Ουδέτερη ζώνη στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας

Mελετούνται σενάρια για πολυεθνική στρατιωτικής δύναμης στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας-Ιράκ
Οι εντατικές διαβουλεύσεις της Άγκυρας με την Ουάσιγκτον έρχονται την στιγμή που πάνω από 4000 Κούρδοι πολίτες της Συρίας περνούν τα σύνορα.

Του ανταποκριτή μας στην Κωνσταντινούπολη ΝΙΚΟΥ ΣΤΕΛΓΙΑ
Υπό την σκιά των σαρωτικών εξελίξεων στην Συρία και στο Ιράκ, σε στενή συνεργασία με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, η Τουρκία προχωρά στην ίδρυση μιας ουδέτερης ζώνης στο βόρειο κομμάτι της Συρίας και του Ιράκ. Αυτό επιβεβαιώνουν οι πληροφορίες από τους τουρκικούς δημοσιογραφικούς κύκλους στην τουρκική πρωτεύουσα.Η Άγκυρα διαπραγματεύεται την ίδρυση της ουδέτερης ζώνης με τους αξιωματούχους και τους διπλωμάτες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Οι δυο πλευρές μελετούν σενάρια για εγκατάστασης μια πολυεθνικής στρατιωτικής δύναμης στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας-Ιράκ. Την ίδια στιγμή, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις μελετούν όλα τα ενδεχόμενα.

«Μπουταρισμός», η πιο εκλεπτυσμένη πολιτική της «αποικίας χρέους»

από Σύνταξη

Σχέδιο εν εξελίξει η ολοκληρωτική παρασιτοποίηση της Θεσσαλονίκης
του Γιώργου Ρακκά
 Ο «Μπουταρισμός» αποτελεί ένα νέο στυλ δημοτικής διακυβέρνησης που ξεπηδάει μέσα από τις ειδικές συνθήκες μεταβολής της χώρας σε «αποικία χρέους» που ισχύουν την τελευταία πενταετία. Τα κυριότερα χαρακτηριστικά του είναι τα εξής:Πετυχημένος επιχειρηματίας και παράγοντας της περίφημης «Κοινωνικής Οικονομίας» (ΜΚΟ) ο ίδιος, ηγείται μιας παράταξης επιχειρηματιών, τεχνοκρατών, διανοουμένων. Συγκολλητική τους ουσία ένας ακραίος κοσμοπολίτικος φιλελευθερισμός του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου που μιλάει τη γλώσσα των «μπίζνες». Το αποτέλεσμα; Διαμορφώνεται ένα μοντέλο «Δήμου-Επιχειρηματία» που εκχωρεί τα πάντα σε εργολαβίες, που εμπορευματοποιεί κάθε σπιθαμή δημόσιου χώρου, που συναινεί στο ακραίο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων του ΤΑΙΠΕΔ.

Clapper: Επαναλάβαμε το λάθος του Βιετνάμ με τον ISIS

Οι ΗΠΑ επανέλαβαν το ίδιο λάθος με το Βιετνάμ στην αξιολόγηση του ISIS, υποτιμώντας τη βούληση του εχθρού, τόνισε ο James Clapper, διευθυντής των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, σε τηλεφωνική του συνέντευξη προς τον David Ignatius, που δημοσιεύει η WASHINGTON POST υπό τον τίτλο «James Clapper: We under estimated the Islamic State’s ‘will to fight’»Όπως αναφέρει ο David Ignatius, ο James Clapper απάντησε σε μια σειρά ερωτημάτων που σχετίζονται με θέματα πληροφοριών, με αφορμή τη δημοσιοποίηση της νέας Εθνικής Στρατηγικής Πληροφοριών που δημοσιοποιήθηκε αυτή την εβδομάδα.

Οι πετρελαιάδες του τρόμου...

Ένα ταχέως αναπτυσσόμενο δίκτυο λαθρεμπορίου κρίνεται απαραίτητο για την επέκταση του αυτοαποκαλούμενου «χαλιφάτου»
Απόδοση Αναστασία Κυριανίδη – Νικολαϊδη

Από όταν άρχισε να σαρώνει στο διάβα της ολόκληρο το Βόρειο Ιράκ στις αρχές Ιουνίου, καταλαμβάνοντας πόλεις, διυλιστήρια και πετρελαιοπηγές, η τρομοκρατική οργάνωση που αυτοαποκαλείται «Ισλαμικό Κράτος» μπορεί να βγάζει περισσότερα χρήματα από οποιαδήποτε άλλη εγκληματική ομάδα, σύμφωνα με στελέχη της αμερικανικής υπηρεσίας πληροφοριών. Ενώ η Αλ Κάιντα, η Χεζμπολάχ και η Χαμάς εξαρτώνται από τη γαλαντομία των πλούσιων υποστηρικτών τους και κρατικών χορηγών, το «Ισλαμικό Κράτος» αυτοχρηματοδοτείται σχεδόν εξ ολοκλήρου με τα κέρδη που αποσπά από εκβιασμούς, επιβολή παράνομων φόρων και ιδιαίτερα από το λαθρεμπόριο πετρελαίου.

