Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ* Παρατηρούμε ότι η Τουρκία τα τελευταία χρόνια έχει αυξήσει την ένταση
σε ό,τι αφορά τις διεκδικήσεις της στους θαλασσίους χώρους του Αιγαίου
και της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτή η συμπεριφορά υπαγορεύεται από τη
στρατηγική προτεραιότητα της Τουρκίας να αυξήσει τη θαλασσία της ισχύ,
κάτι που θα της επιτρέψει να διευρύνει ακόμη περισσότερο την θεμελιακή
έννοια για την εξωτερική της πολιτική, αυτή δηλαδή του στρατηγικού
βάθους.Το ερώτημα στρατηγικής που εγείρεται από τις διεκδικήσεις της Άγκυρας
στο δεδομένο θέμα είναι: γιατί η Τουρκία επιδεικνύει τόση ευαισθησία
για το θαλάσσιο χώρο της Ελλάδος και της Κύπρου, την οποία συνοδεύει
μάλιστα και με ανοικτές απειλές;
23 Οκτωβρίου 2014
Τα «Ιμια της Κύπρου» ανησυχούν και τον ΣΥΡΙΖΑ...
«Η πρόκληση είναι χειρότερη από τα Ίμια. Φανταστείτε τι θα είχε γίνει εάν η Κύπρος ήταν άλλο κράτος και είχε στείλει στο σημείο το Πολεμικό Ναυτικό του. Θα είχαμε σύρραξη». Η σύγκριση την οποία έκανε χθες ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος Δημοκρατικού Συναγερμού, με αφορμή τα επικίνδυνα πολεμικά «παιχνίδια» εντός και στα πέριξ της κυπριακής ΑΟΖ (η οποία εδώ και μερικές μέρες μοιάζει με... πεδίο βολής!), ασφαλώς δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία. Καθώς δε στην Ε.Ε. ή τις ΗΠΑ είναι πολύ λίγοι και ειδικοί αυτοί που γνωρίζουν τι ακριβώς εστί Ίμια, ενώ ασφαλώς δεν περίμεναν την έξοδο του «Μπαρμπαρός» προκειμένου να βγάλουν τα συμπεράσματά τους για την τακτική της Άγκυρας, είναι μάλλον προφανές ότι οι κύριοι αποδέκτες της δήλωσης του Πρόδρομου Προδρόμου και του μηνύματος που εμπεριέχει βρίσκονται αλλού: Στην Ελλάδα και, πρωτίστως, στα πολιτικά και στρατιωτικά επιτελεία της Αθήνας, όπου οι πληροφορίες αναφέρουν πως εσχάτως επικρατεί έντονη ανησυχία...
Το γκαμπί του Ερντογάν
Με τον Βαγγέλη Αρεταίο
Σε τεντωμένο σκοινί εξακολουθούν να πορεύονται ο Ταγίπ Ερντογάν και η Νέα Τουρκία του καθώς έχουν ανοίξει μέτωπα σε όλο το μήκος και πλάτος της Λεβαντίνης, από την Αίγυπτο και την Κύπρο μέχρι τη Συρία και το Ιράν. Η τακτική πλέον του Τούρκου Προέδρου έχει καταστεί σαφής: Πλήρης αμφισημία, σύγχυση των πάντων με συνεχή παραπετάσματα καπνού και απίστευτες -και όμως αληθινές- αναστροφές. Τελευταία τέτοια αναστροφή έκανε μόλις χθες ο Πρόεδρος Ερντογάν που δήλωσε ότι ήταν ο ίδιος που πρότεινε στον Πρόεδρο Ομπάμα το αίτημα των πεσμεργκά του βορείου Ιράκ να περάσουν από τουρκικό έδαφος προς το Κομπάνι της Συρίας.
Σε τεντωμένο σκοινί εξακολουθούν να πορεύονται ο Ταγίπ Ερντογάν και η Νέα Τουρκία του καθώς έχουν ανοίξει μέτωπα σε όλο το μήκος και πλάτος της Λεβαντίνης, από την Αίγυπτο και την Κύπρο μέχρι τη Συρία και το Ιράν. Η τακτική πλέον του Τούρκου Προέδρου έχει καταστεί σαφής: Πλήρης αμφισημία, σύγχυση των πάντων με συνεχή παραπετάσματα καπνού και απίστευτες -και όμως αληθινές- αναστροφές. Τελευταία τέτοια αναστροφή έκανε μόλις χθες ο Πρόεδρος Ερντογάν που δήλωσε ότι ήταν ο ίδιος που πρότεινε στον Πρόεδρο Ομπάμα το αίτημα των πεσμεργκά του βορείου Ιράκ να περάσουν από τουρκικό έδαφος προς το Κομπάνι της Συρίας.
