07 Ιουλίου 2013
Ερντογάν-Γκιουλέν /// ΜΙΤ-MOSSAD: Οι φίλοι έγιναν πλέον εχθροί;
Η θάλασσα είναι άγριο πράγμα
Από τον Κώστα Ράπτη
Δημόσιες τοποθετήσεις από ανθρώπους, έστω και βετεράνους, των μυστικών υπηρεσιών δεν έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθούμε συχνά. Πόσω μάλλον από τη γνωστή για τις επιδόσεις της στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών του Ισραήλ, και μάλιστα σε μια συγκυρία συνολικής κρίσης στην Ανατολική Μεσόγειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΖΑΚΗΣ Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ ταυτίζονται στο Αιγαίο
Συνέντευξη στον Γιώργο Καπόπουλου
Αίγυπτος: Οι ισλαμιστές, ο στρατός και το κίνημα των επαναστατών
Χαρίτος ΠάνοςΗ Αραβική Άνοιξη μπορεί να έκανε την επίσκεψή της σε αρκετές περιοχές,
άλλαξε όμως ελάχιστα και σίγουρα δεν απέφερε τα προσδοκώμενα. Για τις
περισσότερες από τις χώρες του αραβικού κόσμου, που οι εξεγέρσεις,
επαναστάσεις ή ό,τι άλλο επιχείρησαν να αλλάξουν το τοπίο, τα ζητούμενα
και οι διεκδικήσεις παραμένουν. Η επόμενη ημέρα της Αραβικής Άνοιξης
προκαλεί μεγαλύτερο χάος παρά συμβάλλει στη λύση των προβλημάτων των
λαών των περιοχών αυτών.
Οι ευθύνες μόνο δικές μας (του Νότου) για το λάθος
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ευρωπαϊκός Νότος φλερτάρει με την
ολική αποσταθεροποίηση σε κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό επίπεδο. Στον
Μεσοπόλεμο ο Ισπανικός Εμφύλιος επισημοποίησε τον ενταφιασμό της
δημοκρατίας για 40 ολόκληρα χρόνια εξαιτίας της νίκης των Φρανκιστών. Η
Πορτογαλία ακόμα προσπαθεί να ξεπεράσει τον σαλαζαρικό γύψο. Αμέσως μετά
το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και αντιστοίχως μετά το τέλος του Β'
Παγκοσμίου Πολέμου η Ελλάδα βίωνε το βαθύ τραύμα της Μικρασιατικής
Καταστροφής, το πλήγμα της συρρίκνωσης του ελληνικού κοσμοσυστήματος σε
ελλαδικό κράτος με την αποχώρηση των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς
Ασίας από τις υπεραιωνόβιες πατρογονικές κοιτίδες και την αδελφοκτόνο
σύγκρουση του Εμφυλίου.
Από Αραβική Ανοιξη, στρατιωτικό θέρος
Η αδυναμία του εκλεγμένου προέδρου
της Αιγύπτου, Μόρσι, και των Αδελφών Μουσουλμάνων να ξεπαγώσουν κεφάλαια
από το ΔΝΤ προκάλεσε την καταβαράθρωση των κρατικών δομών, που μαζί με
τη δραματική μείωση του τουρισμού, τη διακοπή παροχής αερίου στο Ισραήλ,
την ένταξη της σαρίας στο Σύνταγμα, αλλά και την απώλεια «επαφής» της
κυβέρνησης με τη νεολαία, ήταν οι αιτίες που οδήγησαν στο στρατιωτικό
πραξικόπημα και στον τρόμο ενός εμφυλίου την «επόμενη ημέρα»
Στο προσκήνιο και πάλι ο τουρκικός στρατός Του Νίκου Στέλγια
Ολα τα θαύματα κρατούν τρεις μέρες
Πώς το... «νεύμα» θα γίνει... «θέμα»
Το γερμανοελληνικό πολιτικό «ειδύλλιο» δεν κρύβεται πια με τίποτα...
Απαθανατίζεται και σε «φωτογραφικά στιγμιότυπα»! Ξεκινήσαμε άσχημα. Στην
αρχή δεν κρυβόταν η γερμανική «απέχθεια» και η «τιμωρητική διάθεση» για
την Ελλάδα. Η «σχέση» πέρασε από διάφορες διακυμάνσεις και δοκιμασίες.
