ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ι. ΜΕΡΤΖΟΥπροέδρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών,
δημοσιογράφου και συγγραφέα
Τέλη Ιουνίου, η Ευρωπαϊκή Ενωση παρέπεμψε στις ελληνικές ?κυριολεκτικά? καλένδες την ένταξη των Σκοπίων. Για πρώτη φορά, το θέμα δεν συζητήθηκε καν, διότι ο αρμόδιος επίτροπος, παρά τις ενδιάμεσες φιοριτούρες, δεν τόλμησε να το φέρει προς συζήτηση. Εως τώρα, στο διεθνές επίπεδο και στο εσωτερικό των δύο γειτονικών χωρών επικρατούσε ?και παραμένει? η εντύπωση ότι το πρόβλημα είναι διμερές, αφορά αποκλειστικά ένα όνομα και στα Σκόπια δεν υφίσταται κανένα άλλο σοβαρότερο ζήτημα που ενδιαφέρει άμεσα την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Ψευδής εντύπωση. Πρόβλημα, στην πραγματικότητα, αποτελεί αυτό καθ' εαυτό το Κράτος των Σκοπίων. Και αιτία του ο «Μακεδονισμός» του. Αυτό αποδεικνύει η Νεότερη Ιστορία. Ομως οι αδιάσειστες αποδείξεις της «χάνονται στη μετάφραση», στις πρόσκαιρες σκοπιμότητες και στον λαβύρινθο όλων των κρισίμων παραμέτρων του ζητήματος. Μαρτυρούν, ωστόσο, ότι:
1ον Το πρόβλημα είναι διεθνές. Αποτελεί εν δυνάμει ωρολογιακή βόμβα τόσο στα θεμέλια των Σκοπίων όσο και στην εύθραυστη ισορροπία των Βαλκανίων.
2ον Ανεξάρτητα από την ονομασία του Κράτους, το καθεστώς του αντιβαίνει παντελώς στις καταστατικές αρχές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, στα δικαιώματα όλων των πολιτών του και στην ασυγκράτητη δημογραφία του.
3ον Υπό τον αυτονόητο και απαράβατο όρο ότι θα επιλυθούν ριζικά τα δύο προαναφερόμενα ζητήματα, η ένταξη των Σκοπίων ενισχύει την ετοιμόρροπη σταθερότητα αυτού του Κράτους και των Βαλκανίων, μειώνει δραστικά την εσωτερική σύγκρουση των αντιπάλων εθνικισμών του, αποτελεί θεσμική αφετηρία των λαϊκών του ελευθεριών και συμφέρει όλους τους γείτονές του ?τον καθένα, όμως, για διαφορετικούς λόγους.
Μια σειρά άρθρων στον «ΑτΚ» θα επιχειρήσει να προσεγγίσει τα ζητήματα. Πρώτα η γένεσή του. Εβδομήντα χρόνια μετά την ίδρυσή του, το 1943, στους κόλπους της Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας με ψευδωνυμία «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και την ανεξαρτησία του το 1991, αναμένει το θαύμα της Δημιουργίας από τον Θεό. Στη Βίβλο, η Γένεσις αρχίζει με την φράση εν αρχή ην το χάος. Και το χάος των Σκοπίων είναι ο «Μακεδονισμός». Αποτελεί αμετακίνητο κρατικό ιδεολόγημα σύμφωνα με το οποίο η κάποτε (άγνωστον πότε) «Ενιαία Μακεδονία» διαμελίσθηκε στους Βαλκανικούς Πολέμους: η Αιγαιατική Μακεδονία κατακτήθηκε από τους κατακτητές Ελληνες, η Πιρίνσκα Μακεδονία από τους Βουλγάρους κατακτητές και η Βαρντάρσκα Μακεδονία από τους Σέρβους κατακτητές. Ενα τέταρτο τμήμα της παραχωρήθηκε στους Αλβανούς κατακτητές. Το 1944 η Βαρντάρσκα απελευθερώθηκε από τον σερβικό φασιστικό ζυγό και είναι η πρώτη ελεύθερη κοιτίδα του Μακεδονικού Εθνους που έχει υποχρέωση να απελευθερώσει τα άλλα υπόδουλα τμήματα και να τα ενώσει σε μία «Ενιαία Μακεδονία».
