Γράφει: Κώστας Παπαχρήστου
30 Αυγούστου 2014
Οικονομικός ρατσισμός (ή, όταν ο Χίτλερ συνάντησε τις αγορές)
ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΣΟΥΝΑΚΗ Στιβαρός πολιτισμός
H σύνδεση του πολιτισμού με την οικονομία είναι, κατά μία έννοια, σαν το
σύμφωνο συμβίωσης: κάποιοι το θεωρούν ανίερο, κάποιοι άλλοι είναι
αναφανδόν υπέρ του, το αποτέλεσμα είναι ότι οποιαδήποτε προσπάθεια για
τη νομιμοποίησή του, διά της κοινοβουλευτικής οδού, «παγώνει».
Η σύγκριση ασφαλώς και είναι τεχνητή και δεν προκύπτει από τα
«συμφραζόμενα», πρόκειται όμως για ένα κοινωνικό ταμπού που αν δεν πέσει
κανένα βήμα ανάπτυξης δεν θα είναι στέρεο, γιατί θα στηρίζεται σε ένα
ασφυκτικό, ελλιπέστατα τροφοδοτούμενο, σύστημα αξιών. Για να γίνουμε
σαφέστεροι: κανείς δεν αμφισβητεί τη σημασία του πολιτισμού, όμως ο
καθένας δίνει ξεχωριστό περιεχόμενο στη λέξη. Η πλειονότητα συνδέει τον
πολιτισμό με την αρχαία Ελλάδα, λίγοι αντιλαμβάνονται τη δυναμική, τη
διαρκή εξέλιξη και τη διεθνή αποδοχή της σύγχρονης πολιτιστικής
παραγωγής, και ακόμη λιγότεροι πιστεύουν ότι μπορεί να συμβάλει δραστικά
στη στήριξη της ελληνικής οικονομίας.
ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ Η Εκκλησία βρίσκει τη φωνή της
H απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου
της Εκκλησίας της Ελλάδος σχετικά με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο έφερε
ανακούφιση στους χριστιανούς και σε όσους Ελληνες πολίτες αρνούνται να
παραδοθούν στο μίσος και τον ρατσισμό. Και είναι πολλοί αυτοί, είναι η
πλειονότητα· σιωπηρή ίσως, εν σχέσει με τους υλακτούντες ακροδεξιούς και
τους αφρίζοντες ιεράρχες που βάλθηκαν να κανονίσουν τον βίο των
συνανθρώπων τους δι’ αποκλεισμών και κολασμών. Η συνοδική ολότης της
Εκκλησίας υπερίσχυσε των μεμονωμένων φωνών που θορυβούν στα κανάλια και
έδωσε αυτή τον τελικό λόγο. Ως εξής: «Η Εκκλησία της Ελλάδος επί χρόνια
τώρα βοηθεί και περιθάλπει χιλιάδες νομίμων και παρανόμων μεταναστών,
ανεξαρτήτως θρησκευτικής πίστεως και φυλετικής καταγωγής, ακόμη και
σήμερα εν μέσω της οικονομικής κρίσεως. Επιπλέον, διδάσκει όχι απλώς την
ανοχή απέναντι στον “άλλον”, όπως επιδιώκεται με το νομοσχέδιο, αλλά
–πολύ περισσότερο– την έμπρακτη αγάπη προς τον πλησίον». Θεολογημένα,
ήρεμα, ολοκληρωμένα. Και πολιτισμένα.
