Εδώ και δέκα ημέρες, η εικόνα του Αλέξη Τσίπρα στην Ευρώπη έχει
αλλάξει. Μετά τη συμφωνία με τους δανειστές για το τρίτο Μνημόνιο, που
υπογράφηκε το πρωί της Δευτέρας 13 Ιουλίου, αλλά και τον δρόμο της
ανοιχτής ρήξης που επέλεξε απέναντι στους εσωκομματικούς «θεματοφύλακες»
του προεκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει
πάψει πλέον να παρουσιάζεται ως το «κακό παιδί» και ο ερασιτέχνης
ακροαριστερός που απειλεί με τις ιδέες του το ευρώ. Πλέον,
αντιμετωπίζεται ως ένας φέρελπις και ισχυρός πολιτικός, ο οποίος έχει τη
δυνατότητα να κάνει πράξη όλα εκείνα στα οποία απέτυχαν οι προκάτοχοί
του -έστω κι αν εκείνοι συμφωνούσαν ιδεολογικά, ενώ ο ίδιος εξακολουθεί
να δηλώνει αντίθετος στην «κακή συμφωνία».
Ο αγώνας συνεχίζεται, θα συνεχισθεί και θα συνεχίζεται...
..Μπορεί να κάνω πλάκα στη θλίψη μου, κυρίες και κύριοι (αν και αμφιβάλλω ότι έχω αυτό το δικαίωμα), αλλά να παραδώσω τα όπλα μου σ’ όσους παρέδωσαν τα όπλα, αφού πρώτα φρόντισαν να μην μπορούν να κάνουν αλλιώς, δεν το βλέπω…