21 Ιουνίου 2014

Πλίνθοι και κέραμοι το δόγμα της Αγκυρας

Ο Αχμέτ Ναταβούτογλου, ένας καθηγητής πανεπιστημίου με αμφιλεγόμενες σπουδές και ακαδημαϊκή παρουσία μόνο σε πανεπιστήμια μουσουλμανικών χωρών, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του «Στρατηγικό βάθος: Η διεθνής θέση της Τουρκίας», που κυκλοφόρησε το 2001 από τις εκδόσεις Κιουρέ (Küre Yayınları), συγκροτούσε τη θεωρία του νεοοθωμανισμού, πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας από το 2003 και εντεύθεν, που ανέλαβε σύμβουλος του πρωθυπουργού Ερντογάν και από το 2009 υπουργός Εξωτερικών.Ενα έμπειρο μάτι, διαβάζοντας τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, αντιλαμβάνεται ότι η νέα αυτή θεωρία ήταν στην ουσία μια οθωμανική οπτική ολόκληρης της ανθρωπότητας, την οποία όμως δεν θα μπορούσε να επιβάλει με κανέναν τρόπο η σύγχρονη Τουρκία, όχι μόνο στη διεθνή κοινότητα, αλλά ούτε καν στις χώρες που προέκυψαν από τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κι αυτό για έναν απλούστατο λόγο, τον οποίο δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί ένας νους που θεωρεί ότι το Ισλάμ, επειδή είναι η νεότερη, άρα και η καλύτερη μονοθεϊστική θρησκεία στον κόσμο, και άρα η επέλαση των οθωμανικών ορδών δεν υποδούλωσαν αλλά απελευθέρωσαν και λύτρωσαν τα «παραστρατημένα» έθνη, που στέναζαν κάτω από τις παλιές θρησκείες.

Σχέδια για χαλιφάτο με ανατροπή των συνόρων!

Οι στρατιώτες του Χαλιφάτου στο Ιράκ και το Λεβάντε (Συρία) πολιορκούν τη Βαγδάτη, έχοντας ήδη καταλάβει τη Μοσούλη και το μεγαλύτερο διυλιστήριο στον Βορρά, στην πόλη Μπαϊτζί, σφάζοντας κατά εκατοντάδες αυτούς που βρίσκονται στον δρόμο τους. Είτε πρόκειται για στρατιώτες του καθεστώτος Νούρι-αλ-Μαλίκι είτε για πολίτες που δεν δέχονται να υποταχθούν στους ακραίους ισλαμιστές της ISIS.Τα σύνορα στη Μεσοποταμία απειλούνται με πλήρη ανατροπή. Αυτήν τη φορά η σύγκρουση δεν είναι μεταξύ μουσουλμάνων της Τζιχάντ και άπιστων δυτικών «σταυροφόρων», αλλά μεταξύ αιρέσεων του Ισλάμ. Το σουνίτικο χαλιφάτο προελαύνει, σε μια εγκόσμια μετεξέλιξη της Αλ Κάιντα, που πλέον δεν δρα ως τρομοκρατική οργάνωση. Αυτήν τη φορά η Αλ Κάιντα, η Αλ Νούσρα και τελικά το «Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε» επιδιώκουν και πετυχαίνουν να αποκτήσουν επικράτεια, χώρα, κράτος. Διεκδικούν μια νέα Μεσοποταμία, μέσα από τη διάλυση του Ιράκ και της Συρίας. Η Τζιχάντ θέλει να πατήσει στη Γη και να συγκροτήσει ένα χαλιφάτο απέναντι στους Σιίτες του Ιράν, στους Αλαουίτες της Συρίας, στον πειθαρχημένο στρατό της Χεζμπολάχ του Νασράλα στον Λίβανο αλλά και των Δυτικών, αφού η Σαρία αποτελεί και θα αποτελεί τον νέο μανιχαϊσμό μεταξύ χριστιανικής Δύσης και ισλαμικής Ανατολής.

Ο «κόκκινος Δράκος» σε φόντο γαλανόλευκο

Την ώρα που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές το πρωθυπουργικό αεροσκάφος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας θα έχει εισέλθει στο ελληνικό FIR και ο Λι Κετσιάνγκ θα κοιτά το ελληνικό αρχιπέλαγος και τους νησιωτικούς σχηματισμούς μας. Η πρώτη ελληνική «επίθεση» γοητείας θα έχει πραγματωθεί.Ο Κινέζος πρωθυπουργός είναι ένας δυναμικός πολιτικός που έχει δοκιμαστεί επιτυχώς σε διάφορες κρατικές θέσεις ευθύνης. Ο πατέρας του ήταν τοπικός αξιωματούχος στην επαρχία Ανχουί της ανατολικής Κίνας.