Ο Ερντογάν και οι άλλοι
Της Ιλεάνας Μορώνη*
Την επόμενη Κυριακή, στις προεδρικές εκλογές στην Τουρκία η επιλογή των ψηφοφόρων, όπως ωραία το έθεσε ο Αχμέτ Ινσέλ (εφημ. Radikal, 18.7.2014), δεν είναι απλώς ανάμεσα σε τρεις υποψήφιους, αλλά ανάμεσα σε τρεις αντιλήψεις της δημοκρατίας. Η μία είναι η αυταρχική-λαϊκιστική δημοκρατία του ηγέτη του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και σημερινού πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η δεύτερη η συντηρητική δημοκρατία του Εκμελεντίν Ιχσάνογλου, κοινού υποψήφιου της αξιωματικής αντιπολίτευσης (Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα – CHP) και του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP), και η τρίτη αντίληψη είναι αυτή του Σελαχατίν Ντεμιρτάς, υποψήφιου του κουρδικού κινήματος μέσω του νέου κόμματός του, του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP).
Την επόμενη Κυριακή, στις προεδρικές εκλογές στην Τουρκία η επιλογή των ψηφοφόρων, όπως ωραία το έθεσε ο Αχμέτ Ινσέλ (εφημ. Radikal, 18.7.2014), δεν είναι απλώς ανάμεσα σε τρεις υποψήφιους, αλλά ανάμεσα σε τρεις αντιλήψεις της δημοκρατίας. Η μία είναι η αυταρχική-λαϊκιστική δημοκρατία του ηγέτη του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και σημερινού πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η δεύτερη η συντηρητική δημοκρατία του Εκμελεντίν Ιχσάνογλου, κοινού υποψήφιου της αξιωματικής αντιπολίτευσης (Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα – CHP) και του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP), και η τρίτη αντίληψη είναι αυτή του Σελαχατίν Ντεμιρτάς, υποψήφιου του κουρδικού κινήματος μέσω του νέου κόμματός του, του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP).
Επιμέλεια: Γιάννης Χρυσοβέργης
Ο νέος Ιταλός πρωθυπουργός, Ματέο Ρέντζι, αποφάσισε ν' ανοίξει τα αρχεία των πλούσιων σε βία και ίντριγκες δεκαετιών '70 και '80. Οι οικογένειες των ογδόντα ενός θυμάτων της συντριβής της Ουστίκα, τα οποία σκοτώθηκαν χωρίς να υπάρχει εμφανές κίνητρο, περίμεναν εδώ και καιρό να έχουν πρόσβαση στα εμπιστευτικά δεδομένα. Ανάμεσα στους κύριους υπόπτους, η Γαλλία αποφάσισε, επίσης, να συνεργαστεί με την ιταλική δικαιοσύνη για να φωτίσουν ένα μυστήριο με γεωπολιτικές διαστάσεις.
Του Andrea Purgatori*
Το DC9 της εταιρείας Itavia1 απογειώνεται από την Μπολόνια στις 27 Ιουνίου 1980, στις 20.08, με 113 λεπτά καθυστέρηση. Επιβαίνουν τα τέσσερα μέλη τού πληρώματος και εβδομήντα επτά επιβάτες, μεταξύ των οποίων δεκατρία παιδιά. Μόλις περνάει την οροσειρά των Απεννίνων χρησιμοποιεί τον εναέριο διάδρομο Ambra 13, ο οποίος βρίσκεται πάνω από την Τυρρηνική θάλασσα και καταλήγει στο Παλέρμο, που είναι και ο τελικός προορισμός του. Όμως στις 20.59, στην ηχητική καταγραφή, ακούγεται ο κυβερνήτης να λέει κάτι στον συγκυβερνήτη. Στην πραγματικότητα είναι μισή μονάχα λέξη: "Gua...». Ίσως: "Guarda!» (Κοίταξε!). Κανείς δεν έμαθε ποτέ. Η φωνή διακόπτεται απότομα??? το ίχνος τού ραντάρ εξαφανίζεται πάνω από την πόλη Ουστίκα. Το DC9 κόβεται σε τρία κομμάτια και χάνεται στην Τυρρηνική θάλασσα, σε βάθος 3.700 μέτρων.