Προβληματίζει τους Τούρκους η "εμπλοκή" της Ρωσίας στο θέμα της ΑΟΖ
Αναγκαίο βήμα χαρακτήρισε την έρευνα της
Τουρκίας στα ανοιχτά της `νοτίου Κύπρου`, όπως τη χαρακτήρισε, με την
συνοδεία πολεμικών πλοίων, ο Βολκάν Σεβκέτ Εντιγκέρ, Πρόεδρος του
τμήματος Σχολής Μηχανικών Συστημάτων Ενέργειας του Πανεπιστημίου Καντίρ
Χας στην Κωνσταντινούπολη. Ο Εντιγκέρ υποστήριξε ότι οι υδρογονάνθρακες
στα ανοιχτά της `νοτίου Κύπρου` μπορούν να εξορυχθούν μόνο έπειτα από
συμφωνία με τα ενδιαφερόμενα κράτη. Σύμφωνα με τον ίδιο η εμπλοκή της
Ρωσίας στο θέμα αυξάνει τον κίνδυνο για την σταθερότητα στην περιοχή.
Ενωμένοι οι Κούρδοι κατά των εξτρεμιστών
Του Νικόλα Ζηργάνου
Το περιφερειακό κοινοβούλιο των Κούρδων του Ιράκ ψήφισε χθες σε μια επίδειξη ενότητας και αλληλεγγύης την αποστολή μαχητών πεσμεργκά στο πολιορκημένο από τους τζιχαντιστές Κομπάνι της Συρίας. Είχε προηγηθεί επιστολή-αίτημα του προέδρου Μασούντ Μπαρτζανί και η αποδοχή της Τουρκίας να επιτρέψει τη διέλευση των Κούρδων μαχητών από το έδαφός της. Σύμφωνα με βουλευτή που συμμετείχε στην κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίαση στο Αρμπίλ, την πρωτεύουσα των Κούρδων του Ιράκ, θα αποσταλούν άμεσα, ίσως και μέσα στο Σαββατοκύριακο, τουλάχιστον 200 άντρες των ειδικών δυνάμεων, εξοπλισμένοι με βαριά όπλα, που τόσο ανάγκη έχουν οι υπερασπιστές του Κομπάνι. Για τον αριθμό των ενισχύσεων, τον εξοπλισμό που θα φέρουν και το δρομολόγιο που θα ακολουθήσουν μέσα από τουρκικό έδαφος διεξάγονται διαπραγματεύσεις με την Αγκυρα.
Το περιφερειακό κοινοβούλιο των Κούρδων του Ιράκ ψήφισε χθες σε μια επίδειξη ενότητας και αλληλεγγύης την αποστολή μαχητών πεσμεργκά στο πολιορκημένο από τους τζιχαντιστές Κομπάνι της Συρίας. Είχε προηγηθεί επιστολή-αίτημα του προέδρου Μασούντ Μπαρτζανί και η αποδοχή της Τουρκίας να επιτρέψει τη διέλευση των Κούρδων μαχητών από το έδαφός της. Σύμφωνα με βουλευτή που συμμετείχε στην κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίαση στο Αρμπίλ, την πρωτεύουσα των Κούρδων του Ιράκ, θα αποσταλούν άμεσα, ίσως και μέσα στο Σαββατοκύριακο, τουλάχιστον 200 άντρες των ειδικών δυνάμεων, εξοπλισμένοι με βαριά όπλα, που τόσο ανάγκη έχουν οι υπερασπιστές του Κομπάνι. Για τον αριθμό των ενισχύσεων, τον εξοπλισμό που θα φέρουν και το δρομολόγιο που θα ακολουθήσουν μέσα από τουρκικό έδαφος διεξάγονται διαπραγματεύσεις με την Αγκυρα.
Ξεθωριάζει το οικονομικό θαύμα στη Γερμανία
OLAF STORBECK / REUTERS BREAKINGVIEWS
Η ατμομηχανή της ευρωπαϊκής οικονομίας
χάνει την ορμή της. Η Γερμανία βρίσκεται στα πρόθυρα ύφεσης που
ενδεχομένως να εγκαινιάσει μια νέα εποχή αναιμικής ανάπτυξης. Πολλοί από
τους λόγους για τους οποίους η Γερμανία πέτυχε λαμπρές οικονομικές
επιδόσεις τα προηγούμενα χρόνια πλέον εκλείπουν και η υιοθέτηση
λανθασμένων πολιτικών ενισχύει το πρόβλημα. Μέχρι σήμερα, η κ. Μέρκελ
δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι ξεθωριάζει το γερμανικό οικονομικό θαύμα.
