Πολεμικές αποζημιώσεις: Ενα θέμα που πονάει την Ευρώπη

Οι πολεμικές αποζημιώσεις που ζητάει ο Αλέξης Τσίπρας στην Ανγκελα Μέρκελ ανέρχονται σε 279 δισ. ευρώ. Το θέμα δεν συζητείται ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Στην Ευρώπη έρχεται πολύ συχνά στην επικαιρότητα και απασχολεί έντονα τους πολιτικούς κύκλους γιατί είναι πρωτοφανές: καμία άλλη χώρα δεν έχει ζητήσει πολεμικές αποζημιώσεις μετά τη Συμφωνία της Μόσχας.
Δύο σημερινά θέματα, ένα στο αμερικανικό Forbes και ένα στη γαλλική Le Monde, φωτίζουν όλο το παρασκήνιο: Τι ζητάει ο Ελληνας πρωθυπουργός, γιατί και τι σημαίνει αυτό.

Η προσδοκία μιας προδοσίας

Η ημέρα ξημέρωσε λαμπρή, αλλά ήταν προσέτι πανηγυρική. Τα κανάλια που είχαν βοηθήσει τους Δυνατούς να εξαθλιώσουν τον λαό, μάζευαν σήμερα σε φιλανθρωπικές διοργανώσεις, κοινώς δράσεις, είδη πρώτης βοήθειας για τους εξαθλιωμένους - λαμπάδες, κονσέρβες, παιγνίδια δεύτερο χέρι, ρουχαλάκια και φάρμακα.

Η άλωση της Κύπρου

Του Χριστόδουλου Κ. Γιαλλουρίδη

ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΗΓΕΤΩΝ ΚΑΙ ΗΓΕΤΙΣΚΩΝ

Είναι γνωστό πως η εσωτερική κρίση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας άρχισε πολύ πριν από την εμφάνιση του τουρκικού κινδύνου και την επέλαση των Σελτζούκων Τούρκων στα εδάφη της αυτοκρατορίας. Η διάβρωση της αυτοκρατορίας έγινε εκ των ένδον, είχε επέλθει ήδη από τη φραγκική κατάκτηση και εντεύθεν, ήταν διάβρωση σε επίπεδο διαφθοράς των ηγετών, των ηγεμόνων και εντέλει ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, φθοράς και κατάπτωσης των αξιών και παραδόσεων, δηλαδή της πολιτισμικής υποδομής και του πολιτισμού ως τρόπου ζωής, ως καθημερινού βίου των λαών της αυτοκρατορίας. Αυτό που γνωρίζουμε από την ιστορία των κρατών, των λαών και των εθνών είναι ότι όταν παύσουν να σέβονται τον εαυτό τους, τις παραδόσεις τους, όταν δεν ακολουθούν διαχρονικά και από γενεά σε γενεά το σύστημα αξιών που η εθνική τους παράδοση τους κληροδοτεί, όταν ο πνευματικός τους πολιτισμός υποτάσσεται στην ύλη ως σύστημα διαπλοκής, εξαγοράς και κατάπτωσης της ίδιας της υποχρέωσης της χώρας και του λαού να προστατεύουν το συμφέρον του συνόλου, την ιστορία και τις παραδόσεις του έθνους, όταν αυτά συμβαίνουν, τότε η άλωση έχει ήδη επέλθει, ο εχθρός περιμένει τη χώρα να πέσει ως ώριμο φρούτο.

O Tσίπρας, ο Πούτιν και η εκκλησία!

Η Ελλάδα και η Ρωσία είναι δύο φίλες αλλά διαφορετικές χώρες των οποίων τα συμφέροντα άλλοτε συγκλίνουν και άλλοτε αποκλίνουν. Τα πιθανά ανταλλάγματα που θα ζητήσει η Μόσχα και τα δώρα στην Αθήνα κατά την επίσκεψη του κ. Τσίπρα. Η οικονομία και η εκκλησία.

