρίπολη της Λιβύης και στην Αίγυπτο.Σε έκθεσή τους προς τον Λευκό Οίκο, την οποία δημοσίευσε αυτή την εβδομάδα το ειδησεογραφικό δίκτυο CNN, ανώτατοι αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης επισημαίνουν τις δυσκολίες του πολέμου κατά της οργάνωσης ISIS.

Χωρίς συμμάχους

Παρά τα 500 εκατ. δολάρια που ζήτησε η κυβέρνηση Ομπάμα από το Κογκρέσο για εκπαίδευση και εξοπλισμό «μετριοπαθών» ανταρτών στη Συρία, η Ουάσιγκτον δεν έχει ακόμη εντοπίσει αξιόπιστους συμμάχους μεταξύ των ανταρτικών ομάδων. Την ίδια στιγμή, νεκρό γράμμα παραμένουν και τα σχέδια επιβολής ζώνης απαγόρευσης πτήσεων κοντά στα σύνορα Συρίας - Τουρκίας.

Υποτροπιάζει η ουκρανική κρίση

DAVID H. HERSZENHORN / ΤHE NEW YORK TIMES Αρματα μάχης και άλλα στρατιωτικά οχήματα, προερχόμενα από τη Ρωσία, περνούν τα σύνορα προς την περιοχή που ελέγχουν οι φιλορώσοι αυτονομιστές, στην Ανατολική Ουκρανία. Νυχτερινές βολές πυροβολικού αναστατώνουν τη μεγαλύτερη πόλη της περιοχής, το Ντονέτσκ. Και τώρα, διακρίνονται ίχνη των «πράσινων ανθρώπων», επαγγελματιών στρατιωτών με πράσινες στολές χωρίς διακριτικά, παραπέμποντας στις παρόμοιου τύπου δυνάμεις που πρωταγωνίστησαν την περασμένη άνοιξη στην Κριμαία.Ο Αμερικανός πτέραρχος Φίλιπ Μπρίντλαβ βεβαίωσε, την περασμένη Τετάρτη, ότι ρωσικές δυνάμεις διεισδύουν στην Ανατολική Ουκρανία, ενισχύοντας τους φόβους ότι επίκειται η ανάληψη στρατιωτικής δράσης, αν και η έκταση και οι στόχοι αυτής της δράσης παρέμεναν αδιευκρίνιστοι. Η αυτόκλητη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ διεκδικεί για λογαριασμό της ολόκληρη την περιοχή της ομώνυμης επαρχίας, αν και αυτή τη στιγμή την ελέγχει μόνο κατά το ήμισυ. Από την πλευρά της, η Ρωσία αρνήθηκε κατηγορηματικά τις αιτιάσεις περί μεταφοράς στρατευμάτων της στην Ανατολική Ουκρανία, χαρακτηρίζοντας τις δηλώσεις Μπρίντλαβ ανάξια προσοχής «αερολογία».

Εθνικοπατριωτικό «ταγκό» από Ράμα και Βούτσιτς

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ >
Στιγμιότυπο από την επεισοδιακή συνέντευξη Τύπου που έδωσαν, την περασμένη Δευτέρα, μετά τη συνάντησή τους στο Βελιγράδι οι πρωθυπουργοί της Αλβανίας και της Σερβίας, Εντι Ράμα (αριστερά) και Αλεξάνταρ Βούτσιτς.

