Πόλεμος μονοπωλιακών ομίλων πίσω από τα γεγονότα

Ολο και περισσότερο γίνεται εμφανές ότι η ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση στην Ουκρανία έχει τη βάση της σε ένα διευρυμένο ανταγωνισμό - «πόλεμο» μεταξύ μονοπωλιακών ομίλων. Η «σφήνα» των ΗΠΑ στα της Ευρώπης, με αφορμή την Ουκρανία, φαίνεται να είναι η πιο συστηματική προσπάθειά τους να δημιουργήσουν ρήγμα στις σχέσεις της ΕΕ, των μεμονωμένων ευρωπαϊκών καπιταλιστικών κρατών με τη Ρωσία (ειδικά των ισχυρότερων χωρών, της Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας κ.λπ.), δηλαδή στις σχέσεις των μονοπωλίων τους με τα αντίστοιχα ρωσικά μονοπώλια σε διάφορους τομείς. Φυσικά, ξεχωρίζει η Ενέργεια και η ενεργειακή εξάρτηση που υπάρχει στην ΕΕ από τους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους, αλλά υπάρχουν και πολλοί άλλοι σημαντικοί βιομηχανικοί τομείς, όπου διακυβεύονται τεράστια συμφέροντα. Αρα η οποιαδήποτε ρήξη με τη Ρωσία δίνει νέες δυνατότητες που φιλοδοξούν να καλύψουν τα αμερικανικά μονοπώλια στους αντίστοιχους τομείς.

ΑΛΛΑΓΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ Δυναμική επάνοδος για τις ΗΠΑ μέσω Κιέβου

Του Γιώργου Καπόπουλου-Κapopoulos@pegasus.gr
Στο γαλλικό λιμάνι της Δουγκέρκης τον Ιούνιο του 1940 εκτυλίχθηκε το δράμα της αποχώρησης του βρετανικού στρατού από την Ευρώπη, μια εξέλιξη που τότε καταγράφηκε ως εγκαθίδρυση της κυριαρχίας της Γερμανίας στην ηπειρωτική Ευρώπη. Τέσσερα χρονιά αργότερα, στις παραλίες της Νορμανδίας η μεγάλη αγγλοαμερικανική απόβαση άνοιγε το δεύτερο μέτωπο στην Ευρώπη και διασφάλιζε τον βαρύνοντα ρόλο των ΗΠΑ και της Βρετανίας στις μεταπολεμικές εξελίξεις.Μέχρι και την ανατροπή του Γιανουκόβιτς στο Κίεβο στις 21 Φεβρουαρίου, με επιβεβαιωμένη πλέον από τις μετέπειτα εξελίξεις αμερικανική ευθύνη, η επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη βρισκόταν στο ναδίρ της, μια δεύτερη Δουγκέρκη φαινόταν να έχει συντελεσθεί αθόρυβα.

Η προδιαγεγραμμένη μη αξιοποίηση του ΟΧΙ και το «τέλος της Ιστορίας»

Του Χρήστου Ιακώβου* Οριακό σημείο ή σημείο τομής στην ιστορία είναι ένα γεγονός το οποίο προκαλεί αλλαγή και κατ’ επέκταση επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο εκλαμβάνουμε και αναλύουμε την διασύνδεση των δύο ιστορικών χρόνων, του παρελθόντος και του παρόντος, καθώς επίσης επηρεάζει και τον τρόπο που σκεφτόμαστε για το μέλλον.Το οριακό σημείο έχει δύο ποιοτικές ιδιότητες, πρώτον θέτει όρια δηλαδή χωρίζει την ιστορία σε περιόδους και δεύτερον γίνεται σημείο αναφοράς και μέτρο σύγκρισης για τις εξελίξεις που προηγήθηκαν και ακολουθούν, αλλάζοντας ή επηρεάζοντας καθοριστικά τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεται το θέμα με το οποίο συνδέεται. Τα οριακά σημεία στη νεωτέρα ιστορία της Κύπρου ήταν τέσσερα: Η έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, οι συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, τα γεγονότα του 1974 και το δημοψήφισμα του 2004.

