Αντιαμερικανικό κρεσέντο Ερντογάν

Η Αγκυρα δηλώνει «σοκαρισμένη» γιατί οι ΗΠΑ βάζουν την Τουρκία και τη συροκουρδική οργάνωση YPG (παρακλάδι του ΡΚΚ) στο ίδιο καλάθι και ο Νταβούτογλου από το Κίεβο απειλεί με την πιο σκληρή αντίδραση αν οι Κούρδοι θέσουν υπό τον έλεγχό τους την πόλη Αζάζ.
Σε παρόμοια κλιμάκωση ψυχροπολεμικής ρητορικής δεν είχε φθάσει ποτέ η Τουρκία απέναντι στις ΗΠΑ: Ούτε όταν το καλοκαίρι του 1964 ο τότε πρόεδρος Τζόνσον έστειλε επιστολή-τελεσίγραφο στον τότε πρωθυπουργό Ινονού και τον εξανάγκασε να ματαιώσει απόβαση στην Κύπρο, ούτε όταν το καλοκαίρι του 2003 ειδικές δυνάμεις πεζοναυτών αιχμαλώτισαν ως τρομοκράτες Τούρκους κομάντος στο Βόρειο Ιράκ. Η ρητορική της Αγκυρας είναι ρητορική ρήξης, είναι πολιτική πρόκληση προς τις ΗΠΑ που αγνοεί τους συσχετισμούς, είναι τυχοδιωκτική φυγή προς τα εμπρός ανάλογης βαρύτητας με την κατάρριψη του ρωσικού Σουχόι τον περασμένο Νοέμβριο. Η στάση των ΗΠΑ είναι λογική απόρροια της στροφής τους στη Συρία τα δύο τελευταία χρόνια και όχι μόνον:

Ερντογάν και Σ. Αραβία ανοίγουν την πόρτα του φρενοκομείου κι εμείς τρέχουμε πίσω του

Εδώ και τρεις ημέρες, η Τουρκία επιτίθεται εναντίον της Συρίας, διαπράττοντας ίσως το σοβαρότερο έγκλημα διεθνώς, αυτό της ένοπλης επίθεσης εναντίον κυρίαρχου κράτους. Δεν επιτίθεται εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, ούτε απαντά σε κάποια επιθετική ενέργεια που στρέφεται εναντίον της.

Από πού άραγε φεύγουν οι διακινητές, Γερμανότουρκοι;

Του Αλέξανδρου Ασωνίτη,-Από το 1921 ή 1922, όταν η προδοτική κυβέρνηση Γούναρη, που η προδοσία της δεν αλλάζει όσες αποφάσεις κι αν βγάλει ο Άρειος Πάγος κι ούτε τα βόλια του αποσπάσματος γυρίζουν πίσω, από τότε που, προετοιμαζόμενη για την καταστροφή, που ήξερε πως θα προκαλούσε, έβγαλε νόμο με τον οποίο έθετε περιορισμούς σ’ όσους αποβιβάζονταν σ’ ελληνικά λιμάνια για να  εμποδίσει την έλευση των Μικρασιατών στην πατρίδα (βλ: Βλάση Αγτζίδη: Μικρά Ασία, εκδ. Παπαδόπουλος), το ελληνικό κράτος προσέδωσε στην εξωτερική του πολιτική ένα βασικό χαρακτηριστικό: Καμμία απολύτως προστριβή με την Τουρκία, όσο δεν απειλεί την κομματοκρατία μας. Μόνο λεκτικές αντιδικίες.

Απομονώνεται η Τουρκία

Λιγοστεύουν οι σύμμαχοι της Τουρκίας. Οι σχέσεις Άγκυρας - Καίρου βρίσκονται στην κατάψυξη, η Τυνησία αποτελεί μαγνήτη για το Ισλαμικό Κράτος, ενώ τεταμένες είναι οι σχέσεις με τον Ιράν. Αντίθετα ενισχύονται οι δεσμοί με το... Κατάρ.-Μπορεί η Τουρκία να προβάλλει ώς ένας απο τους πρωταγωνιστές της κρίσης στην Μέση Ανατολή αλλά η αλήθεια είναι ότι σήμερα, η Άγκυρα είναι πιο απομονωμένη από ποτέ.Σίγουρα το ξέσπασμα της Αραβικής Άνοιξης , άνοιξε μία νέα σελίδα στην τουρκική εξωτερική πολιτική. Η Άγκυρα με νέες διπλωματικές και οικονομικές πρωτοβουλίες που απευθύνονταν σε όλους τους γείτονές της, συμπεριλαμβανομένων των χωρών με τις οποιες η Τουρκία είχε αντιμετωπίσει προβλήματα στο παρελθόν, όπως το Ιράν και η Συρία, αλλά και με την προσπάθεια να οικοδομήσει στενότερους δεσμούς με χώρες της Αφρικής, όπως η Σομαλία προσπάθησε να αναβιώσει την άλλοτε πανίσχυρη Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Τι γυρεύει η Τουρκία στη Σομαλία;

Τι γυρεύει στη Σομαλία η Τουρκία, διερωτήθηκε ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Αλ Σίσι απευθυνόμενος στα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατά την πρόσφατη επίσκεψή του. Η Τουρκία πέραν από την οικονομική βοήθεια που παρέχει στο Μογκατίσιου, άρχισε και την κατασκευή στρατιωτικής βάσης και απέστειλε τουρκικά στρατεύματα για εκπαίδευση του στρατού της Σομαλίας.Τι γυρεύει η Τουρκία στην Κύπρο, στη Συρία, στο Ιράκ, στη Βοσνία, στην Αλβανία, στη Δυτική Θράκη, ρωτούμε εμείς.