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα στη Μόσχα μπορεί να τον βοηθήσει να κερδίσει πόντους στο εσωτερικό γιατί θα εμφανισθεί να στέλνει μήνυμα ανεξαρτησίας προς τους εταίρους-δανειστές, όπως επεσήμανε χθες η Wall Street Journal.Ο στόχος του πρωθυπουργού θα διευκολυνθεί περισσότερο αν ο Ρώσος πρόεδρος Β. Πούτιν επιλέξει να κάνει κάποια «δωράκια» προς την Ελλάδα.Εμπειροι παρατηρητές των ελληνοτουρκικών σχέσεων θεωρούν πιθανό να συμβεί κάτι τέτοιο.Όμως, δεν θα πρόκειται για οικονομική βοήθεια.Κι αυτό γιατί αφενός η Ελλάδα δεν την έχει ζητήσει και αφετέρου γιατί η Ρωσία διέρχεται μια δύσκολη περίοδο, με τη διεθνή τιμή του πετρελαίου σε πολύ χαμηλά επίπεδα και το ρούβλι αποδυναμωμένο.Οι ίδιοι δείχνουν δύο τομείς όπου η Ρωσία θα μπορούσε να προβεί σε χειρονομίες καλής θέλησης προς την Ελλάδα.

Διμέτωπος υψηλού κόστους

Eνα δίλημμα μοιάζει να σκιάζει τα Bασιλικά Aνάκτορα στο Pιάντ: Συνέχιση της εμπλοκής σε Συρία - Iράκ με κόστος την ανάφλεξη πλησίον των συνόρων, σήμερα στην Yεμένη αύριο στον Kόλπο, η παραίτηση από κάθε φιλοδοξία στη Mέση Aνατολή με αντάλλαγμα τον πλήρη έλεγχο της Aραβικής Xερσονήσου.Ετσι ο εμφύλιος στην Yεμένη μοιάζει να έχει σχέση συγκοινωνούντων δοχείων με την εκστρατεία κατά των τζιχαντιστών σε Συρία - Iράκ.Aν υπάρξει εισβολή χερσαίων δυνάμεων της Σαουδικής Aραβίας στην Yεμένη και με δεδομένο το ευνοϊκό κλίμα που δημιουργεί η συμφωνία-πλαίσιο για το πυρηνικό πρόγραμμα της Tεχεράνης, δεν θα υπάρχει πλέον κανένα κώλυμα για ευρείας κλίμακας εμπλοκή των δυνάμεων του Iράν και των συμμάχων του σε μια συνολική επίθεση εκκαθάρισης των τζιχαντιστών της ISIS στο Iράκ και στη Συρία.H σύγκρουση στην Yεμένη είναι μια πρόκληση πρώτου μεγέθους και πολλαπλών διαστάσεων για το Pιάντ:

Αναζήτηση ρόλου

Ο Ερντογάν φτάνει σήμερα στην Τεχεράνη, προφανώς για να οριοθετήσει τις διμερείς σχέσεις Τουρκίας - Ιράν, που παρά τη σύγκρουση συμφερόντων στη Συρία και στο Ιράκ δεν έχουν επιδεινωθεί.Τι μπορεί να αναζητά η Αγκυρα και τι μπορεί να της δώσει η Τεχεράνη και έναντι ποίου ανταλλάγματος;
• Η τουρκική πλευρά έχει κάθε λόγο να αποσπάσει εγγυήσεις και διαβεβαιώσεις ότι το Ιράν δεν θα παίξει το κουρδικό χαρτί σε βάρος της τόσο στο Βόρειο Ιράκ όσο και στη Βορειοανατολική Συρία. Ταυτόχρονα θα προσφερθεί ως ενδιάμεσος ανάμεσα στο Ιράν και στη Σαουδική Αραβία με περιορισμένη αποτελεσματικότητα, την ώρα που οι δύο χώρες πολεμούν διά αντιπροσώπων στην Υεμένη.
• Η ιρανική πλευρά από τη μεριά της δεν βλέπει κάποια προσφορά και δεν συντηρεί κάποια προσδοκία από τις κινήσεις της Αγκυρας που θα άξιζε ουσιαστικό αντίτιμο. Μόνη χρησιμότητα ο έλεγχος της έντασης με την Τουρκία και τη Σαουδική Αραβία, τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί η συνολική συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα μέχρι τα τέλη Ιουνίου.

Συμφωνία ΗΠΑ-Ιράν: Φόβος και τρόμος για Σ. Αραβία και Τουρκία Η ιστορική προσέγγιση απειλεί τα στρατηγικά του συμφέροντα

Νεοσυντηρητικοί Αμερικάνοι στο Κογκρέσο, γεράκια στο Ισραήλ, και κυρίως σουνίτες μουσουλμάνοι, με πρώτους την Σαουδική Αραβία και την Τουρκία, βλέπουν τον χειρότερο εφιάλτη τους να γίνεται πραγματικότητα.

