Ο Ερντογάν και οι επιλογές Αναστασιάδη

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ
Τουλάχιστον σε επίπεδο ειδήσεων, τα νέα από την πόλη της Νέα Υόρκης, όπου κάθε χρόνο τέτοια εποχή μαζεύονται οι ηγέτες των κρατών μελών του Ο.Η.Ε. για την ετήσια Γενική Συνέλευση των κρατών-μελών του Οργανισμού, είναι θετικά. Αναφέρομαι στην εκεί παρουσία και επαφές του Προέδρου Αναστασιάδη και αυτή του Ερντογάν και θα αρχίσω από τον τελευταίο.
Κατά αρχάς, υπογραμμίζω ότι ο Τούρκος βρίσκεται στην Αμερική για πρώτη φορά με την νέα του ιδιότητα του ως Προέδρου, με το καινούργιο του ” προεδρικό” αεροσκάφος που κατασκευάσθηκε στην Αμερική με πρότυπο αυτό του Αμερικανού Προέδρου, το γνωστό, USA Air Force One, και είναι θέμα χρόνου να αναφέρεται ως “Αir Türk One”.

Τζιχάντ και εσχατολογία

Σπύρος ΛίτσαςΔιάχυτη είναι η άποψη στην ελληνική κοινή γνώμη ότι η άνοδος του τζιχαντιστικού Ισλάμ αποτελεί δεδομένο των τελευταίων ετών. Το τζιχαντιστικό Ισλάμ βρίσκεται σε διαρκή και συνεχή ρήξη με οτιδήποτε μη οικείο προς τον ολιστικά συντηρητικό εσχατολογικό λόγο του και το σεκταριστικό εφαρμοστικό πλαίσιό του από τις αρχές του 18ου αιώνα, όταν το πουριτανικό ισλαμιστικό κίνημα των ουχάμπι εξάπλωσε διά την «πειθώ» του ξίφους την κυριαρχία του σε ένα μεγάλο μέρος της Μέσης Ανατολής, αμφισβητώντας ευθέως τον ήπιο σουνιτικό προσανατολισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η ανάδειξη των αντιπάλων για το τζιχαντιστικό Ισλάμ γίνεται μέσα από το φάσμα της ανάλυσης του απόλυτα καλού σε αντιδιαστολή με το απόλυτα κακό, όπου το πρώτο αποτελεί μια κλειστή ομάδα/συλλογικότητα που αποδέχεται τον «ορθό» λόγο του Θεού και αντιπαρατίθεται με μια εχθρική ολότητα που ξεκινά από το ίδιο το Ισλάμ -σουνιτικό ή σιιτικό- και καταλήγει σε οτιδήποτε μη αποδεκτό από τους ίδιους προς τις ιδέες και τις πεποιθήσεις τους.

Μεσοποταμία: Η επόμενη μέρα

Σάββας ΚαλεντερίδηςΣτο άρθρο μας της Παρασκευής αναφερθήκαμε στο γενικό ιστορικό της ανάδειξης του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους και στις εξελίξεις που οδήγησαν στη σύμπηξη της ευρείας συμμαχίας κρατών της Δύσης και του αραβικού κόσμου, για την πραγματοποίηση βομβαρδισμών και ενδεχομένως κάποιου τύπου επιχείρησης από εδάφους.Στο σημερινό μας άρθρο θα προσπαθήσουμε να επικεντρωθούμε στις πιθανές συνέπειες της επέμβασης της προαναφερθείσας συμμαχίας στην περιοχή και πώς αυτές θα επηρεάσουν τα σύνορα Ιράκ και Συρίας, το Κουρδικό και την Τουρκία.