«Τι θέλει πραγματικά το Ιράν»

Χέρι ισότιμης συνεργασίας προς τη Δύση, αλλά και τον αραβικό κόσμο τείνει το Ιράν, με λυδία λίθο την οριστική επίλυση του προβλήματος του πυρηνικού του προγράμματος. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, Μοχάμαντ Τζαβάντ Ζαρίφ, περιγράφει σε εισήγησή του στο ιρανικό κοινοβούλιο (δημοσιεύουμε περίληψη) τους βασικούς άξονες της θεώρησης της χώρας του για τις διεθνείς σχέσεις και ζητάει από τη Δύση να αδράξει τη μοναδική ευκαιρία που παρουσιάζεται σήμερα, για να υπογραφεί οριστική συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα, το οποίο τονίζει πως είναι αποκλειστικά για ειρηνική χρήση.
Επιμέλεια: N.Z.

→Το Ιράν δεν ενδιαφέρεται να αποκτήσει πυρηνικά όπλα και είναι πεπεισμένο ότι αυτά τα όπλα δεν ενισχύουν την ασφάλειά του. Επομένως, οι συνομιλίες που διεξάγονται δεν αντιμετωπίζουν ανυπέρβλητα εμπόδια

Του Μοχάμεντ Τζαβάντ Ζαρίφ, υπουργού Εξωτερικών της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν

Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου σηματοδότησε την κατάλυση του διπολισμού, όμως η νέα τάξη πραγμάτων δεν έχει ακόμη αναδυθεί. Την τελευταία 20ετία συμβαίνουν μεγάλες αλλαγές στις διεθνείς σχέσεις και, παράλληλα με την προβολή ισχύος και τις πολεμικές συγκρούσεις, αναβαθμίζονται η οικονομία, η τεχνολογία και ο πολιτισμός, ως παράγοντες σημαντικής επιρροής. Στην πορεία για έναν πολυπολικό κόσμο ενισχύεται η σημασία των διεθνών κανόνων και της συναίνεσης.

Ας συζητήσουμε για την Ευρώπη

Σπύρος Λίτσας Αν η Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν σκάφος θαλάσσης, θα ήταν κρουαζιερόπλοιο σύντομων διαδρομών κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών. Κι αυτό γιατί δεν είναι προγραμματισμένη ούτε και διατεθειμένη να αντιμετωπίζει θύελλες, αν και αρέσκεται στο να σπέρνει ανέμους. Από τον τρόπο που η Ε.Ε. χειρίστηκε τη σερβοκροατική διένεξη αμέσως μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου μέχρι την προσέγγισή της στην οικονομική κρίση του Νότιου Αξονα μετά το 2008 και τώρα τη ρωσο-ουκρανική διένεξη, οι Βρυξέλλες υπενθυμίζουν σε όλους μας ότι το Ode to Joy μπορεί να ακούγεται μόνο κάτω από λαμπερούς ουρανούς. 

Πρακτικές επιλογής υποψηφίων

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΣΙΑΚΑΛΟΥ
Ομότιμου καθηγητή Παιδαγωγικής ΑΠΘ
Οταν το 1964, στις τελευταίες εκλογές πριν από τη δικτατορία, η ΕΔΑ κατέβασε ως υποψήφιους στις εκλογές τον Γιάννη Ρίτσο, τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μέντη Μποσταντζόγλου, ήταν πολλοί αυτοί που αναρωτήθηκαν εάν η επιτυχία στην Τέχνη αποτελεί ικανή συνθήκη για να μπει κανείς υποψήφιος ενός κόμματος και, κυρίως, εάν εγγυάται ότι, σε περίπτωση εκλογής του, θα διαθέτει όλα τα εφόδια και τα προσόντα που είναι απαραίτητα στο έργο ενός βουλευτή.

Το πάγωμα μιας επαναπροσέγγισης που δεν ξεκίνησε ποτέ...

