Γερμανία: οι τουρκικής καταγωγής ψηφοφόροι εγκαταλείπουν τους σοσιαλδημοκράτες / της Τζέιν Πόλικ

 Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που παρήγγειλε η διαδικτυακή «γερμανο-τουρκική εφημερίδα» (DTJ), το 90% των Γερμανών τουρκικής καταγωγής -ήτοι 15% περισσότερο από ότι στις εκλογές του 2009- προτίθενται να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου.Αλλά η αυξημένη συμμετοχή τους στο πολιτικό γίγνεσθαι συνοδεύεται κι από αλλαγές στις κομματικές τους προτιμήσεις. Όπως φαίνεται, οι παραδοσιακές εκλογικές συμπεριφορές εγκαταλείπονται. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις φέτος μόλις το 43% των Γερμανών τουρκικής καταγωγής θα προτιμήσει το κεντροαριστερό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα SPD, έναντι 50% το 2009· 22% θα ψηφίσει «πράσινους» και 20% τους κεντροδεξιούς χριστιανοδημοκράτες της 'Ανγκελα Μέρκελ (Angela Merkel), από 11% την προηγούμενη φορά.

ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Γιατί ηττήθηκαν οι Ελληνες από τους κεμαλικούς, το '22

Του ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ *

«...Ακόμα και σήμερα δεν έχει σιγάσει η διαμάχη γύρω από το ζήτημα γιατί οι ελληνικές δυνάμεις, που υπερτερούσαν αριθμητικά και δεν ήταν πολύ χειρότερα εξοπλισμένες από τα στρατεύματα του Κεμάλ, οδηγήθηκαν σ' αυτή την καταστροφική ήττα». DOUGLAS DAKIN
(«Η ενοποίηση της Ελλάδας 1770-1923», εκδ. ΜΙΕΤ)

Από την απόβαση του ελληνικού ιππικού Η ήττα του ελληνικού στρατού τον Αύγουστο του 1922 από τους κεμαλικούς εθνικιστές έθεσε τέλος σε μια επώδυνη ιστορική διαδικασία, κατά την οποία η προνεοτερική, πολυεθνική, ισλαμική Οθωμανική Αυτοκρατορία παραχωρούσε τη θέση της στο έθνος-κράτος, στη νέα πολιτειακή μορφή που εμφανίστηκε στην ιστορία του ανθρώπου με το δυτικό Διαφωτισμό.

Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και ο κούφιος «Δούρειος Ιππος»

Του ΝΑΣΙΜ ΑΛΑΤΡΑΣ

Οι υποστηρικτές του Μόρσι, φίλοι των ΗΠΑ και της Ε.Ε., μεταξύ αλλεπάλληλων λαθών, υποτίμησαν και την οργή των πολιτών, δίνοντας πάσα στο στρατό να κάνει και πάλι κουμάντο. Το μικρό τζαμί και η μεγάλη σύγκρουση.Στρατός και αστυνομία της Αιγύπτου κρατούν «το πεπόνι και το μαχαίρι»... Γιατί επέλεξαν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι από τον Δεκέμβρη του 2012, ένα μικρό τζαμί, το Rabaa Al-Adwea, στην Αλ-Νασρ, τη συνοικία που ίδρυσε ο μεγαλύτερος εχθρός τους, ο Τζαμάλ Αμπντέλ Αλ-Νασρ, μια πραγματικά «πόλη-κράτος» του αιγυπτιακού στρατού στο Κάιρο, ως κέντρο αγώνα; Ρωτάμε, γιατί γνωρίζουμε ότι το κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων σπανίως κάνει τυχαίες επιλογές και η πολιτική του ιστορία μάς απέδειξε ότι διαθέτει «κινηματική» στρατηγική σκέψη, ανεξαρτήτως αν έχει θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα.

