ΜΕΤΑ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΗ ΔΕΡΒΙΤΣΑΝΗ... Τα Τίρανα ζητούν και τα ρέστα

Τα «ρέστα» από την Αθήνα ζητά τώρα η Αλβανία, καθώς, αντί να εκτιμήσει τον ήπιο τόνο των ελληνικών αντιδράσεων για το ανθελληνικό και αλυτρωτικό ξέσπασμα, με αφορμή τον ποδοσφαιρικό αγώνα Σερβίας–Αλβανίας, απαιτεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια να ανασκευάσει αναφορά του στον γεωγραφικό όρο της «Βορείου Ηπείρου».
Ο Έλληνας πρέσβης, Λ.Ροκανάς, προέβη σε διάβημα διαμαρτυρίας στο αλβανικό υπουργείου Εξωτερικών, ζητώντας να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι των επιθέσεων εναντίον των ελλήνων μειονοτικών στην Δερβιτσάνη και να ληφθούν μέτρα, ώστε να τελεσθούν με ασφάλεια οι εορταστικές εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου στις μειονοτικές περιοχές.

Η αφερέγγυα εξωτερική πολιτική της Τουρκίας

Σπύρος ΛίτσαςΣε πρόσφατο άρθρο μου στο επιστημονικό περιοδικό με κριτές «Israel Affairs» από τον εκδοτικό οίκο Taylor and Francis με τίτλο «Bandwagoning for Profit and Turkey: Alliance Formations and Volatility in the Middle East», τόμ. 20, τεύχ. 1, σ. 125-139, αναλύω τη θέση ότι η Τουρκία διαπνέεται από έναν δομικό αναθεωρητισμό. Αφορά:Το bandwagoning for profit που στα ελληνικά αποδίδεται ως «σύμπλευση με στόχο το κέρδος» συναντιέται σε κάθε εξελικτικό στάδιο της Τουρκίας. Κατά την πρώτη περίοδο η συγκεκριμένη στρατηγική εφαρμόζεται με στόχο την είσοδο του κράτους στη νέα μεταπολεμική πραγματικότητα όπως αυτή διαμορφώθηκε από τις νικήτριες δυνάμεις της Τριπλής Συνεννόησης (the Wave of the Future).

 Στη συνέχεια, και από το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου η Τουρκία επενδύει στη συγκέντρωση κερδών (piling-on bandwagoning) μέσω της ενίσχυσης των πολιτικών της σύμπλευσης με τον δυτικό κόσμο απέναντι στην ΕΣΣΔ. Η στρατηγική αυτή απέδωσε αφού η Τουρκία κατάφερε και έγινε όχι μόνο κομβικός δρων για τη λειτουργία του ΝΑΤΟ στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, αλλά και της προσέφερε τη δυνατότητα να «καλύψει» επιθετικές ενέργειες προς την Ελλάδα και την Κύπρο πίσω από τα δεδομένα που επέβαλε η μεγάλη εικόνα της ψυχροπολεμικής αντιπαράθεσης.

Τι παίζει με τους Τούρκους στην κυπριακή ΑΟΖ;

Του Γιώργου Π. Παμπορίδη 
Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) αποτελεί μία σχετικά νέα έννοια στο Διεθνές Δίκαιο, που έχει τις ρίζες της στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, του 1982. Μια Σύμβαση που βρήκε καθολική απήχηση σε ολόκληρη την οικουμένη, με πέραν των 160 κρατών να την έχουν επικυρώσει.
Ειδικότερα η έννοια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη βρήκε απήχηση ακόμα και μεταξύ εκείνων των ελαχίστων κρατών που δεν επικύρωσαν την εν λόγω Σύμβαση, καθιστώντας την έτσι αναπόσπαστο μέρος και του Εθιμικού Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.Για κακή μας τύχη, αρκετές από αυτές τις ελάχιστες παγκοσμίως χώρες που δεν έχουν επικυρώσει την εν λόγω Σύμβαση βρίσκονται στη δική μας γειτονιά.

ΑΡΘΡΟ Ευρωπαϊκή Ενωση - Ελλάδα - Ρωσία: Πού πηγαίνουμε;

ΑΝΤΡΕΪ ΒΝΤΟΒΙΝ, Εκτακτος και πληρεξούσιος πρέσβης της Ρωσίας στην Ελλάδα (2004-2009), πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλίας Ρωσίας - Ελλάδας.

