Η Τουρκία αντιμέτωπη με τον κίνδυνο "πακιστανοποίησης"

Του Κώστα Ράπτη -Σε συνομιλία του με τους δημοσιογράφους κατά την πτήση της επιστροφής από το επίσημο ταξίδι του στην Ινδονησία ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdoğan εκμυστηρεύθηκε ότι τόσο στην πρόσφατη συνάντησή του με τον Vladimir Putin στο Μπακού, όσο και σε κατοπινή τηλεφωνική τους επικοινωνία, διαπίστωσε ότι η Μόσχα κινείται πλέον σε "πιο θετική κατεύθυνση” σε ό,τι αφορά την συριακή κρίση και δεν εκπέμπει το μήνυμα ότι θα σταθεί στο πλευρό του Bashar al-Assad μέχρι τέλους. Ομοίως, ο Erdoğan εμφανίσθηκε δικαιωμένος στις αντιρρήσεις που προέβαλε το περασμένο φθινόπωρο απέναντι στην επιλογή των ΗΠΑ να στηρίξουν με την αποστολή οπλισμού τους Κούρδους υπερασπιστές της συριακής πόλης Kοbani, ενώ αυτή πολιορκούνταν από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. Ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε ότι είχε εγκαίρως επισημάνει στον Barack Obama” ότι η υπεράσπιση του Kobani έπρεπε να ανατεθεί στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό και τους πεσμεργκά του ιρακινού Κουρδιστάν και όχι στις δυνάμεις του Δημοκρατικού Κόμματος Ενότητας (PYD) που είναι παρακλάδι του ΡΚΚ.

Επιχείρηση σε στρατωτικό και πολιτικό επίπεδο από την Τουρκία για να «τελειώσει» το κουρδικό κίνημα

 Κατερίνα Πρίφτη-Κλιμακούμενη βαίνει η επιχείρηση της Άγκυρας σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο κατά του κουρδικού κινήματος, με τις αεροπορικές επιδρομές – αδικαιολόγητης και πρωτοφανούς προκλητικότητας- να προσθέτουν μια ακόμη ψηφίδα αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Στο εσωτερικό δε της Τουρκίας, καθίσταται πλέον όλο και πιο ξεκάθαρο πως το εν εξελίξει σχέδιο που φαίνεται να φέρει την υπογραφή του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν οδηγεί σε πλήρη κατάρρευση των ειρηνευτικών συνομιλιών - τις οποίες ούτως ή άλλως έχει απαξιώσει έως και μπλοκάρει ως πρόεδρος της χώρας- ενώ το αριστερό, φιλοκουρδικό κόμμα HDP φαίνεται να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο.

Σοκ από το τουρκικό έγκλημα στο Βόρειο Ιράκ με τον θάνατο αμάχων Κούρδων

Η τουρκική υποκρισία είναι γνωστή. Ο θάνατος αμάχων Κούρδων από βομβαρδισμούς της τουρκικής αεροπορίας θα…ερευνηθεί από την Άγκυρα. Το NATO και η Δύση γενικώς δεν φαίνεται να έχουν ενοχληθεί καθόλου από τις φωτογραφίες που έδωσαν στη δημοσιότητα οι Κούρδοι, από το νέο τουρκικό έγκλημα.

