Του Αλέξανδρου Ασωνίτη,-Από το 1921 ή 1922, όταν η προδοτική κυβέρνηση Γούναρη, που η προδοσία της δεν αλλάζει όσες αποφάσεις κι αν βγάλει ο Άρειος Πάγος κι ούτε τα βόλια του αποσπάσματος γυρίζουν πίσω, από τότε που, προετοιμαζόμενη για την καταστροφή, που ήξερε πως θα προκαλούσε, έβγαλε νόμο με τον οποίο έθετε περιορισμούς σ’ όσους αποβιβάζονταν σ’ ελληνικά λιμάνια για να εμποδίσει την έλευση των Μικρασιατών στην πατρίδα (βλ: Βλάση Αγτζίδη: Μικρά Ασία, εκδ. Παπαδόπουλος), το ελληνικό κράτος προσέδωσε στην εξωτερική του πολιτική ένα βασικό χαρακτηριστικό: Καμμία απολύτως προστριβή με την Τουρκία, όσο δεν απειλεί την κομματοκρατία μας. Μόνο λεκτικές αντιδικίες.
Σ’ αυτήν την γραμμή κινήθηκαν όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες πολιτικοί (ο Βενιζέλος της δεύτερης περιόδου δεν έχει καμμία σχέση με της πρώτης), τα έγραψα στο προηγούμενο. Ιδιότυπες εξαιρέσεις, οι Μακάριος – Τάσος Παπαδόπουλος. Ποιος λοιπόν ήταν τόσο αφελής, που πρότεινε να χρησιμοποιήσουμε την εγκληματική πολιτική της Τουρκίας στο μεταναστευτικό για να την στριμώξουμε σε ένα μείζον διεθνές ζήτημα;
Εγώ, και ίσως δυο-τρεις άλλοι, που από χρόνια γράφαμε να ζητήσει η χώρα έκτακτη σύγκληση κορυφής ΕΕ ή του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για το μεταναστευτικό και κατάργηση/αναθεώρηση του Δουβλίνου 2, έργο Σημίτη, Παπανδρέου, Καραμανλή, Μολυβιάτη κάι όλων μέχρι σήμερα, και να αναδείξει το στρατηγικό σχέδιο της Τουρκίας σε βάρος της ΕΕ και κυρίως της Ελλάδος. Τώρα το παιχνίδι χάθηκε.
Σήμερα οι Γερμανότουρκοι, στενοί και πιστοί σύμμαχοι εδώ και 100 χρόνια όπως δεν θα κουραστώ να θυμίζω, έσυραν την Ελλάδα σε μια παράξενη συγκατάθεση, συναινούσης της ΕΕ και του επιχαίροντος εκπροσώπου της Κομισιόν κ. Σχινά, που συμβολίζει όλον τον γραφειοκρατικό απάτριδα νεοφιλελεύθερο απολυταρχισμό της ΕΕ:
Πλοία του ΝΑΤΟ θα πηγαινοέρχονται στα Μικρασιατικά παράλια για να διώχνουν τις βάρκες πίσω στις ακτές. Θα κάνουν σύγχρονα ξύλινα τείχη, δηλαδή, αλλά πώς θα επιχειρούν σε τρία μίλια πλάτος, στα τουρκικά χωρικά ύδατα δηλαδή, μεγάλα πλοία -ή θα ‘ναι κανονιοφόροι και άλλα παρεμφερή;
