Ρόμπερτ Φισκ, βετεράνος πολεμικός ανταποκριτής «Αλλάζει ο χάρτης της Μέσης Ανατολής»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Δημήτρη Σ. Φαναριώτη

• Η προοπτική συνεργασίας ΗΠΑ-Ιράν καταδεικνύει το πόσο δραματική είναι η κατάσταση με τους άνδρες του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε (ΙΚΙΛ) να προελαύνουν αναδιαμορφώνοντας τον χάρτη της Μέσης Ανατολής μέσα σε λίγες ημέρες. Ποιο θεωρείτε ως το πιθανότερο σενάριο για τις αμέσως προσεχές διάστημα;

Πρώτα απ’ όλα πρέπει να αντιληφθούμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε συνεργασία Ουάσινγκτον-Τεχεράνης, καθώς αυτό έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν. Σας θυμίζω ότι όταν οι Αμερικανοί βομβάρδιζαν το Αφγανιστάν το 2001, ήταν οι Ιρανοί οι οποίοι τους ενημέρωσαν για όλους τους στόχους, όλες τις βάσεις των Ταλιμπάν που ήθελαν να πλήξουν. Συνεπώς δεν υπάρχει κάτι καινούργιο σ’ ό,τι αφορά τη συνεργασία των στρατιωτικών και πολιτικών αρχών του Ιράν με αυτές της Αμερικής.

Οι σχέσεις του καθεστώτος Ασαντ και της Αλ Κάιντα

Του Αρεφ Αλομπέιντ*

Το φαινόμενο του ριζοσπαστικού ισλαμικού φονταμενταλισμού είναι μία από τις πολλές προκλήσεις της συριακής εξέγερσης που θα μπορούσαν να προκαλέσουν την καταστροφή της χώρας. Είναι σαφές ότι στους πρώτους εννέα μήνες κατά το ξεκίνημα της συριακής εξέγερσης στις 18 Μαρτίου 2011 δεν υπήρχε ούτε ένας ακραίος ισλαμιστής με τα γνωστά αντιπαθητικά για τη Δύση χαρακτηριστικά. Ωστόσο, η ξαφνική εμφάνιση νέων δυνάμεων στο πεδίο των συγκρούσεων, όπως το Μέτωπο Αλ Νούσρα («Υποστήριξη») υπό τον αρχηγό Αλ Τζολάνι στο τέλος του 2011 και η οργάνωση «Ισλαμικό Κράτος στη Συρία και στο Ιράκ» υπό τον Αλ Μπαγκντάντι στις αρχές του 2013 αποτέλεσε σημαντική γεωπολιτική αλλαγή στην πορεία της εξέγερσης. Αν και το 90% των ξένων μαχητών δραστηριοποιείται υπέρ του Αλ Μπαγκντάντι και μόνο το 10% υπέρ του Αλ Τζολάνι, οι δυο οργανώσεις θεωρούνται παρακλάδια της Αλ Κάιντα και λειτουργούν εκτός πολιτικού θεσμού της αντιπολίτευσης.

Σε ένα "φλεγόμενο" Ιράκ, οι Κούρδοι προσπαθούν να πουλήσουν περισσότερο αργό

Του Matthew Philips Το Ιράκ διαλύεται μπροστά στα μάτια μας, ανατρέποντας ένα μεγάλο μέρος της οικονομικής προόδου που πέτυχε έπειτα από ένα-δύο χρόνια σταθερότητας. Ενώ είναι νωρίς να μιλήσει κανείς για εμφύλιο πόλεμο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα πράγματα κατευθύνονται ακριβώς εκεί, ιδιαίτερα μετά την παρότρυνση ενός ισχυρού σιίτη κληρικού προς τους οπαδούς του να πάρουν τα όπλα εναντίον των σουνιτών μαχητών κατά την προσευχή της Παρασκευής.Μέχρι στιγμής, η περισσότερη δράση εκτυλίσσεται στο βορρά, που φιλοξενεί κάποια, αλλά όχι τα πιο παραγωγικά, αποθέματα πετρελαίου του Ιράκ. Η συντριπτική πλειοψηφία της ημερήσιας παραγωγής πετρελαίου του Ιράκ που ξεπερνά τα 3 εκατ. βαρέλια προέρχεται από το νότιο τμήμα της χώρας. Για αυτό και σε μεγάλο βαθμό η παραγωγή συνεχίζεται χωρίς προβλήματα. Δεν σημειώθηκε καμία απώλεια παραγωγής πετρελαίου στο Ιράκ, ούτε επηρεάστηκαν οι εξαγωγές των 2,5 εκατ. βαρελιών ημερησίως από νότιο λιμάνι της Βασόρας.