Θεοχάρους: Η εφαρμογή της Γ΄ Βιέννης ως ΜΟΕ

Η Συμφωνία της Γ΄ Βιέννης που υπεγράφη στις  2 Αυγούστου 1975 από τον τότε Προεδρεύοντα της Δημοκρατίας Γλαύκο Κληρίδη και τον Ραούφ Ντενκτάς και η οποία ουδέποτε εφαρμόστηκε, προνοούσε την άμεση επιστροφή χιλιάδων Καρπασιτών στα σπίτια τους στην Καρπασία, από την οποία εκδιώχθηκαν μετά την Τουρκική εισβολή του 1974.
Σήμερα, ο τουρκικός στρατός με την εν εξελίξει επίθεση του εναντίον των Κούρδων στην ίδια την Τουρκία, στην Συρία και στο Ιράκ,  κατηγορείται για την διάπραξη νέων  εγκλημάτων πολέμου, νέων  εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
Η συμφωνία της Γ΄Βιέννης  μας θυμίζει ότι η τουρκική πλευρά  εφαρμόζει  ότι της συμφέρει. Η μη εφαρμογή από την Τουρκία της συμφωνίας της Γ΄Βιέννης επέτεινε το δράμα των εγκλωβισμένων  το οποίο  είναι ζήτημα κατά μείζονα λόγο ανθρωπιστικό αλλά και πολιτικό, νομικό και ηθικό και εξ όσων ακούμε δεν βρίσκεται  στην ατζέντα των συνομιλιών.

Το φοβερό μήνυμα της Σαλαμίνας

Αυγερινός Χαρτσιώτης Το’χουνε οι αρχαίες ελληνικές τραγωδίες να συγκλονίζουν. Αίφνης ξεφύτρωσαν παντού συγκλονισμένοι αρχαιοκάπηλοι και ελληνολάτρεις που συγκλονίζονται με τον «Ιππόλυτο» και υμνούν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό που θα ξαναδώσει δύο ώρες ζωής στο κατεχόμενο ελληνικό θέατρο της Σαλαμίνας. Όχι γιατί τους ενδιαφέρει ο Ιππόλυτος. Γραμμένο τον έχουν όπως και τον ελληνικό πολιτισμό. Την επομένη κιόλας της παράστασης θα θεωρείται και πάλι «εθνικιστική» και «μισαλλόδοξη» κάθε αναφορά στον πολιτισμό των θεμελιωτών του σύγχρονου δυτικού κόσμου. Άλλωστε το να έχει κανείς ταυτότητα είναι ρατσιστικό. Προκαλεί τα αισθήματα του σύνοικου στοιχείου. Εμποδίζει την καλλιέργεια «κυπριακής κουλτούρας».

Το διεφθαρμένο βρετανικό κατεστημένο

ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ-Οι αποκαλύψεις για τον αντιπρόεδρο της Βουλής των Λόρδων, Λόρδο Sewel, προκάλεσαν πάταγο στη Μ. Βρετανία.

Διευρύνονται οι αποκαλύψεις, ενώ οι έρευνες αγγίζουν και το Κυπριακό
Ίσως είναι καιρός να απαιτηθεί έρευνα από τη βρετανική Κυβέρνηση και για το ποιοι και πώς έσυραν την Κύπρο στην τουρκική σκλαβιά και συνεχίζουν σήμερα απτόητοι να επιμένουν να τη διαλύσουν

Στις 27 Μαρτίου 2015 είχα δημοσιεύσει στη «Σημερινή», σελ. 23, το άρθρο μου «Το διεφθαρμένο βρετανικό κατεστημένο, παιδεραστία και Κυπριακό - Ξετυλίγεται το κουβάρι».Έκτοτε δίνουν και παίρνουν οι αποκαλύψεις εναντίον πολιτικών προσώπων, ζωντανών και πεθαμένων, για παράνομες σεξουαλικές πράξεις, με τον βρετανικό Τύπο να κτίζει μια ολοένα και μεγαλύτερη πυραμίδα διαφθοράς ανάμεσα στο πολιτικό κατεστημένο του Λονδίνου, πέριξ και μέσα στις δύο Βουλές. Την άχρηστη, όπως ορθά, πολλάκις, αναφέρεται η σύνταξη της «Ελευθερίας», Βουλή των Λόρδων, αλλά και τη Βουλή των Κοινοτήτων.