Θα λυθούν σύντομα όλες οι απορίες μας. Δεν διάβασα πουθενά όμως το χρονοδιάγραμμα της επιχείρησης ή τυχόν δυνατότητα επαναλήψεώς της ή περί μονιμότητάς της. Διότι, αν ξεχάσαμε ότι το ΝΑΤΟ διευκόλυνε την Τουρκία να εισβάλλει στην Κύπρο και ότι ουδέποτε την έχει τιμωρήσει για τις επί δεκαετίες παραβιάσεις της ή για το κάζους μπέλλι ή για την εισβολή, τότε, αμνήμονες όντες, τότε μας περιμένουν δεινά, έτσι συμβαίνει πάντα. Η Τουρκία θα αποχωρήσει χαρούμενη μετά το αορίστου διαρκείας προσφυγικό ή θα μείνει στο «γκρίζο» Αιγαίο; Σοβαρό, σοβαρότατο το ασφαλιστικό, παρονυχίδα όμως μπροστά στην διαφαινόμενη ήττα μας, για την οποία έχω προειδοποιήσει από τον Ιούλιο: (βλ. «Η συμφορά παραμονεύει»)
Για πολλοστή φορά αναδεικνύεται το μείζον ζήτημα, που ταλανίζει την Ελλάδα εδώ κι έναν αιώνα. Η απελπιστικά ανεπαρκής και χωρίς καμμία εθνική αίσθηση πολιτική τάξη της χώρας, και το οικονομικό-δημοσιογραφικό σύστημα που την στηρίζει (Βήμα, μεσοβδόμαδα: «το προσφυγικό το νέο -!!!- μεγάλο θέμα») και άφησε τα πράγματα να έρθουν στο απροχώρητο, ώστε να παρουσιάσει την υποχώρησή της σαν νίκη.
«Γίνανε δεκτά όλα τα ελληνικά αιτήματα», αντί της απαίτησης: «οι διακινητές ξεκινάν απ’ την Τουρκία κι εκεί να συλλαμβάνονται». 157 Τούρκους έπιασε πέρσι το λιμενικό μας, 12 Έλληνες.
Από πού ξεκινάνε, λοιπόν; Πόσους έχουνε πιάσει οι Τούρκοι; Τι ποινές τους βάλανε; Ποιος απείλησε ότι «θα στείλει με λεωφορεία πρόσφυγες σε Ελλάδα και Συρία και θα αφήσει τους πρόσφυγες και δη μικρά παιδιά να πνίγονται στις ακτές της»; Μήπως ο Ερντογάν; Ποιος διαπράττει νέες σφαγές στο κουρδικό Τσιζρέ, μήπως η Τουρκία; Φαντάζεσθε να είχε ζητήσει η Ελλάδα παρέμβαση του ΝΑΤΟ, τι θα έκαναν οι εδώ διεθνιστές-επαναστάτες; Μόλις προχθές σε εφημερίδα τοίχου μιας οργανώσεως Αντιφα- κλπ. έγραφε ότι: «το 1996 το (ιμπεριαλιστικό) ελληνικό κράτος στα Ίμια-Καρντάκ προσπάθησε να περικυκλώσει στρατιωτικά την Τουρκία!».
Την αντιναζιστική Τουρκία με τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα κατά του ναζισμού, στον πόλεμο που ανέδειξε τα χαρακτηριστικά κάθε λαού.
Αλλά από την εμφάνισή του ο μαρξισμός στάθηκε υπέρ της Τουρκίας και κατά της Ελλάδας, για διάφορους λόγους. Ο Μαρξ θεωρητικώς στρεφόμενος κατά της επανάστασής μας, ο Λένιν στρατιωτικώς βοηθώντας τον Κεμάλ, το πρότυπο του Χίτλερ (συγκοινωνούντα δοχεία όλοι οι σφαγείς), ο Τρότσκι εμπράκτως, με την επί 4ετία παραμονή του (δωρεάν απ’ τους Τούρκους;) στα Πριγκιπονήσια, 1929-33. Είμαι σίγουρος ότι κάποιος ενθουσιώδης Τροτσκιστής θα απαντήσει γιατί ο αρχιεπαναστάτης Τρότσκι ανέπνεε αδιάφορος επί 4ετία την αποφορά του αίματος εκατομμυρίων νεκρών από τίς γενοκτονίες των Τούρκων εις βάρος Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων, προοίμιο της γενοκτονίας των Εβραίων από τους συμμάχους των Τούρκων Γερμανούς.
