Ο κατάλογος των λαθών

Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική» Πόσες φορές θα ακούσουμε για τα λάθη που έχουν γίνει στο σχεδιασμό του ελληνικού προγράμματος διάσωσης; Είναι πραγματικά άγνωστο αυτό, καθώς οι αναφορές από τις πηγές εκείνες οι οποίες είχαν τον πρώτο λόγο στην αρχιτεκτονική του οικοδομήματος της ελληνικής διάσωσης φαίνεται ότι δεν έχουν τέλος.
Τον Ιούνιο του 2013 δημοσιεύματα αναφέρθηκαν σε άκρως εμπιστευτικό έγγραφο του ΔΝΤ που παραδεχόταν πως οι χειρισμοί του έδωσαν χρόνο στην Ευρώπη να προετοιμαστεί για να περιορίσει τις επιπτώσεις από την κρίση, αλλά ένας πιο αργός βηματισμός στο πρόγραμμα λιτότητας, με μετάθεση των στόχων που θα βοηθούσε την ελληνική οικονομία, δεν ήταν πολιτικά εφικτός και απαιτούσε μεγαλύτερη χρηματοδότηση, γι’ αυτό και δεν επιλέχθηκε.

EE: Ψάχνει στις ΑΠΕ αντίβαρο στο ρωσικό αέριο

Τον στόχο ενεργειακής αποδοτικότητας 30% που θα μειώσει την ευρωπαϊκή «εξάρτηση» από το ρωσικό αέριο, αποκάλυψε η Κομισιόν. Πώς κατέληξε η «μάχη» Πολωνίας-Βρετανίας εναντίον Γερμανίας. Γιατί δεν έγινε ο στόχος δεσμευτικός.

Οι Βρυξέλλες αποκάλυψαν στόχο ενεργειακής αποδοτικότητας 30% που θα μειώσει τις ανάγκες της Ευρώπης για ρωσικό φυσικό αέριο, αν και παράλληλα ικανοποίησαν και την αντίπαλη άποψη, αποφεύγοντας να κάνουν δεσμευτικό τον στόχο.Μετά από μήνες συνομιλιών που έθεσαν την Πολωνία και την Βρετανία στην αντίθετη πλευρά του ριγκ με τους υπερασπιστές αυστηρότερων στόχων, των οποίων ηγείται η Γερμανία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέλεξε να καταλήξει σε συμβιβασμό: Να θέσει έναν ελαφρώς αυστηρότερο στόχο για καύσεις υδρογονανθράκων, αλλά να μείνει σιωπηλή στο αν θα είναι ο στόχος δεσμευτικός.Το θέμα στην διαμάχη για την ενεργειακή αποδοτικότητα δεν είναι μόνο η πολιτική με την οποία θα απαντήσει η Ευρώπη στα διλήμματα για την παροχή καυσίμων που εγείρει η ουκρανική κρίση, αλλά και μια μάχη για το άνισο οικονομικό βάρος της ανταπόκρισης σε υποχρεωτικούς στόχους. Υπάρχει επίσης το ζήτημα στρατηγικής του κατά πόσον χρειάζονταν εξ αρχής οι στόχοι αποδοτικότητας.

Το Ισραήλ και ο «γρίφος» με τις σήραγγες της Χαμάς Το Τελ Αβίβ δεν εξετάζει σε καμία περίπτωση την ανακατάληψη της Γάζας

Την ώρα που ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας Τζον Κέρι επιδιώκει να επιτύχει μία εκεχειρία στη Λωρίδα της Γάζας, οι Ισραηλινοί μοιάζουν εγκλωβισμένοι στις υπόγειες σήραγγες της Χαμάς. Σύμφωνα πάντως με ισραηλινές στρατιωτικές πηγές, με τις οποίες συνομίλησε «Το Βήμα», το Τελ Αβίβ δεν εξετάζει σε καμία περίπτωση την ανακατάληψη της Γάζας, αλλά απλά τη διαμόρφωση καλύτερων συνθηκών ασφαλείας για το Ισραήλ. Ουδείς όμως μπορεί με ασφάλεια να εκτιμήσει ποιο θα είναι το τίμημα για την επίτευξη αυτού του στόχου για Παλαιστινίους και Ισραηλινούς.

