08 Αυγούστου 2017

Σβήνει το όνειρο της πολυπολιτισμικότητας

Η είδηση θα ήταν πολύ αστεία αν δεν ήταν πάνω από όλα τραγική. Μια ακροδεξιά νορβηγική οργάνωση έγινε περίγελος αφού τα μέλη της μπέρδεψαν μια φωτογραφία με έξι άδεια καθίσματα σε λεωφορείο του Όσλο, που αναρτήθηκε στη σελίδα της στο Facebook, με μια ομάδα γυναικών που φορούσαν μπούρκα. Το θέμα ξεκίνησε ως αστείο από ένα φωτογράφο και πολλά από τα μέλη της οργάνωσης έπεσαν θύματα, αφού βρήκαν την ευκαιρία να στάξουν χολή κατά των μεταναστών.

Ο μύθος του κρατικού πανεπιστημίου και της δωρεάν παιδείας

Του Νίκου Λακόπουλου Αν και η πρώτη Αριστερά στην Ελλάδα- επηρεασμένη από ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης ήταν περισσότερο προυτοντινή, μπαμπεφική και λιγότερο μαρξιστική μετά την ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος και την επικράτηση του σταλινισμού στις τάξεις της παγιδεύτηκε στο ρόλο του κράτους -που θα καταλάβει το κόμμα για να αλλάξει την οικονομία- και έκτοτε η αντίληψη της για όλα είναι κρατική.

Αριστεία: μεταξύ δαρβινισμού και εξισωτισμού

Δεν μπορώ να μη πω πως είναι μελαγχολικό που χρειάζεται  να λέγονται και να τονίζονται τα αυτονόητα για την «αριστεία». Υπό την πρόκληση, μάλιστα, είτε της ύβρεως περί «ρετσινιάς» της, που συνιστά μια από τις πλέον απαξιωτικές κακοποιήσεις της, είτε της «αριστοκρατικής φετιχοποίησής» της που συνιστά και τη χειρότερη άρνησή της ως κοινωνικής αξίας.Παρότι πιστεύω πως παραβιάζω ανοιχτές θύρες με τη συνηγορία μου υπέρ της κουλτούρας της «αριστείας», θα περιοριστώ, με περιληπτική υπαινικτικότητα, στη θεώρησή της, υπό όρους, ως κοινωνικής υπεραξίας και κοινωνικής επένδυσης. Που είναι καρπός της μεταξύ «κοινωνικού δαρβινισμού» και «κοινωνικού εξισωτισμού» λογικής της αριστοτελικής μεσότητας. Όπου, ας μου επιτραπεί η σχηματικότητα, ο «κοινωνικός δαρβινισμός» είναι η ιδεολογική της παραμόρφωση απ’ τα «δεξιά». Ο δε «κοινωνικός εξισωτισμός» είναι η ιδεολογική της παραμόρφωση απ’ τα «αριστερά».Τη φετιχοποίησή της αριστείας τη διαπερνά η αριστοκρατική αντίληψη της προνομιακής «καστοποίησής» της στην ήπια εκδοχή της και του «κοινωνικού δαρβινισμού» στην ακραία εκδοχή της. Τη δε ενοχοποίησή της τη διαπερνά η προκρούστεια και ισοπεδωτική αντίληψη του «κοινωνικού εξισωτισμού».