07 Σεπτεμβρίου 2016

Ο φιλοπολεμικός ακροβατισμός του ΑΚΡ

tourkia Του Δημήτρη Ραπίδη*-Έχουν περάσει δεκατέσσερα χρόνια από την άνοδο του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στην εξουσία. Ο Ερντογάν υπήρξε από την πρώτη στιγμή ένας ισχυρός ηγέτης που οραματιζόταν να καταστήσει τη χώρα του σημαίνοντα γεωπολιτικό δρώντα στη Μέση Ανατολή, επενδύοντας στην πολιτική ήπιας ισχύος στον αραβικό κόσμο, στην καλλιέργεια στενών εμπορικών και οικονομικών σχέσεων με τις χώρες της κεντρικής Ασίας και του Περσικού Κόλπου. Μέχρι το 2008 είχε καταφέρει να φέρει τη σκακιέρα στα μέτρα του, να δώσει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης στην οικονομία, να επανεκκινήσει το διάλογο με τους Κούρδους, να κερδίσει τη μεγαλύτερη επιρροή και εμπιστοσύνη σε κύκλους της αμερικανικής ηγεσίας από οποιοδήποτε άλλο Τούρκο ηγέτη του παρελθόντος.

Το Ισλάμ, το ΑΚΡ και οι Τουρκοκύπριοι

Ακόμα μια ανταγωνιστική σχέση
Στις 25 Αυγούστου 2016, η τουρκοκυπριακή εφημερίδα Γιενί Ντουζέν αποκάλυψε ότι στο τζαμί Χαϊντάρπασια στη Λευκωσία παραδίδονταν μαθήματα Κορανίου σε ανήλικα κορίτσια. Ο «υπουργός παιδείας» Οζντεμίρ Μπέροβα τις αμέσως επόμενες μέρες παραδέχτηκε ότι αυτά τα μαθήματα δε γίνονται με άδεια από το αρμόδιο «υπουργείο». Η ιστορία όμως είχε και συνέχεια. Η ίδια εφημερίδα σε μια σειρά αποκαλύψεων της, ακόμα και με φωτογραφίες, τις επόμενες μέρες κατάγγειλε ότι τα μαθήματα Κορανίου ήταν ενταγμένα σε συγκεκριμένο πρόγραμμα της διεύθυνσης θρησκευτικών υποθέσεων και γίνονταν από ειδικό προσωπικό, το οποίο διορίστηκε από την πρεσβεία της Τουρκίας και από τη συγκεκριμένη διεύθυνση. Μάλιστα ο ίδιος ο επικεφαλής της διεύθυνσης θρησκευτικών υποθέσεων, Ταλίπ Αταλαϊ, ομολόγησε ότι στη συγκεκριμένη εκπαίδευση των κοριτσιών δεν παρέχονται μόνο γνώσεις αναφορικά με το Κοράνι, αλλά και πρακτική άσκηση σε θέματα υγείας, ραπτικής κλπ. «Όλα όσα είναι αναγκαία για μια κυρία, παρέχονται σε αυτά τα μαθήματα», ήταν οι χαρακτηριστικές του τοποθετήσεις μετά τις ισχυρές αντιδράσεις Τουρκοκυπρίων που προκάλεσαν οι δημόσιες αποκαλύψεις.

Μήπως ο Ερντογάν δεν είναι πια τόσο ισχυρός όσο δείχνει;

https://pbs.twimg.com/media/CrqRyH2WcAEnG4i.jpgΤης ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ- Φαινομενικά ο Πρόεδρος της Τουρκίας φαίνεται πανίσχυρος τόσο στο εσωτερικό της χώρας του όσο και στο εξωτερικό. Όλοι υποχωρούν  μπροστά στις απαιτήσεις του. Πρόκειται για μια πραγματική ή επίπλαστη υπεροχή;Εάν εξετάσει κανείς πρώτα την εσωτερική εικόνα της χώρας διαπιστώνει ότι άρχισαν να διαρρηγνύονται οι δεσμοί του Κόμματος ΑΚΡ με τον Πρόεδρο.  Το Κόμμα δεν θέλει άλλο να σηκώσει το βάρος των πεπραγμένων του Ερντογάν.  Η “εικονική” μάχη εναντίον του Γκιουλέν και των οπαδών του δεν πείθει πια κανέναν.  Το Κόμμα αναζητεί τρόπους για να παραμείνει όρθιο και να συνεχίσει την εξουσία του μετά το ξεκαθάρισμα λογαριασμών των δυο ηγετών.Όσο αυξάνεται ο αριθμός των θυμάτων στους νοτιοανατολικούς Νομούς της χώρας τόσο μειώνεται η δύναμη του ΑΚΡ.

