H γεωπολιτική στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού

Ύστερα από ένα πολύ μακρό χρονικό διάστημα παραμερισμού της, η γεωπολιτική έχει επανέλθει στο προσκήνιο. Η αναβίωσή της συνδέεται άμεσα με τη διεθνή συγκυρία: Με την ένταση στη σχέση ανάμεσα στην παγκοσμιοποίηση, ενιαία οικονομική, οικουμενική διαδικασία, από τη μιά και την κατακερματισμένη σε 250 περίπου κρατικές οντότητες πολιτική εξουσία στη διεθνή κοινότητα, από την άλλη

Ο ευρωστρατός σκοντάφτει προτού καν ξεκινήσει

Του Κώστα Ράπτη

Η διαμόρφωση κοινής ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής και κοινής στρατιωτικής δύναμης αποτελεί ανεκπλήρωτο χρέος και κατάρα μαζί. Τμήμα του αρχικού οράματος του Jean Monnet και του Robert Schuman, ήδη από τη δεκαετία του '50, η κοινή αμυντική πολιτική αποτέλεσε και την πρώτη μεγάλη αποτυχία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, πριν καν την ίδρυση της ΕΟΚ, όταν το 1954 η Γαλλική Εθνοσυνέλευση απέρριψε την πρόταση για Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα. Παντοτινό ανεκπλήρωτο σύμβολο της "πολιτικής ένωσης” της Ευρώπης και της χειραφέτησής της από τις ΗΠΑ, η φιλοδοξία κοινής αμυντικής πολιτικής θα προσκρούει διαρκώς στο γεγονός ότι το ΝΑΤΟ, ιδίως μετά από την κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και τη διεύρυνσή του προς Ανατολάς, αποτελεί τη βασική μορφή συλλογικής ασφάλειας στον ευρωπαϊκό χώρο. Ακόμη και το Eurocorps θα παραμείνει μια περισσότερο συμβολική χειρονομία κύρια Γαλλογερμανικής αμυντικής συνεργασίας παρά μια υπολογίσιμη στρατιωτική μονάδα.

Τι σημαίνει η αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάννης από τον Erdogan

..Aντίθετα, για τους πιο φιλοκυβερνητικούς η "επικείμενη εκπνοή της Συνθήκης της Λωζάνης” θα ανοίξει τον δρόμο της εκμετάλλευσης των τουρκικών υδρογοναθράκων και της προσάρτησης της Μοσούλης.

Του Κώστα Ράπτη

Πότε ήταν περισσότερο ειλικρινής ο Tayyip Erdoğan; Στο μήνυμά του τον περασμένο Ιούλιο για την 93η επέτειο από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης, την οποία χαρακτήριζε αποτύπωση στο επίπεδο του διεθνούς δικαίου της "νίκης” που είχε προηγουμένως πετύχει "το ένδοξο τουρκικό έθνος” στο πεδίο των μαχών "με την πίστη, το κουράγιο και την αποφασιστικότητά του”; Ή χθες Πέμπτη, όταν σε συγκέντρωση τοπικών αιρετών αξιωματούχων υποστήριξε ότι η Συνθήκη της Λωζάννης "επιβλήθηκε” στην τουρκική πλευρά και ότι αυτοί που τότε διαπραγματεύτηκαν για λογαριασμό της "δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων”, με αποτέλεσμα να χαθούν νησιά καταπρόσωπο στις μικρασιατικές ακτές και να κληροδοτηθούν προβλήματα (υφαλοκρηπίδα, εναέρια και θαλάσσια δικαιοδοσία) που ακόμη αντιμετωπίζουν οι σημερινοί ιθύνοντες;

Γιατί η Τουρκία επενδύει στους «Φρουρούς των χωριών»;

Εντύπωση και μάλιστα αλγεινή, έχει προκαλέσει στη γείτονα, η σημαντική αύξηση του προϋπολογισμού για την χρηματοδότηση των λεγόμενων «Φρουρών των χωριών», που πρότεινε η τουρκική κυβέρνηση, ζητώντας την πρόσληψη τουλάχιστον 50.000 προσωρινών φρουρών, οι οποίοι συνήθως μάχονται κατά των Κούρδων ανταρτών του ΡΚΚ.Ωστόσο, αυτοί οι χιλιάδες ένοπλοι παραστρατιωτικοί που συναντά κανείς συχνά-πυκνά στη νοτιοανατολική Τουρκία εμπλέκονται και σε παράνομες δραστηριότητες με πάνω από 4.0000 εξ αυτών, το διάστημα από το 1985 μέχρι σήμερα, να έχουν κατηγορηθεί και καταδικαστεί για ποινικά αδικήματα και εγκλήματα.