Ταρίκ αλ-Χασεμί: Υπάρχει ευρύτερη σουνιτική εξέγερση στο Ιράκ Δεν είναι απλώς μια βίαιη επίθεση τζιχαντιστών λέει ο φυγάς αντιπρόεδρος

Αυτό που συμβαίνει στο Ιράκ είναι ευρύτερη εξέγερση των σουνιτών Αράβων στη χώρα και όχι απλώς βίαιη επίθεση τζιχαντιστών που διασπάστηκαν από την Αλ Κάιντα, υποστηρίζει ο φυγάς αντιπρόεδρος του Ιράκ Ταρίκ αλ-Χασεμί προειδοποιώντας ότι η κατάσταση κινδυνεύει να οδηγηθεί σε «ανοιχτό ιερό πόλεμο μεταξύ των μουσουλμάνων».Συμμετέχουν πολιτικά κόμματα, πρώην αξιωματικοί του στρατού, φυλές, μεμονωμένοι πολίτες, λέει μιλώντας στο πρακτορείο Reuters ο σουνίτης Αλ-Χασεμί τη στιγμή που οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και το Λεβάντε (ISIS) συνεχίζουν την προέλαση.«Αυτό που συνέβη στη χώρα μου είναι ότι απεγνωσμένοι άνθρωποι εξεγέρθηκαν. Τόσο απλά. Οι σουνιτικές κοινότητες επί 11 χρόνια ήταν αντιμέτωπες με διακρίσεις, αδικία και διαφθορά» είπε μιλώντας από την Κωνσταντινούπολη, αρνούμενος ότι οι εξτρεμιστές της ISIS δρουν μόνοι.

Ουκρανία: Τα λάθη του Βερολίνου και οι συνέπειες

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΚΡΟΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ Οσα συμβαίνουν σήμερα στην Ουκρανία επιβεβαιώνουν την ιστορική διαπίστωση σύμφωνα με την οποία οι πόλεμοι δεν έχουν ιδεολογικό χαρακτήρα αλλά οφείλονται στις συγκρούσεις συμφερόντων, όπως συνέβη στους δύο παγκοσμίους πολέμους και σε όλους τους ευρωπαϊκούς πολέμους από τον τριακονταετή πόλεμο και εντεύθεν.Η σημαντικότερη όμως διαπίστωση αφορά την απρόβλεπτη έκταση που μπορεί να προσλάβει μια διένεξη, σε σημείο μάλιστα ώστε να υπερβαίνει τις σκοπιμότητες και τις δυνατότητες ελέγχου αυτών που την ενθάρρυναν και την πυροδότησαν. Το Βερολίνο, που πρωταγωνίστησε αρχικά στην ουκρανική κρίση υποκινώντας την εξέγερση στο Κίεβο, με αφορμή την άρνηση του Γιανουκόβιτς να υπογράψει τη συμφωνία σύνδεσης με την Ε.Ε., έχει μετατραπεί σε κομπάρσο διαπιστώνοντας ότι οι εξελίξεις υπερβαίνουν τις δυνατότητες παρέμβασής του.

Η αμερικανική τακτική φθοράς του Πούτιν

Διαπραγμάτευση στο χείλος του γκρεμού ή πιο επιεικώς στο παρά πεντε ή αμερικανικά brinkmanship. Αυτή η κουλτούρα διαπραγμάτευσης με τελευταίο δείγμα γραφής τη μετωπική σύγκρουση Ομπάμα-Κογκρέσου πέρσι τον Οκτώβριο για τον Ομοσπονδιακό Προϋπολογισμό στη σκιά του κλεισίματος των Δημοσίων Υπηρεσιών θα την δούμε από ό,τι φαίνεται να εκτυλίσσεται μεταξύ ΗΠΑ - Δύσης από τη μια μεριά και Ρωσίας από την άλλη για το μέλλον της Ουκρανίας.Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές: Ο Ποροσένκο μετά την ορκωμοσία του παρουσία του Ρώσου πρέσβη, σκληραίνει τις επιθέσεις κατά των αυτονομιστών στο Ντανιέτσκ και στο Λουγκάνσκ, ο Πούτιν εφοδιάζει τους τελευταίους με τεθωρακισμένα και αντιαεροπορικούς πυραύλους.