Οπως και στον πολυσυζητημένο ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ των εθνικών ομάδων Σερβίας και Αλβανίας, έτσι και στην πρώτη, ιστορική κατά τα άλλα, συνάντηση των πρωθυπουργών Εντι Ράμα και Αλεξάνταρ Βούτσιτς, το «πρώτο ημίχρονο» έληξε επεισοδιακά. Στο ποδόσφαιρο το ματς διακόπηκε λίγο πριν από τη λήξη του ημιχρόνου, με τους ποδοσφαιριστές να παίζουν γροθιές για τη σημαία με τον χάρτη της «Μεγάλης Αλβανίας», που έκανε την εμφάνισή της κρεμασμένη σ’ ένα τηλεκατευθυνόμενο ελικοπτεράκι.Στην κοινή συνέντευξη, στο πλαίσιο της επίσκεψης του Αλβανού πρωθυπουργού στο Βελιγράδι, της πρώτης μετά 68 χρόνια, Βούτσιτς και Ράμα έγιναν «μαλλιά κουβάρια» για το θέμα του Κοσόβου και λίγο έλειψε ο Σέρβος πρωθυπουργός να ζητήσει από τον «προκλητικό» Αλβανό ομόλογό του να τα μαζέψει και να γυρίσει στην πατρίδα του. Κατόπιν αυτών, όπως και με τον επαναληπτικό ποδοσφαιρικό αγώνα, μένει να δούμε εάν θα γίνει η ανταποδοτική επίσκεψη Βούτσιτς στα Τίρανα. Αλλά και αν πάει ο Σέρβος, θα δούμε αν θα πάρει το «αίμα» πίσω και θα διακηρύξει όπως δήλωσε αμέσως μετά την «πρόκληση» του Ράμα, μέσα στο «σπίτι» του τελευταίου ότι το Κόσοβο «ήταν, είναι και θα παραμείνει αναπόσπαστο κομμάτι της Σερβίας».

Μια επίδειξη ήρεμης δύναμης από την Κίνα του Σι Τζινπίνγκ

ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Mπαράκ Ομπάμα και Σι Τζινπίνγκ, κατά τη συνάντησή τους στη διήμερη σύνοδο κορυφής της οικονομικής συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού, υπογράμμισαν με κάθε τρόπο ότι οι δύο μεγάλες χώρες τους δεν έχουν εμπλακεί σε ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος, όπου τα κέρδη του ενός είναι ζημίες του άλλου.

Μια όμορφη τεχνητή λίμνη γύρω από το νεόδμητο, εντυπωσιακών διαστάσεων, ξενοδοχειακό συγκρότημα, βροχή από πυροτεχνήματα κι ένας κατακόκκινος κυλιόμενος δρόμος για τον Μπαράκ Ομπάμα, τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τους άλλους υψηλούς προσκεκλημένους, ενδεδυμένους για την περίσταση με μοβ, ασιατικής έμπνευσης χιτώνες. Η σκηνοθεσία της διήμερης συνόδου κορυφής της οικονομικής συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού (APEC), στο Πεκίνο, δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τις καλύτερες παραγωγές του Χόλιγουντ. Ολα είχαν προετοιμαστεί στην εντέλεια για να παρουσιάσει το κινεζικό του όνειρο ο αμφιτρύωνας της συνόδου, Σι Τζινπίνγκ – για πολλούς, ο ισχυρότερος ηγέτης της Λαϊκής Δημοκρατίας μετά τον Μάο Τσετούνγκ.

Η νέα προπαγάνδα της τρομοκρατίας

Σπύρος ΛίτσαςO ρόλος της προπαγάνδας στον πόλεμο είναι εξαιρετικά διαδεδομένος από την εποχή του Τρωικού Πολέμου. Μόνο που σήμερα, εξαιτίας της καταλυτικής παρουσίας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αλλά και του σημαίνοντα ρόλου της τηλεόρασης, η προπαγάνδα λαμβάνει νέες διαστάσεις.Η επιλογή του στόχου των Δίδυμων Πύργων την 11η Σεπτεμβρίου έγινε γιατί οι τζιχαντιστές γνώριζαν ότι θα μπορούσαν να μεταφέρουν τον όλεθρο, τον πόνο και τον θάνατο μέσω απευθείας τηλεοπτικών μεταδόσεων. Η τηλεοπτική κάλυψη της πρόσκρουσης των αεροσκαφών στους Δίδυμους Πύργους και η φρίκη που επακολούθησε πέτυχαν να μετατρέψουν τον φόβο σε δέος και την απέχθεια προς τους τρομοκράτες σε μια μεταφυσική παράλυση.