Το αντίστροφο αλβανικό... έπος

Στο Συμβούλιο Κορυφής της προσεχούς εβδομάδας η Αλβανία με τελετάρχη και επισπεύδουσα (φευ!) την προεδρεύουσα Ελλάδα, ανακηρύσσεται, εν χορδαίς και οργάνοις, υποψήφια χώρα. Εχουμε μείζονες ανοιχτούς λογαριασμούς με την επίδοξη Ευρωπαία. Και προ πάσης εξοφλήσεώς τους καμία χώρα δεν θα επεδείκνυε τη γαλαντομία και την πολιτική ακρισία που δείχνουμε εμείς πρωτοστατώντας στην ένταξή της.«Η Αλβανία έχει παρουσιάσει σημαντικά απτά αποτελέσματα και έχει επιδείξει πολιτική βούληση να προωθήσει συγκεκριμένες ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις (...). Η Ελλάδα θα επιδιώξει να επιτύχει συναίνεση των κρατών-μελών για την αποδοχή της υποψηφιότητάς της».Δήλωση του Ελληνα ΥΠΕΞ την ώρα που η αλβανική κυβέρνηση όχι μόνον αρνείται να σεβαστεί την ελληνοαλβανική συμφωνία για την ΑΟΖ του 2009, αλλά ζήτησε από τον γενικό εισαγγελέα της την κεφαλήν επί πίνακι του υπογράψαντος εκ μέρους της τότε ΥΠΕΞ, νυν αρχηγού της Αντιπολιτεύσεως επί εθνική... προδοσία!

Ένας αντίπαλος για τον Erdogan του Κώστα Ράπτη

“Σαν να βάζεις υποψήφιο τον Χατζηαβάτη απέναντι στον Καραγκιόζη”: αυτή είναι η άποψη του συμπροέδρου του φιλοκουρδικού κόμματος HDP για τον Ekmeleddin Ihsanoğlu, τον κοινό υποψήφιο πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας που πρότειναν τη Δευτέρα οι δύο μεγαλύτερες δυνάμεις της αντιπολίτευσης στη γείτονα, ήτοι το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CHP) του Kemal Kılıçdaroğlu και το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP) του Devlet Bahçeli. Τα δύο κόμματα από καιρό αναζητούσαν τρόπους να αντιμετωπίσουν από κοινού τον Tayyip Erdoğan, ο οποίος αναμένεται να είναι ο υποψήφιος των κυβερνώντων στις προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν για πρώτη φορά στα χρονικά με άμεση καθολική ψηφοφορία στις 10 Αυγούστου – και η υποψηφιότητα του Ihsanoğlu (την οποία μεθόδευσε ο πρώην υπουργός Οικονομικών και μετέπειτα επικεφαλής του αναπτυξιακού προγράμματος του ΟΗΕ Kemal Derviş) αποτέλεσε πραγματικά έκπληξη.

Ο "κύβος ερρίφθη" υπέρ του Juncker Του Κώστα Ράπτη

Για όλα υπάρχει μια πρώτη φορά. “Ποτέ έως τώρα δεν αποφασίσθηκε η πλήρωση μιας κορυφαίας θέσης στην Ε.Ε. παρά με συναίνεση – και αυτός είναι ο ορθός τρόπος” δηλώνει ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βρετανίας David Lidington, ενόψει του ορισμού νέου προέδρου της Κομισιόν. Ωστόσο, εν προκειμένω είναι περισσότερο από ποτέ πιθανή η διεξαγωγή ψηφοφορίας μεταξύ των “28” – μιας ψηφοφορίας την οποία ο Βρετανός πρωθυπουργός David Cameron δεν θα διστάσει να προκαλέσει και παρ΄ όλα αυτά προεξοφλείται ότι θα χάσει.