Ο Ερντογάν απαγορεύει έργα του Σαίξπηρ, Μπρέχτ, Τσέχωφ και Ντάριο Φο

https://pbs.twimg.com/media/CruvozPWIAACATt.jpgΟ Ταγίπ Ερντογάν στα πλαίσια της «εκκαθάρισης» που έχει θέσει ως στόχο μετά το «πραξικόπημα», αντιλαμβάνεται πως η Τέχνη έχει δύναμη και μπορεί να αφυπνίσει τους πολίτες, γι’ αυτό και προέβη σε μια απίστευτη πράξη λογοκρισίας.Ο γενικός διευθυντής των Κρατικών Θεάτρων της Τουρκίας, Νεγιάτ Μπιρετσίκ, ανακοίνωσε: «Ανοίγουμε τα θέατρα μόνο με τοπικά έργα, γραμμένα από Τούρκους συγγραφείς και μόνον από συγγραφείς που εκλαμβάνονται ως πατριώτες», αφήνοντας άφωνη την καλλιτεχνική κοινότητα.Ανάμεσα στους «απαγορευμένους συγγραφείς» λοιπόν είναι και ο Σαίξπηρ, ο Τσέχωφ, ο Μπρεχτ φυσικά, αλλά και ο Ντάριο Φο.

Μια σπάνια ευκαιρία για πολιτική ενότητα στην Τουρκία

https://pbs.twimg.com/media/Crie3M2XYAE5PS2.jpgΜετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος, τα κόμματα της Τουρκίας θα ενώσουν τις φωνές τους υπέρ της αύξησης της πολιτικής επίβλεψης στον στρατό. Ομως οι συνταγματικές αναθεωρήσεις που αυξάνουν την εξουσία του Ερντογάν θα παραμείνουν «αγκάθι».Από τότε που η Δημοκρατία της Τουρκίας έγινε μια πολυκομματική συνταγματική δημοκρατία το 1946, οι κυβερνητικοί θεσμοί της έχουν χρησιμοποιηθεί ως πελατειακά εργαλεία σε ένα εξαιρετικά πολωμένο πολιτικό σύστημα. Η επίπονη διαδικασία της επανασύνταξης του Τουρκικού Συντάγματος προσφέρει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τα κόμματα να χρησιμοποιήσουν τους Τουρκικούς πολιτικούς θεσμούς προκειμένου να προωθήσουν την ατζέντα τους. Κάποιες φορές, οι ατζέντες αυτές συγκλίνουν.
Το Σύνταγμα του 1982, για παράδειγμα, εν πολλοίς σχεδιάστηκε γύρω από τις διάφορες προστασίες για τον στρατό. Όμως, τα χρόνια που ακολούθησαν την υιοθέτησή του, τα πολιτικά κόμματα έχουν στηρίξει τον κοινό στόχο της αναθεώρησης των προστασιών αυτών προκειμένου να μην ολισθήσει το δημοκρατικό σύστημα της Τουρκίας σε στρατιωτικό νόμο.

Τρίτη φάση εισβολής στη Συρία δρομολογεί η Άγκυρα Επόμενος στόχος της Τουρκίας είναι η κατάληψη της πόλης Αλ Μπαπ Του Νίκου Στέλγια


https://pbs.twimg.com/media/CrsP0loWIAEFx_b.jpg
Λίγο μετά τις συναντήσεις του Προέδρου της Τουρκίας με τους Προέδρους των ΗΠΑ και της Ρωσίας και τις τελευταίες επιτυχίες που σημείωσε ο τουρκικός στρατός και οι φιλοτουρκικές δυνάμεις στο βόρειο κομμάτι της Συρίας, η Άγκυρα δρομολογεί νέα σχέδια για την τρίτη φάση της εισβολής στην γειτονική χώρα.
Συγκεκριμένα, από καλά ενημερωμένους στρατιωτικούς κύκλους διαρρέει η πληροφορία ότι ο τουρκικός στρατός ολοκληρώνει τις προετοιμασίες του για το τρίτο κύμα εισβολής του τουρκικού στρατού στην Συρία.
Ο τουρκικός στρατός συμπεράνει ότι αυτή την στιγμή η κατάσταση στο βόρειο κομμάτι της Συρίας παραμένει κρίσιμη και κυρίως στις περιοχές όπου τα φιλοτουρκικά στοιχεία έχουν εξασφαλίσει τον έλεγχο. Οι παράγοντες της Άγκυρας έχουν την υποχρέωση να προωθηθούν στα βάθη της Συρίας, κυρίως 25 με 30 χιλιόμετρα πιο πέρα από τα τουρκικά σύνορα. Με αυτό τον τρόπο θα εξασφαλιστεί η ασφάλεια των καταληφθέντων περιοχών καθώς και των τουρκικών πόλεων που δέχονται οβίδες σχεδόν σε καθημερινή βάση από τις πόλεις της Συρίας που ελέγχονται από το Ισλαμικό Κράτος.
Επόμενος στόχος λοιπόν, της Άγκυρας είναι η κατάληψη της πόλης Αλ Μπαπ. Η συγκεκριμένη πόλη αποτελεί την δεύτερη «πρωτεύουσα» του Ισλαμικού Κράτους στην Συρία. Στο επιτελείο του τουρκικού στρατού όλα τα σχέδια έχουν ως σημείο εκκίνησης την κατάληψη της συγκεκριμένης πόλης.