Υπήρξαν όμως εκατέρωθεν «ωριμάνσεις», ώσπου το τελευταίο διάστημα και
όσο πλησιάζουμε προς τις... γερμανικές εκλογές η «σχέση» παίρνει τη
μορφή μιας «χιονοστιβάδας»... «ξαφνικού πολιτικού έρωτα»!
Η αβέβαιη διπλωματία των αγωγών
Μέχρι πρόσφατα κάθε συζήτηση, αξιολόγηση, αλλά και επιλογή σε επίπεδο κρατών αλλά και εταιρειών ως προς τα προτεινόμενα να κατασκευασθούν δίκτυα μεταφοράς ενέργειας -Φυσικό Αέριο και Πετρέλαιο- έπρεπε να λαμβάνει υπόψη δύο παράγοντες: τον αμιγώς ενεργειακό, αν δηλαδή υπάρχουν επαρκείς ποσότητες ώστε να αποσβεσθεί το κόστος κατασκευής της υποδομής, και τον γεωπολιτικό, κατά πόσο δηλαδή οι ΗΠΑ αλλά και η Ρωσία, κατά κύριο λόγο, εγκρίνουν ή απορρίπτουν τη μία ή την άλλη όδευση ενός προτεινόμενου αγωγού.
Dirk Müller: «Η Ελλάδα δέχθηκε επίθεση λόγω των κοιτασμάτων που διαθέτει»
Ενδιάμεση συμφωνία με χρώμα αερίου – Περίγραμμα λύσης προωθούν οι ΗΠΑ με στόχο την ομαλή αξιοποίηση του φυσικού πλούτου
Οι Αμερικανοί προσανατολίζονται να προωθήσουν στο Κυπριακό την ιδέα για συμφωνία επί ενός πλαισίου αρχών, που θα κωδικοποιεί τις βασικές κατευθυντήριες γραμμές της λύσης. Σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές, η ιδέα αυτή στοχεύει πρωτίστως στη δημιουργία συνθηκών για «ομαλή αξιοποίηση του φυσικού αερίου», τοποθετώντας στη μεγάλη εικόνα και την Τουρκία.
Αλλάζει ο χάρτης στην αγορά ενέργειας: Η Ρωσία, η Κύπρος, το Ισραήλ και οι Ελληνες εφοπλιστές
Σε
αυτή την κούρσα που έχει ξεκινήσει η Gazprom στρέφεται ήδη στο LNG και
φιλοδοξεί, όπως δήλωσε ο ίδιος ο Αλ. Μιλερ, να κατακτήσει το 15% της
παγκόσμιας αγοράς LNG από το 5% που κατέχει σήμερα.
Σκόπια: η βόμβα των ψευδαισθήσεων
προέδρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών,
δημοσιογράφου και συγγραφέα
Τέλη Ιουνίου, η Ευρωπαϊκή Ενωση παρέπεμψε στις ελληνικές ?κυριολεκτικά? καλένδες την ένταξη των Σκοπίων. Για πρώτη φορά, το θέμα δεν συζητήθηκε καν, διότι ο αρμόδιος επίτροπος, παρά τις ενδιάμεσες φιοριτούρες, δεν τόλμησε να το φέρει προς συζήτηση. Εως τώρα, στο διεθνές επίπεδο και στο εσωτερικό των δύο γειτονικών χωρών επικρατούσε ?και παραμένει? η εντύπωση ότι το πρόβλημα είναι διμερές, αφορά αποκλειστικά ένα όνομα και στα Σκόπια δεν υφίσταται κανένα άλλο σοβαρότερο ζήτημα που ενδιαφέρει άμεσα την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Ψευδής εντύπωση. Πρόβλημα, στην πραγματικότητα, αποτελεί αυτό καθ' εαυτό το Κράτος των Σκοπίων. Και αιτία του ο «Μακεδονισμός» του. Αυτό αποδεικνύει η Νεότερη Ιστορία. Ομως οι αδιάσειστες αποδείξεις της «χάνονται στη μετάφραση», στις πρόσκαιρες σκοπιμότητες και στον λαβύρινθο όλων των κρισίμων παραμέτρων του ζητήματος. Μαρτυρούν, ωστόσο, ότι:
Ένα δις δολ. από Οι (Δέκα) Πληγές της Αιγύπτου
La Repubblica: Αντίο στον ισλαμισμό
Η απόδειξη είναι μπροστά μας, με τις προσευχές δεν κυβερνάς. Ο ισλαμικός φονταμενταλισμός συνεχίζει να δείχνει την ακαταλληλότητά του να βρει λύσεις στα καθημερινά προβλήματα του λαού. Δύο χρόνια πριν, οι Αιγύπτιοι εξεγέρθηκαν κατά του αυταρχικού καθεστώτος Μουμπάρακ. Σήμερα δεν πρόκειται απλώς για προσωρινή οργή ή εξέγερση, αλλά για μια επανάσταση. Ο λαός είναι χωρισμένος, αλλά η πλειονότητα διαπίστωσε ότι ο φονταμενταλιστής Μοχάμεντ Μόρσι δεν είναι πιο δημοκρατικός ή πιο κατάλληλος από τον Μουμπάρακ.