Θολώνει το νεοοθωμανικό οικονομικό όραμα Εξαιρετικοί οι ρυθμοί ανάπτυξης, αλλά μόνο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα

ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΤΑ ΚΡΑΤΙΣΤΩΝ, ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΕΓΑΛΟΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ,  ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ

Του ΑΔΑΜ ΓΙΑΝΝΙΚΟΥ a.giannikos@eleftherotypia.net

ΜΕ ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ του πρωθυπουργού Ερντογάν και του υπουργού Οικονομίας Ζαφέρ Τσαγλαγιάν από τη μία, που είναι υπέρ της δημοσιονομικής επέκτασης, και το δίδυμο του αντιπροέδρου υπεύθυνου για την οικονομία Αλί Μπαμπατζάν και του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Ερντέμ Μπαχτσί, που είναι υπέρ της σφιχτής νομισματικής πολιτικής, η τουρκική οικονομία αποκαλύπτει τις αδυναμίες της.Το μέλλον της τουρκικής οικονομίας περνάει μέσα από τις γυναίκες Και αν το εθνικό νόμισμα της χώρας είναι αυτό που πέφτοντας τραβά πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας, υπάρχει ένα στοιχείο που ρίχνει βαρύτερες σκιές.

Η οικονομία, αχίλλειος πτέρνα των στρατηγών

Χαρίτος Πάνος
Η πτώση του Χόσνι Μουμπάρακ δύο χρόνια πριν και το μικρό χρονικό διάστημα που απαιτήθηκε γι' αυτήν από την έναρξη των διαδηλώσεων, εξέπληξε αρκετούς. Για κάποιους έκπληξη ήταν επίσης η εκλογή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην εξουσία στις πρώτες δημοκρατικές εκλογές της μετά Μουμπάρακ εποχής -αν και αυτή είχε λογική εξήγηση με δεδομένο ότι ήταν το μόνο κόμμα που διέθετε ικανή οργάνωση και παρουσία.Ωστόσο, η πραγματική και αδιαμφισβήτητη έκπληξη δεν είναι άλλη από την ανατροπή του Μοχάμεντ Μόρσι ένα χρόνο μετά την εκλογή του στην προεδρία από τους στρατηγούς της Αιγύπτου και η αποδοχή του πραξικοπήματος από την κοινωνία ως θετικής εξέλιξης.

Καρπός και τροφός του συστήματος η διαρκής κρίση

ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΕΡΤΖΟΥ
προέδρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών,
δημοσιογράφου και συγγραφέα
Στους καιρούς μας ο κατακερματισμός του πολιτικού συστήματος σε έναν κονιορτό εχθρικών κομμάτων, αποδίδεται εμβριθώς στην δεινή κρίση. Στην πραγματικότητα, όμως, το σημερινό πολιτικό αλαλούμ διαιωνίζει την μόνιμη κατάσταση της Ελλάδος από την ίδρυσή της. Αναπαράγει αναλλοίωτο το «παρ' ημίν μωραϊτικόν σύστημα» το οποίο μόνιμα παράγει κρίσεις και τρέφεται από τις κρίσεις.

Η χαμένη τιμή του κράτους

Του Παντελή Κυπριανού*

Το ελληνικό κράτος δεν θύμισε ποτέ τον γραφειοκρατικό, απρόσωπο, αποτελεσματικό, αυστηρά ιεραρχημένο μηχανισμό που σκιαγράφησε ο Μαξ Βέμπερ, ούτε τον ευέλικτο, αποκεντρωμένο και «ουδέτερο» ιδεολογικά, που περιγράφουν οι σύγχρονοι πολιτικοί επιστήμονες και κοινωνιολόγοι των οργανώσεων. Μέχρι το 1974, ιδιαίτερα από τη δεκαετία του 1930 και τον Εμφύλιο, ήταν οργανωμένο με γνώμονα την πάταξη του «εσωτερικού εχθρού» και έκτοτε με βάση πρώτα τις ανάγκες των κομμάτων που ασκούσαν την κυβέρνηση και προοδευτικά ορισμένων στελεχών τους.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ Τα Σκόπια «τρέμουν» την έκθεση της ΕΕ

Απρόοπτες πολιτικές εξελίξεις στην ΠΓΔΜ προκαλεί η αποτυχία των διαπραγματεύσεων μεταξύ του κυβερνώντος κόμματος VMRO-DPMNE του Νίκολα Γκρούεφσκι και του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης «Σοσιαλδημοκρατική Ένωση» (SDSM) του Ζόραν Ζάεβ να καταλήξουν σε συμφωνία σχετικά με τα επεισόδια που εξελίχθησαν στη Βουλή της ΠΓΔΜ στις 24 Δεκεμβρίου 2012 και τα οποία οδήγησαν τη χώρα στα πρόθυρα πολιτικής κρίσης.