Από την έναρξη της κρίσης στην Ουκρανία η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) έχει πάρει αρκετές αποφάσεις αντιρωσικού χαρακτήρα.Και το περίεργο είναι ότι με τις αποφάσεις αυτές η ΕΕ ακολουθεί την ξεκάθαρα εχθρική πολιτική της Ουάσιγκτον προς τη Ρωσία, σκοπός της οποίας είναι να παρεμβάλουν ανάμεσα στην ΕΕ και τη Ρωσία ένα είδος σφήνας και να δεσμεύσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τους Ευρωπαίους.Το ίδιο περίεργη φαίνεται και η προθυμία των περισσότερων από τους ηγέτες της ΕΕ να υποκύπτουν στην πίεση της Αμερικής, ακόμα και ενάντια στα συμφέροντα των χωρών τους. Αυτό φάνηκε ακόμα πιο έντονα όταν στα πλαίσια της ΕΕ υπερψηφίστηκε το νέο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας που στόχο είχε την εξασθένηση της συνεργασίας με τη Ρωσία και την ένταξη στη «μαύρη λίστα» ακόμη μιας ομάδας από εξέχοντα πρόσωπα της Ρωσίας, στους οποίους απαγορεύθηκε η έκδοση visa. (Ο πρόεδρος Πούτιν με τη χαρακτηριστική του ειρωνεία «υποδέχτηκε» την απόφαση αυτή ευχόμενος στα διοικητικά στελέχη να περιορίσουν τα ταξίδια τους στο εξωτερικό).

Τερματικός σταθμός;

Πρώτος σταθμός η Αθήνα, με τη διάσωση της χώρας μας, που είχε βρεθεί εκτός αγορών την άνοιξη του 2010. Δεύτερος σταθμός η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, που διέψευσαν γρήγορα την εντύπωση της «Ελληνικής Εξαίρεσης» και προέβαλαν το πρόβλημα ως κρίση στην Περιφέρεια της Ευρωζώνης. Πιο πρόσφατος σταθμός η αδυναμία προσαρμογής της Γαλλίας και της Ιταλίας στο ασφυκτικό δημοσιονομικό πλαίσιο που επέβαλλε το Βερολίνο, που μαζί με την καχεξία της Ισπανίας δίνουν αθροιστικά την εικόνα μιας συνολικής κρίσης στον Νότο της Ευρωζώνης.
Σήμερα, με τη Γερμανία στο κατώφλι της ύφεσης, εύλογα τίθεται το ερώτημα αν η Ευρωζώνη έφθασε στον τελευταίο σταθμό μιας αδιέξοδης πορείας πριν κάνει αποφασιστική στροφή, πριν εγκλωβισθεί σε μια παρατεταμένη ύφεση σαν αυτή που βραχυκύκλωσε την Ιαπωνία στη δεκαετία του '90, που έχει καταγραφεί ως χαμένη δεκαετία.

«Τρομοκρατική οργάνωση το PYD» Ο Ερντογάν απορρίπτει τις εκκλήσεις για εξοπλισμό των Κούρδων στη Συρία

Ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απέρριψε την Κυριακή τις εκκλήσεις προς τη χώρα του να προμηθεύσει με όπλα τους κούρδους μαχητές στη Συρία, λέγοντας ότι το Κόμμα της Δημοκρατικής Ένωσης (PYD), το ισχυρότερο συριακό κουρδικό κόμμα, είναι «τρομοκρατική οργάνωση».Σύμφωνα με τον Ερντογάν το κόμμα αυτό είναι πανομοιότυπο με το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK, εκτός νόμου στην Τουρκία), το οποίο διεξάγει ανταρτοπόλεμο εναντίον των τουρκικών δυνάμεων τα τελευταία 30 χρόνια διεκδικώντας αυτονομία στα νοτιοανατολικά.Ο ένοπλος βραχίονας του PYD, οι Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), έχει εμπλακεί σε σφοδρές μάχες τις τελευταίες εβδομάδες με τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους, προσπαθώντας να αποκρούσει την έφοδο των τζιχαντιστών στην πόλη Κομπάνι.