Πάπας σε Τσίπρα:Μιλάτε μία γλώσσα που μοιάζει με μελωδία ελπίδας

Η συμμαχία με την Χριστιανική Εκκλησία και οι δηλώσεις στο Βατικανό

Με την βούλα του Πάπα Φραγκίσκου στις αποσκευές του επέστρεψε ο Αλ. Τσίπρας στην Αθήνα, έπειτα από την επίσκεψη αστραπή στο Βατικανό και την 20λεπτη συνάντηση με τον προκαθήμενο της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.

Η συζήτηση μεταξύ τους είχε σαφώς πολιτικό περιεχόμενο, κάτι που διαφάνηκε πως αμφότεροι επιδίωξαν και θέλησαν να αξιοποιήσουν. Ο μεν Πάπας επειδή επιχειρεί μία στροφή της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας και διακηρύττει την ανάγκη ενίσχυσης «της εκκλησίας των φτωχών», ο δε Αλ. Τσίπρας, επειδή ενισχύει το προφίλ του στην Ευρώπη και πέραν αυτής και παραδίδει τα πολιτικά του διαπιστευτήρια σε μία ακόμη προσωπικότητα.Αξιοσημείωτο δε είναι και το γεγονός ότι η συνάντηση πραγματοποιήθηκε λίγο καιρό πριν την επίσκεψη του Πάπα στην Τουρκία και το Φανάρι.

Αναζητούνται οι βάσεις μιας νέας εξωτερικής πολιτικής

Σπυρος Παναγιωτου
Σε περίοδο γεωπολιτικών αναταράξεων, ποια κρίσιμα ζητήματα έχουν να αντιμετωπίσουν ο λαϊκός παράγοντας, τα κινήματα, η Αριστερά

Η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ, οι δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία και ο κίνδυνος επέκτασης της αναταραχής στον Βαλκανικό Νότο, η εκ νέου ανατίναξη της Μ. Ανατολής και της Ανατ. Μεσογείου, οι υποκινούμενες συρράξεις αλλά και οι ανοιχτές επεμβάσεις στην αφρικάνική ήπειρο δεν αφήνουν περιθώρια για παρανοήσεις. Γίνεται φανερό πως ενώ η παγκόσμια οικονομική κρίση ολοένα και βαθαίνει, οι οικονομικοί ανταγωνισμοί μετακυλίονται γοργά σε γεωπολιτική σύγκρουση, με έντονα τα σημάδια επιβολής ενός παγκόσμιου ή περιφερειακού χάους, προάγγελο βίαιων ψυχροπολεμικών ή και ανοικτών πολεμικών αναμετρήσεων για την επαναχάραξη των συνόρων και το ξαναμοίρασμα του κόσμου σε σφαίρες επιρροής.

Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις

Νομικές και πολιτικές διαστάσεις ενός σημαντικού θέματος
Του Πέτρου Ι. Μηλιαράκη*

Η πρόσφατη και «κατ’ επιλογή» επίσκεψη στην κατεχόμενη Κύπρο του νεοεκλεγέντος ως προέδρου (πλέον) της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, δεν αποκλείεται πέραν των ζητημάτων αμιγώς επί του Κυπριακού, να αφορά και το ζήτημα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).
Είναι ήδη γνωστό ότι η Τουρκία απαραδέκτως (1) αρνείται δικαιώματα που απονέμει το Διεθνές Δίκαιο στην Κυπριακή Δημοκρατία, που είναι κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και της Ευρωζώνης).Συγκεκριμένα, η Τουρκία αρνείται ότι η Ελεύθερη Δημοκρατία της Κύπρου, έχει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ προς την κατεύθυνση δυτικά του νησιού, με αναφορά την Πάφο.