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ. ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ: ΠΑΝΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Η συμφωνία Φατάχ - Χαμάς, αν και χαρακτηρίζεται ιστορική, δεν περιλαμβάνει κάτι ουσιαστικό το οποίο θα μπορούσε να γεφυρώσει πραγματικά τις διαφορές τουςΗ συμφωνία συνεργασίας και επαναπροσέγγισης μεταξύ Φατάχ και Χαμάς αποτελεί αναμφίβολα θετικό βήμα στην κατεύθυνση της αποκλιμάκωσης των εντάσεων στο πολιτικό σκηνικό των Παλαιστινίων. Για την ακρίβεια, πρόκειται για την πρώτη προσέγγιση μεταξύ των δυο πλευρών εδώ και εφτά χρόνια, δηλαδή από την εκλογή της Χαμάς κι έπειτα.

Νάντια Βαλαβάνη: Ένα ευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας προϋποθέτει εταιρική σχέση με τη Ρωσία

Υπέρ ενός ευρωπαϊκού συστήματος ασφαλείας, το οποίο θα περιλαμβάνει ουσιαστική εταιρική σχέση με τη Ρωσία τάσσεται η Νάντια Βαλαβάνη μιλώντας στην "Αυγή", με αφορμή την κρίση στην Ουκρανία. Η υπεύθυνη Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι η ουκρανική κρίση κατέδειξε την αδυναμία της Ε.Ε. να λειτουργήσει ως δύναμη ειρήνης και δημοκρατίας, αφού, σε αντίθεση με τις καταστατικές της αρχές, νομιμοποίησε ακραίες υπερεθνικιστικές - ακροδεξιές δυνάμεις και υποβάθμισε τη σημασία της ασφάλειας της Ρωσίας. Αναφερόμενη στη στάση της ελληνικής προεδρίας, κάνει λόγο για ουσιαστικό αποκλεισμό της από τις εξελίξεις.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΠΑΚΟ

Γιατί πρέπει να κλείσουν τα μειονοτικά σχολεία

Του ΝΙΚΟΛΑΟΥ Θ. ΚΟΚΚΑ*

Τα ευαίσθητα ζητήματα της μειονοτικής εκπαίδευσης δεν πρέπει να γίνονται αντικείμενα πολιτικής εκμετάλλευσης, ούτε να τίθενται μόνο λίγες μέρες πριν απ' τις εκλογές με στόχο την κομματική κερδοσκοπία.

Παιδιά παρακολουθούν τον «6ο διαγωνισμό καλής ανάγνωσης του Κορανίου» που πραγματοποιήθηκε στο τέμενος του Κικίδιου Δυστυχώς, εμφανίστηκαν πρόσφατα κάποιοι αναλυτές οι οποίοι αντιμετωπίζουν τη μειονότητα ως «ένα συμπαγές τουρκικό πράγμα».

Το ελληνικό κράτος και η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης-Η ΧΟΥΝΤΑ, Η ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΦΙΛΙΑ, ΟΙ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ…

Του ΑΓΓΕΛΟΥ Μ. ΣΥΡΙΓΟΥ*

Η πολιτική του ελληνικού κράτους έναντι της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης έχει περάσει από τέσσερις βασικές φάσεις.

14 Μαΐου 1920. Ιστορική εικόνα απελευθέρωσης της Κομοτηνής από τη βουλγαρική κατοχή. Στο κέντρο, ο Γάλλος στρατηγός Σαρπό, δεξιά του ο Ελληνας στρατηγός Ζυμβρακάκης και αριστερά του ο διπλωμάτης Χαρίσιος Βαμβακάς Βασικά στοιχεία για την κατανόηση της πολιτικής είναι αφ' ενός η παρουσία τριών διακριτών εθνοτικών ομάδων στο εσωτερικό της μειονότητας και αφ' ετέρου η ύπαρξη ενός ισχυρού παραδοσιακού πυρήνα πιστών μουσουλμάνων.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ, ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ «ΑΓΚΑΛΙΑ» Η ΘΡΑΚΗ που πληγώνουμε

Η αδιαφορία κυβερνήσεων, κομμάτων και ηγετών, η δράση ακροδεξιών, εθνικιστικών και παρακρατικών ελληνικών κύκλων, οι τρεις μειονότητες, το χρήμα και το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής

Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ

Εγκατάλειψη και αδιαφορία από τις κυβερνήσεις και τους πολιτικούς ηγέτες, απουσία εθνικής στρατηγικής και επικράτηση του στενού κομματικού συμφέροντος παρέδωσαν στην επιρροή και τα χρήματα του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, αλλά και τη δράση ακροδεξιών, εθνικιστικών, παρακρατικών ελληνικών κύκλων, τη Θράκη εδώ και δεκαετίες. Μπροστά στο εκλογικό κέρδος, τις ψήφους μιας έδρας, οι πολιτικοί ηγέτες δεν δίστασαν και δεν διστάζουν να δώσουν το χρίσμα σε ανθρώπους της Θράκης που δηλώνουν ανοικτά «Τούρκοι», διαφημίζουν τις άριστες σχέσεις τους με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, ενώ παράλληλα δεν έχουν κάνει ούτε ένα ουσιαστικό βήμα στην κατεύθυνση της ένταξης των τριών μειονοτήτων (πομακική, ρομά, μουσουλμάνοι τουρκογενείς) στην ελληνική κοινωνία, την ελληνική παιδεία, την ελληνική ζωή.

Συνάντηση στην Αθήνα για το κόστος μη επίλυσης του Μεσανατολικού

Με ισραηλινούς και παλαιστίνιους αξιωματούχους, εκπροσώπους ΕΕ και ΔΝΤ

Κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση στην οποία συζητήθηκαν τα πορίσματα μελέτης της πολύ γνωστής αμερικανικής δεξαμενής σκέψης RAND Corporation για το κόστος της συνεχιζόμενης μη επίλυσης του Μεσανατολικού πραγματοποιήθηκε στις 23 Απριλίου στην Αθήνα.Σε αυτή συμμετείχαν ισραηλινοί και παλαιστίνιοι αξιωματούχοι, καθώς επίσης εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Τη σχετική μελέτη, με τίτλο «the Cost of Conflict», ανέλαβε να εκπονήσει η RAND Corporation, έπειτα από σχετική εντολή που έλαβε από τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα και τον υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι. 

Σ.Θεοδωράκης: Να καταλάβει η Ε.Ε. ότι τα ελληνικά σύνορα είναι και ευρωπαϊκά

Στην ανάγκη μετάδοσης μιας άλλης πολιτικής κουλτούρας που είναι εφικτή και πρεσβεύει «το Ποτάμι», η οποία σέβεται όλους τους πολίτες εξίσου και που μπορεί να αναδείξει τα συγκριτικά αναπτυξιακά πλεονεκτήματα της Θράκης, αναφέρθηκε ο Σταύρος Θεοδωράκης κατά την επίσκεψή του σήμερα στην Κομοτηνή.
Μιλώντας στη Λέσχη Κομοτηναίων και απαντώντας σε ερωτήσεις πολιτών, ο Σταύρος Θεοδωράκης εστίασε μεταξύ άλλων στις «άθλιες συνθήκες υπό τις οποίες ζουν κάποιοι κάτοικοι του νομού».

Ναι μεν αλλά: Ο Ερντοαν και οι Αρμένιοι

  Τα πρόσφατα συλλυπητήρια του Τούρκου πρωθυπουργού προς τους απογόνους των Αρμενίων που σφαγιάσθηκαν μαζικά, σε βαθμό γενοκτονίας, κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο προκάλεσαν αίσθηση στις τάξεις όχι μόνο των Αρμενίων της Τουρκίας, Αρμενίας και ανά τον κόσμο αλλά στο σύνολο της διεθνούς κοινής γνώμης. Ήταν μία σπάνια στιγμή καθώς μέχρι σήμερα Τούρκοι αξιωματούχοι, και ιδίως πρωθυπουργοί, απέφευγαν να τοποθετηθούν δημοσίως επί του θέματος. Ποια τα κίνητρα του Έρντοαν για αυτή τους την στάση; Προφανώς σχετίζονται και με την εσωτερική αλλά και με τη εξωτερική πολιτικής της γείτονος.