Επί μισή δεκαετία η ισχύς της γερμανικής οικονομίας δεν έπαψε να εκπλήσσει. Ανέκαμψε ταχύτατα μετά την τραπεζική κρίση του 2007. Ομως, τώρα η ανάκαμψη έχει σταματήσει. Τα σημαντικότερα think tank της Γερμανίας προβλέπουν ανάπτυξη μόλις 1% το 2015, κάτι για το οποίο ευθύνεται, εν μέρει, η ουκρανική κρίση, οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας και η αναιμική ανάπτυξη στην υπόλοιπη Ευρωζώνη. Δεν είναι αυτή ολόκληρη η αλήθεια. Οι περίφημες μεταρρυθμίσεις της γερμανικής αγοράς εργασίας το 2003 έχουν δώσει όσα ήταν να δώσουν. Η περικοπή επιδομάτων από τους μακροχρόνια ανέργους και η αύξηση της αποτελεσματικότητας των κέντρων ευρέσεως εργασίας αναζωογόνησαν την αγορά εργασίας. Οπως συνέβη και το 2013, η Γερμανία μπορεί να βρεθεί στην παράδοξη κατάσταση να αυξάνονται ταυτόχρονα και η απασχόληση και η ανεργία, γεγονός που αποκαλύπτει την ύπαρξη δομικών προβλημάτων στην αγορά εργασίας.
Επί μισή δεκαετία η ισχύς της γερμανικής οικονομίας δεν έπαψε να εκπλήσσει. Ανέκαμψε ταχύτατα μετά την τραπεζική κρίση του 2007. Ομως, τώρα η ανάκαμψη έχει σταματήσει. Τα σημαντικότερα think tank της Γερμανίας προβλέπουν ανάπτυξη μόλις 1% το 2015, κάτι για το οποίο ευθύνεται, εν μέρει, η ουκρανική κρίση, οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας και η αναιμική ανάπτυξη στην υπόλοιπη Ευρωζώνη. Δεν είναι αυτή ολόκληρη η αλήθεια. Οι περίφημες μεταρρυθμίσεις της γερμανικής αγοράς εργασίας το 2003 έχουν δώσει όσα ήταν να δώσουν. Η περικοπή επιδομάτων από τους μακροχρόνια ανέργους και η αύξηση της αποτελεσματικότητας των κέντρων ευρέσεως εργασίας αναζωογόνησαν την αγορά εργασίας. Οπως συνέβη και το 2013, η Γερμανία μπορεί να βρεθεί στην παράδοξη κατάσταση να αυξάνονται ταυτόχρονα και η απασχόληση και η ανεργία, γεγονός που αποκαλύπτει την ύπαρξη δομικών προβλημάτων στην αγορά εργασίας.
Η Λευκωσία αντεπιτίθεται, η Αθήνα χαλαρώνει
Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει τα
στρατιωτικά μέσα να αντιμετωπίσει τις τουρκικές παράνομες ενέργειες μέσα
στην κυπριακή ΑΟΖ. Η Ελλάδα, ως εγγυήτρια δύναμη, έχει την υποχρέωση να
στηρίξει σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο την «αντεπίθεση» της
Λευκωσίας στην τουρκική προκλητικότητα.
Το εγχείρημα δεν θα είναι εύκολο
και η συνδρομή της Αθήνας δεν μπορεί να περιορίζεται σε λεκτικές
μεγαλοστομίες από το σύνολο του ελληνικού πολιτικού κόσμου, χωρίς
συγκεκριμένες, συγκροτημένες και συνδυασμένες ενέργειες με την Κύπρο.«Η ΜΟΝΗ ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ ΠΟΥ ΧΩΡΟΥΝ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ» «Οι αλβανοσερβικές σχέσεις θα βρουν το δρόμο τους» Συνέντευξη του Αλβανού πρέσβη στην Ελλάδα, Ντασνόρ Ντερβίσι
Ηρεμος, προσηνής και με τη σιγουριά
της 30χρονης διπλωματικής εμπειρίας του ο Αλβανός πρέσβης Ντασνόρ
Ντερβίσι μάς υποδέχεται στο γραφείο του, έτοιμος να μιλήσει «για όλα»,
με μια έκδηλη αισιοδοξία πως σίγουρα, «ίσως χωρίς θεαματικά άμεσα
αποτελέσματα», «οι αλβανοσερβικές σχέσεις θα βρουν το δρόμο τους και η
Βαλκανική την ηρεμία της».
