Του Κώστα Ράπτη -Η Γαλλία και η Ιταλία ανησυχούν για την
πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Όμως κατά τον Romano Prodi δεν
ανησυχούν αρκετά –και δεν αντιδρούν όσο έντονα πρέπει απέναντι στην
κατεύθυνση που ακολουθούν τα πράγματα. Το άρθρο που υπέγραψαν από κοινού
και δημοσίευσαν στην ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera στις 31
Ιουλίου οι υπουργοί Ευρωπαϊκών Υποθέσεων των δύο χωρών, Harlem Désir και
Sandro Gonzi, για την ενίσχυση της Ε.Ε. μέσω ενός άλματος στην
ευρωπαϊκή αλληλεγγύη ήταν μια αρχή. Όμως ο καθηγητής Prodi αισθάνθηκε
την ανάγκη να μεταφέρει το μήνυμα περισσότερο ηχηρά, με δική του
παρέμβαση στο κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδα Il Messagero. Επικαλείται
για τον λόγο αυτόν την ιδιότητα του πρώην προέδρου της Κομισιόν –αν και
το παρελθόν του στην ιταλική πρωθυπουργία φαίνεται ότι αποτελεί έναν
παράγοντα που τον κινητοποιεί εξίσου.
Το καλοκαίρι
του 2015 είναι το τρίτο καυτό καλοκαίρι στην κρίση της Ευρωζώνης, με
τις αντιδράσεις στο σχέδιο Σόιμπλε για αποδυνάμωση της Επιτροπής να
προμηνύουν ένα πιο θερμό φθινόπωρο. Η θερινή περίοδος από πολιτική
άποψη, με τα Κοινοβούλια σε διακοπές, θεωρείται η πιο κατάλληλη περίοδος
για ελεγχόμενη προώθηση σχεδίων και προτάσεων που έχουν ανατρεπτικό
χαρακτήρα και είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσουν αντιδράσεις.Το καλοκαίρι του
2010 στην αρχή της κρίσης στην Ευρωζώνη ήταν η περίοδος εντατικών
παρασκηνιακών διαβουλεύσεων Μέρκελ - Σαρκοζί για τη διαχείριση της
κρίσης στην Ευρωζώνη μετά την έντονη αντιπαράθεση Γερμανίας-Γαλλίας για
την αντιμετώπιση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης από τον
Σεπτέμβριο του 2008 και μετά. Το καλοκαίρι του 2010, στήθηκε το ζεύγος
Μερκοζί, η υποταγή δηλαδή του Παρισιού στο Βερολίνο, με πρώτο μοιραίο
δείγμα γραφής τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα (ελεγχόμενη χρεοκοπία)
στις διασώσεις, μια απόφαση που οδήγησε στην πρώτη επίθεση των αγορών
κατά των αδύναμων κρίκων της Ευρωζώνης. Το καλοκαίρι του 2010 είχε
ξεκινήσει στον απόηχο της ελληνικής κρίσης.