Αυτό το ιδεολόγημα παραμένει αμετακίνητη κρατική επιδίωξη, διδάσκεται καθημερινά στα σχολεία, γαλούχησε ήδη τρεις γενεές Σλάβων υπό ολοκληρωτικό ?έως τώρα? καθεστώς και, τελικά, κατάντησε υπαρξιακό βίωμα του μισού περίπου πληθυσμού του! Νόμος απαγορεύει κάθε άλλη άποψη «για λόγους κρατικής ασφαλείας». Τα Σκόπια το συνόψισαν στο Προοίμιο του Συντάγματός τους ευθύς μόλις ανακηρύχθηκαν ανεξάρτητο Κράτος με ψευδωνυμία τον Σεπτέμβριο 1991, οπότε έθεσαν στη νέα κρατική σημαία τους τον Ηλιο των αρχαίων Μακεδόνων.
Με τη διάτρητη Ενδιάμεση Συμφωνία, την οποία οι Αμερικανοί επέβαλαν σε βάρος της Ελλάδος το 1995, τα Σκόπια απέσυραν τη σημαία τους και το Προοίμιο του Συντάγματός τους, αλλά διατηρούν ορμητική στην πράξη τη συνταγματική αυτή αποστολή τους. Το Κράτος-Νάνος διεκδικεί εδάφη της Ελλάδος, της Βουλγαρίας και της Αλβανίας. Καταπατά κάθε θεμελιώδη καταστατική αρχή της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, όπου απαιτεί να ενταχθεί. Παραβιάζει επίσης τις αρχές του ΟΗΕ, όπου έχει ενταχθεί το 1993 με την προσωρινή ονομασία FYROM που δεν τηρεί! Και επί 22 χρόνια καταγγέλλει ότι για όλα αυτά ?και άλλα πολλά? «φταίει η Ελλάδα»!...
Τι θα συνέβαινε, όμως, αν υποτεθεί ότι το νεαρό Κράτος εξεπλήρωνε, μέσω Τρίτων, την αποστολή του και ενσωμάτωνε ολόκληρη την Ελληνική Μακεδονία;
Η κοινή λογική αποδεικνύει ότι τότε οι Ελληνες Μακεδόνες ασφαλώς θα επικρατούσαν πλήρως στην υποτιθέμενη «Ενιαία Μακεδονία», διότι θα αποτελούσαν τη μεγάλη πλειοψηφία του πολυεθνικού πληθυσμού της. Αναμφιβόλως, πέραν των αριθμών, είναι συντριπτικά όλα τα στρατηγικά μεγέθη που διαθέτει σήμερα ο Μακεδονικός Ελληνισμός σε όλα τα επίπεδα: οικονομία, παιδεία, πολιτισμός, τουρισμός, θεσμοί, υποδομές, ενέργεια, μεγάλα αστικά κέντρα, λιμάνια, δίκτυα κ.ά.
Η Ελληνική Μακεδονία το 1991 είχε 2.263.099 κατοίκους με απόλυτη εθνική ομοιογένεια, υψηλή παιδεία και κατά κεφαλήν εισόδημα τετραπλάσιο των Σκοπίων ?ακόμη και σήμερα. Η έκτασή της είναι 34.177 τ. χιλιόμετρα. Ανάμεσα σε μεγάλους ορεινούς όγκους απλώνονται εύφορες πεδιάδες με πλήρως αρδευόμενες καλλιέργειες υψηλής αποδόσεως σε πλήρη εκμηχάνιση επιδοτούμενες επιπλέον από την ΕΕ. Ολες ανεξαιρέτως οι υποδομές της απέχουν από εκείνες των Σκοπίων όσο η Γη από τον Ηλιο. Αποτελεί το Ενεργειακό Κέντρο όλης της Ελλάδος. Ανω του 50% των εξαγωγών της Ελλάδος διεξάγονταν από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης κατά το κρίσιμο 1992, σύμφωνα με επιστημονική έρευνα της ICAP.
Τα Σκόπια είναι περίκλειστο Κράτος με κεντρική πύλη του τη Θεσσαλονίκη. Εκτείνεται σε 25.000 τ. χιλιόμετρα κυριαρχούμενα από μεγάλους ορεινούς όγκους, μαστίζεται από φτώχεια και έχει 2.034.000 κατοίκους. Μόνον το 60% του πολυεθνικού πληθυσμού του, δηλαδή περί τα 1.200.000 άτομα, δηλώνονται «Μακεδόνες», το 25% Αλβανοί και 32% Μουσουλμάνοι. Ελληνικές επιχειρήσεις ελέγχουν μεγάλο μέρος της οικονομίας του, τη μεγαλύτερη Τράπεζά του, το μοναδικό διυλιστήριό του και τα δίκτυα των καυσίμων του. Προφανής ο παραλογισμός του.
