Θα πρέπει να δει κανείς και να εκτιμήσει ποιες θα
είναι οι σχέσεις της Γερμανίας με την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, με δεδομένη
την αυξανόμενη εξάρτηση της γερμανικής οικονομίας από τις αναδυόμενες
ασιατικές αγορές και ιδιαίτερα την κινεζική.
Από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και την
κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων στην ΕΣΣΔ, την Ανατολική και
Κεντρική Ευρώπη, ο αντιγερμανισμός άρχισε να κάνει εκ νέου την εμφάνισή
του στην Ευρώπη.Αφετηρία είχε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, που έβλεπαν με μεγάλη καχυποψία την πιθανή επανένωση των δύο τότε Γερμανιών.Η
καχυποψία αυτή άρχισε να διαχέεται σε όλη την Ευρώπη και να παίρνει
διαστάσεις στη Γαλλία του Φρανσουά Μιτεράν τότε -ο οποίος επίσης έβλεπε
καχύποπτα το σενάριο της ενωμένης Γερμανίας. Ένωση που ήταν, όμως,
αναπόφευκτη και θα έπρεπε να γίνει στη βάση της λογικής που τότε
υπαγόρευε την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) προς την ολοκλήρωσή της.Την ίδια περίοδο, με αφορμή την πτώση του κομμουνισμού, άρχισε να αναπτύσσεται στη Γερμανία και στη Γαλλία το σενάριο μιας διευρυμένης Ευρώπης
προς την ανατολική και κεντρική πλευρά της, η οποία σε τελευταία
ανάλυση θα αποτελούσε κίνητρο και για τη ρωσική ενσωμάτωση στο υπό
εκκόλαψη νέο ευρωπαϊκό μόρφωμα.