Περσική ισχύς: μπορεί κανείς να σταματήσει το Ιράν;
The EconomistΤο 2009 το Ιράν έφτασε πολύ κοντά στην εκλογή ενός μεταρρυθμιστή στην
προεδρία. Ο Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, ο ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης,
ανέτρεψε όμως το εκλογικό αποτέλεσμα και πάταξε βίαια τις επακόλουθες
διαδηλώσεις. Την περασμένη εβδομάδα η ίδια επιθυμία για αλλαγή
εξασφάλισε πανηγυρική νίκη στον Χασάν Ροχανί και ο ίδιος ο Χαμενεΐ
χαρακτήρισε θρίαμβο την έκβαση της αναμέτρησης. Οταν μια χώρα έχει
βιώσει τόση καταπίεση όσο το Ιράν, οι εξωτερικοί παρατηρητές, που
ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο, ενστικτωδώς θέλουν να
γιορτάσουν μαζί με όλους τους απλούς Ιρανούς που ξεχύθηκαν στους
δρόμους. Οι δημόσιες δηλώσεις του χαμογελαστού Ροχανί ενθαρρύνουν την
αισιοδοξία, επειδή μοιάζει με άλλου τύπου πρόεδρο σε σχέση με τον «κακό
της κωμωδίας», τον προκάτοχό του, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ.
«Ο υπουργός που δίνει θάρρος»
Βίοι παράλληλοι…
Του Χριστόδουλου Γιαλλουρίδη
Μια χώρα που βρέθηκε στη δίνη του εμφυλίου, με ορατή την απειλή της κατάρρευσης και της διάσπασης του κράτους
Ο Πόλεμος της Αιγύπτου ανήκει σε εκείνα τα παράξενα πραξικοπήματα που μας θυμίζουν Τουρκία των περασμένων δεκαετιών, όπου οι στρατιωτικές, πραξικοπηματικές επεμβάσεις εθεωρούντο νομιμοποιημένες…
Ο ΔΙΕΙΣΔΥΤΙΚΟΣ ρόλος του παγκοσμιοποιημένου διαδικτύου παρατηρήθηκε τόσο στην Τουρκία, όσο και στην Αίγυπτο, αποτελεί φαινόμενο πολιτικής που θα συνδέσει πολλούς λαούς που βρίσκονται σε πολιτική υπανάπτυξη
Ο Πόλεμος της Αιγύπτου ανήκει σε εκείνα τα παράξενα πραξικοπήματα που μας θυμίζουν Τουρκία των περασμένων δεκαετιών, όπου οι στρατιωτικές, πραξικοπηματικές επεμβάσεις εθεωρούντο νομιμοποιημένες…
Ο ΔΙΕΙΣΔΥΤΙΚΟΣ ρόλος του παγκοσμιοποιημένου διαδικτύου παρατηρήθηκε τόσο στην Τουρκία, όσο και στην Αίγυπτο, αποτελεί φαινόμενο πολιτικής που θα συνδέσει πολλούς λαούς που βρίσκονται σε πολιτική υπανάπτυξη
Ετικέτες
Ελληνική Εξωτερική Πολιτική,
Κύπρος,
Μέση Ανατολή,
Τουρκία
Οι Καζανόβες της διπλωματίας
Του Γιάννου Χαραλαμπίδη
ΕΝΑ από τα κεντρικά θέματα είναι εάν θα πάμε ή όχι προς το ΝΑΤΟ
Τα σύνδρομα της δεκαετίας του ΄60 και το ΝΑΤΟ
Γίνεται δεκτή η «πολιτική σεξουαλική πράξη» στα κρυφά, αλλά ο «προοδευτικός αριστερός» χώρος θέτει βέτο στον γάμο και η Τουρκία παίρνει τα προικώα
ΠΩΣ ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ από την Κούβα της Μεσογείου στην Κύπρο της Ευρώπης
Γίνεται δεκτή η «πολιτική σεξουαλική πράξη» στα κρυφά, αλλά ο «προοδευτικός αριστερός» χώρος θέτει βέτο στον γάμο και η Τουρκία παίρνει τα προικώα