Δυτικοί δονκιχωτισμοί…

Του Χριστόδουλου Γιαλλουρίδη

• Η Δύση δεν είναι σε θέση να συγκρουστεί με τη Ρωσία
• Η διακηρυκτική επιθετικότητα σε επίπεδο αντιπαράθεσης είναι μόνο για την τήρηση των προσχημάτων
• ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ δεν υπάρχει περίπτωση να συγκρουστούν, καθώς αυτό θα σήμαινε, σε μια διαρκή κλιμάκωση, το τέλος του κόσμου

Η Κύπρος δεν είναι το κλειδί του Ισραήλ για την Ευρώπη

Του Σάββα Ιακωβίδη-Ισραηλινός καθηγητής καταρρίπτει ακόμα μια φαντασίωση της Λευκωσίας

Σημαντική ανάλυση από τον Σλόμο Αβινέρι, καθηγητή Πολιτικών Επιστημών στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ και πρώην Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εξωτερικών του Ισραήλ, για τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Η ΣΧΕΣΗ Ισραήλ-Τουρκίας εδράζεται στη real politik και σε στρατηγικά συμφέροντα

Εμπόδια Γκιουλ στα προεδρικά σχέδια Ερντογάν -ΝΙΚΟΣ ΣΤΕΛΓΙΑΣ

Λίγες εβδομάδες μετά το τέλος των δημοτικών εκλογών, οι επικείμενες προεδρικές και οι αναταράξεις στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο ανεβάζουν σταδιακά το πολιτικό θερμόμετρο στην Τουρκία. Τη νέα περίοδο, ο πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ ρίχνει το γάντι στον πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ενώ την ίδια στιγμή, η αξιωματική αντιπολίτευση οραματίζεται την ανάδειξη ενός υποψηφίου για τις προεδρικές εκλογές ο οποίος θα «αγκαλιάσει» ολόκληρη την αντιπολίτευση και το κουρδικό κίνημα δημιουργεί μια νέα στρατηγική.

Οι κάνουλες της ισχύος

Γιάννος Χαραλαμπίδης- Η τουρκική πλευρά παραμένει σταθερή στις διχοτομικές της θέσεις, με στόχο τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, τη δημιουργία συνθηκών παρθενογένεσης, την αρπαγή του φυσικού αερίου και τη χρήση της λύσης του Κυπριακού ως μεθοδολογικού εργαλείου για την εμπέδωση της αναθεωρητικής της πολιτικής και της εμπέδωσης της Άγκυρας σε περιφερειακή δύναμη. Αυτά προκύπτουν από τα όσα δηλώνει ο κατοχικός ηγέτης Ντερβίς Έρογλου πριν από, κατά και μετά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ, όπου είχε συνάντηση με τον ΓΓ του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν.

ΚΥΠΡΙΑΚΟ. ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ Τουρκικές τορπίλες με πλαστούς χάρτες

Με μια νέα πρωτοφανή κίνηση, η Τουρκία επιχειρεί να υπονομεύσει τη διαδικασία των συνομιλιών στο Κυπριακό, να προωθήσει δια της πλαγίας την αναβάθμιση του ψευδοκράτους στον ΟΗΕ και να δημιουργήσει τετελεσμένα εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στην υφαλοκρηπίδα του νησιού.

Οπως αποκαλύπτει το «Εθνος της Κυριακής», η Αγκυρα με επίσημο έγγραφο που κατέθεσε στα Ηνωμένα Εθνη (TURKUNO DT/4513427) και με παραλήπτη τον γενικό γραμματέα Μπαν κι Μουν, γνωστοποιεί τις 27 νέες συντεταγμένες της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας της μεταξύ της τουρκικής ακτής και των ακτών των Κατεχομένων της Βόρειας Κύπρου ζητώντας μάλιστα αυτή η οριοθέτηση να δημοσιεύει επισήμως και την περιοδική έκδοση του Δικαίου της Θάλασσας (Law of the Sea Bulletin) και να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του DOALOS που περιλαμβάνει τις «θαλάσσιες οριοθετήσεις, τις θαλάσσιες ζώνες και περιοχές». Στο έγγραφο αυτό που έχει ημερομηνία 10 Απριλίου 2014 εκτός από τη λίστα των συντεταγμένων υπάρχει και η «αθώα» αναφορά στον σχετικό νόμο, με τον οποίο η Τουρκία «επικύρωσε τη συμφωνία οριοθέτησης, που καθόρισε τις συγκεκριμένες συντεταγμένες».