Τρόποι υπέρβασης της κρίσης εμπιστοσύνης στην Ευρώπη

Βαλαβάνη Νάντια Έπειτα από 6 χρόνια ύφεσης και 4 χρόνια του πιο βίαιου "Προγράμματος Προσαρμογής" που μετέτρεψε τη χώρα μας στο πρώτο πειραματικό κοινωνικό εργαστήρι του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρωζώνη τόσο από μεριάς Ε.Ε. όσο και από μεριάς ΔΝΤ, έχοντας χάσει, ως αποτέλεσμα, το 1/4 του ΑΕΠ και με την πλειονότητα του λαού μας στα πρόθυρα ανθρωπιστικής καταστροφής, καταλαβαίνουμε από την ίδια μας τη πείρα τι αφορά το προς συζήτηση θέμα.

Οι πολιτικές συντονισμένης λιτότητας και οικονομικής βίας, που γεννούν ύφεση, μαζική ανεργία και υψώνουν αδιέξοδα μπροστά στους νέους ανθρώπους στις κοινωνίες που υποφέρουν από αυτές σε ολόκληρη την Ευρώπη, είναι ο βασικός λόγος για την αποξένωση των ευρωπαϊκών λαών από τις δημοκρατικές διαδικασίες και την αναγέννηση του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, του εθνικισμού, του φασισμού και του νεοναζισμού στη σύγχρονη Ευρώπη -όπως έδειξαν και τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΩΝ ΤΡΩΚΤΙΚΩΝ

Του ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Όλοι ξέρουν ότι τα ποντίκια πηδάνε πρώτα από το καράβι που βουλιάζει, όπως και οι άνθρωποι που τους μοιάζουν. Τα γνωστά τρωκτικά του Δημοσίου. Αλλά το ίδιο συμβαίνει μόλις ένα καινούργιο πλοίο ξεκινάει το πρώτο του ταξίδι. Τα τρωκτικά πιάνουν θέση. Άλλοτε στ’ αμπάρια με τα σακιά το στάρι, άλλες φορές εμφανίζονται «εις θέσιν περίοπτον». Κάθε πλοίο ταξιδεύει με τα ποντίκια του, έτσι είναι η ζωή.Κάποιο δίκιο έχουν, λοιπόν, όσοι λένε «καλά ρε παιδιά, ξέρουμε περί ποντικών, αλλά να μην τα βάζουμε και οι ίδιοι στο πλοίο». Ο Τσίπρας θέλησε να συγκρατήσει τον οίστρο των κυνηγών τρωκτικών με μια αναφορά στον Λένιν(χωρίς να τον κατονομάσει) περί ασταθών συμμάχων κλπ. Υπάρχουν, όμως, αμφιβολίες για την ευστοχία της νουθεσίας. Επειδή εδώ δεν πρόκειται ακριβώς περί συμμαχίας αλλά μάλλον περί υιοθεσίας, στο κυνήγι των αριθμών-του μαγικού 121 ή αντίστροφα του 179. Οπότε ο Λένιν θα όφειλε να αναφερθεί ονομαστικά, ως ο διασημότερος διδάξας, μετά τον Μακιαβέλι, της αρχής «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»:

Ο Νετανιάχου κατά Αράβων του Ισραήλ;

Τσερεζόλε Ελένη Ποιος είναι σήμερα ο μεγαλύτερος εχθρός του κράτους του Ισραήλ; Η απάντηση μπορεί να ακουστεί υπερβολική, ωστόσο δεν απέχει από την πραγματικότητα. Ο σημερινός πρωθυπουργός του ισραηλινού κράτους παίζει κυριολεκτικά με τη φωτιά, επενδύοντας στο μικροκομματικό του μέλλον και στη διαιώνισή του στην εξουσία, ανοίγοντας τον δρόμο στις πιο ακραίες απόψεις του πολιτικού σκηνικού. Το γεγονός δεν πρέπει να προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη από τη στιγμή που οι απόψεις αυτές, αντί να είναι περιθωριακές, βρίσκονται εντός της κυβέρνησης συνασπισμού υπό τον Νετανιάχου. Και μάλιστα ο Ισραηλινός πρωθυπουργός φροντίζει να τις καλλιεργεί, προκειμένου να εξασφαλίσει τη στήριξή τους.Είναι φανερό ότι ο Νετανιάχου, που από τους ουκ ολίγους επικριτές του χαρακτηρίζεται η «αποθέωση του οπορτουνισμού», έχει διαλέξει πλευρά: εκείνη των ακραίων θρησκευτικών κομμάτων. Όχι γιατί τα πιστεύει, αλλά γιατί μπορούν να λειτουργήσουν ως όχημα παράτασης της παραμονής του στην εξουσία...

Τα funds, ο ΣΥΡΙΖΑ και η απουσία σχεδίου Β΄

ΔΩΡΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ- Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Σταθάκης και Γιάννης Μηλιός κατάφεραν να «αποδράσουν» από το Σίτι χωρίς να αποκαλύψουν στους εκπροσώπους επενδυτικών funds πώς σκοπεύει να κινηθεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εάν τα πράγματα δεν εξελιχθούν όπως θα ήθελε.

