Σε αυτό το πλαίσιο δεν θα πρέπει να μας εντυπωσιάζει η αποκάλυψη της Αμερικάνικης δεξαμενής σκέψης, Stratfor, ότι η κυβέρνηση της Τουρκίας αρχίζει να επαναπροσδιορίζει τις προτεραιότητες της στο ζήτημα του Συριακού Εμφυλίου και αναζητεί διαύλους επικοινωνίας με τη Δαμασκό και το καθεστώς Άσαντ , έχοντας ως στόχο την αποτροπή της πιθανότητας να δημιουργηθεί μέσα στο Συριακό έδαφος, ένα ανεξάρτητο Κουρδικό Κράτος.
Η ένταση με τη Ρωσία έχει περιορίσει την Τουρκία στο ρόλο παρατηρητή στο Συριακό, μη μπορώντας να επέμβει δυναμικά και καταλυτικά στα τεκταινόμενα της περιοχής, αφήνοντας κατ' αυτόν τον τρόπο το πεδίο ελεύθερο για τους Κούρδους μαχητές που πολεμούν το «Ισλαμικό Κράτος» στην Συρία. Παράλληλα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, επαναπαυμένες στις δάφνες των Κούρδων στο πεδίο της μάχης δεν φαίνονται, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, αποφασισμένες να περιορίσουν τον ρόλο των Κούρδων στην περιοχή ή έστω να αναβαθμίσουν το ρόλο της Τουρκίας.
Για αυτό το λόγο η στροφή της εξωτερικής πολιτικής της γειτονικής μας χώρας προς τον πραγματισμό δεν είναι γεγονός άνευ σημασίας, αφού είναι δεδομένο ότι θα δημιουργήσει νέες σταθερές και δυναμικές στην πολύπαθη αυτή περιοχή της Μέσης Ανατολής.Ήδη ο Τούρκος Πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, προσπαθεί να αναθερμάνει τις σχέσεις της χώρας του με το Ιράν σε μια σαφή προσπάθεια δημιουργίας νέων συμμάχων στην περιοχή που στόχο θα έχουν την ανακοπή της δυναμικής που έχουν αναπτύξει οι Κούρδοι της Συρίας.
Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, των διπλωματικών αυτών προσπαθειών,το δεδομένο είναι ότι η Τουρκία θα πρέπει να εμβαθύνει το βαθμό εμπλοκής της στη Συρία, έστω σε διπλωματικό επίπεδο, κάτι που είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα δημιουργήσει νέες αναταράξεις στην περιοχή.
Χρήστος Λουτράδης
