Ο Ερντογάν το χάνει Πώς οι ισλαμιστές παραδίδουν την Τουρκία

Halil KaraveliΤο τουρκικό κράτος άλλαξε χέρια πριν από μια δεκαετία, όταν οι ισλαμιστές συντηρητικοί (υποστηριζόμενοι από τους φιλελεύθερους) επικράτησαν στις εκλογές ενάντια στην παλαιά φρουρά τής χώρας, τους δεξιούς εθνικιστές γνωστούς ως Κεμαλικούς. Ίσως να είναι έτοιμο να το αλλάξει εκ νέου. Η συντηρητική συμμαχία τού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (ΑΚΡ) και το κίνημα του Φετουλάχ Γκιουλέν, ενός μουσουλμάνου κληρικού που καθοδηγεί το ποίμνιό του από την αυτοεξορία του στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει καταρρεύσει. Καθώς συμβαίνουν αυτά, ο στρατός ετοιμάζεται να ξαναμπεί στην πολιτική για μια ακόμη φορά.

Δαμανάκη: Μπορούμε να τα βρούμε με Τουρκία για ΑΟΖ

της Άννης Καρολίδου  Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποστηρίζει την ανακήρυξη θαλασσίων ΑΟΖ, στη βάση του Δικαίου της Θάλασσας, σαν ένα ισχυρό εργαλείο αξιοποίησης του θαλάσσιου πλούτου, τόνισε η Επίτροπός Θαλασσίων Υποθέσεων & Αλιείας Μαρία Δαμανάκη, μιλώντας από το βήμα του συνεδρίου του Economist «Η Θάλασσα της Ευρώπης. Χαράζοντας το χάρτη της οικονομικής ανάπτυξης».Σε αυτό το πλαίσιο και απαντώντας σε ερωτήσεις η κα. Δαμανάκη είπε, σε ό,τι αφορά στη διαφορές που υπάρχουν μεταξύ χωρών, πως «τα νερά ανήκουν σε όλους και, πως δεν θα πρέπει να αναβιώσουμε παλιές διαφορές», προσθέτοντας πως μετά από επαφές που είχε η ίδια στην Τουρκία, αισιοδοξεί ότι μπορεί να βρεθεί λύση στο ζήτημα της ΑΟΖ. 

Οι Κούρδοι περιμένουν στη γωνία…

Στην κριτική που άσκησε χθες ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, John Kerry, στον Σύρο Πρόεδρο, Μπασάρ Αλ Άσσαντ, για το αδιέξοδο που επήλθε την προηγούμενη εβδομάδα στις ειρηνευτικές συνομιλίες της Γενεύης αναφέρεται ανταπόκριση του David Lerman από την Ουάσιγκτον στο BLOOMBERG με τίτλο «Kerry Says Syrian Regime Obstructed Peace Talks».

Το Κυπριακό και η πονηρία της Ιστορίας

Το 2004, όταν η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονταν -φαινομενικά ή όχι, δεν έχει σημασία- σε μια πολιτικά και οικονομικά καλή κατάσταση, οι μεν Ελληνοκύπριοι απέρριψαν με μεγάλη πλειοψηφία το σχέδιο Ανάν, η δε νέα τότε ελληνική κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή επέδειξε λαμπρή απουσία από τα τεκταινόμενα, αν όχι αδιαφορία για την έκβαση του δημοψηφίσματος. Προφανώς και οι δύο ελληνικές πλευρές αισθάνονταν αρκετά ισχυρές ώστε να απαιτήσουν και να επιτύχουν περισσότερα. Η πρόσφατη μάλιστα συμφωνία για την ένταξη της μεγαλονήσου στην ΕΕ, χωρίς προηγούμενη λύση του πολιτικού προβλήματος, ενέτεινε αυτό το αίσθημα υπεροχής, που υπήρξε ο κύριος λόγος για την απώλεια ακόμα μιας ευκαιρίας επανένωσης της χώρας.