Κουρδικό: Η Άγκυρα ψάχνει βολική έξοδο από την ειρηνευτική διαδικασία

Καμπούρης Αλέξανδρος Φωτογραφίες, ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΕΦΕΡΙΑΔΗΣ

Η Νουρτζάν Μπαϊσάλ είναι μια ερευνήτρια που γεννήθηκε και ζει στο Ντιγιάρμπακιρ. Έχει δουλέψει σε μη κυβερνητικές οργανώσεις στο θέμα της ανάπτυξης κοινοτήτων που βγαίνουν από εμπόλεμες συρράξεις. Τους τελευταίους μήνες επισκέφθηκε προσφυγικούς καταυλισμούς που στήθηκαν κατά μήκος των συρο-τουρκικών συνόρων και φιλοξενούν κυρίως Γεζίντι και Κούρδους από το Κομπάνι.Περιγράφει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες που μένουν στους καταυλισμούς, στηλιτεύει την παντελή απουσία του τουρκικού κράτους, την έλλειψη στρατηγικής στο θέμα της φιλοξενίας προσφύγων και διηγείται πώς είδε τις βίαιες διαδηλώσεις που ξέσπασαν σε πολλές πόλεις στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας.

Η ανάπτυξη καθορίζει τελικά την πολιτική που ακολουθούν η κ. Μέρκελ και ο κ. Πούτιν;

LEONID BERSHIDSKY / BLOOMBERG

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ ενδεχομένως να έχουν περισσότερα κοινά από την κοινή τους εμπειρία στην πρώην Ανατολική Γερμανία και την ικανότητά τους να μιλάει ο ένας τη γλώσσα του άλλου. Αμφότεροι αποκρούουν τις επικρίσεις, συνεχίζοντας τις πολιτικές εκείνες οι οποίες είναι κακές για την οικονομική ανάπτυξη. Εντούτοις, από τη δικιά τους οπτική γωνία ίσως να υπάρχει λόγος να αρνούνται να θέσουν την ανάπτυξη υπεράνω των άλλων προβληματισμών τους. Η κοινή λογική λέει ότι εάν το ΑΕΠ αυξάνεται, μία κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει κάτι σωστό ή, τουλάχιστον, να μην κάνει κάτι τόσο λάθος. Εάν, τώρα, το ΑΕΠ υποχωρήσει 0,2%, όπως συνέβη στην περίπτωση της Γερμανίας το δεύτερο τρίμηνο, και ειδικά εάν εξασθενήσει επί δύο συνεχόμενα τρίμηνα (οπότε και αντιστοιχεί στον επίσημο ορισμό της ύφεσης), τότε η κυβέρνηση υποτίθεται πως θα πρέπει να κάνει κάτι γι’ αυτό.

Ρόμπερτ Φισκ, δημοσιογράφος «Κερδισμένες είναι μόνο οι βιομηχανίες όπλων»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Δημήτρη Σ. Φαναριώτη
Ο 67χρονος δημοσιογράφος τονίζει ακόμη ότι νικητές αυτού του πολέμου δεν θα είναι ούτε η Δύση ούτε το Ισλαμικό Κράτος, αλλά οι βιομηχανίες όπλων, οι οποίες όπως υπογραμμίζει καταγράφουν ήδη επιπλέον κέρδη αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων…
• Το Ισλαμικό Κράτος κερδίζει διαρκώς έδαφος στα πεδία των μαχών, τόσο στο Κομπάνι όσο και αλλού. Εκτιμάτε ότι έχει φτάσει στο απόγειο της ισχύος του; Και επίσης πιστεύετε ότι σύντομα θα έχουμε μπροστά μας ένα παν-τζιχαντιστικό κίνημα στη Μέση Ανατολή με τη συμμετοχή του Ι.Κ., της Αλ Νούσρα και άλλων μικρότερων οργανώσεων;
 Νομίζω ότι βλέπουμε έναν πόλεμο τύπου Χόλιγουντ. Βλέπετε, το Ισλαμικό Κράτος προέκυψε από την Αλ Κάιντα στο Ιράκ, η οποία με τη σειρά της είχε προκύψει από ένα κίνημα αντίστασης εναντίον των Αμερικανών που ξεκίνησε το 2003. Το κίνημα αυτό έχει άμεση σχέση με τους ανθρώπους που βασανίστηκαν και γενικότερα περιθωριοποιήθηκαν στο Ιράκ, οι οποίοι βομβαρδίστηκαν στην περίοδο των κυρώσεων αλλά υπέφεραν και επί Σαντάμ. Υπάρχει μια τεράστια περίοδος αδικίας στη Μέση Ανατολή η οποία γέννησε όλες αυτές τις διαφορετικές ομάδες και ασχέτως αν αποκαλείται ISIS ή ISIL ή IS ή Αλ Κάιντα έχει να κάνει με όλους αυτούς τους ανθρώπους που επί χρόνια εισπράττουν την αδικία και τους έχουν αποστερήσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας.