Οσον αφορά τα σύνορα Ιράκ - Συρίας, τα οποία -να υπογραμμίσουμε- είναι καθαρά τεχνητά και χαράχτηκαν από το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, θα πρέπει να θεωρούμε πιθανό να αλλάξουν και οι Αραβες σουνίτες που κατοικούν εκατέρωθεν των συνόρων, ως χθες πολίτες του Ιράκ και της Συρίας, μετά το πέρας της επιχείρησης εναντίον των τζιχαντιστών να δημιουργήσουν ένα πραγματικό κράτος, που θα παίρνει εδάφη και από το Ιράκ και από τη Συρία.

H ενέργεια στο προσκήνιο με ευκαιρίες και κινδύνους

Η πολυδιάστατη κρίση που βιώνει η χώρα μας και η αναζήτηση σανίδας σωτηρίας φέρνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα την ενέργεια στο επίκεντρο. Ορισμένοι θεωρούν ότι τα μελλοντικά μας κοιτάσματα θα δώσουν τη λύση, βελτιώνοντας τους όρους διαχείρισης χρέους, ή, σε μία περισσότερο ακραία εκδοχή, καθιστώντας το βιώσιμο, υπό την έννοια ότι τα έσοδα που θα εισρεύσουν θα μας δώσουν τη δυνατότητα επαναγοράς του. Κάποιοι μετριοπαθέστεροι ισχυρίζονται ότι η όποια συμβολή στην ασφάλεια εφοδιασμού της Γηραιάς Ηπείρου μας αναβαθμίζει γεωπολιτικά, προσδίδοντάς μας μεγαλύτερη βαρύτητα στις ενεργειακές διεργασίες.Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά το περιβάλλον εντός του οποίου καλούμαστε να λειτουργήσουμε, θα διαπιστώσουμε ότι οι αβεβαιότητες για την επόμενη μέρα περιορίζουν δραστικά τις επιλογές της Ε.Ε., με αποτέλεσμα, έστω και αντιπαραβολικά, να ανοίγεται παράθυρο ευκαιρίας για την Ελλάδα, η οποία, πάντως, δεν φείδεται προβλημάτων.

Το μεγάλο κάδρο και το ελληνικό ...στοίχημα

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ
Στην πρόσφατη ομιλία του στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ ο Μπάρακ Ομπάμα... σημάδεψε τους στόχους. Τζιχαντιστές και Ρωσία! Η επιβολή του νεοφιλελευθερισμού ως παγκόσμιου συστήματος, που δημιουργεί μεγαλύτερες ανισότητες και φτώχεια, για να αντέξει, να καθηλώσει τις αντιδράσεις και να συνεχιστεί, χρειάζεται σοκ και δέος, όπως η ζωή το οξυγόνο. Το έχει περιγράψει έξοχα η Ναόμι Κάμπελ. Η τρομοκρατία κατασκευάστηκε και ενισχύθηκε ως επιλογή των ΗΠΑ, για να αξιοποιήσουν το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που διαθέτουν στην παγκόσμια σκακιέρα, την στρατιωτική ισχύ. Η μεταψυχροπολεμική παγκοσμιοποίηση δημιούργησε αρκετούς ισχυρούς οικονομικούς πόλους με δυναμική μεγέθυνσης και αυτό οι ΗΠΑ δεν μπορούσαν να το αντιμετωπίσουν μόνο με οικονομικά μέσα. Εμπόδισαν με επιτυχία την ευρωπαϊκή ενοποίηση δηλαδή την ανεξαρτησία της Ε.Ε. από τους αμερικανικούς μηχανισμούς ελέγχου.

Ο πόλεμος, οι άνθρωποι και ο βομβαρδισμός της οικονομίας των τζιχαντιστών

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ: Πάνος Χαρίτος

Η ανθρωπιστική κρίση που βιώνουν οι κάτοικοι της Συρίας και του Ιράκ αποτυπώθηκε με τον πλέον δραματικό τρόπο το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης στα ανοιχτά της Κύπρου, όταν ένα πλοιάριο βρέθηκε να πλέει ακυβέρνητο με μηχανική βλάβη νοτίως της Πάφου.
Οι επιβαίνοντες, 345 άτομα, στην πλειονότητά τους γυναίκες και παιδιά, είχαν πληρώσει 10.000 δολάρια έκαστος για ένα εισιτήριο στην ελπίδα και την ασφάλεια που θα τους παρείχε η αποβίβαση στην Ιταλία.Μετά τη διάσωσή τους από κυπριακό φορτηγό πλοίο και τη μεταφορά τους στην Κύπρο, αρνήθηκαν να αποβιβαστούν λέγοντας πως «εμείς δεν πληρώσαμε για να έρθουμε εδώ. Ο προορισμός μας είναι η Ιταλία κι εκεί θέλουμε να πάμε».

