Το 1976, την άνοιξη, ένα γεγονός συντάραξε την ευαίσθητη
μεταπολιτευτική Ελλάδα. Καθώς παλεύαμε να βρούμε ένα δημοκρατικό
βηματισμό εν μέσω δεκάδων προβλημάτων, με την αιμάσουσσα πληγή της
Κύπρου, του μεγάλου δώρου της χούντας στην Τουρκία, να βαραίνει το σώμα
μας, συνελήφθη με διάταγμα της Ιντερπόλ, σ’ ένα εστιατόριο στην οδό
Νίκης, στο Σύνταγμα, ένας Γερμανός, μέλος της αντάρτικης ομάδας
Μπάαντερ- Μάινχοφ (ΡΑΦ). Το κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε αμέσως,
όχι από επαγγελματίες του είδους, όπως σήμερα, ήταν τεράστιο και
πρωτοφανές επισείοντας αυτομάτως την γνωστή εκδικητική μήνιν των
Γερμανών.Που, ποιος ξέρει, μπορεί να άρχισαν από τότε να σκέφτονται πώς θα
μας εκδικηθούν μια και καλή, και περίμεναν υπομονετικά την ευκαιρία που
τους πρόσφεραν δεκαετίες αργότερα έλληνες πολιτικοί μέσω του ευρώ. Γιατί
διαθέταμε και εξαιρετικά βεβαρημένο παρελθόν, βέβαια. Εϊχαμε αντισταθεί
κι είχαμε ταπεινώσει τους αήττητους -σικ- Ναζί. Αυτό δεν το ξέχασαν
πότε, όχι μόνο ο φιλοναζιστής πρωθυπουργός της Βαυαρίας Γιόζεφ Στράους,
οι «Μαύροι Σερίφηδές» του στο Μόναχο κι οι βετεράνοι Ναζί που έκαναν
παρελάσεις εκεί.
Νέα προσκόμματα στην προσπάθεια να υπάρξει
συμφωνία έως τα μέσα Ιουνίου δημιούργησε το πάγωμα στις σχέσεις του
προέδρου της Κομισιόν και του Αλέξη Τσίπρα. Πηγές στις Κομισιόν με γνώση
των εξελίξεων τονίζουν πώς εάν αποδειχτεί προσωρινή και οι εξελίξεις
τρέξουν γρήγορα τότε ακόμα υπάρχουν πιθανότητες για εξεύρεση λύσης μέχρι τα μέσα Ιουνίου.Από τις Βρυξέλλες χρεώνουν επικοινωνιακά λάθη στην πλευρά του Μαξίμου, τα οποία σε συνδυασμό με τις καθυστερήσεις που χρεώνονται
στην ελληνική πλευρά προκάλεσαν και προκαλούν εκνευρισμό στους κόλπους
των δανειστών και μάλιστα τη χειρότερη δυνατή στιγμή, όταν συνεδριάζουν
οι G7.Πληροφορίες από το περιβάλλον του Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ
υποστηρίζουν ότι την Τετάρτη το βράδυ έγινε μεγάλη πρόοδος στις
διαπραγματεύσεις και είχε κλείσει το 80% ενός συμβιβασμού, με το 20% να
ξεκαθαρίζεται από πλευράς Γιούνκερ ότι η Ελλάδα έχει το ελεύθερο να
αντικαταστήσει με ισόποσα μέτρα.