Γ. ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ- Ρωσία: Αιχμάλωτος του χρέους

Ενα είναι βέβαιο: όταν οι νεόπλουτοι ολιγάρχες και οι ανθρωποι του Κρεμλίνου που ελέγχουν την οικονομία της Ρωσίας αποφάσισαν να προσφύγουν στον διεθνή δανεισμό κινήθηκαν σαν αρχάριοι ή καλύτερα σαν νεοσύλλεκτοι του παγκόσμιου καπιταλισμού.Πίστεψαν ότι η άντληση ρευστότητας είναι μια καθαρά οικονομική συναλλαγή, όπου αυτό που προέχει είναι τα χαμηλά επιτόκια και όχι βέβαια η διασφάλιση στρατηγικών τομέων, όπως η εξόρυξη και εξαγωγή ενέργειας, από εκβιασμούς πολιτικής σκοπιμότητας.Ετσι, την ώρα που επικοινωνιακά κυριαρχούσε η αίσθηση ομηρείας της Ε.Ε. από το φυσικό αέριο της Ρωσίας, έκπληκτη η κοινή γνώμη πληροφορείται ότι οι ρωσικοί ενεργειακοί κολοσσοί, όπως η Gazprom για το φυσικό αέριο και η Rosneft για το πετρέλαιο είναι στο έλεος της Task Force που έχει συγκροτήσει το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ: Αν κλιμακωθεί η αντιπαράθεση και ο Πούτιν δεν αποχωρήσει ταπεινωμένος από την Ουκρανία, με πολύ απλά λόγια οι ΗΠΑ μπορούν να χρεοκοπήσουν οπότε θέλουν τους ενεργειακούς κολοσσούς της Ρωσίας.

Μέχρι πού φτάνει η ασυλία του κράτους του Ισραήλ; Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ο εκπρόσωπος της Αγκελα Μέρκελ διαβεβαίωσε χθες τους Εβραίους που ζουν στη Γερμανία ότι η κυβέρνησή της θα κάνει το παν προκειμένου να ευημερούν και να αισθάνονται ασφαλείς. Προχθές, ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, μαζί με τους συναδέλφους του από τη Γαλλία και την Ιταλία, είχαν καταδικάσει κατηγορηματικά τα αντισημιτικά συνθήματα που ακούστηκαν σε ορισμένες (όχι όλες) διαδηλώσεις που έγιναν μετά τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς και τη χερσαία εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας.Ως εδώ καμία αντίρρηση. Κανείς δεν δικαιούται, άλλωστε, να απειλεί τη ζωή ανθρώπων με βάση την καταγωγή τους, τη θρησκεία τους, το χρώμα του δέρματός τους. Κανείς δεν μπορεί να τους χρεώνει συλλογική ευθύνη για τις πράξεις της κυβέρνησής τους, όσο απεχθείς κι αν είναι αυτές. Είναι άλλο να τους προτρέπει να την αλλάξουν και άλλο να τους βάζει στο ίδιο εδώλιο μαζί της και να τους καταδικάζει. Κι αυτά ισχύουν και για τους Ισραηλινούς, αλλά και για τους Παλαιστίνιους.

Χαμένη ευκαιρία

Το Ισραήλ στη Γάζα χάνει πρώτον μια επικοινωνιακή μάχη, με τον βαρύ φόρο αίματος των αμάχων να λειτουργεί κάθε μέρα σε βάρος του, και επιπλέον είναι σε στρατηγικό και επιχειρησιακό αδιέξοδο: Δεν μπορεί να εγκαταστήσει εκ νέου καθεστώς κατοχής στην περιοχή και γνωρίζει ότι μόλις αποχωρήσουν οι δυνάμεις του και υπάρξει εκεχειρία, τα τούνελ θα ξανασκαφθούν και οι εκτοξευτήρες πυραύλων θα ξαναστηθούν.
Το δίλημμα είναι συνολική πολιτική λύση ή αδιέξοδο, με την κυβέρνηση Νετανιάχου για καθαρά λόγους ισορροπιών του κυβερνητικού συνασπισμού να επιλέγει το δεύτερο.