«Reset» στις σχέσεις Ρωσίας - ΗΠΑ

Η Μόσχα κάλεσε σήμερα για μία νέα «επαναφορά» («reset 2.0») στις σχέσεις με την Ουάσινγκτον, λέγοντας πως η κατάσταση στην Ουκρανία, που οδήγησε στην επιβολή δυτικών κυρώσεων στη Ρωσία, βελτιώνεται χάρη στις ειρηνευτικές πρωτοβουλίες του Κρεμλίνου. Σε διάφορες τηλεοπτικές συνεντεύξεις του, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι είναι καιρός να επαναληφθεί η "επαναφορά", μια λέξη που χρησιμοποίησε η Ουάσινγκτον για να περιγράψει μια προσπάθεια να αποκαταστήσει τις σχέσεις των δύο χωρών στις αρχές της προεδρίας Ομπάμα.

Από τον Αϊκ στον Μπαράκ

Οι ΗΠΑ αναγκάζονται να εμπλακούν εκ νέου στη Μέση Ανατολή, με τη χερσαία εμπλοκή να ακολουθεί στη μία ή την άλλη μορφή, αργά ή γρήγορα, την επέκταση των βομβαρδισμών κατά των τζιχαντιστών από το Ιράκ στη Συρία. Η πολιτική Ομπάμα, που έδινε προτεραιότητα στην Κίνα και τη Ρωσία, στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού και την Ευρασία, προέβλεπε απεμπλοκή από τη Μέση Ανατολή και εξ αποστάσεως διπλωματική-πολιτική παρέμβαση των ΗΠΑ στη διαμόρφωση των περιφερειακών ισορροπιών. Η πολιτική αυτή μετά την προέλαση των τζιχαντιστών αποδείχθηκε ανεπαρκής για την περιφρούρηση των ζωτικών συμφερόντων των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα μια επέμβαση κατεπείγοντος χαρακτήρα χωρίς όμως ευρύτερο στρατηγικό ορίζοντα.

Η ολιγωρία των ΗΠΑ πυροδότησε τη γεωπολιτική βόμβα

Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα βιάστηκε να φύγει από το Αφγανιστάν, δεν θέλησε να παραμείνει στο Ιράκ και άργησε πολύ να αποφασίσει τι θα κάνει με τη Συρία..

Υπό την πίεση των εξελίξεων ο Μπαράκ Ομπάμα επέλεξε την εμπλοκή των ΗΠΑ με αεροπορικές επιδρομές εναντίον στόχων του Ισλαμικού Κράτους σε Συρία και Ιράκ.Αλλά από την πρώτη στιγμή και στην Ουάσιγκτον όλοι γνώριζαν ότι ο πόλεμος αυτός
δεν κερδίζεται τόσο απλά, ούτε σύντομα.Οι ΗΠΑ παραμένουν η ηγέτιδα δύναμη της Δύσης σε ό,τι αφορά την ασφάλεια και την περιφερειακή σταθερότητα και τα αποτελέσματα των επιλογών αυτών του Αμερικανού προέδρου που ποτέ δεν επεδίωξε τη «δόξα» των προκατόχων του με τους πολέμους στο Κουβέιτ και το Ιράκ, στα Βαλκάνια, στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, τα βιώνει σήμερα η διεθνής κοινότητα στη Συρία και στο Ιράκ.Χρειάστηκε το ISIS να επεκτείνει τον έλεγχό του στο 1/3 του εδάφους του Ιράκ και στο 1/4 του εδάφους της Συρίας, αλλά κυρίως ήρθε ο αποκεφαλισμός των δυο Αμερικανών προκειμένου ο Μ. Ομπάμα να αντιληφθεί ότι οι ΗΠΑ έχουν ένα σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάσταση αλλά κυρίως να συνειδητοποιήσει ότι η δεύτερη θητεία του μπορεί να αποδειχθεί ολέθρια για τη χώρα του αλλά και την παγκόσμια ασφάλεια.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΙΕΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ Η επέλαση του ΙSIS... μένει από πετρέλαιο