 Ενα μεγάλο αστερίσκο «γέννησαν» οι συναντήσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργου Σταθάκη και Γιάννη Μηλιού με τους εκπροσώπους επενδυτικών funds στο Λονδίνο. Η ένσταση των τελευταίων, σε όσα άκουσαν, η οποία διατυπώθηκε με λιγότερο ή περισσότερο δραματικούς τόνους στις εκθέσεις τους, αφορά την απουσία σχεδίου Β΄. Παρά τις επίμονες ερωτήσεις τους, οι παριστάμενοι στις ενημερωτικές συναντήσεις δεν κατάφεραν να εκμαιεύσουν από τους κ. Σταθάκη και Μηλιό το παραμικρό αναφορικά με το τι προτίθεται να πράξει ο ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση που, ως κυβέρνηση, βρεθεί μπροστά σε τοίχο άρνησης από τους εταίρους στα αιτήματά του για επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, «κούρεμα», μορατόριουμ στην αποπληρωμή δόσεων, χρονική μετάθεση εξόφλησης ομολόγων που λήγουν, ενεργοποίηση της ΕΚΤ για αγορά τους ή αγορά κρατικών ομολόγων. Οι διεθνείς επενδυτικοί οίκοι, μάλιστα, φαίνεται να προεξοφλούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα εισπράξει αρνητική απάντηση σε όλα αυτά και διατυπώνουν τη βεβαιότητά τους αυτή με το ερώτημα «γιατί η Ε.Ε. και η ΕΚΤ να φανούν υποχωρητικές έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και να δεχθούν αυτά που βάζει στο τραπέζι, όταν διατυμπανίζει ότι δεν θα σεβαστεί τους κανόνες του ισχύοντος προγράμματος;».

Αμερικανός αποκαλύπτει το «λογιστήριο» της 17Ν

TΑΣΟΣ ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ -Το βιβλίο του Τζον Μπρέιντι Κίσλινγκ, νούμερο 2 της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα την εποχή της σύλληψης των μελών της «17 Νοέμβρη», βασίζεται και σε στοιχεία που βρέθηκαν μετά τις συλλήψεις του 2002.

«Δεν πρέπει να παραμείνει κρατικό μυστικό ότι η 27χρονη έρευνα για τη 17 Νοέμβρη και τους αντιπάλους της (σ.σ. στην αριστερή τρομοκρατία) ήταν ένα ακριβό φιάσκο. Οι διώκτες της 17Ν παραμέλησαν την προσεκτική ανάλυση των περιορισμένων αποδείξεων εις όφελος πληροφοριών που απέσπασαν από μία παρέλαση ψυχικά ανισόρροπων ή αδίστακτων πληροφοριοδοτών...». Το συμπέρασμα δεν θα είχε τόση σημασία αν προερχόταν από Ελληνα παρατηρητή. Εχει γραφτεί όμως από τον Τζον Μπρέιντι Κίσλινγκ, νούμερο 2 της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα την εποχή της σύλληψης των μελών της 17Ν, ο οποίος στη συνέχεια παραιτήθηκε από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ διαφωνώντας με τον πόλεμο στο Ιράκ

Το «αγκάθι» Μπαρμπαρός στο επίκεντρο

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣ, ΝΙΚΟΣ ΣΤΕΛΓΙΑΣ Σε μια κρίσιμη στιγμή για το Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ενώ εντείνονται οι διεργασίες για την αναζήτηση κοινά αποδεκτής φόρμουλας που θα οδηγήσει σε αποκλιμάκωση της έντασης στο τρίγωνο Λευκωσία - Αθήνα - Αγκυρα, συγκαλείται στο τέλος της εβδομάδας το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας (ΑΣΣ) Ελλάδας - Τουρκίας. Η συνάντηση των κ. Σαμαρά και Νταβούτογλου διεξάγεται στον απόηχο της επίσκεψης του Αμερικανού αντιπροέδρου, Τζο Μπάιντεν, στην Κωνσταντινούπολη, στη διάρκεια της οποίας συζητήθηκε εκτενώς η ανάγκη αποκλιμάκωσης.

Η καινοτόμος Ελλάδα μεταναστεύει

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΚΑΣΑΣ

Τα στοιχεία σοκ, που παρουσιάζει σήμερα η «Κ», αποτυπώνουν το μεγάλο πρόβλημα της «διαρροής εγκεφάλων» από την Ελλάδα, προοιωνιζόμενα ίσως τα χειρότερα. Συνολικά και σε όλους τους τομείς, πάνω από 100.000 Ελληνες επιστήμονες, στην πλειονότητα νέοι, βρίσκονται στο εξωτερικό, είτε έχοντας εδραιωθεί επαγγελματικά είτε αναζητώντας μία καλή θέση εργασίας. Επίσης, ακόμη 30.000 Ελληνες σπουδάζουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, πολλοί εκ των οποίων προσβλέπουν σε αναζήτηση εργασίας ώστε να μείνουν μόνιμα στην ξένη χώρα. Και οι διαστάσεις του προβλήματος διευρύνονται. Στο εξωτερικό αρχίζουν να αναζητούν την τύχη τους και έμπειροι πανεπιστημιακοί και ερευνητές, που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επιστημονικής έρευνας, αλλά και της «διεκδίκησης» ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Το μακρύ χέρι της Wall Street

