Η Τουρκία ξανά στο “μαντρί” των Ηνωμένων Πολιτειών

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ, http://www.philenews.com
Εδώ και αρκετούς μήνες, 5-6 ή και περισσότερους, η Τουρκία επιστρέφει στο αμερικανικό μαντρί, αφού τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή, ένα χώρο που φιλόδοξα και αυθαίρετα αποπειράθηκε να ποδηγετήσει, την γρονθοκόπησαν, την ζάλισαν και αφού συνήλθε μερικώς, πήρε τον δρόμο της επιστροφής ασθμαίνοντας και καταϊδρωμένη.
Το γεγονός της επιστροφής στο “μαντρί” έχει τεράστια σημασία και συνέπειες για Αθήνα και άμεσα για Λευκωσία, εάν βέβαια ιδρώνει το αυτί κανενός αξιωματούχου στις δυο πρωτεύουσες. Ιδιαίτερα η τελευταία, εν μέσω μιας ατέρμονης οργασμικής ευφορίας από την νεοαποκτηθείσα στρατηγική της σχέση με την Ουάσιγκτον, θα πρέπει οσονούπω να αποφασίσει ποια ειρήνη θα πρέπει να αποδεχθεί–την τουρκική που της προσφέρεται μεγαλόψυχα καθημερινά, ή την δημοκρατική που δεν της προσφέρεται αλλά πρέπει να διεκδικήσει.

Το Ιράκ παραδίδεται αμαχητί στο ακραίο Ισλάμ

Χαρίτος Πάνος

Από τον Απρίλιο του 2003 και την εισβολή των αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ μέχρι και σήμερα ουδέποτε υπήρξε, έστω και ως ψευδαίσθηση, σε κάποιο από τα κοινωνικά στρώματα των πολιτών της χώρας, η ασφάλεια στις καθημερινές δραστηριότητες. Παγιδευμένα αυτοκίνητα, βομβιστές αυτοκτονίας και ομάδες ενόπλων που δρουν στο επαρχιακό οδικό δίκτυο, καθώς και σε αρκετές πόλεις, συνθέτουν το παζλ των καθημερινών αιματηρών επιθέσεων.

Βαρύ πλήγμα στον Ερντογάν οι Τούρκοι όμηροι

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣ

ΤΟΥΡΚΙΑ - ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Η διαχείριση της κρίσης σε επιχειρησιακό επίπεδο, η αποτροπή κρίσιμων ανατροπών στην ευρύτερη περιφέρεια και οι επιπτώσεις στην εσωτερική πολιτική σκηνή έναντι των επερχόμενων προεδρικών εκλογών, είναι το τρίπτυχο που απασχολεί την κυβέρνηση Ερντογάν, καθώς βρίσκεται αντιμέτωπη με τις δραματικές εξελίξεις στη Μοσούλη και γενικότερα στο Βόρειο Ιράκ.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός, ο οποίος προσβλέπει στην ανάρρησή του στην προεδρία τον Αύγουστο, ανησυχεί ότι μια αρνητική εξέλιξη στη Μοσούλη θα πλήξει την εικόνα που εκπέμπει αρκετά πειστικά στην εσωτερική κοινή γνώμη, ενός ισχυρού και αποφασιστικού ηγέτη που έχει σημαντική διεθνή παρουσία, όχι απλά σε περιφερειακό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Δύο μήνες πριν από τις εκλογές, μια τέτοια εξέλιξη θα συνιστούσε σοβαρό πολιτικό πλήγμα. Υπό αυτό το πρίσμα, στόχος του είναι η ταχεία απελευθέρωση των Τούρκων ομήρων, αλλά ταυτόχρονα και η αποφυγή της οικονομικής και γεωπολιτικής ενίσχυσης των Κούρδων του Ιράκ, που ήδη έθεσαν υπό τον έλεγχό τους την πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου πόλη του Κιρκούκ. Η τουρκική κυβέρνηση έχει προειδοποιήσει τους τζιχαντιστές αντάρτες του «Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε» με αντίποινα, με τον Αχμέτ Νταβούτογλου να δηλώνει ότι «κανείς δεν πρέπει να δοκιμάζει την αποφασιστικότητα της Τουρκίας».

Συρία: Ο στρατός ανακατέλαβε κωμόπολη στις ακτές Οι δυνάμεις του Άσαντ στην Κασάμπ, στρατηγικό πέρασμα στην Τουρκία

Ο συριακός στρατός ανακατέλαβε την κωμόπολη Κάσαμπ, η πλειονότητα των κατοίκων της οποίας είναι Αρμένιοι και βρίσκεται στα βορειοδυτικά, κοντά σε ένα στρατηγικής σημασίας πέρασμα προς την Τουρκία, όπως μετέδωσε η κρατική συριακή τηλεόραση.