Ενώπιον νέας ενεργειακής κρίσης στην ΕΕ;

Επιπτώσεις στην ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης ενδέχεται να έχει η αποτυχία Ρωσίας-Ουκρανίας να συμφωνήσουν σε νέα τιμή φυσικού αερίου. Πάντως η ΕΕ ελπίζει ότι δεν έχει ειπωθεί ακόμη η τελευταία λέξη.

Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας υπό τη διαμεσολάβηση της ΕΕ για την τιμολόγηση του φυσικού αερίου ολοκληρώθηκαν χωρίς να υπάρξει καμιά συμφωνία. Κατόπιν αυτού και μετά την εκπνοή του τελεσίγραφου που έθεσε η Μόσχα προς το Κίεβο για την άμεση καταβολή όλων των οφειλών της ύψους 1,44 δισ. ευρώ o ρωσικός ενεργειακός κολοσσός Gazprom ανακοίνωσε ότι θα τροφοδοτεί στο εξής την Ουκρανία με φυσικό αέριο μόνο μετά από άμεση καταβολή του ποσού.

Ουάσιγκτον καλεί Τεχεράνη!

Από το 2003 και μετά ΗΠΑ και Ιράν συνδιοικούν το Ιράκ, ενώ το φθινόπωρο του 2001 οι σύμμαχοι της Τεχεράνης στο Αφγανιστάν άνοιξαν τον δρόμο για την αμερικανική εισβολή.

Επρόκειτο για μια σκληρή Ρεαλπολιτίκ, ενώ από την Κυριακή το βράδυ έχουμε δημόσια Μεγάλη Ανατροπή: Υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος της κυβέρνησης Ομπάμα προανήγγειλε με αμερικανική πρωτοβουλία συνομιλίες ΗΠΑ-Ιράν για την κατάσταση στο Ιράκ.Με εθελοντές σιίτες πολιτοφύλακες στο Ιράκ και με ενίσχυση της κυβέρνησης Ασαντ στη Συρία, η Τεχεράνη μπορεί να στριμώξει όσο κανείς άλλος την ISIS απαλλάσσοντας την Ουάσιγκτον από κάθε μορφής εμπλοκή και αποτρέποντας την Τουρκία αλλά και την κουρδική κυβέρνηση του Αρμπίλ από κάθε σκέψη παρέμβασης.Δύναμη υπέρ του στάτους κβο στην περιοχή -λόγω Κουρδικού- το Ιράν έχει κάθε συμφέρον να διατηρηθεί έστω και προσχηματικά η ενότητα και η ακεραιότητα τόσο του Ιράκ όσο και της Συρίας, η βασική προϋπόθεση δηλαδή για να αποτραπεί η συγκρότηση ντε γιούρε Ανεξάρτητου Κουρδικού Κράτους από το βόρειο Ιράκ και τη βορειοανατολική Συρία.

Οι Γερμανοί στα όπλα

Μαλούχος Γεώργιος Π.Οι παρακολουθήσεις ήταν μόνον η αρχή: αφού πρώτα γκρίνιαξαν άγρια για τις αποκαλύψεις του Σνούουντεν σχετικά με τις παρακολουθήσεις των Αμερικανών, τώρα, όπως δημοσιοποίησαν Τα Νέα του περασμένου Σαββάτου, προκύπτει ότι οι Γερμανοί παρακολουθούν κι εκείνοι συστηματικά τους πάντες και τα πάντα. Κι όχι μόνον το κάνουν, αλλά δεν δείχνουν και καμία διάθεση συγνώμης – αντιθέτως, επί της ουσίας υπερασπίζονται την τακτική τους η οποία δεν πρόκειται να διακοπεί... Με αυτό τον τρόπο καθίσταται άμεσα σαφές ότι το Βερολίνο επιστρέφει πλέον στη λογική και την πρακτική της μεγάλης δύναμης: όχι απλώς της μεγάλης οικονομικής, αλλά, πια, της γεωπολιτικής δύναμης. Ηταν φυσικά κάτι που όποιος βλέπει τα όσα συμβαίνουν στην Ευρώπη τα τελευταία πέντε σχεδόν χρόνια μέσα από την κρίση χρέους το ανέμενε. Εκείνο όμως που δεν ανέμενε τόσο γρήγορα ούτε και ο πιο συστηματικός και κριτικός παρατηρητής της νέας γερμανικής ηγεμονίας, είναι άλλο: είναι η επιστροφή του Βερολίνου στα όπλα.