Πόσο ισχυρή είναι η Τουρκία

Σάββας ΚαλεντερίδηςΣτο άρθρο μας της Παρασκευής αναφερθήκαμε στο θέμα των σοβαρότατων εξελίξεων που συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή, εξελίξεις που δρομολογεί η ίδια η Ιστορία, με τον διεθνή παράγοντα να παίζει τον ρόλο του επιταχυντή, εκεί που αυτό επιβάλλουν τα στρατηγικά συμφέροντά του.Στο ευρύτερο θέατρο των εξελίξεων συμπεριλαμβάνεται η Κύπρος και η Ελλάδα, με την Τουρκία να χάνει για πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες την υποστήριξη του διεθνούς παράγοντα στις πολιτικές της που σχετίζονται με το Κυπριακό και το Κουρδικό.Η κατάσταση αυτή έχει προκαλέσει νευρικότητα στην Αγκυρα, μια νευρικότητα που έρχεται να κάνει πιο δύσκολη τη διαχείριση της τουρκικής επιθετικότητας, που το διάστημα αυτό βρίσκεται σε εξέλιξη στην ΑΟΖ της Κύπρου, χωρίς να μας επιτρέπει η Αγκυρα να ξεχνάμε και τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο.

Η δικαίωση της ανακήρυξης του ψευδοκράτους

  Γιάννος Χαραλαμπίδης

Λόγω κεκτημένης ταχύτητας, αλλά και ως εύκολη λύση, όλη η ιστορία της ανακήρυξης του ψευδοκράτους στις 15 Νοεμβρίου του 1983 αποτυπώνεται στη λέξη: Καταδίκη. Βεβαίως, η καταδίκη και μόνο δεν παράγει πολιτική.
Για να παραχθεί πολιτική, θα πρέπει να γίνει ανάλυση της τουρκικής παράνομης πράξης, δηλαδή της ανακήρυξης, πού αυτή στόχευε και στοχεύει και πώς αντιμετωπίζεται.
Η ανακήρυξη
Είναι πρόδηλο ότι η ανακήρυξη του ψευδοκράτους:
1. Παραβίασε και ακύρωσε στην ουσία τις Συμφωνίες Κορυφής και κυρίως του '79 μεταξύ Κυπριανού - Ντενκτάς στις οποίες: Αφενός η Τουρκία αντί της ανακήρυξης του ψευδοκράτους θα έπρεπε να επιστρέψει χωρίς όρους την περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου. Αφετέρου επιδίωξε την αλλαγή της βάσης των συνομιλιών και από τη λογική της όποιας ομοσπονδίας πέρασε στη συνομοσπονδία των δυο κρατών ή ενός πολιτειακού συστήματος δυο συνιστώντων κρατών, όπως ονομάζεται σήμερα.

Επανατοποθέτηση του Κυπριακού

Του Χριστόδουλου Κ. Γιαλλουρίδη-Η πορεία και το μέλλον της Κύπρου εξαρτώνται από την ικανότητα της ηγεσίας της, ακόμα και τούτες τις δύσκολες ώρες που διέρχονται Αθήνα και Λευκωσία