Τουρκία: Πυρ εναντίον στρατιωτικού νοσοκομείου άνοιξαν άνδρες του PKK

Πυρ εναντίον στρατιωτικού νοσοκομείου στην ανατολική Τουρκία άνοιξαν το βράδυ της Κυριακής φερόμενοι αντάρτες του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), όπως ανακοίνωσαν οι τοπικές Αρχές, στο τελευταίο περιστατικό βίας που απειλεί να εκτροχιάσει την εύθραυστη ειρηνευτική διαδικασία μεταξύ της Άγκυρας και των κούρδων αυτονομιστών.Σύμφωνα με το γραφείο του κυβερνήτη της επαρχίας Μπιτλίς, μόνο ο πύργος του σκοπού υπέστη υλικές ζημιές από την επίθεση, ενώ δεν σημειώθηκαν τραυματισμοί.Οι δράστες φέρεται να εγκατέλειψαν το σημείο της επίθεσης με ένα μαύρο αυτοκίνητο.Σε μια δεύτερη επίθεση στην ίδια περιοχή, μια νάρκη εξερράγη κοντά σε δυο στρατιωτικά οχήματα στον αυτοκινητόδρομο που συνδέει την Μπιτλίς με την πόλη Ντιγιαρμπακίρ, την de facto κουρδική «πρωτεύουσα» της νότιας Τουρκίας.Δεν υπάρχουν πληροφορίες για απώλειες από την επίθεση.

Πηγή: http://www.skai.gr/

Ο πολιτικός κύριος Ντράγκι

Από την έντυπη έκδοση
Της Nατάσας Στασινού
nstas@naftemporiki.gr  Την ώρα που εδώ συνεχίζεται η αντιπαράθεση για το εάν ο Μάριο Ντράγκι έκλεισε ή έσωσε τις ελληνικές τράπεζες, στην υπόλοιπη Ευρώπη ο πρόεδρος της ΕΚΤ αναγνωρίζεται ως ο πλέον πολύτιμος παίχτης στην αντιμετώπιση της πολυετούς κρίσης. Από τις χώρες του Νότου, για τις οποίες είναι ο «Σούπερ Μάριο», έως τη Γερμανία, στην οποία συχνά αντιμετωπίστηκε ως ο «πονηρός Ιταλός», οι περισσότεροι συμφωνούν πως στις κρίσιμες στιγμές έδειξε θάρρος και αποφασιστικότητα - στοιχεία που έλειπαν από τις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής. Αν και τραπεζίτης, κινήθηκε με ισχυρό πολιτικό ένστικτο και κριτήριο να διασφαλιστεί η ενότητα της νομισματικής ένωσης, σε περιόδους που οι ηγέτες εκκινούσαν με γνώμονα τα δημοσκοπικά ευρήματα για το τι ακούγεται ευχάριστα στην κοινή γνώμη και κατέληγαν σε ημίμετρα της τελευταίας στιγμής.

Ευρωζώνη δύο ταχυτήτων

Πριν από λίγες μόλις μέρες σε ρεπορτάζ της, η ισπανική εφημερίδα ElPais, επικαλούμενη κυβερνητικούς κύκλους της Γαλλίας, αναφέρθηκε σε «σχέδιο Ολάντ»  για μια «Ευρωζώνη δύο ταχυτήτων». Με πρόσχημα την ελληνική κρίση αλλά με αφορμή την εικόνα υποχώρησης και φθοράς που έχει, το Παρίσι αρχίζει να εκκολάπτει τη στρατηγική μια τέτοια δομή ή μορφή μέσω της εκ βάθρων αναδιάρθρωσης του εν λόγω μηχανισμού. Να σημειωθεί πως η Γαλλία ουδέποτε ευνοούσε στο παρελθόν αναθεώρηση των ευρωπαϊκών συνθηκών, ενώ ηχηρό υπήρξε και το «όχι» των Γάλλων πολιτών στο δημοψήφισμα του 2005 για το λεγόμενο Ευρωσύνταγμα. Στο μεταξύ, στο περιοδικό Der Spiegel ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών  Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τόνισε ότι τον  ευχαριστεί που άκουσε τον πρόεδρο της Γαλλίας να λέει ότι είναι πλέον έτοιμος να συζητήσει αναθεώρηση των συνθηκών. Φαίνεται πάντως πως υπάρχει μια στροφή της Γαλλίας με προσανατολισμό μια πιο στενή οικονομική και πολιτική ένωση, στην οποία δεν θα «χωρούν» άπαντες. Προς τούτο, τίθεται αυθύπαρκτα το ερώτημα: τι έχει οδηγήσει το Παρίσι σε αυτή τη στροφή πολιτικής;