Ρωσική στροφή στο Κυπριακό

ΠΑΝΑΓΗΣ ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ
H Navtex, δηλαδή η οδηγία προς ναυτιλλομένους με την οποία η Τουρκία δεσμεύει περιοχές εντός της κυπριακής ΑΟΖ για έρευνες και προκάλεσε την αποχώρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας από τις διαπραγματεύσεις, τίθεται σε ισχύ αύριο. Το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός», πάντως, βρίσκεται ακόμα στον κόλπο της Μερσίνης, καθώς η περιοχή που έχουν δεσμεύσει παρανόμως οι Τούρκοι θα είναι γεμάτη από ρωσικά πολεμικά, που θα κάνουν ασκήσεις με πυραύλους.Αν και η ρωσική άσκηση είχε προγραμματιστεί πριν από την τουρκική πρόκληση, η δημοσιότητα που της έδωσαν οι ίδιοι οι Ρώσοι, σε συνδυασμό με τη συνάντηση Πούτιν - Αναστασιάδη, σηματοδοτούν την διάθεση της Μόσχας, να ανακτήσει το ρόλο της στα κυπριακά πράγματα. Ο ρόλος αυτός είχε υποχωρήσει, για περισσότερους λόγους, από τη στροφή της εξωτερικής πολιτικής της Λευκωσίας προς τις ΗΠΑ και τη Δύση, ως τη μειονεκτική θέση, στην οποία βρέθηκαν μετά τις ανακεφαλαιοποιήσεις οι Ρώσοι μέτοχοι της Τράπεζας Κύπρου, ενώ αρνητικό ρόλο έπαιξε και το βιβλίο του συμβούλου του κ. Αναστασιάδη, Μ. Δρουσιώτη, για τη στάση των μεγάλων δυνάμεων στα γεγονότα του 1974. Η πρώτη αντίδραση της Μόσχας στην τουρκική πρόκληση κινήθηκε άλλωστε στη λογική των ίσων αποστάσεων.

Ο Πούτιν με τα δώρα, οι Σέρβοι και η Δύση

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣΤη μεγάλη παρέλαση για την επέτειο 70 χρόνων από την απελευθέρωση του Βελιγραδίου από τη ναζιστική κατοχή παρακολούθησε ο Βλαντιμίρ Πούτιν.Το ιστορικό κέντρο του παλαιού Βελιγραδίου νέκρωσε επί ώρες το μεσημέρι της Πέμπτης. Ουδείς έμπαινε στην περίμετρό του, όσο κινείτο σε αυτήν πραγματοποιώντας επαφές με τη σερβική ηγεσία ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Τα μέτρα ασφαλείας στη διαδρομή από το αεροδρόμιο έως το παλαιό και στη συνέχεια στο νέο Βελιγράδι, όπου παρακολούθησε τη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση (επέτειος 70 χρόνων από την απελευθέρωση του Βελιγραδίου από τη ναζιστική κατοχή), με τη συμμετοχή 4.500 στρατιωτών, μαχητικών αεροσκαφών, αρμάτων και… πολεμικών πλοίων του «ποτάμιου στόλου» που έχουν δημιουργήσει οι Σέρβοι στον Δούναβη, ήταν πρωτοφανή.

Αλήθεια και ρεαλισμός

Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ

Στις 8 Οκτωβρίου, στη Σύνοδο Κορυφής στο Μιλάνο, ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς δήλωνε ότι η Ελλάδα μπορεί να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της από τις αγορές ομολόγων τα επόμενα χρόνια. Δέκα ημέρες μετά, στη χθεσινή Σύνοδο Κορυφής, ο κ. Σαμαράς ανακοίνωσε ότι αρχίζει διαπραγμάτευση για μια προληπτική γραμμή στήριξης, που θα προστατεύει τη χώρα μας από αναταράξεις στις αγορές.

Η αναντιστοιχία είναι εξόφθαλμη, το τουμπάρισμα της πολιτικής κραυγαλέο, τα σχόλια περιττεύουν και ο λογαριασμός θα πληρωθεί στις κάλπες.Το ζητούμενο για τη χώρα όμως είναι τι ακριβώς θα διαπραγματευθεί η κυβέρνηση για «το δίχτυ ασφαλείας», που θα συζητηθεί τον Νοέμβριο (αφού ολοκληρωθεί η αξιολόγηση της τρόικας και περάσουν οι τράπεζες τις δοκιμασίες τους), πρώτα στο Eurogroup, μετά στο ECOFIN και πιθανότατα θα καταλήξει στη Σύνοδο Κορυφής για την οριστική συμφωνία μεταξύ των οργάνων της Ε.Ε. και της Αθήνας.