Κουρδικό Σταυρόλεξο-Βραχυκύκλωμα


https://pbs.twimg.com/media/Crpy2ZeXgAAG0PJ.jpg
Εδαφική αυτοσυγκράτηση απαίτηση ΗΠΑ απο YPG,αντιστάθμιση με Κουρδική εθνοτική μειονότητα-αυτοδιάθεση σε Συρία

Ρωσία και Τουρκία οι νέοι «μεσίτες» στον κατακερματισμό της Συρίας

Μιχάλης Γιαννεσκής-TVXS Όταν οι Άγγλοι και Γάλλοι αποικιοκράτες κατακερμάτιζαν τη Μέση Ανατολή σε κράτη/ζώνες επιρροής με τις περιβόητες «γραμμές στην άμμο» το 1916, δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι έναν αιώνα αργότερα τα αυθαίρετα χαραγμένα σύνορα θα εξυπηρετούσαν τα γεωπολιτικά συμφέροντα των τότε και μετέπειτα αντιπάλων τους, της Τουρκίας και της Ρωσίας, αντίστοιχα.Διότι μετά από τις πρόσφατες εξελίξεις στη Συρία και το Ιράκ, νέες ζώνες επιρροής  σχηματίζονται στην περιοχή, και ο ρόλος των δυτικών δυνάμεων υποβαθμίζεται.

Η τελευταία ευκαιρία


http://rudaw.net/ContentFiles/244032Image1.jpgΔυσκολίες στην τελική φάση μιας σκληρής διαπραγμάτευσης ή αντικειμενική αδυναμία της κυβέρνησης Ομπάμα να αναλάβει το κόστος ενός συνολικού συμβιβασμού με τη Μόσχα στη Συρία, που θα έχει όμως ευρύτερες περιφερειακές και διεθνείς επιπτώσεις; Την αίσθηση της εμπλοκής που προέκυψε από τις συνομιλίες Κέρι - Λαβρόφ και Ομπάμα - Πούτιν στην Κίνα ανασκεύασαν οι δηλώσεις του Ρώσου προέδρου προχθές Δευτέρα, ο οποίος επεσήμανε ότι έχει βάσιμες προσδοκίες για συμφωνία των δύο πλευρών εντός των επόμενων ημερών.

Κουρδικό βραχυκύκλωμα

http://en.hawarnews.com/wp-content/uploads/2016/09/KOBANE-LESGEREN-TIRKI-GEL-GULE-BARAN-DIKI-1-620x364.jpgΗ Αγκυρα ενεπλάκη στη Συρία εκμεταλλευόμενη εξαντλητικά στην παρούσα συγκυρία τις συγκρούσεις δυνάμεων του Ασαντ με την Κουρδική Οργάνωση YPG αλλά και τη σιωπηλή ανοχή της Μόσχας, που τη στιγμή αυτή εξυπηρετείται από την πίεση που ασκείται στον σημαντικότερο σύμμαχο των ΗΠΑ στη συριακή σύγκρουση.Όμως η εμπλοκή της Άγκυρας δεν έχει ορίζοντα και ελάχιστα μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις εντός της Τουρκίας: Οι Κούρδοι της Συρίας θα κατοχυρώσουν μια de facto αυτοκυβέρνηση, το πλαίσιο της οποίας θα καθορίσουν Ουάσιγκτον και Μόσχα και η οποία πάνω - κάτω θα ισοδυναμεί με τη συγκρότηση δεύτερου μετά το Κουρδικό Βόρειο Ιράκ κουρδικό κράτος στην περιοχή.