Ο ιμάμης και ο στρατηγός

Η ενίσχυση του ελέγχου της κυβέρνησης επί του δικαστικού σώματος που ψηφίσθηκε προχθές, Σάββατο, στην επεισοδιακή συνεδρίαση της Βουλής στην Αγκυρα δεν λύνει το πρόβλημα του Ερντογάν στη μετωπική του σύγκρουση με τον ιμάμη Γκιουλέν.Το πρόβλημα είναι πολιτικό και όχι συνταγματικό-θεσμικό: Αν δεν κλείσει το μέτωπο με το κεμαλικό κατεστημένο ο Ερντογάν δεν θα αντέξει έναν παρατεταμένο διμέτωπο αγώνα. Το πρόβλημα είναι ότι η προαναγγελθείσα επίσπευση της απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου για ακύρωση ή όχι των καταδικαστικών αποφάσεων για τις υποθέσεις «Βαριοπούλα» και «Εργκενεκόν», που θα οδηγήσουν στην αποφυλάκιση του πρώην αρχηγού του επιτελείου στρατηγού Μπασμπούκ και των συγκατηγορουμένων του, κινδυνεύει να καταγραφεί ακόμη και μέσα στον σκληρό πυρήνα της κομματικής και εκλογικής βάσης του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ ως συνθηκολόγηση απέναντι σε ένα διαχρονικό αντίπαλο αλλά και ως ακύρωση των όποιων ευσήμων εκδημοκρατισμού κατοχύρωσε ο Ερντογάν στη σύγκρουσή του με τη στρατιωτική ηγεσία.

Εξ ιδίων βάζει 7 δισ. δολάρια στον αγωγό ΤΑΝΑΡ η Socar

Με δικά της κεφάλαια θα επενδύσει η αζέρικη Socar στον αγωγό φυσικού αερίου Trans-Anatolian σε μια προσπάθεια να αποφύγει τις καθυστερήσεις στην υλοποίηση του έργου, όπως αναφέρει το Balkans.com.Η Socar η οποία πρόσφατα  αγόρασε το 66% του ΔΕΣΦΑ έναντι 400 εκατ. ευρώ πρόκειται να “ρίξει” επτά εκατομμύρια από ίδια κεφάλαια στο έργο κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου που θα περνά από την Τουρκία. “Το Αζερμπαϊτζάν και η Τουρκία θεωρούν τον αγωγό ΤΑΝΑΡ μεγάλης στρατηγικής σημασίας κι επομένως δεν ψάχνουν για δανειστές”,  δήλωσε στην Hurriyet, ο Samir Karimli, αντιπρόεδρος της κρατικής Socar.

ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕ ΑΠΟΝΑΡΚΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ Οικονομική ...νάρκη 9 εκατ. ευρώ σε βάρος του δημοσίου από ΜΚΟ

Μία από τις μεγαλύτερες απάτες σε βάρος του δημοσίου, ύψους 9 εκατ. ευρώ από Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) που είχε αναλάβει αποναρκοθετήσεις σε χώρες του εξωτερικού, αποκαλύφθηκε ύστερα από πολύμηνες έρευνες της Οικονομικής Αστυνομίας. Σχηματίστηκε δικογραφία κακουργηματικού χαρακτήρα σε βάρος των οκτώ εμπλεκομένων, εκ των οποίων ο ιθύνων νους και πρόεδρος της Οργάνωσης έχει ήδη προφυλακιστεί.

Για την υπόθεση ασκήθηκε ποινική δίωξη, εκτός του προέδρου της Μ.Κ.Ο., της συζύγου του, τέως δημοσίου υπαλλήλου, τριών εν ενεργεία διπλωματικών υπαλλήλων και τριών συνταξιούχων δημοσίων υπαλλήλων, που την επίμαχη χρονική περίοδο υπηρετούσαν στην Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας, στην Υπηρεσία Δημοσιονομικού Ελέγχου και Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Υπουργείο Εξωτερικών.

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ο «σουλτάνος» τα έχει χάσει

Η ανοιχτή, δημοκρατική Τουρκία με ευρωπαϊκό προσανατολισμό δεν υπάρχει πια ούτε σε εξαγγελίες