Μερικοί από τους φρουρούς είναι κυβερνητικοί υπάλληλοι πλήρους απασχόλησης και άλλοι είναι με βραχυπρόθεσμες συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

Λεγόταν Μιλόσεβιτς, τον θυμάστε;

Ως γνωστόν ο Μιλόσεβιτς ήταν «χασάπης». Και «εγκληματίας». Και «δολοφόνος». Και έκανε «γενοκτονία». Και ειδικά στο Κόσσοβο έκανε και «εθνοκάθαρση». Για να καταλάβετε πόσο «κάθαρμα» ήταν, ακόμα κι αυτός ο Πρετεντέρης – όπως έγραφε τότε – μόλις τον είδε στο εδώλιο της Χάγης (τον Μιλόσεβιτς ) «ανατρίχιασε» (ο Πρετεντέρης…).
Στις 11 Μαρτίου 2006, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς πέθανε στις φυλακές της Χάγης. Προηγουμένως είχε καταγγείλει τους δεσμοφύλακές του ότι τον οδηγούσαν στο θάνατο, αρνούμενοι να του παράσχουν την αναγκαία ιατροφαρμακευτική αγωγή για τα καρδιακά προβλήματα που αντιμετώπιζε.

Η Αϊσέ είναι η αγαπημένη όλων..

Αυτή η κοινότητα χρειάζεται να απαλλαχτεί από έναν μεγάλο φόβο. Φοβάται ότι θα τη σφάξουν οι Ελληνοκύπριοι, αν δεν είναι εγγυήτρια η Τουρκία, αν φύγει ο τουρκικός στρατός. Από αυτόν τον φόβο πρέπει να απαλλαχτεί. Ποιος θα το κάνει αυτό; Δυστυχώς φαίνεται πως κανείς δεν θα την απαλλάξει! Αντιθέτως, όλοι τη φοβίζουν πιο πολύ! Βαθαίνουν πιο πολύ τον φόβο. Πάνω σε αυτό το θέμα ενώθηκαν και όσοι από εμάς υποστηρίζουν την ειρήνη και όσοι αντιτίθενται σε αυτήν. Στην ίδια γραμμή βρίσκονται. Όλοι λένε ότι «θα μας σφάξουν οι Ελληνοκύπριοι».

Ερντογάν και Λωζάνη

Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσαν χθες οι δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν, ο οποίος αμφισβήτησε ευθέως τη Συνθήκη της Λωζάνης, λέγοντας ότι ήταν ήττα της Τουρκίας.

Τι είπε όμως ακριβώς ο Τούρκος Πρόεδρος; Αντιγράφω απευθείας από τον ιστότοπο της τουρκικής Προεδρίας:

“What did they do to us in the history? They showed us the Sèvres in 1920 and then persuaded us to agree to the Lausanne in 1923. Afterwards, some have tried to pass off the Lausanne as a victory. All is obvious. And now you see the Aegean, don’t you? We gave away at the Lausanne the islands that you could shout across to. Is that the victory? Those places used to belong to us. There are still our mosques and sanctuaries. However, we are still talking ‘What will the continental shelf be? What will it be in the air, or at the sea?’ We are still struggling for this. Why? Because of the ones that were at the table in Lausanne.”

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στους μουχτάρηδες [29/9/2016]

Ο Στάθης στο enikos.gr: Ενας Κινέζος στην Κωνσταντινούπολη

1. Ο Χριστιανισμός έτσι όπως τον γνωρίζουμε σήμερα (στις εκδοχές που τον ενώνουν και τον χωρίζουν) διαμορφώθηκε (ως κοινός παρονομαστής αυτών των εκδοχών) δυο-τρεις αιώνες μετά τη ζωή (πραγματική ή υποτιθέμενη) του Ιησού Χριστού. Ο Χριστιανισμός ίσως να παρέμενε μια εβραϊκή αίρεση, αν ο Παύλος δεν διέδιδε το μήνυμά του στα έθνη εκείνης της εποχής. Αυτό που προκάλεσε το ενδιαφέρον των εθνών, εν πρώτοις των φτωχών μαζών σε όλες τις κοινωνίες, ήταν η ιδέα της αγάπης και κυρίως η πρακτική της αποτύπωση, δηλαδή η αλληλεγγύη που οι πρώτες χριστιανικές κοινότητες καλλιέργησαν. Πάνω σε αυτές τις κοινότητες ιδρύθηκαν οι πρώτες εκκλησίες - ως κανονιστικές της λειτουργίας τους (ακόμα και σήμερα το δίκαιο της Εκκλησίας φέρει το όνομα Κανονικό, όπως και Κανούν ονομάζουν οι Μουσουλμάνοι τους δικούς τους τρόπους). Η έννοια της αγάπης προς το πρόσωπο του άλλου (του Αλλου, αν θέλετε) υπήρξε επαναστατική για τον αρχαίο τρόπο σκέψης, στο πλαίσιο του οποίου η αγάπη, όταν δεν έδειχνε αδυναμία (Ρωμαίοι), περιοριζόταν στην αναφορά της στον έρωτα και στην αρετή (Ελληνες) .