Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αζερμπαϊτζάν. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αζερμπαϊτζάν. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

10 Αυγούστου 2015

Ο ΑΛΙΓΙΕΦ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΕ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΗ «ΦΩΤΙΑ» ΤΟΥ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΕΝΟΣ ΤΟΥΣ ΑΔΥΝΑΤΟΥΣ «Τον παρακαλούσα να μην πάει, αλλά δεν με άκουσε!», δήλωσε η απαρηγόρητη μάνα

http://cyprus-mail.com/wp-content/uploads/bfi_thumb/CLvym13WUAQQube-67q4mzt0pvahmkwqkmboitj512qknolir6dq94t6sei.jpg

Ο θάνατος του δημοσιογράφου Ρασίμ Αλίγιεφ μονοπωλεί το ενδιαφέρον της ειδησεογραφίας στο Αζερμπαϊτζάν, ενώ πήρε διαστάσεις με αναφορές σε μεγάλα ευρωπαϊκά τηλεοπτικά δίκτυα και ανακοινώσεις από τις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες ενώσεις δημοσιογράφων.

Στην κηδεία του Αλίγιεφ εκτυλίχτηκαν τραγικές σκηνές από τους συγγενείς του, οι οποίοι δεν μπορούν να κατανοήσουν μέχρι που μπορεί να φτάσει ο φανατισμός με αφορμή το ποδόσφαιρο.
Όπως είναι γνωστό, ο 30χρονος δημοσιογράφος ξυλοκοπήθηκε άγρια μετά από σχόλιο του στο Facebook για τον αρχηγό της Καμπάλα, Γιαβίντ Χουσεΐνοφ και τον πανηγυρισμό του κρατώντας τούρκικη σημαία μετά τον επαναληπτικό αγώνα με τον Απόλλωνα για το Γιουρόπα Λιγκ.

21 Ιανουαρίου 2015

Αζερμπαϊτζάν–ΗΠΑ στα χαρακώματα, τεράστιες συνέπειες

Χωρίς τυμπανοκρουσίες, τις τελευταίες εβδομάδες σημειώθηκε μια σημαντική διεθνοπολιτική αλλαγή, καθώς άρχισε να λασκάρει ένα από τα σημαντικότερα γρανάζια προβολής της αμερικανικής ισχύος στον χώρο της Ευρασίας: το Αζερμπαϊτζάν διαμήνυσε με λόγια και με έργα ότι δεν θα πρέπει να θεωρείται «δεδομένο» για τη Δύση, όπως τις προηγούμενες δύο δεκαετίες.
Του Κώστα Ράπτη
ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr
Πρόκειται για μιαν απρόβλεπτη παρενέργεια της ουκρανικής κρίσης, καθώς ο αυταρχικός πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ilham Aliyev ανησυχεί όλο και περισσότερο για ενδεχόμενη ανατροπή του από μιαν «έγχρωμη επανάσταση».Έτσι, στις 3 Δεκεμβρίου ο προσωπάρχης της αζερικής προεδρίας και στενότερος συνεργάτης του Aliyev, Ramiz Mehdiyev δημοσίευσε (στα ρωσικά) ένα μανιφέστο 60 σελίδων στο οποίο κατηγορούσε τις ΗΠΑ ότι εργάζονται για τη δημιουργία μιας «πέμπτης φάλαγγας» εντός του Αζερμπαϊτζάν, με αιχμή τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, κατά το προηγούμενο της γιουγκοσλαβικής κρίσης και της Αραβικής Άνοιξης και διακήρυσσε ότι το μέλλον της χώρας του βρίσκεται στην εξασφάλιση «ισχυρής προεδρικής εξουσίας και κοινωνικής σταθερότητας».