Με το προσφυγικό αναδεικνύεται η αληθινή όψη της Ευρώπης (αυτήν που δεν βλέπουν, ή μπορεί και να μην ξέρουν, ο αφελέστατος Βαρουφάκης και οι εταίροι του), των κρατών που συμμάχησαν με τους Ναζί και των κρατών-σφραγίδων όπως η Φύρομ, που ανεγείρει και άλλο φράχτη, η δημοκρατική χώρα με την υποστήριξη της δημοκρατικότατης Αυστρίας που παρέδωσε τον Ρήγα για να τον σκοτώσουν οι Τούρκοι και φυλάκισε οκτώ χρόνια τον Υψηλάντη.
Όμως οι εγχώριοι ιοί, χολέρες και πανούκλες που τόσα χρόνια τους υποστήριζαν με κάθε τρόπο, όπως κι οι αποτυχημένοι ιστοριοδίφες που βγάζουν το ψωμί τους πουλώντας στήριξη στους απατεώνες των Σκοπίων, δεν έχουν τολμήσει να βγάλουν κιχ για το φασιστικό μόρφωμα που υπάρχει χάρις στην αφιλοπατρία της δικής μας πολιτικής τάξης.
«Σε δέκα χρόνια θα έχουμε ξεχάσει το “Μακεδονικό”» είχε δηλώσει ο αντι-αποστάτης πατήρ Μητσοτάκης. Όταν ο υιός Μητσοτάκης, που δήλωσε πως θαυμάζει τον πατέρα, συναντηθεί κάποτε με τους Σκοπιανούς, τι θα τους πει άραγε όταν του θυμίσουν την δήλωση του μπαμπά;
Η κυβλέρνηση μας προετοιμάζει για την επερχόμενη συμφορά, με αδιανόητες δηλώσεις Μουζάλα (κυρίως) και Δραγασάκη: Θα μας κλείσουν τα σύνορα με την Φύρομ, αλλά και τραγικά να είναι τα πράγματα, θα τα αντιμετωπίσουμε! Δηλαδή, «κλείστε τα, δεν θα διαμαρτυρηθούμε, διαλύστε μας όσο σας ικανοποιεί»!.
Δεν έχει τέλος η παράθεση και δεν έχει και νόημα. Κανείς δεν ακούει όχι εμένα, αλλά κανέναν, ό,τι και να γράφει. Η πολιτική, οικονομική και δημοσιογραφική/πανεπιστημιακή ελίτ που δρά και ακκίζεται και αλωνίζει εις βάρος του λαού, του έθνους και της κοινωνίας είναι αποφασισμένη να φτάσει μέχρι το τέρμα: ό,τι εξυπηρετεί τα συμφεροντά της, θα το ακολουθεί αδιαφορώντας για κάθε συνέπεια.
Και μια ματιά στα πολιτιστικά: Σημαντικότατος ο Κωνσταντίνος Σβωλόπουλος, θα τον μνημονεύουμε με ευγνωμοσύνη. Κι άλλες διακρίσεις για τον Ευγένιο Τριβιζά και τον Λεωνίδα Καβάκο. Εξαιρετική είδηση η ανάληψη της διευθύνσεως του Φεστιβάλ Αθηνών από τον πολυπράγμονα Γιαν Φαμπρ. Αρκεί να έχει πείρα, σχέδιο και διοικητικές ικανότητες. Ίδωμεν. Ευχές. Η είδηση όμως δεν ισορροπεί, όπως ήταν η κυβερνητικλη επιδίωξη, με το ότι το Μέγαρο Μουσικής, έργο ζωής του αδιάφθορου Χρήστου Λαμπράκη, περνάει τα βάρη του στο κράτος. Η επιτομή των ενεργειών κάποιων επιχειρηματιών είναι: ό,τι δεν μπορούμε να συντηρήσουμε, το φορτώνουμε στο κράτος και το κράτος, ο Σύριζα, το αναλαμβάνει για να μαλακώσει τις επιθέσεις ο ΔΟΛ.