«Ομάδες του στρατού αποκαθιστούν την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην πόλη Κάσαμπ στην επαρχία της Λαττάκειας αφού σκότωσαν έναν μεγάλο αριθμό τρομοκρατών και κατέστρεψαν τα όπλα τους», επεσήμανε το δίκτυο, αναφερόμενο στους σύρους εξεγερμένους που έλεγχαν την πόλη από τις 21 Μαρτίου.Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είχε ανακοινώσει αργά το Σάββατο ότι «η πλειονότητα των μαχητών του Μετώπου αλ Νόσρα και των ισλαμιστικών ταξιαρχιών έχουν απομακρυνθεί από την Κάσαμπ, αφήνοντας πίσω τους έναν μικρό αριθμό μαχητών».

Η Αλεξανδρέττα του 21ου αιώνα

Του Χριστόδουλου Γιαλλουρίδη

•  Η Κύπρος θα μετατραπεί σταδιακά σε ένα τουρκικό προτεκτοράτο 

  Η Τουρκία ακολουθεί από το 1974 μια συστηματική πολιτική εποικισμού της κατεχόμενης Κύπρου, με στόχο να την μετατρέψει σε νέα Αλεξανδρέττα, δημιουργώντας συνθήκες προσάρτησης 

  Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΤΤΑ χάθηκε γιατί κανείς δεν έθεσε τότε το θέμα των εποίκων και της τεχνητής, βίαιης αλλοίωσης του πληθυσμού

Ο πολιτικός ρεαλισμός και το αδιάφορο σφύριγμα του ουτοπισμο

Του Δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη

• Ο πόλεμος των ζωτικών χώρων στην ανατολική Μεσόγειο και το φυσικό αέριο
• Η Τουρκία καθορίζει τους όρους του στρατηγικού παιχνιδιού, αλλά και πώς η Λευκωσία μπορεί να υπερασπιστεί το φυσικό της αέριο και την Κυπριακή Δημοκρατία
• ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ μοντέλα της Νιγηρίας και πώς η Άγκυρα την πάτησε με τον Μόρσι

TOYPKIA Ο ενεργειακός κόμβος... έφτασε στο χτένι

Γράφει ο Κάσσανδρος Ειδικός συνεργάτης
H Tουρκία καταναλώνει και διακινεί πετρέλαιο και αέριο από τη Pωσία, το Aζερμπαϊτζάν, το Iράν και το Iράκ, και είναι έτοιμη να δεχθεί τα τεράστια αποθέματα αερίου του Tουρκμενιστάν και να τα προωθήσει προς τη Δύση.Στις 23 Mαΐου φέτος, η κυβέρνηση της Bαγδάτης ενάγει την κυβέρνηση Eρντογάν, με πρώτο βήμα τη Διαιτησία στο Διεθνές Eμπορικό Eπιμελητήριο στο Παρίσι διότι: «Διά της μεταφοράς και αποθήκευσης πετρελαίου προερχόμενου από την κουρδική περιφερειακή κυβέρνηση (Iράκ) και διά της φορτώσεώς του σε πετρελαιοφόρο στο λιμένα Tσενχάν, όλα αυτά χωρίς την εξουσιοδότηση του υπουργείου Πετρελαίου του Iράκ, η Tουρκία και η τουρκική εταιρεία υδρογονανθράκων BOTAS αθέτησαν τις υποχρεώσεις τους, που προκύπτουν από τη συμφωνία αγωγού πετρελαίου Tουρκίας - Iράκ. Aυτά πράττει τώρα η κυβέρνηση της Bαγδάτης, πρόεδρος της οποίας είναι ο Kούρδος κ. Tαλαμπανί.

ΙΡΑΚ, ΣΥΡΙΑ, ΛΙΒΑΝΟΣ Επαναχαράσσονται τα σύνορα στη Μέση Ανατολή

Του Γιώργου Παυλόπουλου
Οι δύο χώρες συνεχίζουν την παράλληλη πορεία τους: Η εισβολή ΗΠΑ και Βρετανίας στο Ιράκ το 2003 και ο εμφύλιος που ξέσπασε στη Συρία οκτώ χρόνια αργότερα, τις οδηγούν σήμερα στον διαμελισμό. Προς όφελος, πιθανότατα, του Ιράν και της Σ. Αραβίας.Σε δύσκολη θέση βρίσκεται το Ισραήλ. Η θέση του μπορεί βεβαίως να αναβαθμιστεί, ως «χωροφύλακας» των ΗΠΑ σε μια περιοχή που κυριολεκτικά θα φλέγεται. Ίσως, όμως, και να υποβαθμιστεί δραματικά, εφόσον οι Αμερικανοί επιβάλλουν ένα ιστορικό συμβιβασμό ανάμεσα στην Τεχεράνη και το Ριάντ -που είναι πιθανό να ζητήσουν ως αντάλλαγμα την «κεφαλή επί πίνακι» του εβραϊκού κράτους.