ISIS: τζιχαντιστές με «κουμπαρά» 1,5 δισ. ευρώ

Νέα στοιχεία για την οργάνωση που ελέγχει πλέον πετρελαιοπηγές της Συρίας και πόλεις του Ιράκ με βάση τα αρχεία από 160 συσκευές USB

Δύο ημέρες προτού πέσει η Μοσούλη, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ, στα χέρια του τζιχαντικού ISIS (Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στο Λεβάντε) οι ιρακινές υπηρεσίες ανέκριναν τον κορυφαίο αγγελιοφόρο της οργάνωσης, αποκαλύπτει ο «Guardian». Ο γνωστός ως Αμπού Χατζάρ ύστερα από δεκαπενθήμερη ανάκριση έσπασε και έδωσε το όνομα του στρατιωτικού επικεφαλής του ISIS.Από εκεί ξετυλίχτηκε ένα κουβάρι που αποκάλυψε την εσωτερική λειτουργία του ISIS, την περιουσία του που ανέρχεται σε 1,5 δισ. ευρώ και την πορεία αυτής της ομάδας μαχητών που εμφανίστηκαν από το πουθενά και σήμερα ελέγχουν πετρελαιοπηγές της Συρίας και πόλεις του Ιράκ.

Οι τζιχαντιστές και ο 4ος Παγκόσμιος Πόλεμος!

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Αποδεικνύεται ότι η Δύση γενικά και οι ΗΠΑ ειδικότερα χρειάστηκαν πολύ καιρό για να καταλάβουν ποια είναι η φύση του ισλαμικού ολοκληρωτισμού και της δολοφονικής του υστερίας. Σε ποιους στόχους δίνουν προτεραιότητα οι «τρομοκράτες». Η νέα μορφή σύγκρουσης. Εκείνη την αρχή απογεύματος ήμουν στα γραφεία του Οικονομικού Ταχυδρόμου, όταν τα τηλεοπτικά κανάλια άρχισαν να δείχνουν live την πρωτοφανή τρομοκρατική επίθεση κατά των Διδύμων Πύργων του World Trade Center.Ήταν η 11η Σεπτεμβρίου 2001 και μπορούμε να πούμε αυτή η τρομοκρατική επίθεση ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα του τέταρτου Παγκοσμίου Πολέμου.Ήδη από το 1998 με είχαν εντυπωσιάσει οι επιθέσεις κατά των αμερικανικών πρεσβειών στην Τανζανία και την Κένυα, όπως και η επίθεση κατά του αμερικανικού αντιτορπιλικού Cole στο λιμάνι του Άντεν, τον Οκτώβριο 2000. Όλες οι παραπάνω τρομοκρατικές ενέργειες, οι οποίες στην Ελλάδα ερμηνεύθηκαν υπό το πρίσμα ενός γελοίου και επίπεδου αντιαμερικανισμού, είχαν κάποια πολύ σημαντικά κοινά στοιχεία.

Μακροπρόθεσμη εταιρική σχέση

ΠΑΝΑΓΗΣ ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ

Τα θέματα της ενέργειας βρέθηκαν, όπως ήταν φυσικό, στο επίκεντρο των συναντήσεων που είχε ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίγεφ στην Αθήνα με τον Αντ. Σαμαρά και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρ. Παπούλια. Ωστόσο η επίσκεψη κατέστησε σαφές ότι επιδίωξη των δύο πλευρών αποτελεί η αναβάθμιση της διμερούς σχέσης και η διεύρυνσή της και σε άλλα πεδία.

Στη συνάντηση του κ. Αλίγεφ με επιχειρηματίες από τις δύο χώρες, ο κ. Σαμαράς ανέφερε ότι η Ελλάδα και το Αζερμπαϊτζάν «έχουν έρθει κοντά το πρόσφατο διάστημα» και πρόσθεσε ότι «η διμερής σχέση μπορεί να πάει πολύ μακριά», ενώ επισήμανε ότι αυτά που προσδιορίζουν τις προοπτικές της είναι «περισσότερα από την ενέργεια»