Το «στρατηγικό βάθος» καταρρέει στην Αίγυπτο

Του ΧΤΗΣΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ 

Όταν η τουρκική εξωτερική πολιτική άρχισε να εφαρμόζει το δόγμα του «στρατηγικού βάθους», οραματιζόμενη το ρόλο του «νεοοθωμανού ηγεμόνα», θεωρούσε ότι στο δρόμο θα είχε «μηδενικές τριβές». Αυτή η αντίληψη, στηριζόταν εν πολλοίς στην απουσία αραβικής ενότητος και στρατηγικής και στην απομόνωση του Ιράν. Η ακύρωση του άξονα με το Ισραήλ ήταν μία μανούβρα τακτικής που εξυπηρετούσε επικοινωνιακώς την προσπάθεια της Τουρκίας να κερδίσει αξιοπιστία και να καλύψει το ηγετικό κενό στη Μέση Ανατολή.

ΤΙ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΑΒΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*

Οι δραματικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών στην Αίγυπτο ενίσχυσαν τη θέση όσων αντιμετώπιζαν εξαρχής με περιφρονητική διάθεση ή αίσθηση ματαιότητας τη λεγόμενη Αραβική Άνοιξη. Παρόμοιες διαθέσεις μοιράζονται, παραδόξως, άνθρωποι που βρίσκονται σε αντίθετες πλευρές του πολιτικού φάσματος: συντηρητικοί, που είναι έτοιμοι να δουν στο τέλος κάθε λαϊκής εξέγερσης την οικονομική κατάρρευση, το πολιτικό χάος και την ηθική εξαχρείωση, αλλά και αριστεροί, οι οποίοι εύκολα διακρίνουν πίσω από κάθε κίνημα που δεν ανταποκρίνεται στα δικά τους στερεότυπα τον δάκτυλο της Αμερικής ή των διεθνών ελίτ του χρήματος.

Θέση Με το εβραϊκό λόμπι

Πρώτος ο Θουκυδίδης διασάλπισε πως, ο ισχυρότερος δεσμός μεταξύ πόλεων, είναι το συμφέρον. Οι διακρατικές και διεθνείς σχέσεις στηρίζονται στη διεκδίκηση, υπεράσπιση και προστασία των κρατικών συμφερόντων. Στην άσκηση πολιτικής δεν υπάρχουν συναισθήματα παρά μόνο συμφέροντα. Οι φιλίες, οι συμμαχίες, οι συνθήκες, οι συνεργασίες, όλα κινούνται μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Τα συμφέροντα μεταβάλλονται, αλλάζουν ή συμφύρονται ανάλογα με εξελίξεις, γεγονότα, ανακατατάξεις, συγκρούσεις, πολέμους, αντιπαραθέσεις. Η Κύπρος, ανά τους αιώνες, υπέστη όλων των λογιών κατακτήσεις, υποδουλώσεις και καταστροφές εξαιτίας της στρατηγικής θέσης της, όπου συγκρούονται συμφέροντα και βλέψεις πολλών δυνάμεων. Σήμερα, η Κύπρος ανήκει στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, είναι μέλος του ΟΗΕ και όλων των διεθνών οργανισμών. Επιζητεί να γίνει μέλος στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη και να αναπτύξει ειδικές σχέσεις με το ΝΑΤΟ ή και να ενταχθεί στην ατλαντική συμμαχία, αν και εφόσον οι συνθήκες το επιτρέψουν.