Ο νέος Ιταλός πρωθυπουργός, Ματέο Ρέντζι, αποφάσισε ν' ανοίξει τα αρχεία των πλούσιων σε βία και ίντριγκες δεκαετιών '70 και '80. Οι οικογένειες των ογδόντα ενός θυμάτων της συντριβής της Ουστίκα, τα οποία σκοτώθηκαν χωρίς να υπάρχει εμφανές κίνητρο, περίμεναν εδώ και καιρό να έχουν πρόσβαση στα εμπιστευτικά δεδομένα. Ανάμεσα στους κύριους υπόπτους, η Γαλλία αποφάσισε, επίσης, να συνεργαστεί με την ιταλική δικαιοσύνη για να φωτίσουν ένα μυστήριο με γεωπολιτικές διαστάσεις.
Του Andrea Purgatori*
Το DC9 της εταιρείας Itavia1 απογειώνεται από την Μπολόνια στις 27 Ιουνίου 1980, στις 20.08, με 113 λεπτά καθυστέρηση. Επιβαίνουν τα τέσσερα μέλη τού πληρώματος και εβδομήντα επτά επιβάτες, μεταξύ των οποίων δεκατρία παιδιά. Μόλις περνάει την οροσειρά των Απεννίνων χρησιμοποιεί τον εναέριο διάδρομο Ambra 13, ο οποίος βρίσκεται πάνω από την Τυρρηνική θάλασσα και καταλήγει στο Παλέρμο, που είναι και ο τελικός προορισμός του. Όμως στις 20.59, στην ηχητική καταγραφή, ακούγεται ο κυβερνήτης να λέει κάτι στον συγκυβερνήτη. Στην πραγματικότητα είναι μισή μονάχα λέξη: "Gua...». Ίσως: "Guarda!» (Κοίταξε!). Κανείς δεν έμαθε ποτέ. Η φωνή διακόπτεται απότομα??? το ίχνος τού ραντάρ εξαφανίζεται πάνω από την πόλη Ουστίκα. Το DC9 κόβεται σε τρία κομμάτια και χάνεται στην Τυρρηνική θάλασσα, σε βάθος 3.700 μέτρων.
ΚΟΣΜΟΣ Μόλυνση με πανώλη επιδιώκουν οι τζιχαντιστές
Μαζικό όλεθρο σχεδιάζουν να σκορπίσουν στον πλανήτη οι τζιχαντιστές
του Ισλαμικού Κράτους, σε ένα εφιαλτικό σενάριο για την ανθρωπότητα.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του αμερικανικού περιοδικού Foreign Policy,
σε περιοχή την οποία εγκατέλειψαν οι τζιχαντιστές βρέθηκε φορητός
υπολογιστής με χιλιάδες έγγραφα, ένα εκ των οποίων ήταν εγχειρίδιο 19
σελίδων με οδηγίες για την κατασκευή φορητών βιολογικών όπλων και
συγκεκριμένα για την εξάπλωση του ιού της βουβωνικής πανώλης.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ το εγχειρίδιο περιέχει λεπτομέρειες για το που
μπορεί να βρει κάποιος βακτήρια, πώς να τα καλλιεργήσει σε εργαστήρια
και πώς να μολύνει ανθρώπους και κατ' επέκταση ολόκληρους πληθυσμούς.
