Βασικός πυλώνας της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής μέχρι και τα τέλη του 2010, εκείνη η περίφημη πολιτική των μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες, έχει πια δώσει τη θέση της σε έναν... ορυμαγδό από προβλήματα.
Αν η Αγκυρα κατορθώσει να
δημιουργηθεί «ασφαλής ζώνη» στη Βόρεια Συρία με πρόσχημα τους πρόσφυγες,
θα πετύχει ταυτόχρονα να πλήξει τον Ασαντ, να «εμπλακεί» στο έδαφος της
Συρίας και να τορπιλίσει κάθε ενδεχόμενο αυτονόμησης των ΚούρδωνΗ Αγκυρα ωστόσο, προσανατολισμένη σταθερά στον στόχο της περιφερειακής
ηγεμονίας, επιχειρεί να εκμεταλλευτεί όλα τα γειτονικά αγκάθια προς
ίδιον όφελος... και μέχρι στιγμής τα καταφέρνει.Ενδεικτικές οι
εξελίξεις στο μέτωπο της Συρίας, όπου όλα δείχνουν να πηγαίνουν...
σύμφωνα με το σχέδιο του Ερντογάν. Ο Τούρκος πρόεδρος κατάφερε,
χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την τρομοκρατική απειλή, να εξαπολύσει
πόλεμο ενάντια στους Κούρδους του PKK και μάλιστα με την ανοχή της
διεθνούς κοινότητας. Η Aγκυρα επιθυμεί διακαώς δύο πράγματα: την
ανατροπή του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Aσαντ και την αποδυνάμωση των
Κούρδων. Και αν ο Aσαντ μέχρι στιγμής επιβιώνει χάρη στην υποστήριξη της
Ρωσίας και του Ιράν, ωστόσο δεν ισχύει το ίδιο και για τους Κούρδους
(PKK, PYD, YPG), που βλέπουν για άλλη μια φορά τη διεθνή κοινότητα να
τους γυρνάει την πλάτη.
Η Τουρκία προωθεί εδώ και καιρό τη δημιουργία μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων (no-fly zone) στο έδαφος της Βόρειας Συρίας. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου έστειλε επιστολή στους ηγέτες της ΕΕ, με την οποία απαιτεί (ως αντάλλαγμα για την τουρκική συνεργασία στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού) τη δημιουργία μιας «ασφαλούς ζώνης» μήκους 80 χλμ. και πλάτους 65 χλμ. που θα λειτουργεί ως πεδίο παραμονής προσφύγων μέσα στη Συρία.
Στο ίδιο πλαίσιο, ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου πρότεινε τη δημιουργία τριών μεγάλων (τουρκικής κατασκευής και επίβλεψης) προσφυγικών καταυλισμών που θα μπορούν να στεγάσουν 900.000 πρόσφυγες εντός της Συρίας, ζητώντας μάλιστα από την ΕΕ να τους χρηματοδοτήσει.
Οι Ευρωπαίοι από την πλευρά τους δελεάζονται, καθώς θα ήθελαν τα κύματα των προσφύγων να μένουν σε κάποια άλλη χώρα εκτός ΕΕ, έτοιμα προς επαναπροώθηση.
Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ διακήρυξε από τη Νέα Υόρκη ότι η χώρα του είναι έτοιμη να συζητήσει το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Βόρεια Συρία που θα ελέγχεται από τους Τούρκους και τη συριακή αντιπολίτευση, ενώ υπέρ μιας τέτοιας «λύσης» έχει ταχθεί και ο Ρεπουμπλικάνος Αμερικανός γερουσιαστής Τζον ΜακΚέιν.Πίσω από την εν λόγω «λύση», ωστόσο, κρύβονται τουρκικές σκοπιμότητες. Δημιουργώντας μια ελεγχόμενη ζώνη εντός της Βόρειας Συρίας, η Aγκυρα καταφέρνει τρία πράγματα: πλήττει τον Aσαντ, «εμπλέκεται» στην εδαφική κυριαρχία της Συρίας και τορπιλίζει κάθε απόπειρα αυτονόμησης των Κούρδων (PYD) που ζουν και πολεμούν στις περιοχές γύρω από το Κομπάνι. Τον Αύγουστο, μιλώντας στο BBC, ο Νταβούτογλου δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο η Τουρκία να στείλει ακόμη και χερσαία στρατεύματα εντός της Συρίας για την προστασία των ζωνών ασφαλείας.
Σε μια τέτοια περίπτωση, ωστόσο, είναι βέβαιο ότι η Ρωσία και το Ιράν θα αντιδρούσαν έντονα, ενώ και η Ουάσιγκτον διατηρεί επιφυλάξεις. Oσο για το Βερολίνο, η Μέρκελ παίρνει αποστάσεις από Τουρκία - Γαλλία και δηλώνει αντίθετη στη δημιουργία «safe-zone» εντός της Συρίας, υπό τον φόβο ότι ίσως ακολουθήσει μια σφαγή τύπου Σρεμπρένιτσα εάν οι τζιχαντιστές καταφέρουν να εισβάλουν μέσα σε μια τέτοια ζώνη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ-ΕΘΝΟΣ