Γεωπολιτική του «ευρώ»

Το τελευταίο διάστημα πυκνώνουν οι αναλύσεις που προσεγγίζουν το «ευρώ» μέσα από την οπτική της γεωπολιτικής. Με αφορμή την ελληνική κρίση, ορισμένοι στρατηγικοί αναλυτές και ακαδημαϊκοί -λογουχάρη ο Stephen F. Szabo, εκτελεστικός διευθυντής του Transatlantic Academy (μιας δεξαμενής σκέψης που λειτουργεί ως  βραχίονας του περιβόητου German Marshall Fund's Washington)- διατύπωσαν την ακραία άποψη πως το Grexit θα μπορούσε να είναι η αφετηρία μιας πολύ απαραίτητης συρρίκνωσης της Ε.Ε., η οποία ως τέτοια μπορεί να καταλήξει σε μια πιο σταθερή ένωση γύρω από έναν πυρήνα, ικανή ωστόσο να ανανεώσει τον εαυτό της. Παράλληλα, η Judy Dempsey του αμερικανικού ιδρύματος Carnegie διατύπωσε τη θέση πως «θα αποτελούσε γεωπολιτική καταστροφή ένα Grexit». Η ίδια πάντως πριν από έναν περίπου χρόνο, αναφερόμενη στη φιλόδοξη συνθήκη ελεύθερου εμπορίου, είχε υπογραμμίσει πως «η συνθήκη βρίσκεται σε κίνδυνο», προειδοποιώντας πως οι όποιες διαφωνίες μπορεί να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από «ευρωφοβικά» κόμματα.

Οι προθέσεις Τσίπρα στο μικροσκόπιο των Ευρωπαίων Η αμφιθυμία του Πρωθυπουργού προβληματίζει τους εταίρους

Ο ευρωπαίος διπλωμάτης που καθόταν στο καφέ του Βυζαντινού Μουσείου δεν ενοχλούνταν τόσο από τον καυτό ήλιο που χτυπούσε το λευκό μάρμαρο όσο από τις σκέψεις που τον ταλάνιζαν. Δεν είναι ο μόνος αυτές τις ημέρες στην Αθήνα. Αυτό το αίσθημα του εγκλωβισμού που περιέγραφε στον συνομιλητή του είναι σαφές σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και φυσικά στις Βρυξέλλες. Αλλωστε, κορυφαία στελέχη του κοινοτικού μηχανισμού έχουν μείνει, εν μέσω θέρους, στη βελγική πρωτεύουσα ασχολούμενοι με το ελληνικό πρόγραμμα.Η περίπτωση της Ελλάδος έχει περιπλέξει δραματικά την κατάσταση στην Ευρώπη. Η συμφωνία της 12ης Ιουλίου κρίνεται από αρκετές πλευρές μη βιώσιμη - για μία σειρά λόγων. Η περιπλοκή ενισχύεται όμως σημαντικά από τις παλινωδίες και την πολιτική παλινδρόμηση του Αλέξη Τσίπρα, ενός ανθρώπου που μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες εθεωρείτο «persona non grata» λόγω της στάσης του, ενώ σήμερα ορισμένοι τον χαρακτηρίζουν ως τον μόνο που μπορεί να φέρει εις πέρας την υλοποίηση του Μνημονίου Νο 3.