Αθήνα και Λευκωσία αντιμετωπίζουν αυτήν την πρώτη φάση της τουρκικής επιδρομής στις θάλασσες της κυπριακής ΑΟΖ με διπλωματικές κινήσεις υπεράσπισης της Κύπρου και των ελληνικών συμφερόντων στη Νοτιοανατολική Λεκάνη της Μεσογείου, αρχής γενομένης από την τριμερή διάσκεψη του Καΐρου και την κινητοποίηση εν συνεχεία ευρωπαϊκών θεσμών, όπως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.Η τριμερής του Καΐρου συνιστά μια εξόχως διπλωματικά επιτυχημένη κίνηση στρατηγικής συμμαχιών Ελλάδος, Κύπρου και Αιγύπτου, που αποσκοπούν στην εμπέδωση της εικόνας διεθνώς πως η Κύπρος δεν είναι μόνη, αλλά έχει την ενεργό συμπαράσταση και στρατηγική στήριξη μεγάλων δυνάμεων της περιοχής, όπως η Αίγυπτος, που συνιστά μια ισχυροποίηση της συμμαχίας, η οποία υπερβαίνει την παραδοσιακή στήριξη της Ελλάδος στη Λευκωσία.Η συμμαχία του Καΐρου εμπεδώνει και την εικόνα της αποφασιστικότητας των τριών χωρών να ενεργήσουν με όλα τα στη διάθεσή τους πολιτικά, διπλωματικά, νομικά και εν γένει ειρηνικά μέσα για την επίτευξη σταθερότητας και συνθηκών ασφάλειας σε αυτήν τη γεωπολιτικά κρίσιμη περιοχή του κόσμου.

Ο Νταβούτογλου ξεκαθαρίζει πως η Τουρκία δεν διαφοροποιεί τους σχεδιασμούς της Δεν κομίζει δώρα στην Αθήνα η Τουρκία

Η Αθήνα ρίχνει γέφυρες στην Άγκυρα (11/11/2014)

Αθήνα: Ο Τούρκος Πρωθυπουργός, Αχμέτ Νταβούτογλου, θα πάει στην Αθήνα στις 5 Δεκεμβρίου με άδεια βαλίτσα. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες μας, έχει ήδη διαμηνυθεί προς την ελληνική πλευρά, πως καμία κίνηση σε ό,τι αφορά στα διαδραματιζόμενα στην κυπριακή ΑΟΖ δεν θα πρέπει να αναμένεται πριν, κατά και μετά την επίσκεψη Νταβούτογλου. Ο Τούρκος Πρωθυπουργός αναμένεται να επαναλάβει τις θέσεις του για τα δικαιώματα στην ανατολική Μεσόγειο, καθώς και το επιχείρημα που έχει επιστρατεύσει η τουρκική πλευρά ότι οι έρευνες από το «Μπαρμπαρός» γίνονται με εξουσιοδότηση του ψευδοκράτους. Την ίδια ώρα, οι Τούρκοι διπλωμάτες υπενθυμίζουν πως η εξέλιξη αυτή με το ερευνητικό πλοίο «ήταν αναμενόμενη», καθώς με τον ίδιο τρόπο αντέδρασαν και όταν άρχισε η γεώτρηση στο οικόπεδο 12.

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΑΚΙΕΡΑ Η Τουρκία κάνει εχθρούς και αυτοί φτιάχνουν «άξονες»

Του Γιώργου Παυλόπουλου
Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου, λέει μία από τις κλασικές αρχές της διπλωματίας, την οποία έχουν εφαρμόσει ευλαβικά ανά τους αιώνες κράτη και καθεστώτα κάθε ιδεολογικής απόχρωσης.
Με αποτέλεσμα, μάλιστα, συχνά να οδηγούνται σε συνεργασίες ακόμη και με κυβερνήσεις οι οποίες αποδεδειγμένα παραβιάζουν κατά συρροή τη Χάρτα και τις αποφάσεις του ΟΗΕ -μιας και, όπως ξεκαθαρίζει μια δεύτερη (αν και ανομολόγητη) αρχή της διπλωματίας, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ειδικά όταν πρόκειται για το «εθνικό συμφέρον».Σε κάθε περίπτωση, το συμπέρασμα είναι ίδιο: Καθώς η Τουρκία του Ερντογάν τείνει να αποξενωθεί από όλους σχεδόν τους γείτονές της, Αθήνα και Λευκωσία μπορούν να ελπίζουν ότι θα βρουν ευκολότερα συμμάχους στην -παγιωμένη, μα και διαρκώς ανανεούμενη- διελκυστίνδα με την Άγκυρα.