Η ιστορική προσέγγιση ΗΠΑ-Ιράν, με μια συμφωνία για τα πυρηνικά σχεδόν έτοιμη, απειλεί τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Φόβος και τρόμος τους είναι το ανερχόμενο «σιιτικό τόξο» Τεχεράνης, Βαγδάτης, Δαμασκού και Χεζμπολάχ στον Λίβανο.Το Ιράν αγωνίζεται για μεγαλύτερη επιρροή στην Μέση Ανατολή από την εποχή του Σάχη. Πιο πρόσφατα, φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια σφαίρα επιρροής που θα εκτείνεται από την Τεχεράνη προς τη Μεσόγειο Θάλασσα.Η επιβίωση της κυβέρνησης του Μπασάρ αλ Ασαντ στη Συρία, η επιτυχία της σιιτικής κυβέρνησης στο Ιράκ, μαζί με την ισχύ της φιλο-ιρανικής Χεζμπολάχ στον Λίβανο, είναι οι πυλώνες αυτής της προσπάθειας.

ΟΙ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ Δύο «δώρα» θέλει ο Αλ. Τσίπρας από τον Βλ. Πούτιν

Της Μανταλένας Πίου
Η ελληνική κυβέρνηση έχει διαψεύσει τα σενάρια που ήθελαν να ζητά οικονομική βοήθεια από τη Ρωσία, έχει όμως προδιαγράψει το στίγμα των προθέσεών της, κατά τις «προπαρασκευαστικές» επισκέψεις στη Μόσχα του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά και του υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο οποίος εκφράζει και την αριστερή πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ, έχει μιλήσει για «νέο κεφάλαιο στις ελληνορωσικές σχέσεις».
Προχώρησε μάλιστα ένα βήμα παραπάνω, συνδέοντας άμεσα την επίσκεψη του πρωθυπουργού με τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές. «Μία προωθημένη ελληνορωσική συμφωνία είναι βέβαιο ότι θα υποβοηθήσει τα μέγιστα τη θέση της χώρας στις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε.», δήλωσε σε συνέντευξή του στην «Αυγή».Ο υπουργός έχει ήδη προσκαλέσει ρωσικούς πετρελαϊκούς ομίλους να λάβουν μέρος στις έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στο Ιόνιο και στη θάλασσα νότια της Κρήτης, στο πλαίσιο του εν εξελίξει διαγωνισμού.

Εγγραφο-ντοκουμέντο για την έγκριση της αναβάθμισης των P-3Β από την κυβέρνηση Σαμαρά

Εγγραφο-ντοκουμέντο, σύμφωνα με το οποίο η απόφαση για τον εκσυχρονισμό των πέντε πολεμικών αεροσκαφών P-3Β του Πολεμικού Ναυτικού, ελήφθη σε συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ στις 13 Οκτωβρίου του 2014, δηλαδή επί κυβερνήσεως Σαμαρά-Βενιζέλου, παρουσίασε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, στην εκπομπή «Στον Ενικό».

Το γεωπολιτικό παιχνίδι με ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσία

Του Σταύρου Λυγερού
Παρά τις προσπάθειες του Τσίπρα να ανοίξει μία θετική διέξοδο στις σχέσεις της Αθήνας με την Ευρωζώνη, το ευρωιερατείο συνεχίζει να προκαλεί ελεγχόμενη ασφυξία στην ελληνική οικονομία. Από τον περασμένο Αύγουστο που πήρε την τελευταία δόση, η Ελλάδα τρώει τις σάρκες της για να πληρώσει δανειακές υποχρεώσεις συνολικού ύψους περίπου 6,5 δισ.
Προφανώς αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί. Οι υπουργοί Βούτσης και Σκουρλέτης προειδοποίησαν ότι εάν δεν επιτευχθεί εγκαίρως συμφωνία, ώστε να εκταμιευθεί έστω και μέρος της δόσης, η Αθήνα δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις δανειακές υποχρεώσεις της. Αν και οι δηλώσεις τους κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος με την προ 2-3 εβδομάδων προειδοποίηση του πρωθυπουργού, ουσιαστικά ακυρώθηκαν πολιτικά από τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι η Ελλάδα θα πληρώσει κανονικά τα 450 περίπου εκατ. στο ΔΝΤ.