Κτύπημα στο Ιράν… μέσω Κρήτης

Του Γιάννου Χαραλαμπίδη

• Πώς η λύση στο Κυπριακό επηρεάζει τις σχέσεις Τουρκίας - Ισραήλ
• Εκατό ελληνικά και ισραηλινά μαχητικά και τάνκερ έλαβαν μέρος σε αεροναυτικές ασκήσεις με αντίπαλο τους S-300 και τα πυρηνικά του Ιράν
  
• Η ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ του Ατατούρκ και ο παν-ισλαμισμός του Ερντογάν

«Μια χώρα με μηδενικούς φίλους»

Του Χριστόδουλου Γιαλλουρίδη  
Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ηγεσία, στηριζόμενη στην προσέγγιση Νταβούτογλου περί ανάδειξης της Τουρκίας σε περιφερειακό ηγεμόνα με στόχο την πολιτική κυριαρχία, απέβλεπε στο να πραγματώσει την αντίληψη των μηδενικών προβλημάτων.  Αποκαθηλώνεται η Τουρκία από τη θέση και τον ρόλο του περιφερειακού ηγεμόνα Μετατρέπεται σταδιακά σε χώρα χωρίς φίλους και πολλά εσωτερικά και διεθνή προβλήματαΗ ΚΥΠΡΟΣ και η Ελλάδα μπορούν με έξυπνες και αποφασιστικές ενέργειες να ανακάμψουν, να δυναμώσουν και να επιβάλουν το δίκαιό τους…

Νέες «μίζες» 17,5 εκατ. ευρώ για τα υποβρύχια

Ερευνες των γερμανικών διωκτικών αρχών την περασμένη εβδομάδα στα γραφεία της εταιρείας Atlas Elektrotechnik Gmbh στη Βρέμη. Του Τάσου Τέλλογλου
Υπάλληλοι της φορολογικής δίωξης και εισαγγελείς από τη Βρέμη εισέβαλαν την εβδομάδα που πέρασε στα γραφεία της Atlas Elektrotechnik Gmbh, αναζητώντας στοιχεία για συμμετοχή της εταιρείας σε παράνομες πληρωμές στην κατασκευή των γερμανικών υποβρυχίων στην Ελλάδα. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ»και της γερμανικής Sueddeutsche Zeitung, οι έρευνες αφορούν ενδείξεις δωροδοκίας κρατικών αξιωματούχων και φοροδιαφυγή ύψους 17,5 εκατομμυρίων ευρώ και επεκτάθηκαν, εκτός από τη συγκεκριμένη εταιρεία, και σε θυγατρικές της Krauss Maffei Wegmann και Rheinmetall.

Ο Τρόμος, η Ενοχή και η Ελπίδα

Antinews.grΕπιχειρείται έντεχνα μέσα από μια σειρά παραδειγμάτων  να καταγραφεί το σαθρό αξιακό υπόβαθρο της Ελληνικής Κοινωνίας και το αντιπαραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας.Παράλληλα με το να προσδιορίζονται τα χαρακτηριστικά που πρέπει να φέρει ο όποιος πολίτης διάκεινται φιλικά προς την Αριστερά , με το να προσδιορίζεται η τάση της ενίσχυσης του Ναζιστικού μορφώματος της Χ.Α. ως πράξη διαμαρτυρίας κατά των όσων παρήγαγε η μεταπολίτευση επιδιώκεται να ενδυθεί η Ν.Δ. με τον μανδύα του φέρων το Ηθικό πλεονέκτημα και ως τον μόνο χώρο που δύναται να ασκήσει Ηγεμονία επι της Ελληνικής Κοινωνίας.

Παγιδευμένη η οικονομία σε αντιπαραγωγικό πρότυπο

Γράφει ο Φίλιππος Σαχινίδης // Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ν. Λάρισας Η Ελλάδα το 2013 θα παρουσιάσει για πρώτη φορά -μετά τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό του 2009- ισοσκελισμένο ή πλεονασματικό αποτέλεσμα στο πρωτογενές ισοζύγιο της γενικής κυβέρνησης και σχεδόν ισοσκελισμένο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Η αντιμετώπιση των ανισορροπιών της οικονομίας που προκάλεσαν την κρίση το 2009 έγινε με ένα τεράστιο κόστος σε όρους απασχόλησης και εισοδημάτων, αφού η ανεργία προσεγγίζει το 28%, ενώ η νεανική ανεργία το 64%.Με δεδομένο ότι η Ελλάδα βρίσκεται για έκτη συνεχόμενη χρονιά σε ύφεση, το ερώτημα το οποίο τίθεται είναι πότε η ελληνική οικονομία θα εισέλθει σε μια τροχιά διατηρήσιμης ανάπτυξης, προϋπόθεση για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας σε ανταγωνιστικούς τομείς της οικονομίας.Το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί σήμερα δεν είναι αν η Ελλάδα θα περάσει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2014 ή όχι.

