Γαλλικό αδιέξοδο

Η ετήσια έκθεση του ΔΝΤ για τις προοπτικές της γαλλικής οικονομίας δείχνει μια δυναμική υλοποίησης του χειρότερου δυνατού σεναρίου για τη χώρα αλλά και για την ΕΕ-Ευρωζώνη συνολικά. Με τη Λεπέν να είναι σταθερά στις δημοσκοπήσεις πρώτη, τον Ολάντ να διστάζει να θέσει υποψηφιότητα και τον υπουργό Οικονομίας Μακρόν να το σκέπτεται, και τη Δεξιά να σπαράσσεται μεταξύ Σαρκοζί και Ζιπέ, το τοπίο είναι ήδη δεδομένο ως ασταθές.

Τι συμβαίνει στη Γαλλία;

Οταν το βράδυ της 14ης Ιουλίου 1789 τα νέα της πτώσης της Βαστίλης έφθασαν στον απομονωμένο στις Βερσαλλίες Λουδοβίκο 16ο, φέρεται να ρώτησε έναν αυλικό του: «Είναι μια εξέγερση;», για να πάρει την απάντηση: «Οχι, μεγαλειότατε, είναι μια Επανάσταση»! Τον Απρίλιο του 1968 η έγκυρη «Μοντ» δημοσίευε σε τρεις πρωτοσέλιδες συνέχειες ανάλυση του αρχισυντάκτη της Viansson Ponte με τον τίτλο «Η Γαλλία βαριέται» όπου διαπίστωνε την πολιτική αδιαφορία της κοινής γνώμης.

Η Γαλλία στα πρόθυρα κοινωνικής έκρηξης

Η Γαλλία βρίσκεται στο χείλος μιας άνευ προηγουμένου κοινωνικής και οικονομικής κρίσης. Διαδηλώσεις σαρώνουν τη χώρα εναντίον της εργασιακής μεταρρύθμισης. Εδώ και μήνες, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες έχουν βγει στους δρόμους, ενώ δεν λείπουν τα βίαια επεισόδια μεταξύ διαδηλωτών και δυνάμεων ασφαλείας.Οι τελευταίοι που πήραν τη σκυτάλη των διαμαρτυριών ήταν οι εργαζόμενοι στα μέσα μεταφοράς. Οι κινητοποιήσεις τους υπήρξαν εξαιρετικά δυναμικές απέναντι σε αυτό που οι περισσότεροι ονομάζουν «ο νόμος των αφεντικών». Όπως λένε, δεν είναι μόνο οι απολαβές τους που πλήττονται, αλλά συνολικά η ποιότητα ζωής τους.«Στόχος μας είναι να παραλύσουμε την κυκλοφορία, να μπλοκάρουμε την οικονομία. Εν τέλει, να οργανωθούμε, ώστε να περάσουμε το μήνυμα ότι η κινητοποίησή μας μεγαλώνει», σύμφωνα με τον Λοράν Καζανοβά, επικεφαλής του συνδικάτου Μεταφορών.

Ενας εκλεκτός της αγοράς ανάχωμα στη Λεπέν Επιχειρηματίες και τραπεζίτες χαιρέτισαν την ίδρυση του κόμματος Εμπρός!

Σκληρός δεξιός με προβιά σοσιαλιστή; 'Η μήπως ο 38άρης χαρισματικός ηγέτης ενός Τρίτου Δρόμου α λα γαλλικά; Ενας πολιτικός που υπόσχεται δουλειά για τους πολλούς, με άνοιγμα της οικονομίας μακριά από τις παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές Δεξιάς - Αριστεράς; Διαλέγετε και παίρνετε.

Πρώην διευθυντής της Τράπεζας Ροτσίλντ, εκλεκτός του κεφαλαίου, εργοδοτών και επιχειρηματιών, είναι ταυτόχρονα ο υπουργός Οικονομικών της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Φρανσουά Ολάντ. Επιπλέον, μόλις ίδρυσε το δικό του κίνημα, ονόματι «En Marche!» («Εμπρός!») με προοπτική ίσως και να κατέβει στις προεδρικές του 2017 σαν ανάχωμα στην ακροδεξιά λαίλαπα Μαρίν Λεπέν.