Γερμανικές εμμονές ή ηγεμονικό σχέδιο;

Γράφει: Θανάσης Γκότοβος

Η τρέχουσα – και όχι και τόσο πρόσφατη – γερμανική πολιτική σε σχέση με τη διαχείριση της κρίσης χρέους, και εν γένει της οικονομικής κρίσης, στην Ευρωζώνη έχει ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως από χιλιάδες σχολιαστές τα τελευταία χρόνια. Ασφαλώς δεν έχουν όλα τα κείμενα που γράφτηκαν για το θέμα αυτό την ίδια βαρύτητα, ούτε είναι όλοι οι σχολιαστές εξομοιωμένοι σε ό,τι αφορά τις γνώσεις που διαθέτουν για την παγκόσμια και την ευρωπαϊκή οικονομική κατάσταση και τη γερμανική πολιτική. Πέραν τούτου, άλλος σχολιασμός προκύπτει, όταν αυτός γίνεται στις γερμανικές εφημερίδες, διαφορετικός όταν γίνεται σε ελληνικά έντυπα, συμβατικά και ηλεκτρονικά.

Από την αντιπαράθεση στη σύγκρουση;

Η Τουρκία «μελετά» τη δημιουργία «Ενδιάμεσης Ζώνης» εντός της Συρίας, με άλλα λόγια την κατάληψη συριακού εδάφους, με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και τη διαχείριση του κύματος προσφύγων. Επί της ουσίας αν τα τουρκικά στρατεύματα περάσουν τη μεθόριο, θα είναι μια απάντηση στη διπλωματική δραστηριοποίηση των ΗΠΑ για συγκρότηση συμμαχίας κατά των Τζιχαντιστών, μια πρωτοβουλία που απειλεί ευθέως τη Νεοθωμανική Στρατηγική των Ερντογάν Νταβούτογλου.Μια «Ενδιάμεση Ζώνη» διευρύνεται κατά βούληση και όποιο και να είναι το βάθος της, δίνει στη χωρίς ρόλο στον Συνασπισμό των Προθύμων Συμμάχων των ΗΠΑ, Τουρκία, προβάδισμα, καθώς θα είναι η μόνη δύναμη με χερσαία παρουσία στο πεδίο σύγκρουσης.

Φθηνό πετρέλαιο και ακριβά τάνκερς: αυτό είναι το Contango

Του Matthew Philips
Κατά το τελευταίο εξάμηνο του 2008, όπου παρακολουθήσαμε την αρχή της καθήλωσης της παγκόσμιας οικονομίας, είδαμε επίσης την τιμή του πετρελαίου να πέφτει από την τιμή-ρεκόρ των 145 δολαρίων το βαρέλι χαμηλότερα από τα 40 δολάρια. Πολλοί άνθρωποι έχασαν πολλά χρήματα. Όπως, όμως, συμβαίνει και στο χρηματιστήριο, ήταν ακριβώς η στιγμή όπου λόγω της κατρακύλας του πετρελαίου παρουσιαζόταν η ευκαιρία να αγοραστεί αργό πολύ φθηνότερα από ό,τι χρόνια πριν αλλά και για πολλά χρόνια μετά. Αν είχατε ένα μέρος να αποθηκεύσετε αυτό το φθηνό πετρέλαιο, θα μπορούσατε να βγάλετε πολλά χρήματα όταν οι τιμές ανέκαμψαν. Έτσι γεννήθηκε η τεράστια ζήτηση για τα πετρελαιοφόρα, ή οποιοδήποτε άλλο μέρος για να κρύψει κανείς αργό χαμηλού κόστους.

Τι πρέπει να κάνει τώρα το ΝΑΤΟ;

Ερώτηση του Μαρκ από τις Βρυξέλλες: Όσον αφορά στην Ουκρανία και το Ιράκ, η διεθνής κοινότητα φαίνεται να δυσκολεύεται να αρθρώσει ενιαία φωνή. Μήπως είναι κατά τη γνώμη σας, ευκαιρία για το ΝΑΤΟ να ισχυροποιήσει τη θέση του στη διεθνή σκηνή;Απαντά ο Ζαν-Πιερ Μολνί, αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικής IRIS στο Παρίσι:«Είναι σίγουρο ότι η παράλυση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον ΟΗΕ, η οποία ενισχύεται από την αντιπαράθεση που υπάρχει με τους Ρώσους, διευκολύνει να ληφθούν αποφάσεις εκτός Ηνωμένων Εθνών από περιφερειακούς οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ.Γιατί πρόκειται για έναν πολύ καλά διαρθρωμένο, στρατιωτικά επαρκή οργανισμό, όπου μπορούν να ληφθούν αποφάσεις.

Το υστερόγραφο της Θάτσερ

Το Ηνωμένο Βασίλειο, που συγκροτήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα, ήταν στην ουσία η προσάρτηση της Ιρλανδίας στη Βρετανία, η οποία με τη σειρά της συγκροτήθηκε ως ενσωμάτωση της Σκοτίας στην Αγγλία.
Οι αντιθέσεις στην ίδρυση του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν εκρηκτικές: Αγγλοσάξονες απέναντι στους Κέλτες, Προτεστάντες απέναντι στους Καθολικούς αλλά και Προτεστάντες Αγγλικανοί απέναντι στους Προτεστάντες Πρεσβυτεριανούς της Σκοτίας, που ήταν πιο κοντά στους Λουθηρανούς. Δύο δυναμικές, όμως, αποτέλεσαν για σχεδόν δύο αιώνες τον κοινό παρονομαστή που ένωσε, με εξαίρεση τη Νότια Ιρλανδία, το ετερόκλητο αυτό μόρφωμα:

Κριτική για την κυβέρνηση Σαμαρά στην Άγκυρα Η τουρκική πλευρά προβληματίζεται για την «απραξία» της Αθήνας στο Κυπριακό zήτημα

Του Νίκου Στέλγια
Του ανταποκριτή μας στην Κωνσταντινούπολη
«Κατανοούμε την σοβαρότητα της κατάστασης στην Ελλάδα. Ωστόσο, υπάρχουν ζητήματα και προβλήματα, τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν. Στο Κυπριακό η λύση είναι εφικτή. Αρκεί η Ελλάδα να αναλογιστεί τις ευθύνες της». Αυτό τονίζει στην «Κ» μια καλά πληροφορούμενη πηγή, η οποία παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις στον κύκλο του νέου πρωθυπουργού της Τουρκίας.

Από τον Braveheart στον Κέινς

ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Κάπως αλλιώς είχαν φανταστεί την υπέρβαση των συνόρων οι θιασώτες της παγκοσμιοποίησης. Το σημερινό δημοψήφισμα στη Σκωτία και η οξύτατη σύγκρουση της Μαδρίτης με τους Καταλανούς αυτονομιστές θέτουν το ενδεχόμενο όχι μιας ομαλής απορρόφησης ιστορικών κρατών από ευρύτερες ολοκληρώσεις, αλλά της διάσπασής τους σε μικρότερες οντότητες, κατά μήκος εθνοτικών διαχωριστικών γραμμών που μέχρι πρότινος έμοιαζαν οριστικά ξεπερασμένες.Δεν πρόκειται για μια παρανοϊκή νεκρανάσταση αρχαϊκών παθών, όπως βιάζονται να αποφανθούν ορισμένοι. Οσοι Σκωτσέζοι ψηφίσουν σήμερα «ναι» δεν ποθούν να πάρουν πίσω το αίμα του Γουίλιαμ Γουάλας, τον οποίο ενσάρκωσε ως κινηματογραφικός Braveheart ο Μελ Γκίμπσον. Οι πιο πεζές ανησυχίες τους περιστρέφονται κυρίως γύρω από οικονομικά και κοινωνικά θέματα, που μπήκαν σε φάση παροξυσμού μετά τη διεθνή κρίση του 2008.

Κάποιος να κάνει τη βρόμικη δουλειά

Του Νικόλα Ζηργάνου
 Με νωπή τη δικομματική συναίνεση στο Κογκρέσο Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων για την αμερικανική στρατηγική στον πόλεμο κατά του «Ισλαμικού κράτους», ο Μπαράκ Ομπάμα έφτασε χθες στην Τάμπα της Φλόριντα, στην αεροπορική βάσης Μακντίλ, έδρα της Κεντρικής Διοίκησης των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, για να συζητήσει με τους στρατηγούς το επιχειρησιακό σχέδιο κατά των εξτρεμιστών σουνιτών. Ο Αμερικανός πρόεδρος τόνισε σε ομιλία του προς τους ένστολους της βάσης πως δεν θα συμμετάσχουν αμερικανικά στρατεύματα που βρίσκονται, ή θα πάνε, στο Ιράκ σε χερσαίες επιχειρήσεις κατά των τρομοκρατών του «Ισλαμικού κράτους».