Μποζανίνου ΤάνιαΣυνωμοσιολιόγος, βλέπει παντού εχθρούς, δακτύλους από το εξωτερικό και οργανωμένα («ψεκασμένα») σχέδια εναντίον του. Νευρικός, χάνει συνεχώς την ψυχραιμία του. Μεγαλομανής, γεμίζει την Τουρκία με μεγαλεπήβολα έργα αμφιβόλου αισθητικής και χρησιμότητας - ξεχωρίζει το γνωστό ως «τρελό σχέδιο» να φτιαχτεί ένας δεύτερος Βόσπορος με τη μορφή ενός τεράστιου θαλάσσιου καναλιού. Λαϊκιστής, κυκλοφόρησε γιγαντοαφίσες με τη φάτσα του να ποζάρει σαν υπερήρωας και με ένα σύνθημα γραμμένο με μεγάλα κεφαλαία γράμματα: «SAGLAM IRADE» - που σημαίνει «Σιδερένια θέληση», το οποίο, όπως ήταν φυσικό, βανδαλίστηκε σε «Σιδερένιος φασίστας». «Σιδερένια διαφθορά», «Σιδερένιος εχθρός του λαού» κτλ. Ολο και περισσότεροι θέτουν το ερώτημα: Ο ισλαμιστής «σουλτάνος» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει επαφή με την πραγματικότητα; Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει χάσει την επαφή με τη δημοκρατία.

Η Άγκυρα παραδέχθηκε ότι κατέβαλε στη Σομαλία δημοσιονομική βοήθεια σε μετρητά

Η τουρκική κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται εδώ και δύο μήνες αντιμέτωπη μ' ένα άνευ προηγουμένου πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο, παραδέχθηκε ότι κατέβαλε πέρυσι στις σομαλικές αρχές έκτακτη δημοσιονομική βοήθεια σε μετρητά."Έπειτα από αίτημα του προέδρου της Σομαλίας, η Τουρκία εξασφάλισε μια μηνιαία στήριξη των δημοσιονομικών αναγκών της χώρας αυτής στη διάρκεια της περιόδου Ιουνίου - Δεκεμβρίου 2013", ανακοίνωσε χθες, Κυριακή, το βράδυ το υπουργείο Εξωτερικών, διαβεβαιώνοντας πως οι πληρωμές αυτές έχουν σταματήσει.Η συνεισφορά αυτή καταβαλλόταν κάθε μήνα σε αμερικανικά δολάρια και μεταφερόταν με διπλωματικό ταχυδρομείο "ελλείψει τραπεζικής υπηρεσίας στη Σομαλία", σύμφωνα με το υπουργείο.

Μεταμορφώσεις ή ο χρυσός όνος

«Θα ήθελα να λέω πάντα αλήθεια.

Αγαπώ την αλήθεια. Μα εκείνη δεν μ' αγαπά.

Αυτή είναι η πραγματική, η αληθινή αλήθεια…»

Jean Cocteau

 ΑΥΤΗ την περίοδο το ιδιότυπο «τρίγωνο» (τροϊκανοί, νεοταξικοί, ΝΑΤΟϊκοί) εμφανίζεται πιο συγκροτημένο και πιο συντονισμένο σε όλα τα επίπεδα, της προπαγάνδας συμπεριλαμβανομένης. Προκειμένου λοιπόν να ασκήσει, μεταξύ άλλων, κα ιτην κερδοσκοπική του δραστηριότητα (υφαρπαγή πλούτου) παρέχει διασυνοριακές υπηρεσίες στ' όνομα πάντοτε της ειρηνικής συνύπαρξης, της επίλυσηςτου Κυπριακού, της ανάπτυξης και ό,τι άλλο είναι στο καλάθι της «ελεύθερης αγοράς». Έτσι φροντίζει να διασκεδάζει τη φτώχεια μας. Να διασκεδάζει τη δίψα μας με κάθε τρόπο και λόγο. Σε κάθε περίπτωση, το όλο σκηνικό που έστησε το «τρίγωνο» έχει κάτι από θίασο variete, με νούμερα και ακροβατικά. Ακόμα και παραμύθια περιλαμβάνει το πρόγραμμα. Ξέρετε, από εκείνα τα παραμύθια που διασώζονται αυτούσια στον προφορικό λόγο. Όπου στις δύσκολες ώρες συμπράττει η ίδια η φύση (για παράδειγμα, τα ζώα, τα μυρμήγκια, ο αετός, η χελώνα, η βροχή, η φάλαινα, το δελφίνι κ.λπ.) για να βοηθήσει τον ήρωα να αποκτήσει ή/και κερδίσει στο τέλος αυτό που πολύ λαχταράει η ψυχή του.