Παγκοσμιοποίηση και νέοι κανόνες Διεθνών Σχέσεων

ΘΑΝΟΣ ΒΕΡΕΜΗΣΜετράμε φέτος εκατό χρόνια από την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη. Οπως σημειώνει ο Βρετανός ιστορικός Κρίστοφερ Κλαρκ, οι Ευρωπαίοι έπειτα από μισό περίπου αιώνα ειρήνης στην ήπειρο, βιάζονταν να ξαναζήσουν τις ηρωικές συγκινήσεις του παρελθόντος. Ομως μέσα στο διάστημα που μεσολάβησε από την τελευταία μεγάλη σύγκρουση, η τεχνολογία του πολέμου είχε αλλάξει το σκηνικό στα πεδία των μαχών. Ετσι οι Ευρωπαίοι προχωρούσαν σαν υπνοβάτες στον δρόμο που οδηγούσε κατευθείαν στην κόλαση. Η δεύτερη μεγάλη παρεξήγηση των μελλοντικών αντιπάλων ήταν η εντύπωση ότι τα οικονομικά τους συμφέροντα ήταν ισχυρότερος παράγοντας στη χάραξη της ιστορίας από ό,τι οι πολιτικές τους διαφορές. Και εδώ η πρόβλεψη αποδείχτηκε εσφαλμένη. Οταν ο πόλεμος τελείωσε, η Ευρώπη είχε ήδη χάσει την οικονομική της πρωτοκαθεδρία στον κόσμο και ήταν καταχρεωμένη στον μεγάλο της πιστωτή, τις ΗΠΑ.

ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, Η ΝΕΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΚΥΠΡΟΥ «Τα σύνορά μας είναι στην Κερύνεια»

Η συμφωνία, για την ενοποίηση του χώρου όπου θα αναπτύσσεται η συνεννόηση στα θέματα έρευνας και συνεργασίας, μπορεί να επεκταθεί μέσα από 5 κινήσεις

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η πρόσφατη συμφωνία ανάμεσα στις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, που αναφέρεται αφενός στη συνεργασία των δύο χωρών σε θέματα έρευνας και διάσωσης, αφετέρου στην τριμερή συνδιάσκεψη Αιγύπτου - Ελλάδας - Κύπρου για τα θέματα οριοθέτησης των αντίστοιχων ΑΟΖ, έδωσε νέα διάσταση στη διαχρονική συζήτηση που αφορά στις πολιτικές που πρέπει να ακολουθούνται για την αποτροπή των συνεχών τουρκικών προκλήσεων και των κινδύνων για θερμά επεισόδια που αυτές περικλείουν.

Αναστιάδης - Ερογλου από την τελευταία τους συνάντηση Θύμισε δε ώς ένα βαθμό μια παλαιότερη και πάντως πιο ολοκληρωμένη πολιτική, την πολιτική του ενιαίου αμυντικού χώρου Ελλάδας - Κύπρου, την οποία είχε αρχικά συλλάβει ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου και είχε μετά θέσει σε εφαρμογή ο τότε υπουργός Εθνικής Αμυνας Γεράσιμος Αρσένης. Δυστυχώς, η από κάθε άποψη σωστή αυτή πολιτική είχε με την πάροδο των χρόνων ατονήσει έως εγκαταλειφθεί, στο πλαίσιο νέων αντιλήψεων και προσπαθειών προσέγγισης με την Τουρκία, που όμως δεν είχαν ουσιαστικά αποτελέσματα.

Ιράν, Τουρκία, Ισραήλ και ειρήνη στη Μέση Ανατολή

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ
Οι πολιτικές σχέσεις του Ισραήλ και της Τουρκίας βρίσκονται στο ναδίρ. Αλλά και οι δυό συμφωνούν απόλυτα σε τούτο: προτιμούν να έχουν ως γείτονες τους τζιχαντιστές του λεγόμενου Ισλαμικού  (Χαλιφάτου) Κράτους στον αναμεταξύ τους γεωγραφικό χώρο που είναι η Συρία, παρά το καθεστώς Άσσαντ το οποίο, με τα όποια προβλήματα του, παραμένει κοσμικό.Ναι, το Ισραήλ, που αυτοπροσδιορίζεται ως το “μόνο” δημοκρατικό καθεστώς στην Μέση Ανατολή αλλά και η Τουρκία, που κατά το συντάγματα της είναι “κοσμικό” κράτος, προτιμούν τους τζιχαντιστές, παρά τον Άσσαντ. Ο λόγος είναι ότι και οι δυό θεωρούν ως μεγαλύτερο εχθρό και ως στρατηγική απειλή το Ιράν, το οποίο είναι και ο πιό σημαντικος στρατηγικός σύμμαχος της Συρίας στην περιοχή.