Τα Μνημόνια και το τείχος του Βερολίνου

Γράφει: Θανάσης Γκότοβος

Από την άνοιξη του 2010 και μετά μπήκε στη ζωή μας μια καινούρια λέξη, άγνωστη για πολλούς Έλληνες μέχρι τότε, η λέξη Μνημόνιο. Η λέξη παραπέμπει, πλέον, σε μια σύνθετη πραγματικότητα, η οποία συνίσταται στα εξής: (α) στην αδυναμία της χώρας να δανειστεί, όπως μέχρι τον Οκτώβριο του 2009, από τις διεθνείς αγορές χρήματος (τις διαβόητες «αγορές»), (β) την υπέρβαση αυτής της αδυναμίας μέσω της δημιουργίας ενός ειδικού ταμείου από συγκεκριμένους θεσμικούς πιστωτές (τρόϊκα), (γ) τη χορήγηση δανείων υπό τον όρο ότι θα γίνονται «μεταρρυθμίσεις» τις οποίες, όμως, θα υπαγορεύουν οι δανειστές και θα εγκρίνουν μέσω πολιτικών πλειοψηφιών οι δανειζόμενοι, (δ) την πραγματική επιβολή «μεταρρυθμίσεων» με τη μορφή της μείωσης του κόστους εργασίας, της υπερφορολόγησης και της «εργασιακής ευελιξίας» στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, (στ) τη γενικευμένη κρίση σε όλα τα επίπεδα της νεοελληνικής ζωής.

Η οικονομική κρίση απέφερε στο Βέλγιο κέρδη 8 δισεκ. ευρώ

Επιμέλεια Παναγιώτης Γρηγορίου

Κέρδη της τάξεως των 8 δισεκ. ευρώ απέφερε η οικονομική κρίση στο Βέλγιο, σύμφωνα με χθεσινά δημοσιεύματα στον βελγικό Τύπο. Άρθρο που δημοσίευσε η φλαμανδική εφημερίδα «De Morgen», αναφέρεται στις θετικές πλευρές της οικονομικής κρίσης για το Βέλγιο, επισημαίνοντας ότι τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού, που διαμορφώθηκαν τα τελευταία χρόνια για τη χώρα αυτή, έχουν αποφέρει μεγάλα κέρδη στα κρατικά ταμεία. Και αυτό διότι, όπως αναφέρει, το Βέλγιο αντιμετωπίζεται από τους ξένους επενδυτές ως ένα «ασφαλές λιμάνι», μεσούσης της κρίσης, με αποτέλεσμα τα επιτόκια δανεισμού να συμπιέζονται προς τα κάτω και να εξοικονομούνται -κατά τον τρόπο αυτό- πολλά χρήματα.

Το πάρτυ των BRICs τελείωσε του Anders Aslund*

Το τέλος της εποχής της αφθονίας για τα BRICs, έφτασε και οι κυβερνήσεις τους θα αναγκαστούν να προβούν σε πολύ δύσκολες μεταρρυθμίσεις, σημειώνει ο Anders Aslund στους FT. Θα πρέπει να επανεξετάσουν το ρόλο του κράτους στην οικονομία προσθέτει.

Μετά από μια δεκαετία πάθους, οι επενδυτές γύρισαν την πλάτη τους στις αναπτυσσόμενες αγορές. Στις χώρες των BRIC -Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα- οι ρυθμοί ανάπτυξης έπεσαν πολύ γρήγορα και τα ισοζύγια τους επιδεινώθηκαν. Η έκπληξη δεν είναι ότι ο έρωτας τελείωσε, αλλά ότι διήρκεσε τόσο πολύ.Από το 2000 ως το 2008, ο κόσμος έζησε μια από τις μεγαλύτερες περιόδους ραγδαίας ανάπτυξης των εμπορευμάτων και της πιστωτικής επέκτασης, όλων των εποχών.