Οι ανήσυχες νύχτες των γαλλικών πόλεων

ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Η Γαλλία ήταν ο μεγάλος απών από το παλιρροϊκό κύμα των διαδηλώσεων εναντίον της λιτότητας που έπληξε και τις δύο πλευρές του Ατλαντικού την περίοδο 2011-2012, από τους Αγανακτισμένους της Μαδρίτης μέχρι το Occupy Wall Street της Νέας Υόρκης. Παραδόξως, η χώρα που έχει αποδειχθεί πολλές φορές τους τελευταίους δύο αιώνες ενεργό κοινωνικό ηφαίστειο μεγάλης ιδεολογικής ακτινοβολίας, εμφανίστηκε εντυπωσιακά σταθερή στη δοκιμασία της τελευταίας διεθνούς οικονομικής κρίσης.

Γιώργος Καπόπουλος - «Κουτσή Πάπια» στον... Σηκουάνα

Κουτσή Πάπια (Lame Duck) ονομάζεται στις ΗΠΑ ο πρόεδρος που δεν ελέγχει το Κογκρέσο και κατά συνέπεια ή συγκυβερνά με το αντίπαλο κόμμα ή βλέπει τις αποφάσεις του να μην εφαρμόζονται. Τον παραπάνω χαρακτηρισμό διεκδικεί, από ό,τι φαίνεται, ο Ολάντ, καθώς στον έναν χρόνο που του απομένει στο Μέγαρο των Ηλυσίων δεν φαίνεται να μπορεί να αναλάβει καμιά πρωτοβουλία ανάκαμψης από τη δημοσκοπική του βύθιση (16% στην πιο πρόσφατη μέτρηση). Από τα αριστερά ο Μελανσόν καταγράφει ποσοστό 11%, ενώ το νέο κόμμα που ίδρυσε ο υπουργός Οικονομίας Μακρόν δεν είναι ξεκάθαρο αν στοχεύει σε κεντροδεξιούς ψηφοφόρους που θα προτιμήσουν τον Ολάντ ή αν είναι συνταγή πολιτικής επιβίωσης του ιδρυτή του. Μόνη του ελπίδα ο φόβος και η ανασφάλεια των πολιτών, αλλά και οι εσωκομματικές συγκρούσεις της Δεξιάς.

Τρίτος γύρος στη Γαλλία;

Στην πολιτική ορολογία της Γαλλίας, καθώς οι εκλογές διεξάγονται σε δύο γύρους υπάρχει από τη δεκαετία του '30 ο όρος «τρίτος γύρος» που αναφέρεται στις κοινωνικές κινητοποιήσεις και την εμβέλειά τους στις πολιτικές ισορροπίες. Είναι πολύ νωρίς για να διακρίνουμε αν οι καθιστικές διαμαρτυρίες για τρεις συνεχείς νύχτες στην πλατεία Republique είναι μεμονωμένο επεισόδιο ή αν έχουν τη δυναμική μιας ευρύτερης διαμαρτυρίας, με αφορμή το νομοσχέδιο των Ολάντ-Βαλς για ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.

Από τα Ηλύσια... στα Τάρταρα!

Από το Μέγαρο των Ηλυσίων στα Τάρταρα μιας ήδη κλειδωμένης και μη αντιστρέψιμης ταπεινωτικής ήττας φαίνεται να είναι ο πολιτικός ορίζοντας του προέδρου της Γαλλίας Ολάντ. Προχθές Τετάρτη 30/3 ο Ολάντ ανακοίνωσε ότι αποσύρει την πρόταση συνταγματικής μεταρρύθμισης που θα έδινε τη δυνατότητα αφαίρεσης της ιθαγένειας από γηγενείς Γάλλους με διπλή υπηκοότητα που έχουν καταδικαστεί για τρομοκρατική δράση. Δεν κατόρθωσε να διασφαλίσει ούτε τη συναίνεση της Δεξιάς των Ρεπουμπλικάνων του Σαρκοζί, ενώ άγνωστος αριθμός βουλευτών και γερουσιαστών των Σοσιαλιστών ήταν έτοιμος για ανταρσία.