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΣΚΥΨΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ, ΠΕΡΙ ΑΛΛΑ ΤΥΡΒΑΖΕΙ... ΚΙΕΦ: τη μια συνομιλητής, την άλλη «μπαμπούλας»

Του ΣΥΜΕΩΝ ΣΟΛΤΑΡΙΔΗ

Εκανε αίσθηση και προβλημάτισε τους τάχα εθνικά υπερήφανους και εθνικά ευαίσθητους η κάθοδος του ΚΙΕΦ (Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης, Φιλίας) στα πολιτικά δρώμενα της πατρίδας μας και άρχισαν να γράφουν «πουλώντας» γνώσεις, απόψεις, αποκλειστικές ειδήσεις με βαρύγδουπες και βερμπαλιστικές θεωρήσεις χρησιμοποιώντας ανυπόστατους και επικίνδυνους τίτλους άρθρων. «Χάνουμε τη Θράκη» ο πρώτος συνάδελφος, «ξοδεύτηκαν τόσα εκατομμύρια» ο άλλος συνάδελφος, «ήρθαν εκατοντάδες λεωφορεία από την Τουρκία με χιλιάδες Τούρκους ψηφοφόρους» ο τελευταίος συνάδελφος.

Το ΚΙΕΦ είναι ένα καθόλα νόμιμο κόμμα και συμμετείχε καθόλα νόμιμα στις ευρωεκλογές. Εχει καταστατικό, μέλη και δραστηριοποιείται στα πλαίσια του νόμου. Συνδέεται με άλλα μειονοτικά κόμματα της Ευρώπης και είναι μέλος της Ομοσπονδιακής Ενωσης Ευρωπαϊκών Λαών (FUEN). Οπως λοιπόν εμφανίστηκαν μειονοτικά κόμματα στις ευρωεκλογές που πέρασαν σε όλη την Ευρώπη, και έλαβαν περίπου 8%, έτσι συμμετείχε και το ΚΙΕΦ, που εδρεύει στην Κομοτηνή.

Μήλον της έριδος για το πετρέλαιο

Μια ιστορία γεμάτη με μάχες, εναλλαγές εξουσίας, εμπόριο και πετρέλαιο είναι η ιστορία της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης του Ιράκ, της Μοσούλης, της ιρακινής πρωτεύουσας του Σουνιτικού Ισλάμ που πλέον βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε.

Πρόσφυγες εγκαταλείπουν πεζή τη Μοσούλη μετά την κατάληψη της πόλης από τους τζιχαντιστές

Η μοναδική γεωγραφική της θέση, η πληθυσμιακή της σύνθεση και ο πλούτος της σε φυσικούς πόρους ανέκαθεν έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία της πόλης, όπως εξάλλου και τα τελευταία 20 χρόνια.
Οι τεράστιες ποσότητες πετρελαίου που υπάρχουν στην περιοχή όπου παράγονται 3,6 εκατομμύρια βαρέλια αργού πετρελαίου ημερησίως, έχουν αποτελέσει το μήλον της Εριδος μεταξύ των τοπικών πληθυσμών και των εκάστοτε κυβερνήσεων, αλλά και των χωρών της Δύσης από το 1920 που ανακαλύφθηκαν μέχρι και το 2014. Από τη Μοσούλη περνάει επίσης ο μεγαλύτερος πετρελαιαγωγός του Ιράκ, ο αγωγός που ενώνει το Κιρκούκ με την πόλη-λιμάνι του Τσεϊχάν και ο οποίος έχει δυνατότητα μεταφοράς μέχρι και 1,6 εκατομμυρίων βαρελιών ημερησίως, ενώ στο προσεχές μέλλον σχεδιαζόταν η μεταφορά και φυσικού αερίου. Η παραγωγή της Μοσούλης σε πετρέλαιο είναι μακράν η μεγαλύτερη στην ευρύτερη περιοχή καθώς η παραγωγή του Κιρκούκ που φτάνει τα 167.000 βαρέλια ημερησίως δεν μπορεί καν να συγκριθεί με αυτήν της Μοσούλης.