Τις απαντήσεις δίδει ο ίδιος ο νυν πρωθυπουργός της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, στο βιβλίο του «Το στρατηγικό βάθος- Η διεθνής θέση της Τουρκίας».

Η χώρα αυτή, αφού κατόρθωσε να διαφοροποιήσει την εικόνα της, της περιθωριακής χώρας, επιδιώκει αφενός την ανάδειξή της σε ηγέτιδα δύναμη στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και σε ενεργειακό κόμβο, εκμεταλλευόμενη τους φυσικούς πόρους άλλων χωρών και αφετέρου την ενίσχυση του ρόλου της στην παγκόσμια οικονομικο-πολιτική σκηνή. Στις προσπάθειές της για προώθηση και επίτευξη των στόχων της ακολουθεί τα χνάρια της πάλαι ποτέ κραταιάς οθωμανικής αυτοκρατορίας, ονειρευόμενη την Pax Ottomanica.

Η Ρωσία προσφεύγει στο Συμβούλιο Ασφαλείας για την εμπλοκή της Τουρκίας στη Συρία

Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών θα συζητήσει σήμερα την εμπλοκή της Τουρκίας με σφυροκόπημα εναντίον στόχων στη Συρία, μετά από σχετικό αίτημα της Ρωσίας, η οποία έχει εκφράσει ανησυχίες μετά τις στρατιωτικές επιθέσεις της Τουρκίας κατά των Κούρδων μαχητών, που στηρίζονται από τη Ρωσία.>Η Τουρκία πραγματοποιεί επιθέσεις κατά θέσεων του κουρδικού YPG, για τρίτη συνεχή ημέρα , με στόχο την αποτροπή τους από την κατάληψη της Αζάζ, που βρίσκεται 8 χλμ. από τα σύνορα Συρίας-Τουρκίας. Η Άγκυρα φοβάται ότι το YPG, που υποστηρίζεται από τη Ρωσία, επιχειρεί να εξασφαλίσει τον έλεγχο μιας περιμέτρου 100 χλμ. από τα συριακά σύνορα που ακόμη δεν έχει υπό τον έλεγχό του.

Προσοχή: Κινούμενη άμμος στην Συρία Του Νίκου Στέλγια

Υπό το σκιά των τελευταίων βαρυσήμαντων εξελίξεων στην Συρία, σας έχω δυο σημαντικές ειδήσεις, μια δυσάρεστη και μια ευχάριστη. Η δυσάρεστη εξέλιξη είναι η εξής: Από το μεσημέρι του Σαββάτου, η περιοχή μας έχει έρθει πιο κοντά στο ενδεχόμενο μιας γενικευμένης, περιφερειακής σύρραξης, την οποία επιχειρούμε να αναλύσουμε εδώ και λίγα χρόνια στην συγκεκριμένη στήλη. Το μεσημέρι του Σαββάτου, δίχως καμία προειδοποίηση, τα τουρκικά στρατεύματα άνοιξαν πυρ κατά των θέσεων των Κούρδων ανταρτών στο βόρειο τμήμα της Συρίας. Την στιγμή που άρχισαν να πέφτουν οι οβίδες και τα πυρά του τουρκικού στρατού πάνω τους, οι Κούρδοι αντάρτες βρισκόντουσαν μόλις λίγα μέτρα πιο έξω από την κωμόπολη Άζεζ. Έχοντας εξασφαλίσει τον έλεγχο της ενδοχώρας και μια αεροπορικής βάσης-καλύτερα πίστας αεροπλάνων- οι Κούρδοι στρέφουν την προσοχή τους στο Τζαράμπλους. Μέσα από την κατάληψη αυτής της πόλης περνά η ένωση του Κομπάνι με το δυτικότερο κουρδικό καντόνι, το Άφριν. Έτσι ανοίγει ο δρόμος για την ανάδυση ενός ενιαίου και αυτόνομου κουρδικού κράτους στην Συρία. 

Πολύ αργά για την Ελλάδα

Εναντίον του κλεισίματος των συνόρων στα δυτικά της Ελλάδας τάχθηκε χθες η Αγκελα Μέρκελ. Η Γερμανίδα καγκελάριος είπε μιλώντας σε γερμανική εφημερίδα ότι κάτι τέτοιο θα ήταν αντιευρωπαικό αλλά και χωρίς αποτέλεσμα.Δεν είναι η πρώτη φορά που η Μέρκελ άλλα λέει και άλλα κάνει: όταν είχε ξεκινήσει το προσφυγικό ζήτημα, η ίδια προσωπικά είχε εξαγγείλει ότι η Γερμανία θα δεχόταν στο έδαφός της και θα κρατούσε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες. Μάλιστα, είχε παρουσιάσει τα σχετικά σχέδια για το πώς θα γινόταν η επιλογή τους αλλά και το που θα κατευθύνονταν μέσα στη χώρα με προφανή σκοπό να τη βοηθήσουν τόσο δημογραφικά, όσο και παραγωγικά – ταυτόχρονα, η πολιτική αυτή θα εξασφάλιζε μια κρίσιμη μάζα Σύρων πολιτών πολύ θετικά διακείμενων προς τη Γερμανία στη μετά – Ασαντ εποχή.Όμως, όλοι αυτοί οι σχεδιασμοί και οι εξαγγελλίες κατέρρευσαν μέσα σε ένα βράδυ και δεν έγιναν ποτέ πράξη. Γιατί; Επειδή, αμέσως μετά, για πρώτη φορά από την εποχή που ανέλαβε, εδώ και μία δεκαετία, καγκελάριος της Γερμανίας, η Αγκελα Μέρκελ έτυχε υποδοχής με… αυγά σε επίσκεψή της σε εδάφη της πρώην ανατολικής Γερμανίας…