Το μέλλον των σχέσεων της Δύσης με την Τουρκία

Σάββας ΚαλεντερίδηςΑπό την εποχή του Μεσοπολέμου και έως τα τέλη της δεκαετίας του '70, χώρα-πυλώνας για τα στρατηγικά συμφέροντα της Δύσης ήταν το Ιράν, του σάχη Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί, ο οποίος, ως ηγέτης αυτής της ιστορικής και με μείζονα γεωστρατηγική σημασία χώρας, έως την εκθρόνισή του από τον Αγιατολάχ Χομεϊνί, στις 11 Φεβρουαρίου 1979, υπήρξε πιστός σύμμαχος της Δύσης.Η ανατροπή του σάχη και η επικράτηση της λεγόμενης Ισλαμικής Επανάστασης στη διακυβέρνηση του Ιράν υπήρξαν γεγονότα που ήταν σταθμοί και για τις σχέσεις της Δύσης με την Τουρκία, αφού άλλαζε δραματικά η παραμετροποίηση της γεωστρατηγικής αξίας της χώρας αυτής για τον λεγόμενο δυτικό κόσμο.

Ο πρόεδρος Γιούνκερ δεν θα (μας) τα... λύσει όλα!

Αλέξανδρος ΤάρκαςΔιαδοχικές κυβερνήσεις και, παραδοσιακά, η κοινή γνώμη πέφτουν στην παγίδα ότι κάποιος ομογενής ή αποδεδειγμένα φιλέλληνας αρκεί για να λύσει, σε μεγάλο βαθμό, τα ημέτερα προβλήματα.Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εκλογή του προέδρου Κάρτερ στις ΗΠΑ, τον Νοέμβριο του 1976, που είχε αξιολογηθεί ως παράγοντας ταχείας επίλυσης του Κυπριακού, επιβολής μακροχρόνιου εμπάργκο όπλων στην Τουρκία και διατήρησης της αναλογίας «7 προς 10» στη βοήθεια προς Αθήνα και Αγκυρα. Το 1978 όλα είχαν αλλάξει, καθώς η Ουάσινγκτον έπρεπε να ισορροπήσει μεταξύ των συμμάχων στη ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ και με την Ελλάδα να υφίσταται το μειονέκτημα αποχής από το στρατιωτικό σκέλος (μια εμπειρία που δεν έχει διδάξει τίποτα, σήμερα, τον ΣΥΡΙΖΑ).

Η τιμή που αξίζει στον «αθάνατο» Παύλο Μελά

Σπύρος ΛίτσαςΣτις 13 Οκτωβρίου 1904 ένας «ωραίος» Ελληνας, με τον όρο του Ιάκωβου Καμπανέλλη στο κομβικό του έργο «Το μεγάλο μας τσίρκο», ο Παύλος Μελάς, άφησε την τελευταία του πνοή για τον εθνικό σκοπό της Μακεδονίας στο χωριό Στάτιστα – το σημερινό Μελά του νομού Καστοριάς. Μια μορφή ηρωική με όλη την ένταση του όρου, που θυσιάστηκε για κάτι υπέρτερο και σημαντικότερο από τη θνητή φύση ή ακόμα και από την ίδια τη διάσταση της υστεροφημίας. Ο Μελάς αποφάσισε να θυσιαστεί όχι εγκλωβισμένος σε έναν αδιέξοδο ρομαντισμό δίχως απτά πολιτικά αποτελέσματα αλλά με ξεκάθαρους και ορθολογικούς στρατηγικούς στόχους. Η εδαφική διεύρυνση της Ελλάδας ενταγμένη στο πλαίσιο της υψηλής στρατηγικής της Μεγάλης Ιδέας, που θα πραγματωθεί έπειτα από λίγες δεκαετίες από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, δεν ήταν ένας στρατηγικός στόχος άπιαστος.