Οι εξελίξεις στην Πρεμετή: Αλβανικό κράτος «κατά» της Ορθόδοξης Εκκλησίας

Jordan JorgjiΥποψήφιος Διδάκτωρ Παντείου ΠανεπιστημούΔιεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών
Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Αλβανία, όπου δυνάμεις της ιδιωτικής αστυνομίας κατέλαβαν με βίαιο τρόπο – κατόπιν εντολής του Δήμου – το Ναό των Εσοδίων Υπεραγίας Θεοτόκου στην Πρεμετή, έφεραν στο προσκήνιο συγκρούσεις κράτους και ορθόδοξων πιστών – εικόνες που σπάνια βλέπεις στην Αλβανία, αφού δεν παρατηρούνται συχνά εκεί, ούτε διαθρησκευτικές, ούτε θρηκευτοκρατικές συγκρούσεις.

Μασόνος, κομουνιστής & Εβραίος, Ερντογάν, Ισραήλ και Τουρκία!

Ένα προφητικό άρθρο διακεκριμένου Έλληνα εκ Κύπρου προδιέγραφε τις εξελίξεις που ζούμε σήμερα στις σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ. Έχοντας κατανοήσει τη διμερή σχέση όσο λίγοι, αξιοποίησε και αποκαλυπτικές πληροφορίες – προϊόν της επιστημονικής του έρευνας, με αποτέλεσμα το άρθρο που ακολουθεί, το οποίο πιστεύουμε πως αξίζει πραγματικά να το ξαναθυμηθούμε:

Το 1974 ο σημερινός Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, ως Πρόεδρος της Ομάδας Νεολαίας Κωνσταντινούπολης του κόμματος Εθνικής Σωτηρίας του κατοπινού Ισλαμιστή Πρωθυπουργού (1996) Νετζμετίν Ερμπακάν, έγραψε, σκηνοθέτησε και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο με παραστάσεις σε όλη τη χώρα, ένα θεατρικό έργο. Το θεατρικό έργο είχε τίτλο Maskomya από τα αρχικά Mas-Kom-Ya. Δηλαδή Mas ως Μασόνος, Kom, ως κομμουνιστής και Υα ως Yahudi, δηλαδή Εβραίος στα αραβικά / τουρκικά.
Του Μάριου Ευρυβιάδη*

Μάριος Ευρυβιάδης: Το Λευκό Πρόσωπο του Φασισμού

Του Μάριου Ευρυβιάδη*
Την περασμένη εβδομάδα στο αεροδρόμιο του Λονδίνου συνελήφθη, κρατήθηκε και ανακρίθηκε για εννέα ώρες ένα άτομο που ταξίδευε από την Γερμανία για τη Βραζιλία μέσω Λονδίνου. Το άτομο ανέκριναν δέκα περίπου Εγγλέζοι διαφόρων υπηρεσιών χωρίς παρουσία δικηγόρου και χωρίς να του επιτραπεί η επικοινωνία. Κρατήθηκε και ανακρίθηκε incοmmunicandο όπως λένε στη γλώσσα της εξουσίας. Του προσφέρθηκε μόνο νερό το οποίο αρνήθηκε φοβούμενος για τη ζωή του. Τον άφησαν τελικά ελεύθερο αφού κατέσχεσαν τον ηλεκτρονικό του υπολογιστή, κάρτες μνήμης, το προσωπικό του τηλέφωνο και μια κονσόλα ηλεκτρονικών παιχνιδιών.

Το παρασκήνιο των επεισοδίων στην Πρεμετή

Την ισχυροποίηση του ορθόδοξου στοιχείου φοβούνται στην Αλβανία. Διπλωματικές επαφές για να εκτονωθεί η ένταση. Οι διαπραγματεύσεις για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Ιερού Ναού των Εισοδίων της Θεοτόκου στην Πρεμετή, για τον οποίο λίγο έλειψε να προκληθεί σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αλβανία, ξεκίνησαν το 1968, όταν το κομμουνιστικό καθεστώς τον κατάσχεσε και τον μετέτρεψε σε πολιτιστικό κέντρο.