Τον οικονομικό στραγγαλισμό του Ισλαμικού Κράτους που αποτελεί το «κλειδί» και για την αντιμετώπισή του σε στρατιωτικό επίπεδο επιχειρούν οι ΗΠΑ και οι χώρες που συμμετέχουν στην εκστρατεία εναντίον των τζιχαντιστών, με στοχευμένα αεροπορικά πλήγματα στη βασική πηγή χρηματοδότησής του: το πετρέλαιο.Οι επιθέσεις εναντίον των αυτοσχέδιων διυλιστηρίων του ISIS περιορίζουν σταδιακά τη δυνατότητά του να εξασφαλίζει πόρους που είναι αναγκαίοι, όχι μόνο για την προμήθεια εξοπλισμού σε έναν πόλεμο που απλώνεται από τη Συρία μέχρι το Κεντρικό και Ανατολικό Ιράκ, αλλά και για τη δημιουργία κρατικών δομών στις περιοχές που πέφτουν στα χέρια των τζιχαντιστών.Το ISIS κάνοντας μια στρατηγική επιλογή όταν διασπάστηκε από την Αλ Νούσρα (το παρακλάδι της Αλ Καιντα στη Συρία), επέλεξε να ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο για την εξασφάλιση χρηματοδότησης, ώστε να μην εξαρτάται από ξένες χώρες και τις «χορηγίες» από Αραβες μεγαλοεπιχειρηματίες ή ισλαμιστές της Νοτιοανατολική Ασίας. Ετσι θα ήταν λιγότερο ευάλωτο έναντι των περιορισμών που θέτει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα μπλοκάροντας λογαριασμούς που συνδέονται με την τρομοκρατία.

Πολυεθνικές λεηλατούν την Αφρική

Της Χριστίνας Πάντζου
Ο Πρινς Μπόνι μοιράζεται μια καλύβα με άλλους έντεκα Γκανέζους συμπατριώτες του. Ακτήμονας και άνεργος, δίχως χρήματα ή προσδοκίες πέρα από την επιβίωση, βρήκε καταφύγιο σε ένα ερειπωμένο χωριό της νότιας Ιταλίας, δίπλα στα κτήματα όπου δουλεύει. Στο χωριό του, το Ναβρόνγκο, καλλιεργούσε ντομάτες. Αλλά εδώ και αρκετά χρόνια οι αγορές της Γκάνας έχουν κατακλυστεί από φτηνές εισαγόμενες κονσέρβες πελτέ από την Ιταλία και κανείς σχεδόν δεν προτιμά τις φρέσκες.
 Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του FAO (Παγκόσμιος Οργανισμός Γεωργίας), οι εισαγωγές πελτέ έχουν αυξηθεί κατά 650% την τελευταία δεκαπενταετία, ενώ το ίδιο διάστημα η ποσότητα ντόπιας ντομάτας στις τοπικές αγορές μειώθηκε σχεδόν κατά 90%, οδηγώντας σε απόγνωση δεκάδες χιλιάδους μικροπαραγωγούς. «Τώρα πια δεν καλλιεργώ ντομάτες. Δεν υπάρχει κανείς να τις αγοράσει. Μας κατέστρεψαν» λέει η Αολίτζια Τενιτία, που το 2007 κέρδισε τον τίτλο της «Αγρότισσας της χρονιάς». Τότε είχε μια μεγάλη έκταση και μια σοδειά που πουλούσε εύκολα σε καλή τιμή, αφού η ντομάτα είναι βασικό συστατικό της ντόπιας κουζίνας.