Η Κύπρος «ρεφάρει» το «Οχι» του 2004 και ανεβάζει τις μετοχές της Η επιτυχία με το Μνημόνιο, η αναβάθμιση του γεωπολιτικού ρόλου και οι ελπίδες για λύση του Κυπριακού

Αθανασόπουλος Αλ. ΆγγελοςΑν όλα κυλήσουν ομαλά, η Κύπρος θα έχει ξεμπερδέψει με το Μνημόνιο τον προσεχή Μάρτιο. Την ίδια στιγμή οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό έχουν εισέλθει σε πιο προβλέψιμη τροχιά, έπειτα από την εκλογή του Μουσταφά Ακιντζί στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων. Παράλληλα, λόγω του φυσικού αερίου αλλά των κινήσεων σε περιφερειακό επίπεδο, η Λευκωσία αναγνωρίζεται ως πυλώνας σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο. Χωρίς να σημαίνει ότι όλα είναι ρόδινα, η κυβέρνηση του προέδρου Νίκου Αναστασιάδη έχει επιτύχει, κυρίως λόγω της υλοποίησης των συμφωνηθέντων στο Μνημόνιο, να ανακτήσει σημαντικό κομμάτι της αξιοπιστίας που χάθηκε μετά το «Οχι» των Ελληνοκυπρίων στο δημοψήφισμα του 2004 για το Σχέδιο Αναν. «Ισως να μην αρέσει σε ορισμένους, αλλά στις Βρυξέλλες είναι πραγματικότητα» σημειώνει κοινοτική πηγή στο «Βήμα».

Το θέατρο Νο και ο Έβο Μοράλες

Toυ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΣΩΝΙΤΗ

    Θεωρήθηκε απ’ τα γεγονότα του καλοκαιριού, η έλευση του διάσημου ιαπωνικού θεάτρου Νο που παρουσίασε στην Επίδαυρο, σε ελεύθερη προσέγγιση, την ραψωδία λ΄ της Οδύσσειας, την γνωστή Νέκυϊα. Είμαι αναρμόδιος να μιλήσω για την παράσταση που παρακολούθησα το Σάβατο 25 Ιουλίου.  Μπορώ όμως να πω ότι στα μάτια μου φάνηκε σαν ένα μακρόσυρτο μοιρολόι, μ’ όλους αυτούς τους δραματικούς λαρυγγισμούς σε μια γλώσσα εύκαμπτη που έμοιαζε να μην έχει καθόλου σύμφωνα. Εικαστικώς άψογη παράσταση, σαν ψηφιδωτό που, όσο  κι αν μετακινούνταν οι ψηφίδες του, το θέμα δεν άλλαζε. Θαυμαστή εμπειρία, θαυμαστή κι η θεατρική αυτοπειθαρχία και ο σεβασμός στον  Όμηρο και στον χώρο, των  Γιαπωνέζων.

Συμφωνία μέσω πραξικοπημάτων και εκβιασμών

Αναστρέφοντας και επικαιροποιώντας την κλασική μαρξική ρήξη, μπορούμε να διαπιστώσουμε ξεκάθαρα ότι ένα τέρας πλανιέται πάνω από την Ευρώπη. Είναι το τέρας του ολοκληρωτισμού, είναι μια σύγχρονη νεοναζιστικού χαρακτήρα και αντίληψης πολιτικοοικονομική δικτατορία, που οδηγεί τους λαούς της Ευρώπης στην υποδούλωση και την καταστροφή.
Τα όσα διαδραματίστηκαν το τελευταίο Σαββατοκύριακο στο Eurogroup και στη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της «Ευρωζώνης» αποτελούν –σε μικρογραφία μεν, αλλά με ανάγλυφα τα δομικά της χαρακτηριστικά– την εικόνα της Ευρώπης στο (όχι μακρινό) μέλλον. Αυτή η ξεκάθαρη εικόνα της δομής των εξουσιών και των αυταρχικών - νεοναζιστικού χαρακτήρα αντιλήψεων της γερμανικής ελίτ και των «συμμάχων» της κρυβόταν μέχρι σήμερα κάτω από το χαλί. Είναι τουλάχιστον παρήγορο και ελπιδοφόρο το γεγονός ότι μεγάλες χώρες, όπως η Γαλλία και η Ιταλία, αντιμετώπισαν στην πράξη, με τους εκβιασμούς και τις πρακτικές μιας πολιτικής μαφίας που ασκήθηκαν στη χώρα μας, το πολύ πιθανό ενδεχόμενο να βρεθούν σε παρόμοια θέση στο εγγύς μέλλον, εάν επιτρέψουν στη σημερινή γερμανική πολιτικοοικονομική δικτατορία να ασκεί, να αναπαράγει και να διευρύνει την εξουσία της.