Τι σημαίνει η επίσκεψη Τσίπρα στο Βατικανό

Τη στιγμή που στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αρχίσει οι «τροχιοδεικτικές» βολές, με σαφείς ενστάσεις στελεχών όπως ο Κ. Λαπαβίτσας και οι Ρούντι Ρινάλντι, Ελένη Σωτηρίου και Ελένη Πορτάλιου (από το ίδιο μάλιστα διαδικτυακό βήμα του iskra.gr), ο Αλ. Τσίπρας φαίνεται πως είναι αποφασισμένος να παίξει το «μεγάλο παιχνίδι». Εν μέσω των πρώτων εσωκομματικών αντιδράσεων στις εξαγγελίες του της προηγούμενης Κυριακής, με κριτική που κινείται είτε στην κατεύθυνση της διαχειριστικής προσέγγισης της πολιτικής, είτε στην αποσπασματική λογική των δεσμεύσεων, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μεταβαίνει στο Βατικανό για μία ομολογουμένως ιστορική συνάντηση με τον Πάπα Φραγκίσκο - έστω κι αν δεν πρόκειται για τον πρώτο αριστερό ηγέτη που συναντάται με προκαθήμενο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκκλησίας, καθώς έχουν προηγηθεί μεταξύ άλλων οι Φιντέλ Κάστρο, Δ. Χριστόφιας κ.ά.

Η Ευρώπη του 2014 θυμίζει εκείνη του 1937

Η οικονομική κρίση, η στασιμότητα, η διάψευση των προσδοκιών

Η ύφεση που ακολούθησε το Κραχ του 1929 επιδεινώθηκε εντυπωσιακά οκτώ χρόνια αργότερα και η ανάκαμψη ήρθε με την τεράστια οικονομική ώθηση που έδωσε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, μια σύγκρουση που κόστισε πάνω από 60 εκατομμύρια ζωές. Και όταν επιτέλους ήρθε η ανάκαμψη, ολόκληρες περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας είχαν γίνει ερείπια. Η σημερινή παγκόσμια κατάσταση δεν είναι τόσο τρομερή, αλλά υπάρχουν κάποιες ομοιότητες, ιδιαίτερα με το 1937. Τώρα, όπως και τότε, οι άνθρωποι έχουν απογοητευθεί επί μεγάλο χρονικό διάστημα και πολλοί είναι απελπισμένοι. Είναι όλο και πιο φοβισμένοι για το μακροπρόθεσμο οικονομικό μέλλον τους. Και οι φόβοι αυτοί μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες.

Spiegel: Απειλή για τη Γερμανία οι τζιχαντιστές που επιστρέφουν από το Ιράκ

Χαρακτηριστική η περίπτωση του Κρέσνικ Β. που δικάζεται ως τρομοκράτης

Οι Γερμανοί ισλαμιστές που επιστρέφουν από το μέτωπο Συρίας/Ιράκ αποτελούν να μεταφέρουν στη χώρα όπου μεγάλωσαν την πιο ακραία μορφή του «τζιχάντ», αναφέρει σε εκτενές του άρθρο το Spiegel, το οποίο προβάλλει ιδιαιτέρως την περίπτωση του Κρέσνικ Β. ο οποίος περνάει αυτές τις ημέρες από δίκη στο Εφετείο της Φρανκφούρτης, κατηγορούμενος ότι είναι μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης «Ισλαμικό Χαλιφάτο».Η κατηγορία αφορά στη συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση στο εξωτερικό και την προετοιμασία τρομοκρατικών πράξεων με υποψήφιους στόχους στο έδαφος της Ομοσπονδιακής Γερμανίας. Είναι η πρώτη δίκη εναντίον Γερμανού πολίτη, στον οποίο οι Αρχές έχουν προτείνει να συνεργαστεί και να δώσει πληροφορίες σχετικά με την δράση της οργάνωσης, με αντάλλαγμα να του επιβληθεί μια ελαφρύτερη ποινή.

Στο Βερολίνο προσεχώς

Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ

Την επόμενη εβδομάδα ο κ. Σαμαράς θα βρίσκεται στο Βερολίνο για ακόμα μία ιδιαίτερη συνάντησή του με την καγκελάριο Α. Μέρκελ. Η συνάντηση αυτή αναμένεται να είναι διαφορετική από τις προηγούμενες για δύο βασικούς λόγους:

Ο πρώτος και ίσως σοβαρότερος, είναι ότι, στα δυόμισι χρόνια σχεδόν της διακυβέρνησής του, ο κ Σαμαράς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει την κ. Μέρκελ για την πολιτική σταθερότητα της κυβέρνησης (αναγκαστικού) συνασπισμού που διαθέτει.Η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή έχει αγγίξει προ πολλού τα όριά της και είναι άγνωστο αν οι οριακοί βουλευτές της συμπολίτευσης θα υπακούουν, ως «αρραγές μέτωπο», σε πιθανές δύσκολες ψηφοφορίες για τους τελευταίους μνημονιακούς νόμους.