ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΠΟΥΛΛΑΔΟΥ-Απορρίπτουν κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ.Προβληματισμός από δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για προώθηση τουρκικής
φόρμουλας προς τα πέντε μόνιμα μέλη Συμβουλίου Ασφαλείας, με στόχο την
εξασφάλιση στρατιωτικής βάσης στην Κύπρο
Έντονη ανησυχία έχει προκαλέσει δημοσίευμα της εφημερίδας
«Φιλελεύθερος», στο οποίο γίνεται αναφορά για τουρκική ιδέα/φόρμουλα
περί μείωσης των τουρκικών στρατευμάτων και την ενδεχόμενη δημιουργία
μιας στρατιωτικής βάσης στο νησί στο πρότυπο των Βρετανικών Βάσεων.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η τουρκική πλευρά διεξάγει συζητήσεις με μέλη
των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, προωθώντας την
εφαρμογή της συγκεκριμένης ιδέας μετά την επίτευξη λύσης στο Κυπριακό.
Αξίζει να σημειωθεί πως πριν από μερικές μέρες, ρωσικές ιστοσελίδες, με
αφορμή την επίσκεψη της Αμερικανίδας Υφυπουργού Εξωτερικών για
ευρωπαϊκές υποθέσεις Βικτώρια Νούλαντ στο νησί μας, έκαναν λόγο για
εντατικοποίηση των πιέσεων εκ μέρους των ΗΠΑ γι' αποδοχή μιας φόρμουλας
του NATO, που προνοούσε την παραμονή των τουρκικών δυνάμεων στην Κύπρο.
Του Χριστόδουλου Κ. Γιαλλουρίδη-Έχει χαθεί το πνεύμα της δημιουργικότητας του νεοέλληνα και στη θέση του εκδηλώνεται μια συνθήκη παραίτησης
-Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια φάση αποτελμάτωσης σε όλα τα επίπεδα της
δημόσιας ζωής, η ηγεσία δεν εμπνέει, η κοινωνία δεν ελπίζει, δεν
αισιοδοξεί, δεν κινητοποιείται για το αύριο, ακριβώς γιατί αισθάνεται
πως δεν αξίζει τον κόπο να δοκιμάσει
-Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ της Κύπρου είναι ο πολιτισμός της και μόνον. Εάν αυτός χαθεί, η Κύπρος δεν υφίσταται
Είναι η Ανάσταση μια ουτοπία, ένας εθιμικός ευσεβοποθισμός που
καλλιεργεί την προσδοκία των ανθρώπων για βελτίωση της ζωής σε ατομικό
και συλλογικό επίπεδο; Είναι μια πανανθρώπινη προσέγγιση της σύγχρονης
διαρκούς τραγωδίας ανθρώπων, κοινωνιών και λαών σε όλα τα μήκη και πλάτη
της οικουμένης; Είναι γεγονός πως η Ανάσταση προσδιορίζει την
αισιοδοξία, την ελπίδα, την προοπτική της ζωής για την υπέρβαση του
τραγικού γεγονότος, του καθημερινού ανθρώπινου δράματος.
Ίσως το σταθερό πρόταγμα στις γεωπολιτικές σχέσεις που
αναπτύσσονται στην περιοχή μας είναι ότι δεν υπάρχουν σταθερές. Σχέσεις
ανάμεσα σε κράτη που ήταν αδιαπραγμάτευτα αρμονικές, έχουν πάψει να
υφίσταται ως τέτοιες. Και σχέσεις που έχουν όλες τις προϋποθέσεις
εκείνες που μπορούν να οδηγήσουν σε κρίση, αποκτούν μια διάσταση
εκεχειρίας.
Σε αυτό το πλαίσιο δεν θα πρέπει να μας εντυπωσιάζει η
αποκάλυψη της Αμερικάνικης δεξαμενής σκέψης, Stratfor, ότι η κυβέρνηση
της Τουρκίας αρχίζει να επαναπροσδιορίζει τις προτεραιότητες της στο
ζήτημα του Συριακού Εμφυλίου και αναζητεί διαύλους επικοινωνίας με τη
Δαμασκό και το καθεστώς Άσαντ , έχοντας ως στόχο την αποτροπή της
πιθανότητας να δημιουργηθεί μέσα στο Συριακό έδαφος, ένα ανεξάρτητο
Κουρδικό Κράτος.