Κυριακίδης Νίκος Χρήμα και πολιτική στην Αμερική πάνε χέρι-χέρι κι αυτό πια το ξέρουν κι οι πέτρες. Και στις τελευταίες ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο, στις αρχές του μήνα, εκατοντάδες εκατομμύρια ρίχτηκαν στη μάχη της επιρροής και της χειραγώγησης. Πρωταγωνιστής πάλι -ποιος άλλος;- η Wall Street...

169 εκατομμύρια δολάρια ξόδεψε η χρηματοπιστωτική βιομηχανία των ΗΠΑ στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση. Κανένας άλλος τομέας οργανωμένων συμφερόντων δεν την ξεπέρασε: ούτε η αυτοκινητοβιομηχανία, ούτε οι φαρμακοβιομηχανία, ούτε η υψηλή τεχνολογία, ούτε οι "πετρελαιάδες" του Τέξας. Αθροιστικά, το χρήμα που έριξαν Wall Street και "όμοροι" χώροι, τουτέστιν real estate και ιδιωτικές ασφαλιστικές, έφτασε τα 306 εκατομμύρια δολάρια. Από την πλευρά τους, συνδικάτα και οργανώσεις έπαιξαν στο χρηματιστήριο της πολιτικής με φραγκοδίφραγκα, μόλις 44 εκατομμύρια...Ο Ουόρεν Μπάφετ έριξε 3,3 εκατ., η Goldman Sachs 3,2 εκατ., ο Σόρος 3,79 εκατ., οι Τζον και Μαρλέν Ρίκετ, ιδρυτές και αφεντικά της χρηματιστηριακής εταιρείας TD Ameritrade 6,7 εκατ., ο Κεν Γκρίφιν της Citadel Investment Group 3,47 εκατ., κι ο κατάλογος δεν έχει τέλος...

Τουρκία: Ο Πατισάχ και οι γυναίκες

Μπαλή Κάκη Η Ντένιζ είναι 50 χρόνων, μορφωμένη, χωρισμένη, με μια κόρη στο πανεπιστήμιο. Στέλεχος σε τράπεζα, με καλό μισθό κι ένα ωραίο διαμέρισμα στο Αρναούτκιοϊ, στην Πόλη, και σε όλη της τη ζωή ψηφοφόρος του CHP, του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος του εκλιπόντος Ετσεβίτ. «Άσπρη» Τουρκάλα, βολεμένη αστή και καθόλου μαχητική, καθώς δεν ένιωσε μέχρι τώρα να απειλείται ο τρόπος ζωής της.Στο Έτιλερ - το "Σίτι" και την οικονομική καρδιά της Κωνσταντινούπολης- το κλίμα μοιάζει περισσότερο με τη Νέα Υόρκη παρά με το Ριάντ. Είναι γεμάτο γυναίκες μάνατζερ, φιλόδοξα μορφωμένα κορίτσια, αλλά και κακοπληρωμένες υπαλλήλους που δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Όλες αυτές έγιναν αίφνης ο νέος "εσωτερικός εχθρός". «Ο πρόεδρος θέλει να γυρίσουμε στην κουζίνα μας, να γεννάμε παιδιά, να υπηρετούμε τον σύζυγο και να λέμε ευχαριστώ εάν δεν μας δέρνει» λέει έξαλλη, αλλά και φοβισμένη, η Ντένιζ.

Το αύριο της Βαλκανικής και ο ρόλος της Ελλάδας

Σπύρος ΛίτσαςΤο βαλκανικό δρώμενο για πολλούς αιώνες αναδείκνυε τη σύγκρουση ως τη μοναδική διέξοδο διαμόρφωσης πολιτικών δεδομένων και διεργασιών στον πυρήνα των εγχώριων συλλογικοτήτων. Δεν είναι μακριά η εποχή που ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ δήλωνε ότι τα Βαλκάνια είναι η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης γιατί οι λαοί της περιοχής παράγουν περισσότερη Ιστορία από αυτή που μπορούν να καταναλώσουν. Τις τελευταίες δεκαετίες όμως, παρότι οι τριβές που οι εθνικιστικές και σοβινιστικές αναζητήσεις διάφορων βαλκανικών παραγόντων συνεχίζουν να διαμορφώνουν μέρος της φυσιογνωμίας της περιοχής, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η ΝΑ Ευρώπη βιώνει ένα σήμερα καλύτερο από το χθες της.

