Μεσογειακό Ενεργειακό Αλαλoύμ - του Μάριου Ευρυβιάδη

Του Μάριου Ευρυβιάδη*

Τουλάχιστον σε επίπεδο της ευρύτερης πληροφόρησης, μέσω του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου, επικρατεί ένα αλαλούμ αναφορικά με το ζήτημα της ύπαρξης υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο, των αγωγών, και ποιά κατεύθυνση και μορφή, κυρίως πολιτική, θα πάρει η εκμετάλλευση του φυσικού αυτού πλούτου απο τα δικαιούχα κράτη. Λέγονται , ακούγονται και γράφονται τόσα πολλά ώστε μέσα στη πολιτική ομίχλη που δημιουργείται να "χάνεται " κυριολεκτικά η μπάλα, ο μπούσουλας και να δημιουργείται εύλογη σύγχυση στον κόσμο. Πέραν των αντικειμενικών γεγονότων ως προς την υπάρξει και σε ποιά μορφή υδρογονανθράκων και  ποιές είναι οι εφικτές συνθήκες εκμετάλλευσης των, κυριαρχεί και η πολιτικό-ιδεολογική διάσταση . Είναι κυρίως η τελευταία που δημιουργεί το πρόβλημα και την σχετική σύγχυση.

ΑΠΟ ΤΗΝ EΛΛΑΔΑ Κίνηση - ματ στο ενεργειακό παιχνίδι

Το μεγάλο παιχνίδι για τη διαμόρφωση του ενεργειακού χάρτη στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου έχει αρχίσει με τη συμφωνία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ για την ηλεκτρική σύνδεση Ασίας-Ευρώπης και με το βλέμμα όλων στραμμένο στην απόφαση του Ισραήλ για την εξαγωγή του φυσικού αερίου του.

Μια απόφαση που θα καθορίσει και τις κινήσεις των άλλων χωρών της περιοχής, της Κύπρου και φυσικά της Ελλάδας, που ήδη κινείται ώστε να προβάλει εναλλακτικές προτάσεις ενεργειακής διασύνδεσης που αναβαθμίζουν τον ρόλο της ως κόμβου δικτύων και μεταφοράς ενέργειας.
Βασικά στοιχεία του σχεδιασμού αυτού για τη μεταφορά του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου με αγωγό, μέσω Ελλάδας προς την Ευρώπη, τον οποίο «τρέχει» τώρα ο Υπουργος Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γιάννης Μανιάτης, παρουσίασε σύμφωνα με πληροφορίες στην αμερικανική κυβέρνηση κατά το πρόσφατό του ταξίδι και ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς.

Ο Μπουτάρης, ο Κεμάλ, ο Αδόλφος και οι «προοδευτικοί» και ο Φαήλος

Αntinews.gr/Το Ελληνοτουρκικό Σύμφωνο Φιλίας το οποίο υπογράφτηκε το 1930  αποτέλεσε μέρος μιας προσπάθειας της Ελλάδας να επιλύσει οριστικά τις εκκρεμότητες με την Τουρκία μετά την Μικρασιατική καταστροφή και να ασχοληθεί με την αναδιοργάνωση της Ελληνικής  Κοινωνίας , την ανασυγκρότηση του Ελληνικού κράτους απερίσπαστη απο τον φόβο εξωτερικών κινδύνων.Ταυτόχρονα αποτέλεσε όμως τον ενταφιασμό κάθε προσδοκίας των προσφύγων επανόδου στα πάτρια εδάφη.  Στην συνέχεια  το 1934 είχαμε την επιστολή του Ελευθέριου Βενιζέλου προς  τον πρόεδρο απονομής των βραβείων "Νόμπελ"   προκειμένου να του αποδοθεί το βραβείο Νόμπελ.Προεόρτια της προσπάθειας Ελληνοτουρκικής προσέγγισης θα πρέπει να θεωρηθεί η διακοπή απο την αστυνομία της θείας λειτουργίας  στην Μητρόπολη Αθηνών  το 1923  πρός τιμήν των θυμάτων της Μικρασιατικής καταστροφής .

Ρόμπερτ Φισκ: «Ποιος μουσουλμάνος θα εμπιστευθεί ξανά τις κάλπες;»

Ο βρετανός ανταποκριτής του «Independent» παρομοιάζει την αιματοχυσία στη χώρα με έκρηξη χύτρας ταχύτητας που κατέστρεψε τη δημοκρατία

Με την έκρηξη μιας χύτρας ταχύτητας παρομοιάζει την πρόσφατη αιματοχυσία στην Αίγυπτο ο ανταποκριτής της βρετανικής εφημερίδας «Independent» στη Μέση Ανατολή Ρόμπερτ Φισκ. Και αναρωτιέται, έπειτα από αυτό το λουτρό αίματος στο όνομα της δημοκρατίας, «ποιος μουσουλμάνος θα εμπιστευτεί ξανά τις κάλπες;». «Η αιγυπτιακή χύτρα ταχύτητας εξερράγη και η πολυθρύλητη "ενότητα", αυτή η κόλλα που ένωνε τη χώρα από την πτώση της μοναρχίας το 1952, έλιωσε μέσα στα πεδία των ταραχών, της αιματοχυσίας και της οργής για τη σφαγή των υποστηρικτών των Αδελφών Μουσουλμάνων» γράφει.