Η δήλωση Αναγνωστοπούλου, πάντως, για τα μεταπτυχιακά δεν πρέπει να θεωρηθεί γραφική. Αν δεν την έχει καλέσει ήδη ο εισαγγελέας, είναι συνυπεύθυνος. Τέτοια επιπολαιότητα και ανευθυνότητα από τους διοικούντες, ανεξαρτήτως κόμματος, σε τόσο κρίσιμες ώρες, όπως και του προϊσταμένου της Φίλη, είναι ενδεικτικές της νοοτροπίας όλων. Δεν τους νοιάζει τίποτα, μόνο η προβολή και η εξουσία.
Και για αντίβαρο: Η «Πολιτεία» του Πλάτωνα είναι το πιο διαβασμένο βιβλίο ανάμεσα στους φοιτητές των καλύτερων αμερικάνικων πανεπιστημίων. Το ότι βάζουν και το κομμουνιστικό μανιφέστο στα πολυδιαβασμένα μοιάζει με προσπάθεια αυτοεξωραϊσμού τους. ΄Οποιος έχει γνωρίσει Αμερικάνους, ξέρει πολύ καλά την άγνοια και την απέχθειά τους.
Για το τέλος, ευτυχώς ένας έλληνας πολιτικός με πυγμή και οντότητα: «Εσείς του ΟΗΕ και της ΕΕ, σε τι χρησιμεύετε, αν είναι τόσο εύκολο; Εμείς έχουμε υποδεχθεί εκατομμύρια ανθρώπους από το Ιράκ, το Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές, την Αλβανία, την Σομαλία, την Λιβύη, την Αλγερία, την Ρωσία, την Συρία βέβαια και τόσες άλλες χώρες. Εσείς πόσους φιλοξενείτε; Τα κράτη της ΕΕ πόσους φιλοξενούν; Ενοχλείστε με 3000 ή 5000 ανθρώπους, όμως εμείς έχουμε εκατομμύρια κι έχουνε περάσει από ‘δω πολλά περισσότερα, από το 1990 και μετά.»
«Εσείς, τα Ηνωμένα Έθνη και η Ευρωπαϊκή Ένωση, δώσατε βοήθεια λίγα εκατομμύρια ευρώ, όμως εμείς πόσα δισεκατομμύρια έχουμε δαπανήσει τόσα χρόνια;»
«Ελάτε, βοηθήστε μας», συνέχισε. «Όλα είναι εδώ, όσα έχουμε κάνει για τους πρόσφυγες.Αλλά οι αξιωματούχοι της ΕΕ και του ΟΗΕ έρχονται, επιθεωρούν, και μετάσυνεχίζουν να μας ζητούν ένα πλάνο, προγράμματα. Σταματήστε πια. Μας κοροϊδεύετε;» υπογράμμισε σε ύφος έντονο.
«Ελάτε, βοηθήστε μας», συνέχισε. «Όλα είναι εδώ, όσα έχουμε κάνει για τους πρόσφυγες.Αλλά οι αξιωματούχοι της ΕΕ και του ΟΗΕ έρχονται, επιθεωρούν, και μετάσυνεχίζουν να μας ζητούν ένα πλάνο, προγράμματα. Σταματήστε πια. Μας κοροϊδεύετε;» υπογράμμισε σε ύφος έντονο.
Δεν είναι απόσπασμα από ομιλία του Τσίπρα ή του Παυλόπουλου, τέως πρωθυπουργών ή Προέδρων μας. Είναι προσαρμοσμένο απόσπασμα χθεσινής ομιλίας του Ερντογάν (Βήμα, 11-2, ηλεκτρονική έκδοση). Καταλαβαίνετε τώρα ποια είναι η διαφορά μεταξύ ημών και εκείνων; Καταλαβαίνετε τι θέλουν να πετύχουν στο Αιγαίο;