Το μέλλον των σχέσεων της Δύσης με την Τουρκία

Για να ασκήσεις σοβαρή Εξωτερική Πολιτική θα πρέπει να έχεις επιτύχει το μέγιστο της κοινωνικής συναίνεσης, το βέλτιστο της κοινωνικής συνοχής και ταυτόχρονα να έχεις οικοδομήσει σταθερό αξιόπιστο κράτος το οποίο και να αποτελεί το κέντρο ολάκερου του Ελληνισμού.Μόνον έτσι συμμετέχεις ισότιμα στα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων. Κατά συνέπεια ας αφήσουμε τους ηρωισμούς απο την μία και απο την άλλη να δούμε πως κεφαλαιοποιούνται τα όποια θετικά αποτελέσματα σε βάθος χρόνου. Το ΟΧΙ στο σχέδιο Αναν δεν κεφαλαιοποιήθηκε αντίθετα και με ευθύνη του Τάσσου Παπαδόπουλου η Κύπρος συνέχισε τον οικονομικό της κατήφορο. Τα Ανοίγματα Καραμανλή σε Ρωσία και Κίνα έφεραν κάποια θετικά αποτελέσματα προκάλεσαν όμως μεγαλύτερες επιπλοκές.  Γαι την Τουρκία δεν τίθεται ζήτημα προβλέψεων και τούτο γιατί το ισλαμικό καθεστώς Ερντογάν χάρις την στήριξη της Κουρδικής εθνότητας υπο την Αμερικανική αυστηρή επίβλεψη θα επιβιώνει πάντα. Εύχομαι να μην επαληθευτεί το σενάριο της επίτευξης της πλειοψηφίας των 2/3 των εδρών στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση,γιατί αν συμβεί τότε κάποιοι θα φέρουν ιστορική ευθύνη καθώς για πολλοστή φορά θα έχουν καταπιεί αμάσητο το δόλωμα της δήθεν "σύγκρουσης" μεταξύ Κεμαλικού βαθέος κράτους-Γκιουλενιστών και Ισλαμιστών και για πολλοστή φορά θα έχουν στηρίξει την Τουρκία,

Η κρίση θέλει ηγέτη

Του Δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη

• Απάντηση στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας
• Μπορεί με την ομοσπονδία και χωρίς ισχύ να βελτιωθούν τα «κακώς έχοντα» του ενιαίου κράτους της Ζυρίχης, το οποίο, όμως, συνιστά ήδη, υπό κατοχή μεν, αλλά δημοκρατική πολιτεία της Ε.Ε.;
• ΠΩΣ Η ΚΥΠΡΟΣ μπορεί να καταστεί βάση της Ε.Ε. και αβύθιστο αεροπλανοφόρο

Ελέχθη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την περασμένη Κυριακή στη «Σ», ότι είναι δύσκολη η απαγκίστρωση από την ομοσπονδία και προβλήθηκε, ταυτοχρόνως, ο ισχυρισμός ότι εφόσον δεν μπορείς να πραγματοποιήσεις απελευθερωτικό πόλεμο, θα συμβιβαστείς. Και πρόσθεσε σε σχετική με την ομοσπονδία ερώτηση δυο σημεία: 1. Και το κράτος της Ζυρίχης είχε αντιδημοκρατικά στοιχεία, και στηριζόταν στη δικοινοτικότητα και 2. Με την ομοσπονδία θα βελτιωθούν τα κακώς έχοντα της Ζυρίχης.

Κρίση και αλλαγή στρατηγικής

Του Χριστόδουλου Κ. Γιαλλουρίδη

• Έπρεπε να είχαν παρθεί προληπτικά μέτρα από τις πολιτικές ηγεσίες Ελλάδος και Κύπρου
• Η Τουρκία εξαρχής, από την πρώτη ημέρα της εισβολής, για να μην πούμε από τη δεκαετία του 1950, είχε ως στρατηγική της να θέσει υπό τον γεωπολιτικό έλεγχό της ολόκληρο το νησί, δηλαδή να μετατρέψει την Κύπρο σε παράρτημα ή προτεκτοράτο της
• Η ΣΥΜΠΗΞΗ ενός συμμαχικού μετώπου μεταξύ Ελλάδος, Αιγύπτου, Ισραήλ και Κύπρου θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στους τουρκικούς επιθετικούς σχεδιασμούς

Η στρατηγική της Τουρκίας ήταν εξ υπαρχής γνωστή στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ και θα έπρεπε να είχαν παρθεί μέτρα από τις πολιτικές ηγεσίες Ελλάδος και Κύπρου για την προληπτική αντιμετώπισή της, δηλαδή την αποτροπή από το να φτάσει στο σημείο που βρίσκεται σήμερα, να απειλεί την Κυπριακή Δημοκρατία με υποθήκευση των πόρων και ολόκληρης της χερσαίας και θαλάσσιας ζώνης της.