Η αποκάλυψη αυτή έχει σημάνει συναγερμό στις δυτικές μυστικές υπηρεσίες που προσπαθούν να εξαλείψουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Την ίδια ώρα ο βασιλιάς Αμπντάλα της Σαουδικής Αραβίας εκτίμησε σήμερα ότι η τρομοκρατία θα εξαπλωθεί σύντομα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα στη Μέση Ανατολή:
ΠΩΣ Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΠΑΓΙΔΕΥΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ Ουκρανία, ο χρόνος τελειώνει
Γράφει ο Κάσσανδρος, ειδικός συνεργάτης
www.kassandros.gr
Ο Αμερικανός συνταγματάρχης Ralph Peters, αξιόλογος στρατηγικός διανοητής, έχει αναλύσει ότι ο de facto ρόλος των ΗΠΑ και του στρατού τους είναι να κρατήσουν τον κόσμο ασφαλή για την αμερικανική οικονομια και ανοιχτό για τη «μορφωτική επέλαση» των ΗΠΑ, και ότι για τον σκοπό αυτό πρέπει ο αμερικανικός στρατός, κατ' ανάγκη, να σκοτώσει πολλούς.Έγραψε επίσης ότι ο εχθρός της Αμερικής είναι η σταθερότης και σύμμαχός της η αστάθεια.Ιστορικά η αστάθεια (των άλλων) λειτούργησε υπέρ των ΗΠΑ απο την ίδρυσή τους έως την αστάθεια που προέκυψε από τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και την αστάθεια του Ψυχρού Πολέμου, με την οποία οι ΗΠΑ έγιναν πλανητάρχες.
www.kassandros.gr
Ο Αμερικανός συνταγματάρχης Ralph Peters, αξιόλογος στρατηγικός διανοητής, έχει αναλύσει ότι ο de facto ρόλος των ΗΠΑ και του στρατού τους είναι να κρατήσουν τον κόσμο ασφαλή για την αμερικανική οικονομια και ανοιχτό για τη «μορφωτική επέλαση» των ΗΠΑ, και ότι για τον σκοπό αυτό πρέπει ο αμερικανικός στρατός, κατ' ανάγκη, να σκοτώσει πολλούς.Έγραψε επίσης ότι ο εχθρός της Αμερικής είναι η σταθερότης και σύμμαχός της η αστάθεια.Ιστορικά η αστάθεια (των άλλων) λειτούργησε υπέρ των ΗΠΑ απο την ίδρυσή τους έως την αστάθεια που προέκυψε από τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και την αστάθεια του Ψυχρού Πολέμου, με την οποία οι ΗΠΑ έγιναν πλανητάρχες.
BBC: Ποια είναι η στρατηγική του Πούτιν στην Ουκρανία; Θα μπορούσε να εισβάλει με το πρόσχημα της «ειρηνευτικής δύναμης»
«Οι ανησυχίες
κλιμακώνονται στο Κίεβο και στη Δύση για τον ρόλο της Ρωσίας στην
ανατολική Ουκρανία. Τι προσπαθεί να πετύχει ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν;» ρωτάει, σε ανάλυση, το BBC.
«Οπως πάντα, τα επόμενα βήματα της Ρωσίας στην ανατολική Ουκρανία
είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. Ενα πιθανό σενάριο είναι ότι η πιο άμεση
συμμετοχή των ρωσικών στρατευμάτων μπορεί να δημιουργήσει τις συνθήκες
για μια «ανθρωπιστική παρέμβαση» από τη Ρωσία, με την χρήση
«ειρηνευτικών δυνάμεων»», γράφει το BBC.
ΥΠΕΞ: Το κλειδί για την ονομασία της πΓΔΜ δεν είναι στην Αθήνα
Σχόλιο για τη διάσκεψη στο Βερολίνο - Δηλώσεις Γκρούεφσκι
Αθήνα -Για το κοινό ανακοινωθέν της
διάσκεψης που έγινε στο Βερολίνο για τα Δυτικά Βαλκάνια και της
ιδιαίτερης αναφοράς του στην υπόθεση της πΓΔΜ ρωτήθηκε ο εκπρόσωπος
Τύπου του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών.Ο κ. Κούτρας τόνισε: «Η Ελλάδα στηρίζει τη
διαπραγματευτική διαδικασία με τη μεσολάβηση του προσωπικού απεσταλμένου
του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, πρέσβη Μάθιου Νίμιτς, για την εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής λύσης στο ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ.
