Οι ΗΠΑ
παρακάμπτουν την Τουρκία σε Συρία-Ιράν και την υποχρεώνουν σε μια εκ
των υστέρων προσαρμογή. Πώς απαντά η Αγκυρα, το βλέπουμε στα ανοικτά της
Κύπρου.Δημιουργεί μια ελεγχόμενη ένταση με την υπόθεση εργασίας
ότι η δυσαρέσκεια των ΗΠΑ θα εκφρασθεί με χλιαρό τρόπο. Ετσι οι
Ερντογάν -Νταβούτογλου νομίζουν ότι κάνουν επικοινωνιακή επίδειξη πυγμής
χαμηλού κόστους.Στις κινήσεις αυτές υπάρχει μια έμμεση παραδοχή και μια υπεραπλούστευση.Η έμμεση παραδοχή είναι ότι η Αγκυρα αδιαφορεί για τις επιπτώσεις των
προκλήσεων στην ενταξιακή διαπραγμάτευση με την ΕΕ, την οποία έχει
ξεγράψει εξίσου αν όχι περισσότερο από την ευρωπαϊκή πλευρά.Η
υπεραπλούστευση βρίσκεται στην πεποίθηση ότι στην Ανατολική Μεσόγειο
βρίσκονται μόνες τους οι ΗΠΑ και η Τουρκία, με την Αγκυρα να ζητά
αντισταθμιστικά οφέλη σε βάρος της Λευκωσίας για να εξαργυρώσει την
ανοχή της σε μια επιβλαβή για τα συμφέροντά της εμπλοκή της Ουάσιγκτον
σε Συρία-Ιράκ.
Πρώτον οι ΗΠΑ δεν χρειάζονται την ανοχή της Τουρκίας, οι Ερντογάν- Νταβούτογλου μετά τη ρίψη πολεμοφοδίων στο Κομπάνι κατάλαβαν ότι δεν έχουν τίποτε να πουλήσουν που η Ουάσιγκτον να θέλει να αγοράσει.
Δεύτερον στην Ανατολική Μεσόγειο τυχαίνει να βρίσκεται το Ισραήλ και να δηλώνει πρόθεση και βούληση παραμονής η Ρωσία, που διαθέτει ναυτική βάση στο Ταρτούς της Συρίας, τη μοναδική στη Μεσόγειο.
Ανεξάρτητα από το αν ήταν προγραμματισμένες ή όχι πριν από την έξοδο του Μπαρμπαρός οι ναυτικές ασκήσεις Ισραήλ και Ρωσίας στην ίδια περιοχή, είναι σαφές μήνυμα προς την Αγκυρα: Οταν απειλείς ζωτικά συμφέροντα της Ρωσίας με τη στοχοποίηση του καθεστώτος Ασαντ στη Δαμασκό, και του Ισραήλ με τη στήριξη της Χαμάς, δεν αρκεί η ανοχή ή η χλιαρή αντίδραση των ΗΠΑ για να κάνεις στα ανοικτά της Κύπρου τις προκλήσεις που δεν τολμάς να κάνεις στη Συρία.
Με τις προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ η Αγκυρα προβάλλει να ζητά ακριβό τίμημα. Στην Ουάσιγκτον κατανοούν ότι η ανοχή της στη διέλευση Κούρδων ανταρτών Πεσμεργκά από το Βόρειο Ιράκ μέχρι το Κομπάνι έχει ως κόστος μια νέα εστία έντασης στη Μέση Ανατολή.
Οι Ερντογάν-Νταβούτογλου δεν κατάλαβαν ότι η διαχρονική εμμονή των ΗΠΑ στην επίλυση του Κυπριακού εντάσσεται στη λογική κλεισίματος δευτερευόντων μετώπων. Χωρίς να το καταλάβουν υπονόμευσαν μια σταθερά της αμερικανικής διπλωματίας, που τους ευνοεί εξ ορισμού.
kapopoulos@pegasus.gr
Πρώτον οι ΗΠΑ δεν χρειάζονται την ανοχή της Τουρκίας, οι Ερντογάν- Νταβούτογλου μετά τη ρίψη πολεμοφοδίων στο Κομπάνι κατάλαβαν ότι δεν έχουν τίποτε να πουλήσουν που η Ουάσιγκτον να θέλει να αγοράσει.
Δεύτερον στην Ανατολική Μεσόγειο τυχαίνει να βρίσκεται το Ισραήλ και να δηλώνει πρόθεση και βούληση παραμονής η Ρωσία, που διαθέτει ναυτική βάση στο Ταρτούς της Συρίας, τη μοναδική στη Μεσόγειο.
Ανεξάρτητα από το αν ήταν προγραμματισμένες ή όχι πριν από την έξοδο του Μπαρμπαρός οι ναυτικές ασκήσεις Ισραήλ και Ρωσίας στην ίδια περιοχή, είναι σαφές μήνυμα προς την Αγκυρα: Οταν απειλείς ζωτικά συμφέροντα της Ρωσίας με τη στοχοποίηση του καθεστώτος Ασαντ στη Δαμασκό, και του Ισραήλ με τη στήριξη της Χαμάς, δεν αρκεί η ανοχή ή η χλιαρή αντίδραση των ΗΠΑ για να κάνεις στα ανοικτά της Κύπρου τις προκλήσεις που δεν τολμάς να κάνεις στη Συρία.
Με τις προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ η Αγκυρα προβάλλει να ζητά ακριβό τίμημα. Στην Ουάσιγκτον κατανοούν ότι η ανοχή της στη διέλευση Κούρδων ανταρτών Πεσμεργκά από το Βόρειο Ιράκ μέχρι το Κομπάνι έχει ως κόστος μια νέα εστία έντασης στη Μέση Ανατολή.
Οι Ερντογάν-Νταβούτογλου δεν κατάλαβαν ότι η διαχρονική εμμονή των ΗΠΑ στην επίλυση του Κυπριακού εντάσσεται στη λογική κλεισίματος δευτερευόντων μετώπων. Χωρίς να το καταλάβουν υπονόμευσαν μια σταθερά της αμερικανικής διπλωματίας, που τους ευνοεί εξ ορισμού.
kapopoulos@pegasus.gr