Επίκεντρο παγκόσμιας αβεβαιότητας η... made in Germany Ευρωζώνη

Η εξαμηνιαία έκθεση του ΟΟΣΑ επαναλαμβάνει για πολλοστή φορά όσα έχουν πει κατ' επανάληψη το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, οι G20 αλλά και τα κέντρα οικονομικής ισχύος του πλανήτη: Η πολιτική λιτότητας που έχει επιβάλει η Γερμανία στην Ευρωζώνη έχει καταστήσει τη Γηραιά Ηπειρο παράγοντα παγκόσμιας αβεβαιότητας σε ένα σκηνικό οριακών διεθνών οικονομικών και γεωπολιτικών ισορροπιών.Από την έκρηξη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης τον Σεπτέμβριο του 2008 μέχρι και σήμερα, η Ευρωζώνη-ΕΕ κατασπατάλησε όλα τα μεταπολεμικά κεκτημένα κοινωνικής συνοχής και συναίνεσης αλλά και τη δυναμική υπέρβασης των εθνικών ανταγωνισμών μέσα από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Σήμερα αθροιστικά διαπιστώνουμε μια παλινδρόμηση στους ανταγωνισμούς των Μεγάλων Δυνάμεων που αποδόμησαν τη σταθερότητα στην Ευρώπη την περίοδο 1890-1914, και ταυτόχρονα την εσωτερική κοινωνική και πολιτική αποσταθεροποίηση που σκίασε το σύνολο σχεδόν της Γηραιάς Ηπείρου στην περίοδο του Μεσοπολέμου. Σαν να μην έφθαναν όλα τα παραπάνω, εδώ και έναν χρόνο η κρίση στην Ουκρανία με βαρύνουσα ευθύνη της Γερμανίας απειλεί την Ευρώπη με έναν δεύτερο Ψυχρό Πόλεμο, πολύ πιο επικίνδυνο από τον πρώτο.

Το “Παιγνίδι των Εθνών” ή η ιστορία πίσω από την ιστορία

Του Χρήστου Ιακώβου

Ένα από τα βιβλία, των οποίων η ανάγνωση με εντυπωσίασε ήδη από τα φοιτητικά μου χρόνια, ήταν αυτό του αμερικανού αξιωματούχου της CIA, Μάϊλς Κόπλαντ, «The Game of Nations: The Amorality of Power Politics», το οποίο εξεδόθη για πρώτη φορά το 1970 (κυκλοφόρησε και στην ελληνική με τον τίτλο «Το Παιγνίδι των Εθνών»).Ο Κόπλαντ υπήρξε ένας από τους πλέον ικανούς κατασκόπους των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή κατά την μεταβατική περίοδο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι Αμερικανοί αντικαθιστούσαν στο δυτικό ηγεμονικό παιγνίδι της περιοχής τους Βρετανούς. Η δράση του άρχισε με την ανάμειξη των ΗΠΑ στο πραξικόπημα του 1949 στη Συρία, συνεχίστηκε με τον καθοριστικό του ρόλο στην εκπόνηση του σχεδίου «AJAX», για την ανατροπή του πρωθυπουργού του Ιράν Μοχάμμεντ Μοσσάντεκ το 1953 και κορυφώθηκε με τη δράση του κατά την περίοδο 1955 -1968 σε σχέση με την άνοδο και κυριαρχία του Γκαμαέλ Αμντελ Νάσσερ στην Αίγυπτο.

ΚΡΙΣΙΜΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Διπλωματικό σκάκι με την Τουρκία του «σουλτάνου»

Κρίσιμο χαρακτήρα προσλαμβάνουν για τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό δύο σημαντικά ραντεβού, το πρώτο χθες στην Αγκυρα και το επόμενο το Σάββατο στην Αθήνα, όπου Ελλάδα και Τουρκία θα αναζητήσουν τρόπους εκτόνωσης των εντάσεων στο Αιγαίο και αποκλιμάκωσης της κρίσης στην Κύπρο, ώστε να διευκολυνθεί η επανάληψη των δικοινοτικών συνομιλιών.

Ο Ταγίπ Ερντογάν στο 4ο Συνέδριο του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Τουρκίας. Εχοντας επιβάλει ένα καθεστώς αστυνομοκρατίας και αυταρχισμού μόνο τυχαία δεν είναι η προτροπή του στα εκατομμύρια εμπόρων να γίνουν «στρατιώτες» και «αστυνομικοί» που θα επιβάλλουν τον νόμο και την τάξη...Την επόμενη Παρασκευή φθάνει στην Αθήνα ο Α. Νταβούτογλου, επικεφαλής κλιμακίου υπουργών για τη συνάντησή του με τον Αντ. Σαμαρά και τη συνέλευση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας (ΑΣΣ), ενώ χθες ο Ευ. Βενιζέλος επρόκειτο να συναντηθεί στην Αγκυρα με τον πρόεδρο Τ. Ερντογάν και τον ομόλογό του Μ. Τσαβούσογλου σε μια προσπάθεια για εξεύρεση συμβιβαστικής φόρμουλας στα προβλήματα των δύο χωρών.

Μυστική συνεργασία Ουάσιγκτον - Δαμασκού

Χαρίτος Πάνος-Παρασκηνιακά η Ουάσιγκτον αναμένεται να αξιοποιήσει και να διευρύνει τη συνεργασία με το καθεστώς του Άσαντ

Μια κάθε άλλο παρά τυχαία διαρροή από τις μυστικές υπηρεσίες του Ιράκ, μόλις την περασμένη Παρασκευή, αποδεικνύει για ακόμη μια φορά την αδυναμία και την αναποφασιστικότητα του περιβάλλοντός του, αλλά και του ιδίου του Μπάρακ Ομπάμα, σχετικά με τη διαχείριση του συριακού ζητήματος.Συγκεκριμένα, υψηλόβαθμο στέλεχος των υπηρεσιών ασφαλείας της Βαγδάτης διέρρευσε την παροχή πληροφοριών από την πλευρά του συριακού καθεστώτος προς τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Πρόκειται για πληροφορίες που αφορούν τις κινήσεις, τις δυνάμεις, τον οπλισμό των δυνάμεων του Ισλαμικού Χαλιφάτου, καθώς και τις διαδρομές που ακολουθούν για το λαθρεμπόριο πετρελαίου και τις πύλες εξόδου προς την Τουρκία.Οι πληροφορίες αυτές μεταφέρονται εδώ και περίπου τρεις εβδομάδες στις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών διά μέσω του γραφείου του Ιρακινού πρωθυπουργού, ο οποίος, λόγω της σιιτικής καταγωγής του, αποτελεί τον δίαυλο μεταξύ Δαμασκού και Ουάσιγκτον.

Ο γόρδιος δεσμός της αραβοϊσραηλινής διένεξης

Η πρόσφατη επίθεση στην συναγωγή κλιμακώνει τον ακήρυχτο πολέμο στην Εγγύς Ανατολή. Οι γερμανοί πολιτικοί συστήνουν μετριοπάθεια και αδυνατούν να δώσουν απάντηση στο πως θα σπάσει τώρα ο φαύλος κύκλος βίας.

Η πολύνεκρη δολοφονική επίθεση της περασμένης Τρίτης σε συναγωγή της δυτικής Ιερουσαλήμ καταδικάστηκε με ιδιαίτερα οξύ τόνο στην Γερμανία. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επεσήμανε την ιδιαιτερότητα της επίθεσης σε σχέση με τις προηγούμενες, όπου στόχος αυτή τη φορά ήταν Εβραίοι που προσεύχονταν σε συναγωγή. Και κάλεσε και τις δύο πλευρές να αντιδράσουν με «συνετό και μετριοπαθή τρόπο».

«Ρωσία ή ΕΕ» το εκλογικό δίλημμα της Μολδαβίας

Η εκλογική αναμέτρηση πραγματοποιείται στη σκιά της κρίσης στην γειτονική Ουκρανία.

Διχασμένοι ανάμεσα σε Ρωσία και Ευρωπαϊκή Ένωση, οι πολίτες της Μολδαβίας προσέρχονται την Κυριακή στις κάλπες για να εκλέξουν νέο Κοινοβούλιο, σε μία αναμέτρηση ανάμεσα στα φιλο-ευρωπαϊκά κόμματα και σε εκείνα που ζητούν στενότερες σχέσεις με τη Ρωσία.Η εκλογική αναμέτρηση πραγματοποιείται στη σκιά της κρίσης στην γειτονική Ουκρανία.

Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι προηγούνται τα φιλο-ευρωπαϊκά κόμματα, ωστόσο μετά τις εκλογές αναμένονται σκληρές διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης.Την παραμονή των εκλογών, ανακοινώθηκε ότι απαγορεύεται να λάβει μέρος στις εκλογές ένα φιλο-ρωσικό κόμμα, κατηγορούμενο ότι λάμβανε χρηματοδότηση από το εξωτερικό. Το κόμμα «Πατρίδα» αρνείται τους ισχυρισμούς. Η Μόσχα καταδίκασε την απαγόρευσή του από τις εκλογές.

Διχάζει τους Γερμανούς η απομόνωση της Μόσχας

ΞΕΝΙΑ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗ Κατά τις συναντήσεις τους, Πούτιν και Μέρκελ καμιά φορά μιλάνε γερμανικά και είναι συχνό φαινόμενο ο Ρώσος ηγέτης να διορθώνει τον μεταφραστή του, για να δώσει στη Γερμανίδα καγκελάριο να καταλάβει ότι δεν του ξεφεύγει τίποτα.

Ενα χρόνο μετά την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία σύνδεσης Ουκρανίας-Ε.Ε. οι σχέσεις ανάμεσα στη Μόσχα και στο Βερολίνο μοιάζουν πιο ψυχροπολεμικές από ποτέ. Μεγάλη ευθύνη γι’ αυτήν την αποξένωση φέρει προσωπικά η καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ, και το αποτέλεσμα είναι να στοιχίζεται ολόκληρη η Ε.Ε. πίσω από τη σκληρή στάση της Γερμανίας. Σε ένα εκτενές πορτρέτο της Αγκελα Μέρκελ στο New Yorker, o συντάκτης του περιοδικού Τζορζ Πάρκερ γράφει: «Ως ρωσόφωνη, που έκανε οτοστόπ στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες όταν ήταν νέα, η Μέρκελ έχει μια ξεκάθαρη αίσθηση των φιλοδοξιών και αντιπαθειών της Ρωσίας, τις οποίες αγνοεί η Δύση. Στο γραφείο της υπάρχει ένα πορτρέτο της Μεγάλης Αικατερίνης, της γεννημένης στην Πρωσία αυτοκράτειρας, που καθοδήγησε τη Ρωσία στη διάρκεια της χρυσής της εποχής τον 18ο αιώνα. Ταυτόχρονα όμως, ως πρώην Ανατολικογερμανίδα, η Μέρκελ έχει ελάχιστες ψευδαισθήσεις για τον Πούτιν.

Το όργιο της φίμωσης του Τύπου στην Τουρκία

Απαγορεύεται ακόμη και η απλή καταγραφή γεγονότων
Απαγορεύθηκε στον τουρκικό Τύπο και στα τουρκικά ΜΜΕ να δημοσιεύσουν ή να μεταδώσουν ειδήσεις αναφορικά με τις ανακρίσεις της κοινοβουλευτικής επιτροπής η οποία εξετάζει τις κατηγορίες για διαφθορά. Πρόκειται για την πλέον εντυπωσιακή επέμβαση της κυβέρνησης στο χώρο της ενημέρωσης, για την πιο ωμή καταπάτηση της διαφάνειας.

Η επιτροπή της βουλής σχηματίστηκε για να ερευνήσει την υπόθεση διαφθοράς στην οποία εμπλέκονται πρώην υπουργοί, ο γιός του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τραπεζίτες, τουρκο - ιρανοί «μεσάζοντες» κ.α. συνολικά  53 άτομα. Ο εισαγγελέας που ανέλαβε την υπόθεση αντικαταστάθηκε πολύ γρήγορα - μόλις κάλεσε σε εξέταση δύο πρώην κυβερνητικούς αξιωματούχους - και ο αντικαταστάτης του έκρινε ότι «δεν συντρέχει λόγος» να συνεχιστεί η ανάκριση.

O Νταβούτογλου θέλει λύση του “Αγίου Ποτέ”!

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ
Ο Τούρκος Πρωθυπουργός Αχμέτ (γνωστός επίσης και ως ο κ. “Μηδενικά Προβλήματα με τους Γείτονες”) Νταβούτογλου θέλει, μας πληροφόρησε πρόσφατα, “άμεση” λύση του κυπριακού. Την θέλει σήμερα. Ή το αργότερο αύριο. Θα προτιμούσε να ήταν “χθές”. Αλλοιώς απειλεί θα υπάρξουν συνέπειες. Διότι η Τουρκία είναι “μπουγιούκ” δηλαδή “μεγάλη” και δεν θα επιτρέψει τον αποκλεισμό της από την “μπονάτζα” των υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο. Θα μεταφέρει, δήλωσε, το μήνυμα για “άμεση” λύση και στον Πρωθυπουργό Σαμαρά, όταν θα τον συναντήσει στην επικείμενη συνάντηση τους στην Αθήνα. Και μας συμβουλεύει όλους ο κ. Νταβούτογλου ότι δεν είναι σωστό, πρέπον αλλά και ηθικό, ένα αγαθό, όπως είναι η ενέργεια, να χρησιμοποιείται ως “όπλο” σε διαπραγματεύσεις.

Οι μειονότητες ως εσωτερικοί εχθροί της Τουρκίας

ΑΝΤΩΝΗΣ Χ. ΛΑΜΠΙΔΗΣ Η Τουρκία του 2014, μια χώρα που σήμερα επιδιώκει να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και να ισχυροποιήσει τη θέση της, εξακολουθεί να είναι προσκολλημένη σε παρωχημένων εποχών στερεότυπα. Περισσότερο από έναν αιώνα, το σύνθημα «Η Τουρκία στους Τούρκους», κυριαρχεί στις εκάστοτε κρατικές ηγεσίες.Με την επανάσταση του 1908 οι Νεότουρκοι έδειξαν τις αληθινές προθέσεις τους. Στόχος τους δεν ήταν η ευημερία των πολιτών μέσα σε ένα πολυεθνικό κράτος δικαίου, αλλά η εξόντωση –μέχρι τον ολοσχερή αφανισμό– όσων δεν υποστήριζαν τις αρχές του τουρκικού εθνικισμού. Ο Ziya Gökalp, εμπνευστής της ιδεολογίας του παντουρκισμού, συνέβαλε καθοριστικά στην οργάνωση του σχεδίου εθνικής εκκαθάρισης των χριστιανικών λαών της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Κατευνασμός versus προβολή ισχύος

  Του Χριστόδουλου Κ. Γιαλλουρίδη

• Επόμενη κίνηση της Τουρκίας θα είναι το Καστελόριζο και το Αιγαίο

• Η Άγκυρα συμπεριφέρεται έναντι της Κύπρου ως μια ηγεμονική δύναμη που δεν σέβεται ούτε το διεθνές δίκαιο, ούτε την ύπαρξη μιας κρατικής οντότητας αναγνωρισμένης από όλο τον κόσμο
  • Η ΚΥΠΡΟΣ έχει υποχρέωση να θέσει στην Αθήνα το μέγα θέμα της εθνικής στρατηγικής, που σημαίνει τη στοχοθεσία και τα μέσα επίτευξής της για τον Ελληνισμό

Το «Μπαρμπαρός» βρίσκεται στις νότιες ακτές της Κύπρου, παραβιάζοντας κάθε αρχή και κανόνα του διεθνούς δικαίου, και ιδιαίτερα του δικαίου της θάλασσας, ασκώντας μια διεθνή πειρατεία εις βάρος της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου. Κύπρος και Ελλάδα διαμαρτύρονται, καταγγέλλουν, μαζεύουν ψηφίσματα και αποφάσεις διεθνών οργανισμών και διεθνών θεσμών, χωρίς κανένα αντίκρισμα στο επίπεδο της υποχρέωσης του εξαναγκασμού της Τουρκίας να σεβαστεί την κυπριακή κυριαρχία και τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Τα προικώα του βιαστή και το νόθο παιδί της εισβολής

Του Δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη

• Η ενεργειακή επιλογή της Αιγύπτου και οι μεταβλητές καθορισμού συμμαχιών
• Σε ποια στρατηγική εμπίπτει η συνεργασία με την Αίγυπτο και πώς σχετίζεται με την Τουρκία, το Ισραήλ, την τρομοκρατία και τα ζητήματα ασφάλειας και πολιτικής σταθερότητας
• ΠΟΙΑ η διαφορά του έντιμου συμβιβασμού με την εξυπηρέτηση των τουρκικών στόχων

Η εκπόνηση τεχνοκρατικής μελέτης για την κατασκευή αγωγού από τα κυπριακά κοιτάσματα και δη από το οικόπεδο 12, προς την Αίγυπτο, εκ πρώτης όψεως ακούγεται ως θετική εξέλιξη, εάν λάβει κάποιος υπ' όψιν και τις προοπτικές του χαμηλού κόστους, καθώς και του τρόπου με τον οποίο εξελίσσονται οι σχέσεις Λευκωσίας-Καΐρου. Όμως υπάρχει, επί του θέματος, μια δέσμη παραμέτρων που θα πρέπει να εξετάσουμε όπως οι εξής: είναι αυτή η απόφαση ενταγμένη σε στρατηγική; Σε ποια και τι σκοπούς εξυπηρετεί; Σχετίζεται με τη λύση του Κυπριακού και πώς; Είναι οικονομικά συμφέρουσα, ή θα πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν και άλλες μεταβλητές;

Ηταν κάποτε δύο κράτη που τα έλεγαν Ιράκ και Συρία

ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ο διεθνούς φήμης δημοσιογράφος Πάτρικ Κόκμπερν καλύπτει τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή από το 1979, ως ανταποκριτής αρχικά των Financial Times και στη συνέχεια του Independent. Εχει τιμηθεί για τις ανταποκρίσεις του από τον πόλεμο του 2003 στο Ιράκ και τις αιματηρές συγκρούσεις που συνόδευσαν την αμερικανική κατοχή. Αφορμή γι’ αυτή τη συνέντευξη στάθηκε η ελληνική έκδοση του βιβλίου του «Η επιστροφή των τζιχαντιστών», από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Είναι το τέταρτο βιβλίο του για το Ιράκ, επικεντρωμένο, αυτή τη φορά, στο «Ισλαμικό Κράτος» (ISIS), που αναστατώνει την ευρύτερη περιοχή, έχοντας καταλάβει μεγάλες εκτάσεις της χώρας, όπως και της γειτονικής Συρίας.Επικοινωνήσαμε τηλεφωνικά με τον Πάτρικ Κόκμπερν στο Λονδίνο, όπου είχε μόλις επιστρέψει από την τελευταία του αποστολή στη Βαγδάτη. Τον ρωτήσαμε αν έχει μείνει κάτι σε αυτή τη χώρα που να μοιάζει με ενιαίο κράτος.

«Οι Αμερικανοί είναι πολύ ήπιοι με την Τουρκία»

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣ Οι σχέσεις Ελλάδας - Ισραήλ εμβαθύνονται συνεχώς, από την οικονομία και την ενέργεια μέχρι και την ασφάλεια, με κοινές ασκήσεις και ανταλλαγή πληροφοριών, τονίζει σε συνέντευξή του στην «Κ» ο πρώην επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Ισραήλ, αλλά και του επιχειρησιακού σχεδιασμού του ισραηλινού στρατού, ταξίαρχος Γκιόρα Εϊλαντ. Βαθύς γνώστης των συσχετισμών δυνάμεων στην περιοχή, επικρίνει τις ΗΠΑ για υπερβολικά «ήπια» στάση έναντι της Τουρκίας. Προτείνει, μάλιστα, τρόπους για να την πιέσουν.

