ΤΟΥΡΚΙΑ Ερευνες σε θαλάσσια περιοχή της κατεχόμενης Καρπασίας

Αρνητικό δείγμα γραφής στέλνει και πάλι η Αγκυρα, παραμονές μάλιστα της επανάληψης των συνομιλιών για το Κυπριακό, καθώς ανακοίνωσε νέο κύκλο σεισμογραφικών ερευνών σε θαλάσσιες περιοχές της Κατεχόμενης Καρπασίας.

Σε Κατεχόμενα και Αζερμπαϊτζάν οι πρώτες επισκέψεις του Τ. Ερντογάν ως προέδρου της ΤουρκίαςΜε τη Navtex 641/14 η Τουρκία ανακοίνωσε πρόγραμμα σεισμογραφικών ερευνών από το ερευνητικό σκάφος Barbaros Hayreddin Pasa και τα δύο συνοδευτικά σκάφη Bravo Suporter και M/V Deep Supporter από τις 24 Αυγούστου έως και τις 2 Οκτωβρίου βορειοανατολικά και βόρεια της Καρπασίας.

Το ίδιο ερευνητικό σκάφος είχε πραγματοποιήσει πολύμηνες έρευνες δυτικά της Κύπρου εντός της κυπριακής ΑΟΖ, σε μια προσπάθεια αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι νόμοι της μνήμης Η ομηρεία της Ιστορίας και η επίγνωση των ιστορικών

Μαρία Ρεπούση,-Σε ένα ελεύθερο κράτος δεν είναι στην αρμοδιότητα ούτε του κοινοβουλίου ούτε της δικαστικής εξουσίας να ορίζει την ιστορική αλήθεια.Στην καμπή του 20ού προς τον 21ο αιώνα κάτι πρωτόγνωρο γίνεται με την Ιστορία και τη σχέση της με την πολιτική. Δεν πρόκειται μόνον για την παλαιά γνωστή σχέση χρήσης, πολιτικής εκμετάλλευσης και εργαλειοποίησης του παρελθόντος προς όφελος παροντικών πολιτικών, για μια άνωθεν πολιτική επιλογή. Το παρελθόν μεταβάλλεται σε στρατηγικό πολιτικό τόπο καθώς γίνεται η ποιητική βάση μιας οργανωμένης, τραυματικής, θυματικής, συχνά εκδικητικής μνήμης για μια σειρά από κοινότητες που λειτουργούν ως ομάδες πίεσης για την αναγνώριση και την επιβολή της δικής τους μνήμης.

Μιχάλης Παπαγιαννάκης, η Αριστερά που σκεφτόταν

Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης ήταν ένας πολιτικός με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Δεν γαλουχήθηκε σε κόμματα και δεν διέθετε μέντορες ή προστάτες. Διαμορφώθηκε μόνος του μέσα από τις επιστημονικές του μελέτες και την ευρωπαϊκή του εμπειρία. Επέλεξε να αφοσιωθεί στην πολιτική επειδή πίστεψε ότι είχε κάτι χρήσιμο να προσφέρει και όχι επειδή τον προσέλκυε το επάγγελμα. Την αντιμετώπιζε έτσι ως κλάδο της επιστήμης και της έρευνας. Στις συζητήσεις προσερχόταν πάντα με επιχειρήματα και ιδέες, συγκεκριμένες πληροφορίες και προτάσεις. Η στάση του αυτή περιόριζε το ακροατήριό του, εφόσον δεν διέθετε έτοιμα συνθήματα, ούτε κωδικοποιημένες θέσεις. Προκαλούσε ωστόσο πάντα το ενδιαφέρον όσων ήθελαν να μάθουν κάτι καινούριο.