Pολλοί πίστεψαν πως η Τουρκία θα μπορούσε αναδειχθεί ως ένα εξαιρετικό παράδειγμα προς μίμηση
«Η ήπια ισχύς είναι το μέσο της επιτυχίας στην παγκόσμια πολιτική σκηνή». Έτσι περιγράφει ο Τζόζεφ Νάι, στο διάσημο ομότιτλο βιβλίο του «Ήπια Ισχύς»
(Εκδ. Παπαζήση στα ελληνικά) την ικανότητα ενός κράτους να προσελκύει
και να πείθει και να πετυχαίνει τους όποιους στόχους του με τη δύναμη
των συμμαχιών, των πολιτικών ιδανικών και του «ικανού να εμπνεύσει άλλα έθνη» πολιτισμού του.
Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ετών ο όρος αυτός χρησιμοποιήθηκε
ευρέως από τους πολιτικούς της Τουρκίας οι οποίοι τον επικαλούνταν
συχνά θέλοντας να υπογραμμίσουν ότι η χώρα τους αποτελεί πρότυπο
σύγχρονης μουσουλμανικής δημοκρατίας. Μαζί τους συμφωνούσαν πολλοί
πολιτικοί στοχαστές και αναλυτές της Δύσης μεταξύ των οποίων και ο
Τζόζεφ Νάι. Ιδιαίτερα μετά τις εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης, πολλοί
πίστεψαν πως η Τουρκία θα μπορούσε αναδειχθεί ως ένα εξαιρετικό
παράδειγμα προς μίμηση για ολόκληρη τη Μέση Ανατολή