Παρέμβαση ΗΠΑ στην Αν. Μεσόγειο

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣ

Πόκερ για γερά νεύρα, με εναλλαγή ευκαιριών που δημιουργούνται και κινδύνων που ελλοχεύουν, παίζεται τις τελευταίες εβδομάδες στην Ανατολική Μεσόγειο. Η είσοδος του τουρκικού σεισμογραφικού σκάφους «Μπαρμπαρός» στην ΑΟΖ της Κύπρου άνοιξε ένα νέο αρνητικό κεφάλαιο, στις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία. Το κλίμα επιδεινώθηκε από τις περίεργες κινήσεις τουρκικών πλοίων και αεροσκαφών στο Αιγαίο. Μπροστά στην κλιμακούμενη ένταση που απειλεί να αποσταθεροποιήσει την περιοχή, ο Αμερικανός αντιπρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, εμφανίζεται έτοιμος στις συναντήσεις που θα έχει με τους κ. Ερντογάν και Νταβούτογλου την ερχόμενη Παρασκευή στην Αγκυρα να ασκήσει την επιρροή του και να προσφέρει εγγυήσεις που θα αποφορτίσουν την ατμόσφαιρα. Στην κορυφή της ατζέντας θα βρεθεί η αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους, αλλά θα συζητηθεί και η έκρυθμη κατάσταση στην Αν. Μεσόγειο.

Μια ανάγνωση του περιφερειακού χάρτη ενέργειας

Μέλανη Αντωνίου 

Στο πλαίσιο της στρατηγικής των ΗΠΑ για περιορισμό της εξάρτησης της Ευρώπης από τα ενεργειακά αποθέματα της Ρωσίας και, συνεπώς, του περιορισμού της ολοένα αυξανόμενης επιρροής και ισχύoς που αποκτά η Μόσχα στην Ευρώπη και διεθνώς, συμπεριλαμβάνεται και ο σχεδιασμός για τη δημιουργία εναλλακτικών οδών και πηγών προμήθειας φυσικού αερίου για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη βάση αυτή, και ως αντίδραση στον 'πρώτο πόλεμο του φυσικού αερίου' μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας το 2006, η ΕΕ δρομολογεί από το 2008 έναν από τους βασικούς πυλώνες της ενεργειακής της στρατηγικής, τη δημιουργία του Νότιου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου για μεταφορά φυσικού αερίου από την περιοχή της Κασπίας και της Μέσης Ανατολής στην Ευρώπη. Κεντρικό στοιχείο του Νότιου Διαδρόμου είναι η παράκαμψη του ρωσικού εδάφους, καθώς και ο ανταγωνισμός με το σχεδιαζόμενο από τη Ρωσία Νότιο Αγωγό (South Stream) για τη μεταφορά φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω Μαύρης Θάλασσας και Βουλγαρίας.

ΜΕ ΤΟ BARBAROS ΣΤΗΝ ΑΟΖ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Η Αθήνα παίρνει το ρίσκο να... αφοπλίσει την Αγκυρα

Να διατηρήσει «χαμηλές θερμοκρασίες» και ανοικτούς διαύλους αποκλιμάκωσης των εντάσεων σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδο, που οι αφορμές για επικίνδυνες εντάσεις είναι πολλές, επιχειρεί η κυβέρνηση δίνοντας το «πράσινο φως» για την έλευση Νταβούτογλου στην Αθήνα, όπου θα προεδρεύσει από κοινού με τον Α. Σαμαρά στο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας.

Η επίσκεψη Νταβούτογλου θα πραγματοποιηθεί, τρεις ημέρες μετά την επίσκεψη του Προέδρου της Κύπρου Ν. Αναστασιάδη στα Ιεροσόλυμα και 10 ημέρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, όπου η Κύπρος έχει προειδοποιήσει ότι θα μπλοκάρει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με αφορμή το Barbaros.