«Σοσιαλισμός» και βαρβαρότητα;

Της Χριστίνας Πάντζου

Η απόφαση του Κοινοβουλίου της Βολιβίας να νομιμοποιήσει υπό όρους την παιδική εργασία από την ηλικία των δέκα ετών, έχει φέρει στο προσκήνιο μια παλιά διαμάχη ανάμεσα σε αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες κοινωνίες για τα οικουμενικά δικαιώματα. Διεθνείς οργανισμοί εκφράζουν την ανησυχία τους για «μέτρα που υπονομεύουν την παιδική ηλικία», ενώ η κυβέρνηση και τα ίδια τα συνδικάτα των εργαζόμενων παιδιών μιλούν για de facto πραγματικότητες, που απαιτούν ρεαλιστικές βραχυπρόθεσμες λύσεις.

Τι δείχνει η ισορροπία των στρατιωτικών δυνάμεων Ελλάδας - Τουρκίας Ανάλυση του ΚΥΚΕΣΜΕ: Ο τουρκικός στρατός είναι ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη

Στρατιωτικά, η Τουρκία έχει αριθμητική υπεροχή έναντι της Ελλάδος σε διάφορους τομείς - σε ορισμένες περιπτώσεις και ποιοτική. Παρά ταύτα, με εξαίρεση το ανθρώπινο δυναμικό, η θέση της Τουρκίας δεν είναι ούτε συντριπτική, ούτε και προεξοφλεί ότι θα είναι υπέρ της το αποτέλεσμα μιας μεταξύ τους αναμέτρησης. Όμως, οι δραστικές περικοπές στους αμυντικούς προϋπολογισμούς της Ελλάδας και οι επιδράσεις τους στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας τείνουν να διαβρώσουν σε βάρος της τη σχέση αυτή.
Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από την ποσοτική σύγκριση και ανάλυση των στρατιωτικών στοιχείων στην Ελλάδα και την Τουρκία το 2014, τα οποία παραθέτει στην τελευταία του έκθεση το Κυπριακό Κέντρο Στρατηγικών Μελετών (ΚΥΚΕΣΜΕ).

Αναβάθμιση του «συμφώνου Παπούλια - Γιλμάζ» σκέφτεται η κυβέρνηση Συνάντηση του Δημήτρη Αβραμόπουλου με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Την πρόθεση της κυβέρνησης να επικαιροποιήσει και να αναβαθμίσει το «Σύμφωνο Παπούλια - Γιλμάζ» του 1988 ανακοίνωσε ο υπουργός Αμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο οποίος συναντήθηκε την Τετάρτη με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια. Ο κ. Αβραμόπουλος δήλωσε ότι το Σύμφωνο «φέτος το χρειαστήκαμε σαν βάση» και  αυτό, διότι, όπως τόνισε, «περάσαμε και μία περίοδο που έπρεπε να αναληφθούν πρωτοβουλίες και δεν κρύβω ότι μας βοήθησε πολύ, μάλιστα σκεφτόμαστε πώς θα το επικαιροποιήσουμε και θα το αναβαθμίσουμε ακόμα περισσότερο» Παράλληλα, ο υπουργός Αμυνας παρείχε τη διαβεβαίωση ότι «το εθνικό αμυντικό μας σύστημα είναι εγγύηση ασφάλειας και σταθερότητας» στο «γενικευμένο ασταθές περιβάλλον και με την κρίση να χτυπάει και την ευρύτερη γειτονιά μας».