CNN: H Μόσχα επενδύει στην πώληση φυσικού αερίου στην Κίνα

Την ίδια ώρα που οι σχέσεις με τη Δύση πάνε από το κακό στο χειρότερο

Οι αγωγοί που θα μεταφέρουν το ρωσικό φυσικό αέριο στην ενεργοβόρα Κίνα. Ο αγωγός «Altai» (με μπλε χρώμα, δυτικά) έχει εγκαταλειφθεί, ο αγωγός «Power of Siberia» (πράσινο χρώμα, ανατολικά) ήδη λειτουργεί, ενώ οι άλλοι δύο αγωγοί (με τις διακεκομμένες πράσινες και κόκκινες γραμμές) θα κατασκευαστούν μέχρι το 2019.Καθώς οι σχέσεις με τη Δύση πάνε από το κακό στο χειρότερο, η Ρωσία φαίνεται πως κάνει στροφή προς ανατολάς,  επιδιώκοντας ιδίως να εδραιώσει και να επεκτείνει την ήδη πολύ καλή οικονομική της συνεργασία με την Κίνα.Αυτό εκτιμά η αρθρογράφος του CNN Ιβάνα Κοτάσοβα, με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του κινέζου πρωθυπουργού Λι Κεκιάνγκ στη Μόσχα, όπου είχε συνάντηση με τον Ρώσο πρωθυπουργό Ντμίτρι Μεντβέντεφ.

Βαλκανικός πόλεμος μέσω... γηπέδων!

Του Γιώργου Παυλόπουλου
Αν είναι αλήθεια ότι η εποχή μας έχει πολλά κοινά με την περίοδο που ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, πριν από ένα ακριβώς αιώνα, τότε θα ήταν αφύσικο από την ομοιότητα να εξαιρούνται τα Βαλκάνια - η περιοχή, δηλαδή, της Ευρώπης όπου άναψε η σπίθα αυτής της φονικής σύρραξης. Βεβαίως, δεν μπορεί να ισχυριστεί εύκολα κανείς ότι σήμερα επίκειται το ξέσπασμα του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου και μάλιστα πάλι από τα Βαλκάνια.Οποιοσδήποτε μπορεί, όμως, να διαπιστώσει ότι τα εθνικά (πρωτίστως), αλλά και τα θρησκευτικά μίση ζουν και βασιλεύουν σε αυτή τη γωνιά της Ευρώπης για την οποία ο Γερμανός καγκελάριος Μπίσμαρκ είχε βιαστεί να δηλώσει, τον 19ο αιώνα, πως δεν αξίζουν τα κόκαλα ούτε ενός Πομερανού γρεναδιέρου.

Τουρκία: "Βράζουν οι Κούρδοι με τον Ερντογάν"

«Οι Κούρδοι έχουν εξοργιστεί με τον πρόεδρο της Τουρκίας. Θεωρούν πως τους εξαπάτησε. Η αδιαφορία του για τους ομοεθνείς τους στο Κομπάνι τούς έβγαλε εκτός εαυτού»
ΧΑΣΑΝ ΤΖΕΜΑΛ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ

ΡΩΣΟΙ-ΟΥΚΡΑΝΟΙ, ΣΕΡΒΟΙ-ΑΛΒΑΝΟΙ, ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ-ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ, ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΕΙΣ-ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ ΣΕ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ Σε φλεγόμενη ζώνη η Ελλάδα «Στην επικίνδυνη γεωγραφική περιοχή όπου υπάρχει η Ελλάδα, οι Κούρδοι είναι ένας καλός σύμμαχος»

Του ΦΟΙΒΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

Σήμερα η Ελλάδα, παράλληλα με τα δύσκολα οικονομικά της προβλήματα, βρίσκεται σε μία ευρύτερη γεωγραφική περιοχή διάστικτη από δυσεπίλυτα και επικίνδυνα εθνικά ζητήματα, που, θέλει δεν θέλει, πρέπει να την απασχολήσουν σοβαρά.

Από τα σύνορα της Δυτικής Θράκης μέχρι την Ουκρανία η απόσταση δεν είναι πολύ μεγάλη, όπου Ρώσοι και Ουκρανοί βρίσκονται σε πολεμική αντιπαράθεση. Στα βόρεια σύνορά μας η διαμάχη Σέρβων και Αλβανών περί το Κόσοβο δεν έχει λήξει ακόμη και ο ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ Σερβίας και Αλβανίας στο Βελιγράδι έδειξε τις σοβαρές αντιθέσεις που παραμένουν μεταξύ των δύο λαών.