ΚΡΥΒΟΥΝ ΠΑΓΙΔΕΣ Λεπτές ισορροπίες στην τομή... των δύο τριμερών

«Νέα Τάξη» πραγμάτων διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο μετά τις πρωτοβουλίες της Ελλάδας και της Κύπρου για την ανάπτυξη των δύο τεμνόμενων Τριμερών Συνεργασιών με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, καθώς οι τέσσερις πιο σταθερές και ισχυρές χώρες της περιοχής «συνασπίζονται» για να διασφαλίσουν όχι μόνο τα δικά τους συμφέροντα αλλά και έναν παγκοσμίου ενδιαφέροντος διάδρομο ενέργειας, ασφάλειας και σταθερότητας.

Η ελληνική πλευρά θα προσπαθήσει να κρατήσει ισορροπίες, καθώς τα κατευναστικά μηνύματα προς την τουρκική κυβέρνηση ότι οι τριμερείς συνεργασίες, που είναι σε πλήρη εξέλιξη δεν έχουν στόχο την Τουρκία, θα μπορούσαν να ερμηνευθούν με λάθος τρόπο από Κάιρο και Ιεροσόλυμα...

Τουρκία: ένας «αλλοπρόσαλλος» γείτονας;

Αναγνωστοπούλου Σια

Την προηγούμενη εβδομάδα το Κέντρο Νεότερης Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου και η Πρωτοβουλία για την Υπεράσπιση της Κοινωνίας και της Δημοκρατίας συνδιοργάνωσαν εκδήλωση για τις τελευταίες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, με ομιλητές τους Χαμίτ Μποζαρσλάν (Παρίσι), Τζενγκίζ Ακτάρ (Κωνσταντινούπολη) και Νίκο Μούδουρο (Λευκωσία). Η συζήτηση επικεντρώθηκε στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας -με αφορμή και τα τελευταία γεγονότα της παραβίασης της κυπριακής ΑΟΖ- στο πλαίσιο των μεγάλων κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών τριγμών που γνωρίζει τα τελευταία χρόνια η Μέση Ανατολή. Όπως αναδείχθηκε και στη συζήτηση, η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας μοιάζει τον τελευταίο καιρό «αλλοπρόσαλλη», μια πολιτική «πολύτιμης μοναχικότητας» -όπως την χαρακτηρίζουν Τούρκοι αξιωματούχοι- χωρίς συμμάχους ή εναντίον εκείνων που θεωρούνταν μέχρι πριν από μερικά χρόνια παραδοσιακοί σύμμαχοί της. Αυτή η «αλλοπρόσαλλη» πολιτική της Τουρκίας, που την οδηγεί είτε σε υπόγειες συμμαχίες με ακραία μορφώματα (ΙΣΙΣ) είτε σε επιθετικές κινήσεις -κυπριακή ΑΟΖ-, δείχνουν κάτι σημαντικό: η Τουρκία εκφράζει σε περιφερειακό επίπεδο τον απρόβλεπτο και «άναρχο» χαρακτήρα που διέπει τα τελευταία χρόνια τις παντός είδους σχέσεις σε παγκόσμιο αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η εθνική αμυντική πολιτική και η Άγκυρα..