Χιούμορ χωρίς ηθική: Υβρις για τον μικρό Αϊλάν

Του Άκη Κοσώνα *
Αυτό είναι το σκίτσo του Riss στο τελευταίο τεύχος του Charlie Hebdo. Ένα από τα σκίτσα. «Τι θα γινόταν ο μικρός Αϊλάν όταν θα μεγάλωνε; – Θα χούφτωνε γυναίκες στη Γερμανία». Με αφορμή προφανώς τις σεξουαλικές επιθέσεις κατά γυναικών σε πόλεις της Γερμανίας (και κυρίως στην Κολωνία) την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

Ολική έκλειψη... Γαλλίας!

Ο Ρέντσι στηλιτεύει σχεδόν καθημερινά τη λιτότητα με πύρινη ρητορική, ο Κάμερον λέει ότι θα υλοποιήσουν αυτός και η κυβέρνησή του πιθανή εντολή των πολιτών στο δημοψήφισμα για έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, στη Γερμανία η Μέρκελ προσπαθεί να αμυνθεί συντεταγμένα στις επιθέσεις κατά της πολιτικής της στο Προσφυγικό, που τώρα, με επίκληση ή άλλοθι την αποδιδόμενη σε πρόσφυγες σεξουαλική βία, τείνει να πάρει μορφή χιονοστιβάδας, ενώ Πολωνία, Ουγγαρία, Σουηδία και Δανία ξηλώνουν η καθεμιά με τον τρόπο της ό,τι είχε απομείνει από την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στη διαχείριση των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών.

Ποιος χαίρεται για τη νεκρανάσταση Σαρκοζί;

«Έχετε ακούσει την ιστορία για τον τύπο που έπεσε από ουρανοξύστη; Όσο έπεφτε, έλεγε συνέχεια στον εαυτό του: μέχρι εδώ όλα πάνε καλά, μέχρι εδώ όλα πάνε καλά, μέχρι εδώ όλα πάνε καλά...Σημασία όμως δεν έχει το πως πέφτει κανείς, αλλά το πως σκάει στο έδαφος». Με αυτές τις φράσεις ξεκινάει η ταινία «Το μίσος» του Ματιέ Κασοβίτς, η οποία αποτυπώνει με σκληρό τρόπο τα αδιέξοδα της γαλλικής κοινωνίας στα μέσα της δεκαετίας του 90. Καταγράφει την ιστορία τριών νεαρών μεταναστών, οι αποζητούν εκδίκηση για λογαριασμό φίλου τους που έπεσε θύμα αστυνομικής βίας, περιφερόμενοι στις φτωχογειτονιές των προαστίων του Παρισιού με ένα κλεμμένο πιστόλι.