Διαρκής η απειλή μπλακ άουτ για τα νησιά του Αιγαίου

Δεν έχουν διασύνδεση με το σύστημα της ηπειρωτικής Ελλάδας. Από το 2010 προειδοποιούσε η ΡΑΕ για τους κινδύνους.

Σε μια χώρα με δεκάδες νησιά, πολλά εξ αυτών μεταξύ των σημαντικότερων τουριστικών προορισμών του κόσμου, και επίσης με πλούσιο αιολικό και ηλιακό δυναμικό, θα ανέμενε κανείς ότι το πρόβλημα της ηλεκτροδότησης και της ασφάλειας ενεργειακού εφοδιασμού θα είχε επιλυθεί εδώ και δεκαετίες. Δυστυχώς, τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στη Σαντορίνη αποδεικνύουν ότι ο ενεργειακός σχεδιασμός με βασικούς άξονες, πρώτον, τη διασύνδεση των νησιών με το ηλεκτρικό σύστημα της ηπειρωτικής χώρας και, δεύτερον, την αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, έτσι ώστε να λειτουργούν περισσότερες εναλλακτικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού, έστω συμπληρωματικά προς τις υφιστάμενες ντιζελοκίνητες, παραμένει ακόμη «στα χαρτιά» και τα διάφορα μεγαλεπήβολα σχέδια που κατά καιρούς εξαγγέλθηκαν βρίσκονται καταχωνιασμένα στα συρτάρια.

Ασκήσεις ιστορίας από το μέλλον

Ας κάνουμε μια άσκηση επί χάρτου ξεκινώντας από μια πολύ σύντομη επισκόπηση των τελευταίων 100 ετών στην Ελλάδα:Το τέλος των Βαλκανικών πολέμων (1912-1913) βρήκε την Ελλάδα με διπλάσια έκταση αλλά εξουθενωμένη οικονομικά και κοινωνικά. Όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος η χώρα είχε ήδη μπει στο σκοτεινό τούνελ του εθνικού διχασμού μεταξύ βενιζελικών και μοναρχικών, με άμεση επίπτωση τη τη μικρασιατική καταστροφή και το πολιτικό χάος που ακολούθησε (1922-1928) και το οποίο κορυφώθηκε με τη δικτατορία του Μεταξά (1936-1941). Τον σύντομο ελληνοϊταλικό πόλεμο (1940) διαδέχθηκε η κτηνώδης ναζιστική κατοχή (1941-1944) και ο μετέπειτα καταστροφικός εμφύλιος πόλεμος (1944-1949)

Η Ταύτιση της Ελληνικής Κοινωνίας με το Φαινόμενο της Βίας

Πρίν απο λίγες μέρες σε ρεπορτάζ για την άνοδο της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα  με τίτλο «Σκηνοθέτης αποτυπώνει το ανεξέλεγκτο ρατσιστικό μίσος του ελληνικού εχθρικού κόμματος Χρυσή Αυγή».  επισημάνθηκε πώς στην Ελλάδα οι νέοι  αγνοούν τα διδάγματα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και ταυτίζονται πιο εύκολα  με θρύλους πολεμιστών, όπως οι Σπαρτιάτες - και δη της Χολιγουντιανής εκδοχής αυτών.

Ο Κουρδικός παράγοντας της Συρίας

Καθοριστικό ρόλο στην Ιστορική διαδρομή του κουρδικού έθνους  διαδραμάτισε  η μουσουλμανική θρησκεία. Οι Κούρδοι, λαός με τεράστια πολεμική παράδοση, με την εμφάνιση του Ισλάμ δεν κατόρθωσαν να δώσουν μια δική τους ερμηνεία στη νέα θρησκεία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να τεθούν υπό την επιρροή του αραβικού, του ιρανικού και του τουρκικού παράγοντα, ο καθένας από τους οποίους, με πολιορκητικό κριό το Ισλάμ, προσπάθησε να επιβάλλει τα δικά του θρησκευτικά, εθνικά και πολιτισμικά πρότυπα στους Κούρδους, πετυχαίνοντας με τον τρόπο αυτόν τον κατακερματισμό αλλά και τον εκφυλισμό του κουρδικού έθνους. Το γεγονός αυτό ήταν μια από τις κύριες αιτίες που δεν επέτρεψαν τη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών για το σχηματισμό μιας κοινής κουρδικής εθνικής ταυτότητας, που ενδεχομένως θα οδηγούσε τους Κούρδους στη διεκδίκηση μιας κοινής πατρίδας, ιδιαίτερα με τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.