Οι ετερόκλητοι σύμμαχοι του ISIS

Η ανθρωπογεωγραφία του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε, το οποίο δεν επιτυγχάνει μόνο νίκες αλλά και ευρεία σουνιτική συμμαχία πολυάριθμων ομάδων με ποικίλη ιδεολογία
Από την κατάκτηση της Μοσούλης στις 10 Ιουνίου, το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε (ISIS) δεν συλλέγει μόνο νίκες αλλά και εμπλουτίζει τις τάξεις του. Εκτιμάται ότι ίσως μετρά ήδη 20.000 άνδρες. Το ISIS που είδαμε στα εξαιρετικής βιαιότητας βίντεο που κυκλοφορούν στο Ιντερνετ δεν αποτελούν παρά το τρομακτικό πρόσωπο μιας ευρείας σουνιτικής συμμαχίας που περιλαμβάνει πολυάριθμες ομάδες με ποικίλη ιδεολογία.
Νοσταλγοί του Σαντάμ, παλαιοί μπααθιστές αξιωματικοί
Οι παλαιοί αξιωματικοί του στρατού του Σαντάμ σχημάτισαν ένοπλες ομάδες ύστερα από την αμερικανική εισβολή του 2003 και δεν παρέδωσαν ποτέ τα όπλα τους. Θεωρούν παράνομη την κυβέρνηση της Βαγδάτης και παρέμειναν δραστήριοι ακόμη και μετά την αποχώρηση των τελευταίων αμερικανών στρατιωτών τον Δεκέμβριο του 2011. Οι πιο φανατικοί εντάχθηκαν στον Στρατό του Δρόμου του Νακσαμπάντι, του οποίου επικεφαλής είναι ο Εζάτ Ιμπραήμ αλ Ντούρι, ο πιο υψηλόβαθμος αξιωματούχος του παλαιού καθεστώτος που διαφεύγει ακόμη τη σύλληψη.

Επικίνδυνες ασκήσεις ισορροπίας στη Μέση Ανατολή Τα σημερινά δεινά του Ιράκ αποτελούν αποτέλεσμα του πολέμου στη Συρία

Οι πρόσφατες νίκες του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Συρίας (ISIS) επιβεβαιώνουν ότι, περισσότερο από μια δεκαετία μετά την έναρξη του πολέμου στο Ιράκ, η σταθερότητα στη Μέση Ανατολή παραμένει στην κόψη του ξυραφιού. Το ISIS _ που επιθυμεί ένα χαλιφάτο το οποίο θα περιλαμβάνει μεγάλα τμήματα εδαφών από τη δυτική Συρία ως το κεντρικό Ιράκ _ σκιαγραφεί την αλληλένδετη φύση των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η περιοχή ενώ η απειλή που αποτελεί αναδεικνύει την επείγουσα ανάγκη για ένα νέο πλαίσιο δράσης στη Μέση Ανατολή.

Αγώνας επιβίωσης του Μαλικί

Σφοδρές μάχες μαίνονταν χθες σε πολλές θερμές εστίες του Ιράκ. Στη φωτογραφία, ειδικές δυνάμεις του ιρακινού στρατού μάχονται με τζιχαντιστές της οργάνωσης ISIS στην πόλη Ραμάν
Στενεύει επικίνδυνα ο κλοιός γύρω από τον σιίτη πρωθυπουργό του Ιράκ, Νούρι αλ Μαλικί, ο οποίος καλείται να δώσει έναν δύσκολο αγώνα επιβίωσης σε δύο μέτωπα: στο στρατιωτικό, απέναντι στους σουνίτες τζιχαντιστές που απειλούν τη Βαγδάτη, και στο πολιτικό, απέναντι στις ισχυρότατες εσωτερικές και εξωτερικές δυνάμεις που ζητούν την άμεση αντικατάστασή του, καταλογίζοντάς του βαριές ευθύνες για τις εντάσεις που απειλούν να διαρρήξουν την εθνική συνοχή. Μία ημέρα μετά την έμμεση, αλλά καταλυτική κριτική του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στον Μαλικί, ένα δεύτερο, ενδεχομένως περισσότερο οδυνηρό πλήγμα περίμενε τον Ιρακινό πρωθυπουργό. Στη διευρυνόμενη λέσχη των επικριτών του προστέθηκε χθες ο μεγάλος αγιατολάχ Αλί αλ Σιστανί, η πιο σεβάσμια θρησκευτική προσωπικότητα των σιιτών, δηλαδή της κοινότητας στην οποία στηρίζει τη δύναμή του ο ίδιος ο Μαλικί. Στο καθιερωμένο κήρυγμα της Παρασκευής, ο Σιστανί τάχθηκε υπέρ της συγκρότησης μιας νέας, «περισσότερο αποτελεσματικής» κυβέρνησης, η οποία «θα ανοίξει καινούργιους ορίζοντες, εξασφαλίζοντας καλύτερο μέλλον σε όλους τους Ιρακινούς»