Άρθρο του καθηγητή Rob Howse*: Η συμφωνία για το ελληνικό χρέος αλλάζει το παιχνίδι στην ΕΕ

Τακτική υποχώρηση –όχι παράδοση– από τον Τσίπρα  
Η συμβατική σοφία, η οποία εμπεδώθηκε πριν προλάβει κανείς να αναλογιστεί πραγματικά τα «ψιλά γράμματα» της συμφωνίας του ελληνικού χρέους, είναι ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, παραδόθηκε στους πιστωτές σε μια ταπεινωτική ήττα. Το δημοψήφισμά του και η προηγούμενη επιμονή του στις διαπραγματεύσεις αποδείχτηκαν μάταιες, σύμφωνα με όσα λέγονται στα μέσα ενημέρωσης, στο twitter και στον κόσμο των blogs. Λάθος απ’ όλες τις απόψεις. Κι αυτός είναι ο λόγος:Είναι απολύτως κατανοητό ότι το χρέος στην Ελλάδα είναι μη αποπληρωτέο με βάση οποιοδήποτε εύλογο οικονομικό σενάριο. Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα που πολλοί Ευρωπαίοι πολιτικοί δεν μπορούν να παραδεχτούν με ειλικρίνεια στο κοινό – κυρίως δε οι πολιτικοί της Γερμανίας. Με την επικείμενη λήξη του τελευταίου προγράμματος διάσωσης, η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με μια δυσάρεστη κατάσταση. Στο πλαίσιο αυτό, από τη μια πλευρά, χωρίς επιπλέον βοήθεια, το τραπεζικό σύστημα θα κατέρρεε· από την άλλη, ένα ακόμη πακέτο διάσωσης δεν θα προσέφερε τίποτα ουσιαστικό για την αντιμετώπιση της βιωσιμότητας του χρέους της.

H χίμαιρα της Κεντροαριστεράς

Υπάρχει η άποψη ότι, αν γίνει η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, με την αποχώρηση της Αριστερής Πλατφόρμας και άλλων διαφωνούντων, τότε ο Αλέξης Τσίπρας θα ανοιχτεί προς το κέντρο επιχειρώντας τη μετεξέλιξη του κυβερνώντος κόμματος σε έναν πολιτικό φορέα ριζοσπαστικής σοσιαλδημοκρατίας. Σε μια τέτοια περίπτωση λέγεται ότι το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να φοβάται και το Ποτάμι να ανησυχεί, δεδομένης της υψηλής δημοτικότητας του πρωθυπουργού. Είναι όμως έτσι; Κατά τη δική μας ανάλυση ο Αλέξης Τσίπρας ούτε μπορεί ούτε θέλει να γίνει ηγέτης της Κεντροαριστεράς και να εκφράσει τις προοδευτικές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας. Δεν μπορεί γιατί δεν έχει ευρωπαϊκή πολιτική κουλτούρα και δεν θέλει γιατί στρατηγική του επιδίωξη δεν είναι η άρση των αιτίων της ελληνικής χρεοκοπίας αλλά η επιστροφή στο status quo ante.