Γιατί ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει δίκαιη λύση Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ

Ουδείς πλέον αμφιβάλλει σήμερα ότι το Κυπριακό απέχει πολύ από το να ευρίσκεται πλησίον των στόχων και των παραστάσεων της λύσεως όπως η Ελληνική πλευρά τους διεμόρφωσε αμέσως μετά την εισβολή. Ελάχιστοι, όμως, αμφιβάλλουν ότι οι προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος διολισθαίνουν βαθμιαία και σταθερά προς τις Τουρκικές θέσεις.Οι διεθνείς πιέσεις, ιδιαίτερα οι αμερικανικές, που δέχεται η τουρκική πλευρά είναι οριοθετημένες, γεγονός που της επιτρέπει να θέτει μαξιμαλιστικές απαιτήσεις χωρίς σοβαρό κόστος. Ήδη η Τουρκία παρουσιάζει επικοινωνιακά το γεγονός της έναρξης των συνομιλιών ως την εσχάτη υποχώρηση και θεωρεί ότι από εδώ και πέρα θα πρέπει η ελληνική πλευρά να αποδείξει ότι θέλει λύση. Στα 40 σχεδόν χρόνια που έχουν περάσει από την εισβολή, η ελληνική πλευρά έχει εξαντλήσει όλα τα περιθώρια υποχωρήσεων. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε αδιέξοδο με την πλάτη στον τοίχο. Από τη μια θα πρέπει να δείξει τη μεγίστη ευελιξία, προκειμένου να μη δώσει προσχήματα στο διεθνή παράγοντα για να επαναλάβει την πρακτική του 2004 που της κατελόγησε την ευθύνη για την απόρριψη του σχεδίου λύσης  του ΟΗΕ.

Ξανασερβίρουν το σχέδιο Ανάν

Γράφει  ο Σταύρος Λυγερός Τον περασμένο Δεκέμβριο ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δημοσιοποίησε τις θέσεις του για το περιεχόμενο της κοινής ανακοίνωσης Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων με σκοπό την έναρξη των διαπραγματεύσεων για επίλυση του Κυπριακού, ήταν ένα σημάδι γι’ αυτά που επρόκειτο να ακολουθήσουν ενάμιση μήνα αργότερα. Τότε, βεβαίως, η κυπριακή κυβέρνηση δήλωνε ότι οι συνθήκες δεν έχουν ωριμάσει.Οταν, μάλιστα, πριν από μερικές ημέρες η Αγκυρα προέβη σε προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών Κασουλίδης είχε κάνει ένα βήμα παραπέρα. Είχε διασυνδέσει την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τη συμπεριφορά της Τουρκίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητεί τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ

Στοιχεία αμφισβήτησης κεντρικών επιλογών του στρατηγικού προσανατολισμού της χώρας, αλλά και παρέμβασης στην εσωτερική λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων, εμπεριέχονται στο πρόγραμμα αναδιοργάνωσής τους που παρουσιάσθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο υπεύθυνος Εξωτερικής Πολιτικής και Αμυνας του κόμματος, Κ. Ησυχος, αμφισβήτησε τη στρατηγική συμμαχιών της χώρας και, ειδικότερα, την ένταξη στο ΝΑΤΟ, την προσχώρηση στη Δυτικοευρωπαϊκή Ενωση και στην Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας της Ε.Ε. Μίλησε για ανάγκη υιοθέτησης άλλων πολιτικών, με βάση τις οποίες η χώρα θα διεκδικήσει τη θέση που της αναλογεί στο παγκόσμιο σύστημα, αφήνοντας να εννοηθεί μια άλλη στρατηγική συμμαχιών, χωρίς, ωστόσο, να μπει σε λεπτομέρειες.

Μια νέα Γερμανία χωρίς τις ιστορικές ενοχές της ( REUTERS, THE NEW YORK TIMES)

Το 1985, στην επέτειο των 40 χρόνων από τη γερμανική συνθηκολόγηση κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο τότε πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Γερμανίας, Ρίχαρντ φον Βαϊτσέκερ, διακήρυξε ευθαρσώς ότι οι συμπατριώτες του όφειλαν να θεωρούν εαυτούς ως απελευθερωμένο έθνος. Η ομιλία του Βαϊτσέκερ πέρασε στην ιστορία ως επιτομή της ιστορικής ενοχής και της πασιφιστικής εξωτερικής πολιτικής της μεταπολεμικής Γερμανίας. Εκείνη την εποχή, όποιος τολμούσε να μιλήσει για πιο ενεργό, παρεμβατικό ρόλο της χώρας στις διεθνείς υποθέσεις, ιδιαίτερα στο στρατιωτικό πεδίο, είναι βέβαιο ότι θα πυροδοτούσε πολιτικό σκάνδαλο και μαζικές διαδηλώσεις.

ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ Ανάκτηση εθνικής ταυτότητας – ποιας όμως;

Από όποια αφετηρία κι αν ξεκινήσουμε, αναγνωρίζουμε ότι η πολλαπλώς χρεοκοπημένη Ελλάδα χρειάζεται μια γενναία μεταρρύθμιση για να επιβιώσει και να προχωρήσει. Επανίδρυση του δημοκρατικού κράτους, ανασυγκρότηση της παραγωγικής δομής, αναπροσανατολισμό της παιδείας, ενίσχυση και εμπλουτισμό της εθνικής ταυτότητας. Ο τελικός σκοπός και η ιδιαίτερη φυσιογνωμία των συνομολογούμενων μεταρρυθμίσεων ασφαλώς διαφέρουν· εξαρτώνται από ιδεολογίες και ταξικές τοποθετήσεις, από τη διαπάλη για κυριαρχία. Εντούτοις, μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι σχεδόν όλοι οι Ελληνες, ανεξαρτήτως ιδεολογίας και κοινωνικής θέσης, επιθυμούν ένα κοινό ελάχιστο: να ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους στον τόπο τους, εν ειρήνη, δημοκρατία και ευημερία.

ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Η Σκωτία ανοίγει το κουτί της Πανδώρας

Καθώς απομένουν μόλις επτά μήνες μέχρις ότου οι Σκωτσέζοι προσέλθουν στις κάλπες για να ψηφίσουν «ναι» ή «όχι» στην ανεξαρτησία, το υπόλοιπο του Ηνωμένου Βασιλείου μοιάζει με τον σύζυγο, η γυναίκα του οποίου τον απειλούσε εδώ και τρεις δεκαετίες με διαζύγιο, αλλά εκείνος περίμενε μέχρις ότου αυτή εμφανιστεί στο χολ με τη βαλίτσα στο χέρι, φορώντας το πανωφόρι της, για να της πετάξει, από τον καναπέ του: Δεν μπορούμε να το συζητήσουμε;». Ετσι άρχιζε την ανάλυσή του ο αρθρογράφος του Guardian Τζόναθαν Φρίντλαντ την Παρασκευή, 2 Φεβρουαρίου, την ημέρα που ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον εκφωνούσε συναισθηματικά φορτισμένη ομιλία, εκλιπαρώντας τους Σκωτσέζους να μη διαλύσουν ένα «γάμο» που έχει κρατήσει 307 ολόκληρα χρόνια. Λίγο καθυστερημένα, είναι αλήθεια: η φωτιά της ανεξαρτησίας σιγόκαιγε εδώ και δεκαετίες στα Highlands της Σκωτίας, παρότι είχε υποτιμηθεί ασυγχώρητα από τις πολιτικές ελίτ στις όχθες του Τάμεση.

Τα «νέα φρούτα υποστήριξης…»

Το Κυπριακό και τα «νέα φρούτα υποστήριξης» συνομόσπονδου διζωνικού εκτρώματος
Ακούγοντας από το ΡΙΚ, το πρωί της Τρίτης 11 Φεβρουαρίου 2014, τους κ. Μιχάλη Παπαπέτρου, Π. Πολυβίου και Γ. Κολοκασίδη στο πρόγραμμα του κ. Χατζήπαναγή, συγχαίρω τον κ. Κολοκασίδη που ένας εναντίον δύο κατάφερε να προσφέρει με πειστικότητα σωστή ενημέρωση για τις εξελίξεις με το «κοινό ανακοινωθέν» και σαφείς ερμηνείες περί τούτου, καταρρίπτοντας τις απλουστεύσεις και ασάφειες που εξέφρασε και πρότεινε ο διζωνικός σύμβουλος του Προέδρου Αναστασιάδη, κ. Π. Πολυβίου.