Μήνυμα στην Αγκυρα η απαγωγή

ΑΓΚΥΡΑ. Τις αδυναμίες της τουρκικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή και την αποτυχία των χειρισμών της Αγκυρας υπογραμμίζει η απαγωγή και ομηρία των 49 μελών της τουρκικής διπλωματικής αποστολής στη Μοσούλη από μαχητές του ISIS, βυθίζοντας την κυβέρνηση Ερντογάν σε νέα πολιτική κρίση, όπως εξηγεί σε άρθρο της η ιστοσελίδα «al Monitor». Σύμφωνα με χθεσινές αποκαλύψεις, Κούρδοι αξιωματούχοι είχαν προειδοποιήσει ήδη από τις 6 Ιουνίου, πέντε ημέρες πριν από την πτώση της Μοσούλης, για την επέλαση των μαχητών του ιερού πολέμου προς την πόλη. Στις 10 Ιουνίου, ο Τούρκος ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου δήλωνε ότι ο πρόξενος της χώρας στη Μοσούλη, Οζτούρκ Γιλμάζ, και το προσωπικό του προξενείου δεν διέτρεχαν τον παραμικρό κίνδυνο.

Νέα εξέλιξη: Το Κουρδιστάν θέτει τα θεμέλια της ανεξαρτησίας του

Την ώρα που εντείνονται οι αψιμαχίες μεταξύ του ιρακινού στρατού και των Ισλαμιστών στο βόρειο Ιράκ, το ιρακινό Κουρδιστάν θέτει τα θεμέλια της ανεξαρτησίας του υποστηρίζει ο Ben Van Heuvelen σε ανταπόκρισή του από την Άγκυρα στην WASHINGTON POST με τίτλο «Amid turmoil, Iraq’s Kurdish region is laying foundation for independent state».Οι κουρδικές στρατιωτικές δυνάμεις, γνωστές και ως peshmerga έχουν ανακαταλάβει τον έλεγχο των βορειότερων περιοχών που εγκατέλειψαν οι ιρακινές δυνάμεις. Οι Κούρδοι προχώρησαν επίσης πρόσφατα σε ένα ακόμη βήμα για την ανεξαρτησία τους, συνάπτοντας στρατηγική συμμαχία με την τουρκική κυβέρνηση. Στα τέλη Μαΐου ξεκίνησε η εξαγωγή πετρελαίου, μέσω αγωγού προς την Τουρκία, με τα έσοδα να εισέρχονται στις κουρδικές τράπεζες και όχι στην κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ.

Ιράκ: Τα γεωπολιτικά λάθη και η στρατηγική των τζιχαντιστών

Τα λάθη που διέπραξε ο Ομπάμα και οι ευθύνες της κυβέρνησης του Ιράκ. Ποιες συνέπειες έχει η κατάληψη της Μοσούλης. Οι επιδιώξεις των "ανταρτών". Η εμπλοκή του Ιράν. Τι ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν οι Κούρδοι. Οι συνέπειες για το πετρέλαιο.

Η πτώση της Μοσούλης στις δυνάμεις των σουνιτών του Ισλαμικού Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε (ΙΚΙΛ) έχει στρατηγική σημασία και φέρνει το κράτος από ένα καθεστώς εκτεταμένης αναρχίας σε μια κατάσταση οιονεί εμφυλίου πολέμου, εκτιμά η Nomura σε σχετικό report.H κατοχή της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης του Ιράκ αποτελεί ορόσημο για μια σειρά από αιτίες:

-Σηματοδοτεί την ικανότητα του ΙΚΙΛ να διεξάγει-έστω και σε περιορισμένη κλίμακα – συμβατικό/συμμετρικό πόλεμο.
-Η έλλειψη αντίστασης από τις δυνάμεις του τακτικού στρατού ίσως αντανακλά όχι μόνο την δυσαρέσκεια απέναντι στην σουνιτική κυβέρνηση της Βαγδάτης αλλά και την γενικευμένη ανικανότητα να επιδείξει μαχητική ικανότητα.
-Περιήλθαν στην κατοχή της ΙΚΙΛ σημαντικές ποσότητες στρατιωτικού υλικού (αναφέρονται ακόμη και μαχητικά ελικόπτερα)
-Επέτρεψε την απελευθέρωση 2.000-3.000 φυλακισμένων, ορισμένοι εκ των οποίων θα πλαισιώσουν τις δυνάμεις της ΙΚΙΛ, που εκτιμώνται σε τουλάχιστον 15.000 μαχητές.
-Παρέχει στην ΙΚΙΛ μια βάση επιχειρήσεων η οποία επιπλέον βρίσκεται πολύ κοντά στα διυλιστήρια του Baiji (τα δεύτερα μεγαλύτερα στην χώρα).

Η πτώση της Μοσούλης και η γεωγραφική επέκταση της παρουσίας της ομάδας ISIL (Ισλαμιστικό Κράτος του Ιράκ και της Ανατολής) το πιο πιθανό είναι ότι θα έχουν περιορισμένο αντίκτυπο σε επίπεδο προσφοράς στην αγορά πετρελαίου, ωστόσο, όπως η προσάρτηση της Κριμαίας ή η πιθανή διάσπαση της Λιβύης, καταδεικνύουν μια συστημική και «σεισμική» γεωπολιτική αλλαγή, σχολιάζει σε έκθεσή της η Citi. Ανάμεσα στους κυριότερους μακροπρόθεσμους γεωπολιτικούς παράγοντες, δύο είναι οι πιο σημαντικοί, επίμονοι και αυτοί που συνιστούν τις σοβαρότερες προκλήσεις για την παγκόσμια πολιτική σταθερότητα, σχολιάζουν οι αναλυτές του οίκου: από τη μία πλευρά, η ορατή διάσπαση των φυσικών διαχωρισμών και των πολιτικών συνόρων μεταξύ της Συρίας και του Ιράκ και το συμβολικό άνοιγμα μια ευρύτερης ισλαμικής «ομπρέλας» στην περιοχή, αποτελεί πρόκληση για την διατήρηση συνόρων που χαράχθηκαν πριν από έναν αιώνα περίπου.