Αρνηση της πραγματικότητας

Η άρνηση της πραγματικότητας δεν είναι μόνο ψυχοπαθολογικό σύμπτωμα αλλά και σε ό,τι αφορά τη Γερμα­νία φιλοσοφική θέση. «Τα γεγονότα σάς διαψεύδουν» είχαν πει οι μαθητές του φιλοσόφου Φίχτε στον δάσκαλό τους, για να πάρουν την απάντηση «Τόσο το χειρότερο για τα γεγονότα».Στις πρώτες μέρες της εβδομάδας που πέρασε, τόσο το σοκ από την πρωτιά της Λεπέν στη Γαλλία στον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών όσο και η απογοήτευση των αγορών που κατέγραψαν τις δηλώσεις του επικεφαλής της ΕΚΤ, Ντράγκι, της 3/12 ως κατώτερες των προσδοκιών τους για περισσότερη χαλάρωση μαζί με την πρόκληση αντιμετώπισης του προσφυγικού και του κόστους θωράκισης απέναντι στην τρομοκρατία έθεταν ευθέως το ερώτημα αν το Βερολίνο πρόκειται να αποδεχθεί ρητά ή να ανεχθεί σιωπηλά ουσιαστική χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Δεν υπήρχαν μεγάλες προσδοκίες, καθώς η Μέρκελ δέχεται ισχυρή αμφισβήτηση από τα δεξιά για χαλαρότητα κυρίως στο προσφυγικό, με το συνέδριο της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης που συνέρχεται αύριο Δευτέρα και μεθαύριο Τρίτη στην Καρλσρούη να έχει προεξοφληθεί ως σκληρή δοκιμασία για την καγκελάριο.

Γκάμπριελ και Βαλς προειδοποιούν

Την Παρασκευή ο αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας, Γκάμπριελ από το βήμα κομματικού συνεδρίου του SPD στο Βερολίνο κατηγόρησε τη Μέρκελ ότι συνέβαλε στην άνοδο της Λεπέν με τις πιέσεις που άσκησε στη Γαλλία για περισσότερη δημοσιονομική λιτότητα. Λίγες ώρες μετά, στο βήμα της Εθνοσυνέλευσης στο Παρίσι ο πρωθυπουργός Βαλς προειδοποίησε ότι η ατζέντα της ακροδεξιάς του Εθνικού Μετώπου της Λεπέν εμπεριέχει μια δυναμική εμφυλίου πολέμου. Οι προειδοποιήσεις είναι συμπληρωματικές και ταυτόχρονα εμπεριέχουν κραυγαλέες αντιφάσεις:

Γαλλία: Δεν υπογράφει λευκή επιταγή στην Τουρκία

Του Manuel Lafont Rapnouil -Σε αντίθεση με οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη, η γαλλική συζήτηση στον απόηχο της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας, δεν εστίασαν στο εάν η Ευρώπη είχε ξεπουληθεί στην Άγκυρα, στο πλαίσιο μιας ανησυχητικής αυταρχικής διοίκησης υπό την κυβέρνηση Erdogan. Αντίθετα περιστράφηκε γύρω από την προοπτική της ένταξης στην ΕΕ για την Τουρκία, και παρά την ευαισθησία που υπάρχει στον γαλλικό πολιτικό διάλογο για αυτό το ζήτημα, ήταν μια πιο νηφάλια συζήτηση από ό,τι θα αναμενόταν.

Η Τουρκία και οι σχέσεις της με την ΕΕ ήταν ένα ζήτημα για περισσότερο από μία δεκαετία στη Γαλλία. Έχει διχάσει και τις δύο πλευρές του πολιτικού τοπίου και αποτελεί μια καυτή πατάτα για διάφορες εκλογικές εκστρατείας. Έχει τελικά μεταμορφωθεί σε μια ισχυρή αντιπολίτευση από τη γαλλική κοινή γνώμη σε μια τέτοια ένταξη: οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν μέχρι και 80% αντίθεση στην ένταξη, που είναι από τα μεγαλύτερα επίπεδα εντός της ΕΕ.

