Μπαλή Κάκη
Η Ντένιζ είναι 50 χρόνων, μορφωμένη, χωρισμένη, με μια κόρη στο
πανεπιστήμιο. Στέλεχος σε τράπεζα, με καλό μισθό κι ένα ωραίο διαμέρισμα
στο Αρναούτκιοϊ, στην Πόλη, και σε όλη της τη ζωή ψηφοφόρος του CHP,
του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος του εκλιπόντος Ετσεβίτ. «Άσπρη»
Τουρκάλα, βολεμένη αστή και καθόλου μαχητική, καθώς δεν ένιωσε μέχρι
τώρα να απειλείται ο τρόπος ζωής της.Στο Έτιλερ - το "Σίτι" και την οικονομική καρδιά της Κωνσταντινούπολης-
το κλίμα μοιάζει περισσότερο με τη Νέα Υόρκη παρά με το Ριάντ. Είναι
γεμάτο γυναίκες μάνατζερ, φιλόδοξα μορφωμένα κορίτσια, αλλά και
κακοπληρωμένες υπαλλήλους που δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Όλες
αυτές έγιναν αίφνης ο νέος "εσωτερικός εχθρός". «Ο πρόεδρος θέλει να
γυρίσουμε στην κουζίνα μας, να γεννάμε παιδιά, να υπηρετούμε τον σύζυγο
και να λέμε ευχαριστώ εάν δεν μας δέρνει» λέει έξαλλη, αλλά και
φοβισμένη, η Ντένιζ.Οι πιο συνειδητοποιημένες γυναίκες στην Τουρκία είχαν δει το κακό να έρχεται από καιρό. Θυμούνται ότι ήδη από το 2008 ο Ταγίπ Ερντογάν, στην ομιλία του για την Ημέρα της Γυναίκας, είχε καλέσει τις Τουρκάλες να κάνουν τουλάχιστον τρία παιδιά, κατά προτίμηση πέντε. «Πρέπει να στηρίξουμε το έθνος μας», είχε πει τότε, «η αντισύλληψη είναι όπλο των εχθρών μας».Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2012, ο Ερντογάν είχε δώσει μάχη για την πλήρη απαγόρευση των αμβλώσεων, και κατηγορούσε ως «φεμινίστριες» -βρισιά στα αυτιά του- όλες αυτές που υποστήριζαν ότι «είναι το δικό μου σώμα, είναι η δική μου απόφαση». Δύο χρόνια αργότερα ο Ερντογάν είπε και δημόσια αυτό που πίστευε πάντα, αυτή τη φορά από τον θώκο του προέδρου της Τουρκίας: «Οι γυναίκες δεν είναι ίσες με τους άνδρες, αυτό είναι ενάντια στη φύση»...
Πισωγύρισμα
Ο Ερντογάν έχει μπει πλέον για τα καλά στον ρόλο του μεγάλου Πατισάχ, δεν έχει καμία αναστολή, δεν αυτολογοκρίνεται. Ούτε όταν απευθύνεται στους Τούρκους, ούτε στον έξω κόσμο.Δεν έχει περάσει ούτε μήνας από το τότε που υποστήριξε ότι δεν ανακάλυψε ο Κολόμβος την Αμερική, αλλά ένας μουσουλμάνος θαλασσοπόρος το 1178. Και δεν έχει πλέον κανέναν ενδοιασμό να δείχνει το βαθύ συντηρητικό του πρόσωπο, αν και το κόμμα του ήταν εκείνο που μεταρρύθμισε τα τελευταία χρόνια το οικογενειακό δίκαιο στην Τουρκία, που κατέστησε ποινικό αδίκημα τη βία στον γάμο, που κατήργησε τα ελαφρυντικά για τους λεγόμενους «φόνους τιμής».Η μεταρρύθμιση αυτή έγινε υπό την πίεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν ακόμη η ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας έμοιαζε ανοιχτή. Όσο η προοπτική αυτή απομακρύνεται, τόσο ο Ερντογάν δείχνει το αληθινό του πρόσωπο. Και ζητά από τις γυναίκες να είναι ευτυχείς που τις προστατεύει το Ισλάμ - «που έχει πάνω από όλα τη μητέρα».
Ουαί κι αλίμονο εάν, εκτός από σεβαστή μητέρα, μια γυναίκα θέλει να είναι και άνθρωπος με δικαιώματα. Ούτε να γελάει δεν είναι σωστό, όπως υποστήριξε το καλοκαίρι ο υπαρχηγός του Ερντογάν. Πόσο μάλλον να συμμετέχει ενεργά στα κοινά και την κανονική αγορά εργασίας. Η δουλειά της είναι στην κουζίνα και στην κρεβατοκάμαρα -θέλει- δεν θέλει. Άντε απλήρωτη στα χωράφια. Είναι του πατρός της -κι ας τη παντρεύει με το στανιό στα 15-, είναι του ανδρός της- κι ας την σπάει στο ξύλο- κι είναι υπεύθυνη για την «τιμή» της οικογένειας - άρα δικαιολογείται ο αδελφός της να τη σκοτώσει εάν τον... ατιμάσει.Και τώρα «ο Ερντογάν φέρεται σαν να είναι ο πατέρας μας, ο άνδρας μας, ο αδελφός μας» λέει η Ντένιζ. Στο ερώτημα γιατί παρόλα αυτά το 55% των ψηφοφόρων του Ερντογάν είναι γυναίκες η Ντένιζ δεν έχει απάντηση...
ΚΑΚΗ ΜΠΑΛΗ