Και όμως, το Ισραήλ βγαίνει νικητής από την Αραβική Ανοιξη

ΤΟ ΒΗΜΑ - The Project Syndicate

Dominique Moise

Ο πόλεμος στο Ιράκ -ο οποίος οδήγησε το 2003 στην πτώση του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν - είχε έναν ξεκάθαρο νικητή: το Ιράν. Η στρατιωτική επέμβαση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ είχε ως αποτέλεσμα την αποδυνάμωση των σουνιτικών καθεστώτων της Μέσης Ανατολής, των παραδοσιακών συμμάχων της Αμερικής, καθώς και την ενίσχυση του κύριου εχθρού της Αμερικής στην περιοχή, της Ισλαμικής Δημοκρατίας. Δέκα χρόνια αργότερα, μπορεί να είμαστε μάρτυρες ενός ακόμη ειρωνικού αποτελέσματος στην περιοχή: Τουλάχιστον προς το παρόν, το Ισραήλ φαίνεται να είναι ο μόνος σαφής νικητής των επαναστάσεων της «Αραβικής Ανοιξης». Οι περισσότεροι Ισραηλινοί θα αντιταχθεί σθεναρά σε αυτή την ερμηνεία. Το περιφερειακό περιβάλλον τους έχει γίνει πολύ πιο ασταθές και απρόβλεπτο.

Τα λέει ο Ερντογάν για το στρατό για να τα ακούν οι δικοί του

Το ενδιαφέρον του Τούρκου πρωθυπουργού για την Αίγυπτο είναι ανάλογο με όσα φοβάται ότι μπορεί να συμβούν στη χώρα του

Του ΑΡΗ ΑΜΠΑΤΖΗ

Τα δάκρυα του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν καθώς άκουγε την επιστολή που έγραψε ένα από τα ηγετικά στελέχη των Αδελφών Μουσουλμάνων στην Αίγυπτο για την κόρη του που σκοτώθηκε στα επεισόδια, μάλλον είναι η χαρακτηριστική εικόνα που αποδίδει το κλίμα στην Τουρκία αυτή την εποχή.Το ενδιαφέρον της Αγκυρας προς την Αίγυπτο, στη φάση αυτή, έχει χαρακτήρα περισσότερο εσωτερικής κατανάλωσης παρά εξωτερικής πολιτικής.Ο Τούρκος πρωθυπουργός εμφανίστηκε την περασμένη Πέμπτη στο ισλαμιστικό κανάλι «Ουλκέ». Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης διαβάστηκε η αποχαιρετιστήρια επιστολή που Μοχάμεν Αλ Μπελτάγκ προς την κόρη του Ασμά.

Τα τρία γενικά σενάρια "επίλυσης" της συριακής κρίσης

ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑ ΜΙΧΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΟΚΤΟΡΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΙΛΗ*
Τα πιθανά σενάρια «επίλυσης» της συριακής κρίσης είναι τρία. Το πρώτο είναι η καθαρή νίκη του καθεστώτος Άσαντ, με τη Συρία να παραμείνει ενιαίο κράτος. Η δεύτερη πιθανότητα είναι η επίτευξη σχετικής ισορροπίας επί του πεδίου της μάχης, οπότε οι αντιμαχόμενες πλευρές να αναγκαστούν να προσέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με αποτέλεσμα, με την επιβολή λύσης, να οδηγηθούμε σε μια τριχοτομημένη Συρία. Η τρίτη αφορά την άμεση στρατιωτική εμπλοκή της Δύσης και ενδεχομένως της Ρωσίας, με αποτέλεσμα μια γενικευμένη σύρραξη, η οποία θα οδηγήσει σε ευρύτερη αλλαγή συνόρων στην περιοχή. Οι παράμετροι εντός των οποίων θα προσπαθήσουμε να αναφερθούμε επιγραμματικά και να αναλύσουμε τα τρία παραπάνω γενικά σενάρια (υπάρχουν πολλές επιμέρους παραλλαγές) αναφορικά με το μέλλον της Συρίας και οι οποίες θα επηρεάσουν έμμεσα ή/και άμεσα τη χώρα μας είναι πέντε: