Η γεωστρατηγική στο σκηνικό της διαπραγμάτευσης

Του Χριστόδουλου Κ. Γιαλλουρίδη-Είναι σαφές ότι οι θέσεις και το πρόγραμμα της νέας ελληνικής Κυβέρνησης δεν βρίσκουν παντού, και κυρίως σε επίπεδο κυβερνήσεων, εκείνην την ανταπόκριση που η Αθήνα περίμενε
Το σκηνικό της τελευταίας εβδομάδας στη σχέση των Αθηνών με την Ευρώπη προσέλαβε διαστάσεις έντασης, με την Αθήνα να επιχειρεί να πείσει και την Ευρώπη μέρα με τη μέρα να ενισχύει την απορριπτική της θέση. Το επιχείρημα της Ευρώπης, ιδιαιτέρως μάλιστα του Βερολίνου, που πρωταγωνιστεί αφανώς πλην αποτελεσματικά, όπως φαίνεται, στη διαπραγμάτευση με την Αθήνα, είναι ότι οι κανόνες της Ε.Ε. προβλέπουν τήρηση των συμφωνηθέντων. Αυτό ουσιαστικά υπαγορεύει, πέραν του νομικού, δηλαδή θεσμικού πλαισίου και η προτεσταντική ηθική, η οποία διέπει το Βερολίνο.

Ρωσία-Τουρκία συζητούν κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου

Ο επικεφαλής της διοίκησης του ρωσικού κολοσσού Gazprom Αλεξέι Μίλερ και ο υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Τουρκίας Τανέρ Γιλντίζ συζήτησαν την πορεία υλοποίησης του σχεδίου κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου από τη Ρωσία προς την Τουρκία μέσω του Ευξείνου Πόντου και πέταξαν με ελικόπτερο πάνω από τη σχεδιαζόμενη διαδρομή στο χερσαίο τμήμα του αγωγού, σύμφωνα με το ρωσικό κρατικό πρακτορείο ΡΙΑ-Νόβοστι.

Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει πως ο απογοητευμένος ψηφοφόρος είναι “κινούμενη βόμβα”

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Αδιαμφισβήτητα, η Γερμανία είναι η πιο ισχυρή χώρα της Ευρώπης. Αντίθετα η χώρα μας είναι η πλέον αδύνατη. Μελετώντας τους αριθμούς εύκολα ο καθείς αντιλαμβάνεται ότι ακόμα και η μικρή πτωχευμένη Κύπρος, οικονομικά και σε ποσοστό πληθυσμού, βρίσκεται πάνω από την Ελλάδα.
Είναι μία χώρα με εξουθενωμένο λαό η Ελλάδα, που έχει απέναντι της την επιθετική Τουρκία του Ερντογάν, είναι ένας τόπος με ελάχιστες δυνατότητες και στο εσωτερικό και πολύ περισσότερο στο εξωτερικό. Για να είμαι ειλικρινής βαρέθηκα να μας λυπούνται, δεν αντέχω να μας κάνουν πλάκα, και με ενοχλεί πολύ ότι στα «πολωνικά ανέκδοτα» των ξένων είμαστε πρωταγωνιστές. Δεν είναι μόνο ότι αξίζουμε περισσότερα.. Είναι και οι δυνατότητες μας πολύ μεγάλες και αποδεικνύεται με τις επιτυχίες των παιδιών, που έφυγαν κυνηγημένα από την κρίση καταφεύγοντας στην Ευρώπη, στην Αυστραλία και την Αμερική.

Η Ιορδανία, ο πιλότος και η μάχη κατά των τζιχαντιστών

Ιερουσαλήμ. Ανταπόκριση: Πάνος Χαρίτοςή

Η υπόθεση της ομηρείας και τελικώς της εκτέλεσης του Ιορδανού πιλότου μπορεί να σόκαρε τη διεθνή κοινότητα και να προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση της κυβέρνησης του Αμμάν, όμως στην πραγματικότητα η Ιορδανία γνώριζε από τη στιγμή της κατάρριψης του αεροσκάφους πως οι πιθανότητες ανταλλαγής ή απελευθέρωσής του ήταν από ανύπαρκτες έως απειροελάχιστες. Για την ακρίβεια, μεταξύ Ισλαμικού Κράτους και Ιορδανίας τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη μια «βεντέτα» λόγω της συμμετοχής της ιορδανικής κυβέρνησης από κοινού με άλλες χώρες στη δράση κατά του Ισλαμικού Κράτους.

ΆΡΘΡΟ 120

ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Η σύγκρουση την οποία μόνο αιθεροβάμονες φαντάζονταν ότι θα μπορούσε να αποτραπεί βρίσκεται μπροστά μας. Ύστερα από το δυναμικό ξεκίνημα της νέας κυβέρνησης με την «απόλυση» της τρόικα και μια δέσμη εξαγγελιών που, εάν εφαρμοστούν, θα σημάνουν το ξήλωμα του Μνημονίου, ήρθε η απολύτως προβλέψιμη απάντηση του ευρωσυστήματος.Το βαρύτερο όπλο που επιστρατεύθηκε, μέχρι στιγμής, εναντίον της Ελλάδας ήταν η απειλή στραγγαλισμού των ελληνικών τραπεζών από τον Μάριο Ντράγκι. Μια ξεκάθαρα μονομερής ενέργεια, πριν καλά- καλά ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις, με προφανή στόχο τον εκβιασμό της Ελλάδας ενόψει των τριών κρίσιμων κάβων που έχουμε μπροστά μας: των προγραμματικών δηλώσεων του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, του έκτακτου Eurogroup της 11ης Φεβρουαρίου και της συνόδου κορυφής της Ε.Ε. στις 12 Φεβρουαρίου. Ακολούθησε η ιταμή παρέμβαση Ντάισελμπλουμ να φέρει ακόμη πιο κοντά, στις 16 αντί για τις 28 Φεβρουαρίου, το τελεσίγραφο για την «παράταση του προγράμματος», δηλαδή του Μνημονίου, υπό την απειλή της άμεσης διακοπής της χρηματοδότησης.Τα διδάγματα από τις περιπέτειες των τελευταίων ημερών είναι προφανή. Η συμφιλιωτική γλώσσα και τα σήματα υποχωρητικότητας που εξέπεμψαν ορισμένα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης στο εξωτερικό για το ζήτημα του χρέους, τις ιδιωτικοποιήσεις και την αποδοχή μεγάλου μέρους των λεγόμενων «μεταρρυθμίσεων» δεν απέφεραν τίποτα το ουσιαστικό, πέρα από κάποιες διπλωματικές αβρότητες της Γαλλίας και της Ιταλίας.

Γιατί ο Ομπάμα «ψηφίζει»… ΣΥΡΙΖΑ;

Του Κώστα Μαρδά
Γιατί ο Ομπάμα παρενέβη κυριακάτικα, λίγες ώρες πριν ανοίξουν τα χρηματιστήρια και λίγες μόνο ώρες μετά την ανακοίνωση του αντισυμβατικού υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη προς τον διοπτροφόρο επικεφαλής του Eurogroup Ντάισελμπλουμ ότι η νέα κυβέρνηση καταργεί μονομερώς την τρόικα; Γιατί… μας αγαπά τόσο πολύ ο πρόεδρος των ΗΠΑ; Γιατί… «ψηφίζει» ΣΥΡΙΖΑ;
Το έχω γράψει πολλές φορές ότι ο ανώτατος επόπτης της αυτo-αποκαλούμενης Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ο εκάστοτε πρόεδρος των ΗΠΑ. Με ποιο δικαίωμα; Με το δικαίωμα που έδωσαν από το 1945 οι Ευρωπαίοι στις Ηνωμένες Πολιτείες να αναλάβει η Ουάσινγκτον την τήρηση της σταθερότητας του κοινωνικού συστήματος της καπιταλιστικής οικονομίας και του κοινοβουλευτισμού, καθώς τα αμερικανικά στρατεύματα, μαζί με τα σοβιετικά, απελευθέρωσαν, σε συνεργασία και με τα κινήματα αντίστασης, τη Γηραιά Ήπειρο. Δικαίωμα που επιβεβαιώθηκε με την μη αυτονόμηση της Ευρώπης σε αμυντικό επίπεδο και την αποδοχή του ευρω-ατλαντισμού.

Στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ σε Βηρυτό κατά των τζιχαντιστών

Οι ΗΠΑ παρέδωσαν σήμερα στο λιβανικό στρατό στρατιωτική βοήθεια αξίας άνω των 25 εκατ. δολαρίων, στην οποία περιλαμβάνονται βαρέα πυροβόλα, για να τον βοηθήσει να πολεμήσει εναντίον τζιχαντιστικών οργανώσεων που δίνουν επανειλημμένα μάχες με τις δυνάμεις ασφαλείας κοντά στα συριακά σύνορα.Ο αμερικανός πρεσβευτής στη Βηρυτό Ντέιβιντ Χέιλ αναφέρει σε δήλωσή του πως τα όπλα θα χρησιμοποιηθούν "για να ηττηθεί η τρομοκρατική και εξτρεμιστική απειλή από τη Συρία". "Πολεμάμε τον ίδιο εχθρό, έτσι η υποστήριξή μας προς εσάς είναι ταχεία και συνεχής", δήλωσε ο Χέιλ στη διάρκεια εκδήλωσης για την παράδοση των όπλων στη Βηρυτό.

Προβληματισμός στη Δύση από τις κινήσεις της Ελλάδας

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣ
Σε λεπτή ισορροπία κινούνται οι σχέσεις της Ελλάδας με τους Δυτικούς συμμάχους της σχετικά με τις προθέσεις της στο γεωπολιτικό σκηνικό.Οι πρώτες κινήσεις της Αθήνας έχουν εκπέμψει μηνύματα που προσφέρονται για ποικίλες ερμηνείες, με αποτέλεσμα να αναζητούνται διευκρινίσεις μέσα από «διερευνητικές επαφές» σε όλα τα επίπεδα.

«Σημαντικές» πρωτεύουσες προσπαθούν να κατανοήσουν αν η μερική διαφοροποίηση της Αθήνας στην κρίση της Ουκρανίας και η εκ μέρους της διαφαινόμενη πρόθεση ανάληψης ενός πιο ενεργού, πιθανώς μεσολαβητικού ρόλου, αποτελεί την απαρχή μιας γεωπολιτικής μεταστροφής της Αθήνας. Άπό την άλλη, είναι πιθανό να πρόκειται για επικοινωνιακή στρατηγική που αποσκοπεί στον «εμπλουτισμό» της διαπραγμάτευσης για το χρέος με τη διπλωματική διάσταση με απώτερο στόχο την ισχυροποίηση της ελληνικής θέσης συνολικότερα.

Το «βασίλειο του τρόμου» στο Ιράκ

 Το «Ξύπνημα», δηλαδή η επιτυχής μεταστροφή σουνιτικών φυλών εναντίον της επίσης σουνιτικής Αλ Κάιντα, στην ιρακινή επαρχία Ανμπάρ προ δεκαετίας, θεωρείται ως ένα από τα σημεία καμπής στον πόλεμο των ΗΠΑ εναντίον της Αλ Κάιντα στο Ιράκ, προπομπός της ήττας της οργάνωσης. Η αναγέννησή της μέσα από τις στάχτες της και η μετάλλαξή της σε κάτι ακόμη πιο αδίστακτο, το Ισλαμικό Κράτος, θέτει εκ νέου το ζήτημα του καίριου ρόλου που μπορεί να διαδραματίσουν οι σουνιτικές φυλές.

Αυτή τη φορά, όμως, οι ισορροπίες είναι διαφορετικές, καθώς το κύριο βάρος στην καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους έχουν αναλάβει σιιτικές πολιτοφυλακές, συχνά αποτελούμενες από Ιρανούς. Ο διακηρυγμένος στόχος της συνεργασίας των σιιτικών πολιτοφυλακών με τον (ως επί το πλείστον σιιτικό) ιρακινό στρατό και τις σουνιτικές φυλές σε ένα ενιαίο μέτωπο ενάντια στο ισλαμικό κράτος αποδεικνύεται θεωρητική κατασκευή.

«Διάδρομος» τζιχαντιστών

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ
Νέο, μεγάλο, προσφυγικό κύμα από τη Συρία με προορισμό την Ευρώπη αναμένεται στις αρχές της άνοιξης και στα σύνορα Βουλγαρίας και Ελλάδας με την Τουρκία έχει σημάνει κυριολεκτικά συναγερμός. Και αν από ελληνικής πλευράς στον Εβρο η θωράκιση αποδεικνύεται, μετά την κατασκευή του φράχτη στην περιοχή της Ορεστιάδας και την ενίσχυση της φρούρησης της όχθης του ποταμού νοτιότερα, με δυνάμεις της συνοριοφυλακής, αποτελεσματική, η Βουλγαρία αναδεικνύεται σε αδύναμο κρίκο της ευρωπαϊκής ασπίδας απέναντι στις εντεινόμενες ροές προσφύγων. Τις ανησυχίες στη Δύση αυξάνουν οι πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών, ευρωπαϊκών και αμερικανικών, σύμφωνα με τις οποίες η Βουλγαρία εξελίσσεται σε «διάδρομο» χρησιμοποιούμενο για το «πηγαινέλα» τζιχαντιστών από χώρες της Δυτικής Βαλκανικής και της Ευρώπης στα πολεμικά μέτωπα.

Αποψη: Στη δίνη της τρομοκρατίας IAN O. LESSER*

Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία και οι αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις στο Βέλγιο και άλλες χώρες κατέστησαν την Ευρώπη βασικό στόχο των τρομοκρατών. Δεν πρόκειται για καινούργιο φαινόμενο. Τις τελευταίες δεκαετίες, καθοριστικές μεταλλάξεις της τρομοκρατίας έλαβαν χώρα στην Ευρώπη, παρότι ο μεγάλος όγκος των τρομοκρατικών ενεργειών μεταφέρθηκε σε άλλες περιοχές του κόσμου.

Το πρώτο κύμα της σύγχρονης τρομοκρατίας είχε πρωταγωνίστριες καλά οργανωμένες και ιδεολογικά συνεκτικές ομάδες. Εμφανίστηκε κυρίως στην Ευρώπη και είχε περιορισμένα θύματα. Από τη δεκαετία του ’60 μέχρι τη δεκαετία του ’80 (σε ορισμένες περιπτώσεις, και τη δεκαετία του ’90), η Ευρώπη μαστιζόταν από εκρήξεις ιδεολογικά υποκινούμενης τρομοκρατίας, κυρίως από τον χώρο της άκρας Αριστεράς.

Γάλλος μπορεί να είναι κι ένας μουσουλμάνος; STEVEN ERLANGER / THE NEW YORK TIMES

Μία πολύ σημαντική συζήτηση άνοιξε στη Γαλλία την επαύριο των επιθέσεων στο σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo, σχετικά με το τι σημαίνει να είσαι Γάλλος και κατά πόσον μπορεί  αυτός ο ορισμός να συμπεριλάβει τον διαρκώς αυξανόμενο μουσουλμανικό πληθυσμό.

Στον πυρήνα της η συζήτηση διερευνά κατά πόσο η γαλλική ταυτότητα έχει ενσωματώσει έναν κοσμικό τρόπο ζωής, τόσο ώστε η χώρα να αδυνατεί να τιμήσει τα ιδανικά της καθώς μεταλλάσσεται σε μια πολυσυλλεκτική κοινωνία, στην οποία το Ισλάμ καταλαμβάνει πρωτεύουσα θέση.Τόσο το δίκαιο όσο και η παράδοση επιβάλλουν την έλλειψη διακρίσεων με βάση τη φυλή, τη θρησκεία ή το φύλο αρκεί οι πολίτες να υπηρετούν τα τρία ιδεώδη της Γαλλικής Δημοκρατίας: την ελευθερία, την ισότητα και την αδελφότητα. Πρόκειται για προσέγγιση που χρονολογείται από τη Γαλλική Επανάσταση, ριζωμένη στη γαλλική ζωή. Σε αυτήν ακριβώς την προσέγγιση δόθηκε φωνή στις ογκώδεις διαδηλώσεις που ακολούθησαν τις δολοφονίες των σκιτσογράφων, από ακραίους μουσουλμάνους.

Ο ΛΑΙΜΟΔΕΤΗΣ

Του ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ 

Ο Ρέντσι πρόσφερε λαιμοδέτη (γραβάτα) στον Τσίπρα, σύμβολο προσαρμογής. Θα τη φορέσω όταν ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας, είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός. Προσαρμοστείτε (από) τώρα, υπόδειξε ο Ιταλός πρωθυπουργός, χωρίς, εντελώς περιττά, να προσθέσει ότι ο λαιμοδέτης εκτός από σύμβολο προσαρμογής μπορεί να γίνει και όργανο στραγγαλισμού. Καλά, άστο γι’ αργότερα, ήταν η απάντηση. Το αργότερα ίσως είναι σε λίγες μέρες ή βδομάδες. Η Μέρκελ δεν έχει λόγους να αφήσει το «ελληνικό ζήτημα» να σέρνεται ανά την Ευρώπη για καιρό, τη στιγμή μάλιστα που η Αθήνα δηλώνει δημοσίως πόσο ζωτικό είναι να της δοθεί χρόνος για να βρει ρυθμό. Αν ομολογημένα ο χρόνος είναι αδύνατο σημείο μας είναι λογικό ο αντίπαλος να θέλει να μας τον στερήσει. Όσο η διαπραγμάτευση μένει εντός ευρωπαϊκών συνόρων Βερολίνο/Βρυξέλλες (ΒΒ) θα εκβιάζουν, έχουν χίλιους τρόπους. Αν η διαπραγμάτευση επεκταθεί και εκτός ΕΕ, με την προσθήκη άλλων παικτών, Κίνα, Ρωσία κλπ, οι ΒΒ και άλλοι, θα απειλούν, όχι μόνο με λόγια. Αντί για προτάσεις έξω από το χορό(πως θα ξεφύγουμε από το δόκανο) η ηγετική ομάδα ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ φάνηκε προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει τάχιστα τις άμεσες απαιτήσεις και έχει «γραμμή» διαπραγματεύσεων, έκπληξη για πολλούς.

«ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΑ ΣΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ» FT: Οι ΗΠΑ πιέζουν την Ευρώπη να συμβιβαστεί με την Αθήνα

Πιέσεις σε ηγέτες της ευρωζώνης προκειμένου να υπάρξει μεγαλύτερη διάθεση συμβιβασμού με τη νέα ελληνική κυβέρνηση ασκούν οι Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times.

Επικαλούμενο ευρωπαίους και αμερικανούς αξιωματούχους, το δημοσίευμα αναφέρει πως το επιτελείο του αμερικανού προέδρου πιέζει τους ηγέτες της ευρωζώνης να επιδιώξουν συμβιβασμό με την Αθήνα, καθώς υπάρχει ο φόβος ότι το αντίθετο θα έπληττε την παγκόσμια οικονομία.

ΤΟ «ΤΕΡΑΣ» ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, Ο ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΙ Η ΜΕΡΚΕΛ Το σκίτσο - σχόλιο του Economist για την Ελλάδα

Ως παράσταση τσίρκου παρουσιάζει ο διάσημος σκιτσογράφος KAL του Economist τις διαβουλεύσεις γύρω από το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ Τι κρύβει η «σύγκρουση» ΗΠΑ - Γερμανίας για το ελληνικό πρόβλημα

Του Γιώργου Kαπόπουλου
kapopoulos@pegasus.gr
H τοποθέτηση του Oμπάμα υπέρ της χαλάρωσης της πίεσης που ασκεί το Bερολίνο στην Eλλάδα ήταν η πιο σαφής και έντονη παρέμβαση των HΠA στην κρίση της Eυρωζώνης από την άνοιξη του 2010 μέχρι και σήμερα, αλλά όχι η μόνη. Eντονη και σαφής γιατί αναφέρθηκε σε συγκεκριμένη χώρα και με συγκεκριμένες παραινέσεις προς τη Γερμανία για αλλαγή στάσης.
Oπως είπαμε δεν ήταν η μόνη καθώς από την αρχή της κρίσης στην Eυρωζώνη ή για να είμαστε πιο ακριβείς από την επαύριο της έκρηξης της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, τον Σεπτέμβριο του 2008, Γερμανία και HΠA βρέθηκαν στους αντίποδες: H Oυάσιγκτον ζητούσε συντονισμένη δράση για αποφυγή παγκόσμιου ανεξέλεγκτου ντόμινο, ενώ το Bερολίνο απαντούσε ότι πρόκειται για αμερικανική κρίση που δεν αφορά την Eυρωζώνη και την E.E.

Νάντια Βαλαβάνη: Από τον Μπρέχτ στο Λογιστήριο του Κράτους

«Σου υπόσχομαι πως θα παλέψουμε για να μη γίνουμε ποτέ αυτό που αντιπαλεύαμε ''ψυχές από δημόσιες αμαρτίες μαραγκιασμένες,καθένας κι ένα αξίωμα σαν το πουλί μες στο κλουβί του''».
Είναι λίγα από τα λόγια που έλεγε η Νάντια Βαλαβάνη, τον περασμένο Νοέμβριο αποχαιρετώντας τον σύντροφο της ζωής της, τον άντρα της Δήμο Τσακνιά. «Οταν πρωτοσμίξαμε, εγώ 20 χρονών κι εσύ 25», έλεγε.Και τώρα, από το γραφείο της στην Καραγιώργη Σερβίας 10, η νέα αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών, μαχητική πάντα στη ζωή της, καλείται αυτό να αντιπαλέψει: «καθένας κι ένα αξίωμα σαν το πουλί μες στο κλουβί του».

Lazard: Η εταιρεία - μύθος για τις υπερχρεωμένες χώρες

Η εταιρεία Lazard, ο συμβουλευτικός ρόλος της στις υπερχρεωμένες χώρες, ο επικεφαλής -ιδιοκτήτης και του Le Monde- τα τεράστια κέρδη που αποφέρουν οι υπηρεσίες της.

Αργεντινή, Αίγυπτος, Ινδονησία, Ιράκ, Ακτή Ελεφαντοστού, Κύπρος, Αιθιοπία, αλλά και Ελλάδα -ξανά, ήδη από την περασμένη εβδομάδα- έχουν κατά καιρούς στηριχθεί στη Lazard Ltd.
Οι δραστηριότητες της Lazard, όπως αναφέρουν «Τα Νέα», την έφεραν στην Αργεντινή, μετά τη χρεοκοπία της χώρας το 2001, όπως και στη Βαγδάτη μετά την εισβολή της Δύσης που ανέτρεψε τον Σαντάμ Χουσεΐν.Την έφεραν και στην Αθήνα -η Lazard κέρδισε έως 25 εκατ. ευρώ μέσα σε δύο χρόνια για υπηρεσίες που παρείχε στην Ελλάδα, όπως είχε ανακοινώσει η προηγούμενη κυβέρνηση- αλλά πρόκειται για «σταγόνα στον ωκεανό».