Το γερμανικό πρόβλημα της Ευρωζώνης

Του Philippe Legrain*
  Η Ευρωζώνη έχει ένα γερμανικό πρόβλημα. Οι πολιτικές τού "ζητιάνου γείτονα" της Γερμανίας και η ευρύτερη ανταπόκρισή της στην κρίση της οποίας η ίδια έχει ηγηθεί έχει αποδειχθεί καταστροφική. Επτά χρόνια μετά την κρίση, η οικονομία της Ευρωζώνης πηγαίνει χειρότερα από ότι πήγαινε η Ευρώπη κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης της δεκαετίας του 1930. Οι προσπάθειες της γερμανικής κυβέρνησης να συντρίψει την Ελλάδα και να την αναγκάσει να εγκαταλείψει το ενιαίο νόμισμα αποσταθεροποίησαν τη νομισματική ένωση. Όσο συνεχίζει η κυβέρνηση της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ να καταχράται τη δεσπόζουσα θέση της ως επικεφαλής -πιστωτής για να προωθήσει τα στενά συμφέροντά της, η Ευρωζώνη δεν μπορεί να ευδοκιμήσει- και ίσως δεν επιβιώσει.

Γερμανία, Ελλάδα και το μέλλον της Ευρώπης

 Του Jeffrey D. Sachs*-Μια οικονομική κρίση προκαλείται από το υπερβολικό χρέος μιας χώρας και αντανακλά γενικά ένα συνδυασμό κακοδιαχείρισης, υπεραισιοδοξίας και διαφθοράς στη χώρα - οφειλέτη αλλά και την κακή κρίση και τα ασθενή κίνητρα των πιστωτριών τραπεζών. Η Ελλάδα ταιριάζει σ' αυτό το πλαίσιο Εδώ και τριάντα χρόνια βοηθώ χώρες να ξεπεράσουν οικονομικές κρίσεις και έχω μελετήσει τις οικονομικές κρίσεις του εικοστού αιώνα ως υπόβαθρο για το συμβουλευτικό μου έργο. Σε όλες τις κρίσεις, υπάρχει μια εγγενής ανισορροπία δύναμης μεταξύ πιστωτή και οφειλέτη. Η επιτυχής διαχείριση της κρίσης εξαρτάται συνεπώς από τη σοφία του δανειστή. Σ' αυτό το πλαίσιο, καλώ θερμά τη Γερμανία να επανεξετάσει την προσέγγισή της προς την Ελλάδα.

Η συμπίεση της ελληνικής οικονομίας

Δρεττάκης Μανόλης- Ο βασικός λόγος για τον οποίο ήταν και εξακολουθεί να είναι επιτακτική ανάγκη η δραστική αλλαγή της πολιτικής των Μνημονίων είναι το γεγονός ότι η πολιτική αυτή προκάλεσε στη χώρα μας τις βαρύτερες επιπτώσεις ανάμεσα στα κράτη-πρώτα μέλη της Ε.Ε. Τις επιπτώσεις αυτές σε τρία βασικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας διερευνούμε στο άρθρο αυτό χρησιμοποιώντας τα σχετικά στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας της Ε.Ε., της Eurostat σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης (ΜΑΔ) (ώστε να είναι συγκρίσιμα ανάμεσα στα κράτη) για τα έτη 2009 και 2014 στα 15 κράτη-πρώτα μέλη της Ε.Ε. Τα στοιχεία δίνονται στον Πίνακα.

Υπάρχει σχέδιο για δραχμή, αλλά είναι μυστικό!

Η Αριστερή Πλατφόρμα καλεί τον πρωθυπουργό να απορρίψει τη συμφωνία και να οδηγήσει τη χώρα εκτός Ευρωζώνης, στη δραχμή! Χριστός και Παναγία, που θα έλεγε και η αείμνηστη Σαπφώ Νοταρά. Ένας σοβαρός πολιτικός αντίπαλος του Αλέξη Τσίπρα θα είχε το δικαίωμα, αν ήταν "σοβαρός", να του ζητήσει να παραιτηθεί αντί να αυτοεξευτελιστεί. Δεν είναι -όμως- εκεί το θέμα. Το θέμα είναι ότι, μια τόσο κρίσιμη για το παρόν και το μέλλον της χώρας απόφαση, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ληφθεί από το 36% των πολιτών που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ ακόμα κι αν όλο το 36% συμφωνούσε να επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα.

Ο σουλτάνος των ελιγμών και το επικίνδυνο παιχνίδι του

Δεν είχε προλάβει να στεγνώσει το μελάνι στα πρωτοσέλιδα που διακήρυσσαν την αλλαγή σκηνικού με την καθυστερημένη είσοδο της Τουρκίας στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS), όταν Κούρδοι ακτιβιστές προειδοποίησαν στο twitter για το αντίθετο. Το hashtag #TurkeyIsAttackingKurdsNotISIS  (η Τουρκία χτυπάει τους Κούρδους, όχι το ISIS) εμφανίστηκε πριν από το ξημέρωμα του Σαββάτου, 25 Ιουλίου, λίγες ώρες μετά τον βομβαρδισμό των θέσεων του ΡΚΚ στο βόρειο Ιράκ από τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα.

Οι δύο δρόμοι για την Ευρωζώνη

Πώς θα είναι η Ευρωζώνη σε δύο χρόνια από σήμερα; Θα έχει αρχίσει, θα έχει ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση για την εμβάθυνσή της και αν ναι, γύρω από ποια πρόταση; Την πρόταση Σόιμπλε για οικονομική διακυβέρνηση ή Υπερυπουργείο Οικονομικών που να ελέγχει την τήρηση των Συνθηκών όχι σε επίπεδο πολιτικής διαβούλευσης όπως το πράττει σήμερα η επιτροπή αλλά σε επίπεδο αδιαπραγμάτευτων τεχνικών αυτοματισμών. Με άλλα λόγια, η δημοσιονομική λιτότητα αδιαπραγμάτευτη και ανεπηρέαστη τόσο από εθνικές εκλογικές αναμετρήσεις όσο και από τους συσχετισμούς στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Την πρόταση Ολάντ για κυβέρνηση της Ευρωζώνης, αρχής γενομένης από τον σκληρό πυρήνα των έξι που υπέγραψαν τη Συνθήκη της Ρώμης το 1957 που ίδρυσε την ΕΟΚ, μια πρόταση πιο κοντά στην Εκθεση των Πέντε Προέδρων για το μέλλον της Ευρωζώνης (Γιούνκερ, Σουλτς, Τουσκ, Ντράγκι και Ντάισελμπλουμ). Με άλλα λόγια, μια εμβάθυνση που να συνδυάζει ενισχυμένη διακυβερνητική συνεργασία και υπερεθνική ολοκλήρωση με τη δημοσιονομική πολιτική εντός του πλαισίου της πολιτικής διαβούλευσης.

Νέο ψυχρό πόλεμο βλέπουν αναλυτές: Αφιέρωμα με την ευκαιρία των 40χρονων του ΟΑΣΕ

Στα 40 χρόνια ύπαρξής του ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) συνέβαλε στην εκτόνωση εντάσεων κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, απέτρεψε συγκρούσεις και συνέβαλε στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναφέρει αφιέρωμα της Deutsche Welle.

Μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014 και την κατάληψη σημαντικών τμημάτων της ανατολικής Ουκρανίας από δυνάμεις φιλορώσων αυτονομιστών, που οδήγησε στο ξέσπασμα ενός πολέμου που στοίχισε χιλιάδες ανθρώπινες ζωές, η Ουκρανία έγινε το σημαντικότερο πεδίο δράσης του ΟΑΣΕ.
Ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, που συμπλήρωσε σήμερα 40 χρόνια ζωής, εποπτεύει τη διαδικασία εφαρμογής της ειρηνευτικής συμφωνίας του Μινσκ και συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο της λεγόμενης «Ομάδας Επαφής» του Μινσκ για την ουκρανική κρίση.