» Η ελληνική θέση έχει διατυπωθεί με απόλυτη σαφήνεια και συνιστά μια
υπεύθυνη τοποθέτηση σύμφωνη όχι μόνο με τις εθνικές ευαισθησίες αλλά και
με τις ευρωπαϊκές αντιλήψεις και τη διεθνή νομιμότητα. Το κλειδί της
ουσιαστικής εξέλιξης της διαδικασίας αυτής δεν βρίσκεται συνεπώς στην
Αθήνα.
Εκπλήξεις στο κυβερνητικό σχήμα του Νταβούτογλου Αποκλείστηκε η υποψηφιότητα του Φιντάν την τελευταία στιγμή - Επιβεβαίωση «Κ»
Του Νίκου Στέλγια
Του ανταποκριτή μας στην Κωνσταντινούπολη
Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης του Αχμέτ Νταβούτογλου κρύβει πολλές εκπλήξεις. Οι πληροφορίες από την τουρκική πρωτεύουσα έρχονται να επιβεβαιώσουν το πρόσφατο δημοσίευμα της «Κ». Ο Μεβλούτ Τσαβούγοσλου είναι ο νέος Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας. Όπως έχει ενημερώσει η «Κ» τους αναγνώστες της, μέχρι τα τέλη της προηγούμενης εβομάδας, ο αρχηγός των Τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών (ΜΙΤ), Χακάν Φιντάν βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής από το αξίωμα του Υπουργού Εξωτερικών. Ωστόσο, τα τελευταία εικοσιτετράωρα εντός του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) υψώθηκαν φωνές, οι οποίες δεν ήθελαν να την μετακίνηση του ίδιου στο Υπουργείο Εξωτερικών.
Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Του ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ*
Ο Χειμώνας δεν θα αργήσει να σκεπάσει την Ευρώπη από την Ουκρανία και τη Βαρσοβία ως το Βερολίνο και το Παρίσι. Όλη η Βόρεια Ευρώπη, η Κοινή Γνώμη, θα αναρωτηθεί γιατί ξεπαγιάζει χάριν της Ουκρανίας, αξίζει τον κόπο; Δεν είναι ασφαλώς τόσο απλό αλλά αν δεν βρεθεί σύντομα λύση εκεί θα καταλήξει.Ο Ποροσένκο τρέχει από τη Μέρκελ στον Ομπάμα ζητώντας βοήθεια εναντίον των κακών Ρώσων. Του προσφέρουν λόγια παρηγοριάς αλλά ανεπαρκή πρακτική ενίσχυση. Διότι αν τα πράγματα φτάσουν στα άκρα και η Ρωσία αναγκαστεί να κάνει αυτό που θέλει να αποφύγει «πάση θυσία», δηλαδή να πολεμήσει, τότε θα βρεθεί στο Κίεβο πριν να βγάλει τις τσίμπλες από τα μάτια του ο αγουροξυπνημένος γγ του ΝΑΤΟ κ Ρασμούσεν. Και τότε οι ΗΠΑ, μέσω ΝΑΤΟ, θα έχουν αυτές το δίλημμα: να αρχίσουν Παγκόσμιο Πόλεμο για μια χώρα που δεν είναι καν μέλος της Συμμαχίας ή να καταπιούν αμάσητη την ρωσική προσβολή. Μια σοβαρή απάντηση της Δύσης θέλει το χρόνο της αλλά ο Χειμώνας έρχεται και ο χρόνος μετριέται σε μέρες. Οι αυτονομιστές πήραν κεφάλι ενώ ο ουκρανικός στρατός δείχνει σημάδια αποσύνθεσης. Η επίθεση των αυτονομιστών έγινε την κατάλληλη στιγμή, δηλαδή την τελευταία ώρα πριν από το Χειμώνα, οπότε τα κεκτημένα εδάφη δύσκολα ανακαταλαμβάνονται, αν υποθέσουμε ότι το Κίεβο διαθέτει Δυνάμεις ανακατάληψης.
Η ηττημένη εποχή Ομπάμα
Κάθε πολιτικός κρίνεται με ένα μέτρο: τι αφήνει πίσω του φεύγοντας.