Μπάιντεν στον Ερντογάν: “Μη την ΑΟΖ τάραττε …”

Του Κώστα Βενιζέλου, http://www.philenews.com
Δυο ζητήματα σε σχέση με την Κύπρο, ήγειρε ο Αμερικανός αντιπρόεδρος, Τζο Μπάιντεν προς τον Τούρκο Πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όταν συναντήθηκαν την περασμένη εβδομάδα στη Νέα Υόρκη.Πρώτο, να προβεί σε πρακτικές κινήσεις στο Κυπριακό, παραπέμποντας αν και δεν το ανέφερε, στο θέμα της Αμμοχώστου. Δεύτερο, να αποφύγει οποιαδήποτε κίνηση εντός της κυπριακής ΑΟΖ και να παρενοχλήσει τις έρευνες για τον εντοπισμό και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Όπως συναφώς πληροφορούμαστε, ο Τούρκος Πρόεδρος, ως προς το πρώτο έδωσε διαβεβαιώσεις ότι «θέλουμε και εμείς λύση και εργαζόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση», αποφεύγοντας για μια ακόμη φορά να είναι συγκεκριμένος. Ως προς τα θέματα της ΑΟΖ ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «παρουσιάσθηκε καθησυχαστικός», σύμφωνα με αμερικανικές πηγές.

Η Κύπρος μπροστά στην ισλαμική τρομοκρατία

Του Χριστόδουλου Κ. Γιαλλουρίδη

Οφείλουμε να σχεδιάσουμε ένα σύστημα ασφάλειας για την ιστορία μας…

Η αυγή του 21ου αιώνα χαρακτηρίζεται από έναν κόσμο όπου τα σύνορα και οι φυσικοί φραγμοί έχουν συρρικνωθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να ζούμε ουσιαστικά σε ένα α-συνοριακό παγκόσμιο περιβάλλον, το επονομαζόμενο παγκόσμιο χωριό…

Η ΕΝΝΟΙΑ της ασύμμετρης απειλής γεννήθηκε από τις αποτυχημένες πολεμικές επεμβάσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Μέση Ανατολή, με έμφαση στο Ιράκ και το Αφγανιστάν

Ο φάλτσος μαέστρος της πανηγύρεως του ΟΗΕ

Του Δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη 

Η Γ. Συνέλευση, τα κράτη σε «Group Therapy» και το «άγουρο δίκαιο»

Το «άγιο φως» του ΓΓ Μπαν Κι Μουν, και το ορφανό κυπριακό πρόβλημα στη σκιά της ISIS, το δίκαιο και η σημασία της ισχύος στις διεθνείς σχέσεις

ΠΛΑΝΕΣ και πραγματικότητα για τον ρόλο του ΓΓ του ΟΗΕ στο Κυπριακό και διεθνώς

Η Γενική Συνέλευση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ην. Εθνών πραγματοποιείται κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Και κάθε φορά γίνεται προσπάθεια να πεισθεί η κοινή γνώμη για την αναπτέρωση των διαδικασιών λύσης του Κυπριακού που είναι, όπως παραδέχονται οι πάντες, βαλτωμένες. Βεβαίως, τα πράγματα θα πρέπει να τεθούν στις ορθές τους βάσεις. Ο ΟΗΕ είναι χώρος όπου καταγράφονται οι αρχές δικαίου. Όμως, δεν απονέμει δικαιοσύνη παρά μόνο όταν τα εθνικά συμφέροντα των παραπονουμένων ταυτίζονται ή συγκλίνουν με εκείνα των Μεγάλων Δυνάμεων και δη εκείνων του Συμβουλίου Ασφαλείας.