– Πόσο στενές είναι οι σχέσεις Ελλάδας - Ισραήλ;

BΑΘΙΕΣ ΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ ΦΩΤΙΖΕΙ Η ΑΠΟΠΟΜΠΗ XΕΙΓΚΕΛ Bραχυκύκλωμα στην Oυάσιγκτον

Του Γιώργου Καπόπουλου
kapopoulos@pegasus.gr
Θεωρητικά η νίκη των Pεπουμπλικανών στις ενδιάμεσες εκλογές στις HΠA στις αρχές του μήνα, που τώρα ελέγχουν και τα δύο σώματα του Kογκρέσου, τη Bουλή των Aντιπροσώπων και τη Γερουσία, θα έπρεπε να είχε ενισχύσει τη θέση του Xέιγκελ ως επικεφαλής του Πενταγώνου. Pεπουμπλικάνος γερουσιαστής μέχρι τον Iανουάριο του 2013 ο Xέιγκελ είχε διαφοροποιηθεί από το 2003 με την πολιτική του Mπους υιού στην ευρύτερη Mέση Aνατολή και ειδικότερα είχε εκδηλώσει την πλήρη αντίθεσή του στην προετοιμαζόμενη τότε δεύτερη εκστρατεία κατά του Iράκ. Άλλωστε ο Oμπάμα είχε αρχίσει τη θητεία του το 2009 με μια επιλογή συναίνεσης-εθνικής ενότητας, διατηρώντας στη θέση του στο υπουργείο Άμυνας τον απερχόμενο υπουργό της κυβέρνησης Mπους Γκέιτς, ο οποίος με τη σειρά του είχε αντικαταστήσει το 2006 τον αρχιτέκτονα του Πολέμου στο Iράκ Pάμσφελντ.

Η υποτίμηση ως αντίδοτο στο φθηνό πετρέλαιο LEONID BERSHIDSKY / BLOOMBERG

Ο Ιγκόρ Σετσίν, διευθύνων σύμβουλος της Rosneft, της μεγαλύτερης ρωσικής πετρελαϊκής, αιφνιδίασε προχθές όταν υποστήριξε πως η Ρωσία θα είναι πολύ καλά ακόμη και αν η τιμή του πετρελαίου υποχωρήσει στα 60 δολάρια το βαρέλι. Πώς γίνεται αυτό, όταν η Deutsche Bank υπολογίζει πως η Ρωσία χρειάζεται μια τιμή της τάξης των 100 δολαρίων το βαρέλι για να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό της;Η απάντηση ισχύει τόσο για τη Ρωσία όσο και για ορισμένα μέλη του ΟΠΕΚ. Οι προϋπολογισμοί των χωρών ισοσκελίζονται στο εθνικό τους νόμισμα, όχι σε δολάρια. Επομένως, όποια χώρα έχει τα πολιτικά περιθώρια να υποτιμήσει το νόμισμά της όταν πέφτει η τιμή του πετρελαίου δεν έχει ισχυρά κίνητρα να επιδιώξει αύξηση της τιμής. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν το εξήγησε αυτό σε πρόσφατη και ασυνήθιστα ειλικρινή συνέντευξή του στο πρακτορείο TASS λέγοντας: «Κοιτάξτε, άλλοτε πουλούσαμε αγαθά αξίας ενός δολαρίου και λαμβάναμε 32 ρούβλια ως αμοιβή. Τώρα παίρνουμε 45 ρούβλια για τα ίδια προϊόντα. Τα έσοδά μας δεν έχουν μειωθεί, έχουν αυξηθεί».

Σ. Κασσίνης: Τι σημαίνει η διακήρυξη του Καΐρου για Ελλάδα και Κύπρο

Ο σύμβουλος του πρωθυπουργού για ενεργειακά θέματα μιλά στο ΤheToc για τις τελευταίες εξελίξεις, τις τουρκικές προκλήσεις και τη σημασία της διακήρυξης του Καϊρου.

Ο κ. Σόλων Κασσίνης δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις: Πρώην διευθυντής της υπηρεσίας ενέργειας του υπουργείου εμπορίου, βιομηχανίας και τουρισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας, είχε σημαντική συμβολή στις συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ της Κύπρου με τις γειτονικές της χώρες, ενώ συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή των συμβάσεων παραχώρησης για τους υδρογονάνθρακες στα κυπριακά τεμάχια. Από τον Απρίλιο διατελεί πλέον σύμβουλος του πρωθυπουργού της Ελλάδας Αντώνη Σαμαρά για ενεργειακά θέματα.Εν όψει της κρίσιμης επίσκεψης του τούρκου πρωθυπουργού στην Αθήνα και με τα ελληνοτουρκικά σε κρίσιμη καμπή, το TheTOC συνομίλησε με τον κ. Κασσίνη, ζητώντας του έναν σύντομο σχολιασμό των τελευταίων εξελίξεων.