Χρήστου Δημήτρη Να θέσουμε ένα μείζον και, κυρίως, εξαιρετικά επίκαιρο ερώτημα: Πώς καθορίζεται η αποτρεπτική ισχύς κάθε χώρας; Ποιοι παράγοντες καθορίζουν την ελληνική ισχύ σήμερα που η χώρα μας δοκιμάζεται από την Τουρκία, τόσο στον ελλαδικό χώρο όσο και στον Κυπριακό; Υπάρχει κάπου στον κόσμο χώρα που να είναι ισχυρή μόνο στον στρατιωτικό τομέα; Τη σύγχρονη έννοια της άμυνας και των παραμέτρων της περιέγραψε με εξαιρετικό τρόπο ο αντιστράτηγος ε.α. Διονύσιος Θεοδωρίτσης στην ομιλία του στην ημερίδα για την Εθνική Άμυνα που διοργάνωσε την περασμένη Δευτέρα η κίνηση ΠΡΑΤΤΩ. ΟΠΩΣ ανέφερε, "η αμυντική πολιτική ανήκει στον σκληρό πυρήνα της εθνικής στρατηγικής, μαζί και με την εξωτερική πολιτική, την οποία, η αμυντική πολιτική υποστηρίζει. Η γενική έννοια άμυνα παραπέμπει αρχικά στην εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας και ασφάλειας μιας χώρας μέσω της στρατηγικής, η οποία υποδηλώνει την άσκηση της τέχνης του πολέμου.  Ακολούθως, με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, τα πυρηνικά όπλα και την εξελικτική πορεία προς τη μετα-βιομηχανική εποχή, οι στρατιωτικές πτυχές της στρατηγικής διευρύνθηκαν σήμερα για να περιλάβουν μια  σειρά  παραγόντων καθοριστικών για την ισχύ μιας χώρας, όπως: οικονομία, διπλωματία, ενεργειακοί πόροι, έρευνα και τεχνολογία, Παιδεία, Πολιτισμός, αξιοσύνη, κοινωνική συνοχή, ηθικό κ.ά."

Οι διεκδικήσεις του Ισραήλ για στήριξη στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ

Χαρίτος Πάνος 

Στις δύο εβδομάδες που θα προηγηθούν των Χριστουγέννων τοποθετείται χρονικά η τριμερής συνάντηση μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου. Σύμφωνα με πληροφορίες η συνάντηση αυτή θα είναι σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών και θα έχει προπαρασκευαστικό χαρακτήρα για την τριμερή σε επίπεδο πρωθυπουργών. Ωστόσο, αυτό που είναι σαφές για την ώρα είναι πως υπάρχει πολύς δρόμος για να οριστικοποιηθεί το κείμενο συμφωνίας μεταξύ των τριών και η διατύπωση των άρθρων που αφορούν τα ζητήματα συμφωνίας. Η διαφορετική προσέγγιση των θεμάτων αυτών αναμένεται να αποτελέσει αντικείμενο διαβούλευσης στη συνάντηση του κ. Βενιζέλου με τους ομολόγους του και το αν τελικώς θα καταλήξουν σε μια ικανοποιητική για όλους διατύπωση κειμένου θα καθορίσει τον χρόνο της συνάντησης των τριών πρωθυπουργών.

Ελεγχόμενη ένταση σχεδιάζει η Τουρκία

ΝΙΚΟΣ ΣΤΕΛΓΙΑΣ

«Οι Ελληνοκύπριοι, σε στενή συνεργασία με την Αθήνα, στοχεύουν στην απομόνωση της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Επιθυμούν να επισκιάσουν τον ρόλο της Τουρκίας στο νέο ενεργειακό παιχνίδι της Ανατολικής Μεσογείου». Αυτό είναι το συμπέρασμα ενός νέου άρθρου, το οποίο δημοσιεύτηκε την προηγούμενη εβδομάδα στην ιστοσελίδα του τουρκικού κέντρου στρατηγικών ερευνών «SETA» και στη φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Γιενί Σαφάκ».Στον απόηχο της νέας συνεργασίας της Ελλάδας και της Κύπρου με την Αίγυπτο, το άρθρο έθεσε επί τάπητος όλες τις εξελίξεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Σύμφωνα με όσα αναφέρονται σε αυτό, επιθυμώντας να απομονώσει την Τουρκία, η Λευκωσία στρέφει την προσοχή της στην Αίγυπτο. Μέσω της Αιγύπτου, η Λευκωσία αναζητεί νέες αγορές για το κυπριακό φυσικό αέριο. Επίσης, επιχειρεί να επωφεληθεί από τις εγκαταστάσεις και τις δυνατότητες της Αιγύπτου για τη μεταφορά του κυπριακού αερίου στην Ελλάδα και στη Δύση.