Το μικρό παιδί
με τα απλωμένα χεράκια σε δυό μεγάλους που το κρατούν δεξιά κι
αριστερά δεν είναι μοντέλο, η εικόνα είναι αληθινή. Είναι ένα ακόμα
ασυνόδευτο. Βρέθηκε μόνο στον Έβρο και κανείς δεν ξέρει την ιστορία του.
Ορφάνεψε στη διαδρομή, πνίγηκε άραγε κάποιος πατέρας ή κάποια μάνα,
κάποιος αδελφός για να το σώσει; Ή με σπαραγμό μια μάνα το έβαλε στη
βάρκα των λαθρεμπόρων για να σωθεί, αυτό μόνο, από την πείνα, τους
θανάτους τους βιασμούς που έγιναν η μοίρα της;
Απλώνει τα χεράκια του να πιαστεί από αγνώστους με μια αθωότητα απίστευτη, σα να μην το έχει αγγίξει η βια κι η ανθρώπινη σκληρότητα που το έριξε ολομόναχο στο δύσκολο δρόμο της προσφυγιάς, κι αυτά τα χεράκια, αυτή η εμπιστοσύνη του, η εγγενής πίστη του στην ανθρώπινη καλοσύνη είναι που μου σπάραξε την καρδιά όταν το είδα.
Απλώνει τα χεράκια του να πιαστεί από αγνώστους με μια αθωότητα απίστευτη, σα να μην το έχει αγγίξει η βια κι η ανθρώπινη σκληρότητα που το έριξε ολομόναχο στο δύσκολο δρόμο της προσφυγιάς, κι αυτά τα χεράκια, αυτή η εμπιστοσύνη του, η εγγενής πίστη του στην ανθρώπινη καλοσύνη είναι που μου σπάραξε την καρδιά όταν το είδα.