Ιδιαίτερα φειδωλός για την «ευθύνη» της αλβανικής πολιτικής ελίτ
αλλά όχι και με τις αιχμές κατά της άλλης πλευράς, αποδοκιμάζει ανοιχτά
όμως τον παραθρεμμένο εθνικισμό και θεωρεί «παρείσακτο» τον αλβανικό
μεγαλοϊδεατισμό τονίζοντας «πως η μόνη Μεγάλη Ιδέα που χωρούν τα
Βαλκάνια είναι η ευρωπαϊκή». Δηλώνει πως αισθάνεται «σαν στο σπίτι του
στην Ελλάδα» και διασκεδάζει τις όποιες ελληνικές ανησυχίες για τον
«αλβανικό επεκτατισμό» και την εκτεθειμένη φιλήσυχη ελληνική μειονότητα.
Υπό πολιορκία ξανά το όρος Σιντζάρ από τζιχαντιστές
Σύμφωνα με πληροφορίες, μαχητές του Ισλαμικού Κράτους "προσπαθούν να ανέβουν το βουνό πεζή προκειμένου να αντιμετωπίσουν τους εθελοντές Γεζίντι" ενώ αξιωματούχος πρόσθεσε μιλώντας στο γαλλικό πρακτορείο ότι "υπάρχουν σχεδόν 2.000 οικογένειες που βρίσκονται σε πολύ δυσχερή θέση", την ώρα που οι τοπικές δυνάμεις δεν φέρουν "παρά ελαφρύ οπλισμό" για να αμυνθούν.
Η Αυστραλία και η εσωτερική μάχη κατά της ISIS
Της Charlotte Kennedy
Ο Πρωθυπουργός της Αυστραλίας Tony Abbott στέκεται μπροστά από μια ομάδα φωτογράφων σε μια παραλία του Σύδνεϋ. Όντας μεσήλικας και Putin-οειδής, δε φοράει τίποτα, παρά ένα κόκκινο Speedo καθώς μιλά στα μέσα ενημέρωσης. Ο Abbott, έχοντας εκλεγεί τον Σεπτέμβριο του 2013, είναι γνωστός τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό για τη συντηρητική του πολιτική που θυμίζει τη δεκαετία του 1950 και για τη συνήθειά του να δίνει συνεντεύξεις Τύπου μετά από προπόνηση και φορώντας ποδηλατικά σορτς lycra. Από τη στιγμή που ανέλαβε το αξίωμα, έγινε γρήγορα ένας από τους λιγότερο δημοφιλείς Πρωθυπουργούς στην ιστορία της Αυστραλίας.
Λένιν ή Μπερνστάιν;
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να
μετεξελιχθεί σε ένα αριστερό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, αξιόπιστο στη
διαχείριση της εξουσίας; Απαντώ εξαρχής καταφατικά, αλλά προσθέτω και
τρεις «αστερίσκους». Πρώτον, αν το θέλει, δεύτερον, αν το μπορεί και
τρίτον, αν η συγκυρία το επιτρέπει.
Κατ' αρχάς η θέληση υπάρχει. Ηταν ορατή στην ΚΕ η αγωνία του Αλ. Τσίπρα να κατοχυρώσει ορισμένα κρίσιμα ανοίγματα στη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ. Και σε επίπεδο ευρύτερων συμμαχιών («μόνοι μας δεν μπορούμε» μοιάζει να έλεγε και είχε δίκιο). Και σε επίπεδο προγραμματικό («δεν γίνονται όλα, από τη μια στιγμή στην άλλη», επίσης σωστά). Στην κουλτούρα του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μια ισχυρή δόση «αριστερού μεσσιανισμού». Αναφέρομαι σε μια κοσμοαντίληψη, βγαλμένη από τα σπλάχνα του προηγούμενου αιώνα, που πιστεύει βαθιά ότι αρκεί η Αριστερά να αναλάβει την εξουσία για να «αλλάξει ο κόσμος». Δεκάδες διαψεύσεις από το «υπέροχο 1917» και μετά δεν κατάφεραν να εξαλείψουν αυτήν την επικίνδυνη ουτοπία. Διαχωριστικές γραμμές με την άγονη κουλτούρα του «αριστερού μεσσιανισμού» επιχείρησε να οριοθετήσει ο Τσίπρας το προηγούμενο διήμερο, αν φύγουμε από το επίπεδο της παραπολιτικής. Και σε μεγάλο βαθμό τις οριοθέτησε. Αρα «θέλουν». «Μπορούν» όμως;