Ειδικά όταν πρόκειται για ηγέτες κρατών και μάλιστα μεγάλων με ευρύτερο
ρόλο και σημασία που συχνά ξεπερνά κατά πολύ ακόμα και τα σύνορα της
χώρας τους, τότε μιλάμε ακόμα και για εποχές που φέρουν το όνομα κάποιων
ηγετών, όπως λ.χ. η εποχή Κένεντι, η εποχή Στάλιν, ή η εποχή Ρήγκαν.Κάποια στιγμή θα γίνει λοιπόν εκ των πραγμάτων λόγος και για την
εποχή Ομπάμα – είναι φυσικό μετά από δύο θητείες στην ηγεσία των ΗΠΑ.
Όμως, ποια θα είναι τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της εποχής; Τι είναι
εκείνο που θα συνιστά την επιτομή της;
Χτίζοντας το «Τρίγωνο της Βαϊμάρης» του ΝΑΤΟ
Πριν από μερικούς μήνες, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Άντερς φογκ Ρασμούσεν
αναφέρθηκε στην προσάρτηση της Κριμαίας ως ένα «καμπανάκι» για τη Δύση.
Έκτοτε, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αργά αλλά σταθερά σφίγγουν τα
οικονομικά λουριά στη Ρωσία. Αλλά, σε αντίθεση με τη συνολική
συνεκτικότητα στο μέτωπο των κυρώσεων, η στρατιωτική απάντηση της Δύσης
στην επιθετικότητα της Ρωσίας στο λεγόμενο «εγγύς εξωτερικό» είναι
ασυντόνιστη και διστακτική.
Όπως επισημαίνει μία έκθεση της Επιτροπής Άμυνας της Βουλής των
Κοινοτήτων στη Βρετανία, «το ΝΑΤΟ δεν είναι καλά προετοιμασμένο για να
αντιμετωπίσει ενδεχόμενη ρωσική απειλή κατά κράτους μέλους του ΝΑΤΟ».
Δεδομένου ότι αυτή είναι μία πηγή μεγάλης ανησυχίας για τα μέλη του ΝΑΤΟ
που βρίσκονται κοντά στη Ρωσία, οι Σύμμαχοι πρέπει να στείλουν ένα
ηχηρό μήνυμα στον ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν όταν συναντηθούν στην
Ουαλία την επόμενη εβδομάδα: η επικράτεια του ΝΑΤΟ είναι απαραβίαστη. Ο
Ρασμούσεν συνέχεια επαναλαμβάνει ότι κάθε μέλος συμβάλλει στην ενίσχυση
της συλλογικής άμυνας με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Συρία και Ιράκ δεν είναι Βαλκάνια
Συνέντευξη του αναπληρωτή διευθυντή του κέντρου αναλύσεων RUSI στο ΒΗΜΑ
Ενας εμφύλιος από το 2011, με
200.000 νεκρούς και 3 εκατομμύρια πρόσφυγες, στη Συρία. Και τώρα, μια
οργάνωση βάρβαρων φανατικών τζιχαντιστών, το Ισλαμικό Μέτωπο (IS) που
ελέγχει με τα όπλα τεράστια εδάφη στον ενιαίο χώρο με το Ιράκ, από το
Χαλέπι στις μεσογειακές ακτές, μέχρι τα περίχωρα της Βαγδάτης.Πολλοί βλέπουν διάλυση αυτών των δύο κρατών, και νέο χάρτη στη Μέση
Ανατολή. Πόσο πιθανή είναι μια τέτοια «βαλκανιοποίηση»; Το ΒΗΜΑ έθεσε
το ερώτημα στον Μάικλ Στίβενς, αναπληρωτή διευθυντή στο ανεξάρτητο κέντρο αναλύσεων RUSI, στο Κατάρ.
ΤΟΥΡΚΙΑ Κυβέρνηση για τις υποθέσεις του κεφαλαίου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)