ΠΩΣ ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ από την Κούβα της Μεσογείου στην Κύπρο της Ευρώπης
Ποιός φιλελευθερισμός;
1) η χώρα μας είναι υπό ευρωπαϊκή και διεθνή οικονομική και πολιτική εποπτεία και επιτροπεία, δεν έχει νόημα ούτε να το αμφισβητεί κανείς, ούτε να το ωραιοποιεί. Περιθώρια «δεξιάς» ή «αριστερής» πολιτικής σ’ αυτή τη συγκυρία δεν υφίστανται. Οι πολιτικές μπορεί να είναι μόνο ή ‘φιλικές’ ή ‘εχθρικές’ προς τις «αγορές». Με τις ανάλογες κάθε φορά συνέπειες. Τούτο σημαίνει πως η καταστροφή μπορεί να επέλθει ανα πάσα στιγμή απο ένα και μόνο ένα λάθος .Να θυμάσαι την ρήση "κάθε μέρα, κάποιος κάπου στον κρατικό μηχανισμό κάνει κάποιο μεγάλο λάθος, το οποίο εν συνεχεία θα μπορεί να βάλει σε μπελάδες" και ειπώθηκε στην Μητρόπολη του Καπιταλισμού απο κορυφαίο Πολιτικό της παράγοντα,Υπο τις συνθήκες αυτές δεν είναι εύκολο να προχωρήσεις με τον τρόπο που επιθυμείς.Ας είμαστε υπομονετικοί για μια φορά
Άγκυρα: Πρόταση για δημιουργία άξονα Τουρκίας-Κύπρου-Ισραήλ
Του Νίκου Στέλγια
Ποιο είναι το «μαύρο κουτί» του τουρκικού κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ); Που κρύβονται τα μυστικά του κόμματος, το οποίο κρατά στα χέρια του την μοίρα της γειτονικής Τουρκίας εδώ και μια δεκαετία; Για τον προσεκτικό αναγνώστη η απάντηση των παραπάνω ερωτημάτων είναι απλή. Το ΑΚΡ δεν έχει μονάχα ένα «μαύρο κουτί». Το ΑΚΡ έχει τουλάχιστον τρία «μαύρα κουτιά»: Υποδομές - ενέργεια - υγεία. Τα συγκεκριμένα πεδία αποτελούν την «σπονδυλική στήλη» της πολιτικής γραμμής που ακολουθεί το ΑΚΡ. Πάνω στους συγκεκριμένους τρεις άξονες η τουρκική μεσαία τάξη κάνει αισθητή την παρουσία της στα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα της Ανατολίας και αναζητεί διέξοδο στις αγορές της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου.
Ποιο είναι το «μαύρο κουτί» του τουρκικού κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ); Που κρύβονται τα μυστικά του κόμματος, το οποίο κρατά στα χέρια του την μοίρα της γειτονικής Τουρκίας εδώ και μια δεκαετία; Για τον προσεκτικό αναγνώστη η απάντηση των παραπάνω ερωτημάτων είναι απλή. Το ΑΚΡ δεν έχει μονάχα ένα «μαύρο κουτί». Το ΑΚΡ έχει τουλάχιστον τρία «μαύρα κουτιά»: Υποδομές - ενέργεια - υγεία. Τα συγκεκριμένα πεδία αποτελούν την «σπονδυλική στήλη» της πολιτικής γραμμής που ακολουθεί το ΑΚΡ. Πάνω στους συγκεκριμένους τρεις άξονες η τουρκική μεσαία τάξη κάνει αισθητή την παρουσία της στα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα της Ανατολίας και αναζητεί διέξοδο στις αγορές της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)