Αντίδοτο στη Λεπέν ψάχνουν οι πολιτικές ελίτ της Ευρώπης

Aναταράξεις σε ολόκληρη την Ευρώπη προκάλεσε το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γαλλία. Καμπανάκι για όλους τους δημοκράτες το χαρακτήρισε ο Γερμανός αντικαγκελάριος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Εκκληση Ρέντσι για αλλαγή των ευρωπαϊκών θεσμών και έμφαση στην ανάπτυξη.Το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο φαίνεται έτοιμο να αναλάβει τον έλεγχο τεσσάρων περιφερειών στη Γαλλία, μετά τη συγκέντρωση του 28% των ψήφων στις τοπικές εκλογές, σε ένα αποτέλεσμα που σόκαρε τις κυβερνώσες ελίτ σε όλη την Ευρώπη.Στο πρώτο τεστ της κοινής γνώμης από την τρομοκρατική επίθεση της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι, το ξενοφοβικό κόμμα της Μαρίν Λεπέν κατέγραψε το καλύτερο αποτέλεσμα από όταν ιδρύθηκε, το 1972.Με σχεδόν το σύνολο των ψήφων να έχουν καταμετρηθεί, το Εθνικό Μέτωπο ήρθε πρώτο σε έξι από τις 13 περιφέρειες της χώρας. Σε ορισμένες περιφέρειες, η κεντροδεξιά και οι Σοσιαλιστές αρνήθηκαν να ενώσουν δυνάμεις για να σταματήσουν το Εθνικό Μέτωπο, κάτι που μπορεί να του επιτρέψει να κερδίσει έως και τέσσερις περιφέρειες στον δεύτερο γύρο την Κυριακή.

Ημερομηνία λήξης άνοιξη 2017

Το μήνυμα για τη Γαλλία και το Σοσιαλιστικό Κόμμα μετά την πρωτιά της ακροδεξιάς του Εθνικού Μετώπου της Λεπέν προχθές Κυριακή είναι σαφές: Η Γαλλία που ξέρουμε, όπως αυτή ανασυγκροτήθηκε μετά την απελευθέρωση του 1944 στις παραδόσεις του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης, κινδυνεύει να έχει ως ημερομηνία λήξης την άνοιξη του 2017 στην προεδρική εκλογή και τις βουλευτικές εκλογές που ακολουθούν αμέσως μετά. Η άνοιξη του 2017 κινδυνεύει να είναι μια μονομαχία σκληρής Δεξιάς του Σαρκοζί και ακροδεξιάς της Λεπέν σε μια προεκλογική εκστρατεία, η ρητορική και η θεματολογία της οποίας θα παραπέμπει στην κατοχική κυβέρνηση του Βισί υπό τον στρατάρχη Πετέν.
Η εφιαλτική αυτή προοπτική φυσικά και δεν θα αφορά μόνον τη Γαλλία, καθώς θα βρίσκεται σε σχέση συγκοινωνούντων δοχείων με τη λαϊκιστική Δεξιά και ακροδεξιά σε όλες της τις εκφάνσεις, από τη μία άκρη της Γηραιάς Ηπείρου στην άλλη:

Σήμα κινδύνου για την Ευρώπη

Πρώτο κόμμα της Γαλλίας από χθες, στον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών, με τη Δεξιά του Σαρκοζί στη δεύτερη θέση και τους Σοσιαλιστές του Ολάντ στην τρίτη, το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν είναι ένα σήμα κινδύνου για την Ευρώπη και κυρίως για την Ευρωζώνη. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους η Γαλλία δεν αντέχει, δεν χωρά στο πλαίσιο της σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής που επιβάλλει το Βερολίνο.Οι ευθύνες όμως είναι βαρύτατες εντός συνόρων, καθώς Δεξιά και Σοσιαλιστές έστρωσαν στη Λεπέν και της στρώνουν ακόμη τον δρόμο προς τον εκλογικό θρίαμβο και την πολιτική κυριαρχία μέσα από μια διπλή συνθηκολόγηση:

Νέα Γαλλική Επανάσταση

Απόστολος Διαμαντής-Ο κύβος ερρίφθη: οι Γάλλοι στράφηκαν προς το Εθνικό Μέτωπο, το οποίο σήμερα είναι η πρώτη πολιτική δύναμη. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι συγκυριακή, ούτε οφείλεται μόνον στις επιθέσεις των ισλαμιστών, όπως πρόχειρα συμπεραίνουν αρκετοί αναλυτές. Διότι, ο σοσιαλιστής πρόεδρος πήρε όσα μέτρα χρειαζόταν, ενεργοποίησε όλες τις δυνάμεις καταστολής, έψαλε τον εθνικό ύμνο σε κάθε ευκαιρία, βροντοφώναξε ζήτω η Γαλλία, έβγαλε και τις σημαίες στα μπαλκόνια, άρχισε να κλείνει τζαμιά και να συλλαμβάνει μουσουλμάνους και γενικώς, υιοθέτησε την πολιτική αντζέντα του Εθνικού Μετώπου, που είναι μια αντζέντα προσήλωσης στους νόμους της rébublique, δηλαδή στους θεσμούς του εθνικού κράτους.

Μέτωπο κατά του Εθνικού Μετώπου

Συντάκτης: efsyn.gr-Οι προβλέψεις για τις περιφερειακές εκλογές που θα διεξαχθούν αύριο στη Γαλλία χαρακτηρίζονται από την αβεβαιότητα.

Με τη χώρα σε κατάσταση συναγερμού και τους ψηφοφόρους σε κλοιό ασφαλείας, το ακροδεξιό κόμμα της Μαρίν Λεπέν προβλέπεται να κερδίσει τις περισσότερους ψήφους σε εθνικό επίπεδο στον πρώτο γύρο: σύμφωνα με δημοσκόπηση της εφημερίδας «Le Monde» το Εθνικό Μέτωπο (FN) θα πάρει 30%, μπροστά από τους κεντροδεξιούς Ρεπουμπλικανούς του Νικολά Σαρκοζί (28,5%). Οι Σοσιαλιστές έρχονται τρίτοι με 22%.«Τρεις εβδομάδες μετά τις επιθέσεις, με τη χώρα να είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, οι εκλογές της Κυριακής λαμβάνουν μια απροσδόκητη ιστορική διάσταση», γράφει η εφημερίδα «Le Parisien», ενώ ο διευθυντής της εφημερίδας «Le Monde», Ζερόμ Φενογκλιό, χαρακτήρισε σε άρθρο του το κόμμα της Μαρίν Λεπέν μια «απάτη» που «συνιστά σοβαρή απειλή για τη χώρα».

Κατάσταση (προεκλογικής) πολιορκίας...

Προχθές Τετάρτη, η κυβέρνηση Βαλς κατέθεσε στο Συνταγματικό Συμβούλιο το κείμενο της συνταγματικής μεταρρύθμισης που θέλει να υλοποιήσει. Βασικά σημεία του η παράταση σε εξάμηνο από το τρίμηνο σήμερα της κατάστασης έκτακτης ανάγκης και κυρίως η επέκταση της δυνατότητας αφαίρεσης της ιθαγένειας όχι μόνο από πολιτογραφηθέντες αλλοδαπούς αλλά και από γηγενείς Γάλλους. Με άλλα λόγια, να μπορεί να αφαιρεθεί η γαλλική ιθαγένεια από μουσουλμάνο δεύτερης ή τρίτης γενιάς αν θεωρείται ένοχος ή απλά και μόνο ύποπτος για τρομοκρατικές πράξεις...
Ενα μέτρο που ελάχιστη σχέση έχει με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αλλά σχετίζεται άμεσα με την προσπάθεια των Ολάντ-Βαλς να πλειοδοτήσουν σε μέτρα αυταρχικής ανασύνταξης του κράτους με σαφείς εκλογικές και μάλιστα προεκλογικές σκοπιμότητες, καθώς μεθαύριο Κυριακή διεξάγεται ο πρώτος γύρος των περιφερειακών εκλογών. Σε επίπεδο διακήρυξης προθέσεων και σκληρής ρητορικής, όντως οι Ολάντ-Βαλς έχουν τραβήξει το χαλί κάτω από τη σκληρή Δεξιά του Σαρκοζί όσο και από τη λαϊκιστική ακροδεξιά της Λεπέν, που δύσκολα μπορούν να φανταστούν και να προτείνουν πιο σκληρά μέτρα.