Κατ' αρχάς η θέληση υπάρχει. Ηταν ορατή στην ΚΕ η αγωνία του Αλ. Τσίπρα να κατοχυρώσει ορισμένα κρίσιμα ανοίγματα στη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ. Και σε επίπεδο ευρύτερων συμμαχιών («μόνοι μας δεν μπορούμε» μοιάζει να έλεγε και είχε δίκιο). Και σε επίπεδο προγραμματικό («δεν γίνονται όλα, από τη μια στιγμή στην άλλη», επίσης σωστά). Στην κουλτούρα του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μια ισχυρή δόση «αριστερού μεσσιανισμού». Αναφέρομαι σε μια κοσμοαντίληψη, βγαλμένη από τα σπλάχνα του προηγούμενου αιώνα, που πιστεύει βαθιά ότι αρκεί η Αριστερά να αναλάβει την εξουσία για να «αλλάξει ο κόσμος». Δεκάδες διαψεύσεις από το «υπέροχο 1917» και μετά δεν κατάφεραν να εξαλείψουν αυτήν την επικίνδυνη ουτοπία. Διαχωριστικές γραμμές με την άγονη κουλτούρα του «αριστερού μεσσιανισμού» επιχείρησε να οριοθετήσει ο Τσίπρας το προηγούμενο διήμερο, αν φύγουμε από το επίπεδο της παραπολιτικής. Και σε μεγάλο βαθμό τις οριοθέτησε. Αρα «θέλουν». «Μπορούν» όμως;
Σημειολογία ανοικτής θαλάσσης
Οι ΗΠΑ
παρακάμπτουν την Τουρκία σε Συρία-Ιράν και την υποχρεώνουν σε μια εκ
των υστέρων προσαρμογή. Πώς απαντά η Αγκυρα, το βλέπουμε στα ανοικτά της
Κύπρου.Δημιουργεί μια ελεγχόμενη ένταση με την υπόθεση εργασίας
ότι η δυσαρέσκεια των ΗΠΑ θα εκφρασθεί με χλιαρό τρόπο. Ετσι οι
Ερντογάν -Νταβούτογλου νομίζουν ότι κάνουν επικοινωνιακή επίδειξη πυγμής
χαμηλού κόστους.Στις κινήσεις αυτές υπάρχει μια έμμεση παραδοχή και μια υπεραπλούστευση.Η έμμεση παραδοχή είναι ότι η Αγκυρα αδιαφορεί για τις επιπτώσεις των
προκλήσεων στην ενταξιακή διαπραγμάτευση με την ΕΕ, την οποία έχει
ξεγράψει εξίσου αν όχι περισσότερο από την ευρωπαϊκή πλευρά.Η
υπεραπλούστευση βρίσκεται στην πεποίθηση ότι στην Ανατολική Μεσόγειο
βρίσκονται μόνες τους οι ΗΠΑ και η Τουρκία, με την Αγκυρα να ζητά
αντισταθμιστικά οφέλη σε βάρος της Λευκωσίας για να εξαργυρώσει την
ανοχή της σε μια επιβλαβή για τα συμφέροντά της εμπλοκή της Ουάσιγκτον
σε Συρία-Ιράκ.
Οι αστοχίες και η απομόνωση της τουρκικής διπλωματίας
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ* Η παρουσία στο Συμβούλιο Ασφαλείας θα προσέδιδε κύρος και θα
αποτελούσε ιδανική ευκαιρία για την προώθηση των τουρκικών θέσεων σε
μια σειρά προβλημάτων περιφερειακής και παγκόσμιας ασφαλείας.
Μία είδηση από τη Νέα Υόρκη ήλθε να
αναζωπυρώσει τη συζήτηση για την πορεία και την αποτελεσματικότητα της
τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Η αποτυχία της Τουρκίας να εκλεγεί ως μη
μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας στη σχετική ψηφοφορία στη Γενική
Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) δεν θα ήταν τόσο
σημαντική, αν η ίδια η χώρα δεν είχε επενδύσει σημαντικούς πόρους στον
στόχο αυτό. Η παρουσία στο Συμβούλιο Ασφαλείας θα προσέδιδε κύρος και θα
αποτελούσε ιδανική ευκαιρία για την προώθηση των τουρκικών θέσεων σε
μια σειρά προβλημάτων περιφερειακής και παγκόσμιας ασφαλείας. Τούτο
αποκτούσε ιδιαίτερη σημασία ενόψει και της προσπάθειας απογαλακτισμού
της τουρκικής στρατηγικής από τις δυτικές και αμερικανικές στρατηγικές
επιλογές.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)