ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ

..Ξερίζωσε από μέσα μου όλες τις λέξεις, δώσε τους μια όποια σημασία κι ύστερα προσπάθησε να τις βάλεις πάλι με μια δική σου τάξη μέσα μου. Ωστόσο εγώ θα επιμένω να λέω την ελευθερία ελευθερία τον φόνο φόνο την ενοχή ενοχή μ' ένα πείσμα τρελού που σκαλίζει στον τοίχο τ όνομά του με τα νύχια. ΛΕΥΚΙΟΣ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ

Η "κατάκτηση" της τουρκικής γης Του Κώστα Ράπτη

Πριν από μόλις δέκα χρόνια η αγορά ακινήτων από αλλοδαπούς στην γειτονική Τουρκία αντιμετωπιζόταν με απόλυτη καχυποψία, ως μία εξέλιξη η οποία απειλούσε να φέρει τη χώρα σε ένα ιδιόμορφο καθεστώς κατοχής, με εργαλείο τους τίτλους ιδιοκτησίας επί της γης. Μπορούσε, λόγου χάρη, να ακούσει κανείς την χήρα του Bulent Ecevit και αντιπρόεδρο του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Rahsan να κινδυνολογεί ότι “οι Έλληνες έχουν αγοράσει όλη τη Θράκη, το Χατάι [η επαρχία της Αντιόχειας] έχει χαθεί, οι Εβραίοι έχουν θέσει υπό τον έλεγχό τους της νοτιοανατολικές επαρχίες και οι Βρετανοί τα περίχωρα της αλλοτινής αρμενικής πρωτεύουσας του Ani.Η ψυχολογία του “έθνους υπό πολιορκία” έχει υποχωρήσει και η Τουρκία ανακαλύπτει στις μέρες μας τα πλεονεκτήματα της μαζικής εισόδου των αλλοδαπών στο real estate. Καταλύτης υπήρξε η κατάργηση το 2012 των απαιτήσεων αμοιβαιότητας, ήτοι της επιβολής στους υπηκόους τρίτων χωρών των ίδιων περιορισμών που ισχύουν στις χώρες τους για τους Τούρκους πολίτες.

Ένα αμερικανικό όνειρο για την Κύπρο

Του Χριστόδουλου Κ. Γιαλλουρίδη Ένας απόλυτος τουρκικός έλεγχος της Κύπρου δεν θα περιοριζόταν μόνο στην Κύπρο, αλλά θα έπληττε και τα συμφέροντα του Ισραήλ, της Αιγύπτου, των Αθηνών, φυσικά στο Αιγαίο, και θα ενίσχυε τους στρατηγικούς στόχους της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή

Ο διεθνής παράγων, είτε λέγεται ΟΗΕ, είτε λέγεται Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, αποφεύγει εδώ και πολλές δεκαετίες, ίσως από τα πρώτα χρόνια της εισβολής, να αναφερθεί στο Κυπριακό υπογραμμίζοντας τη διεθνή παρανομία της Τουρκίας να εισβάλει στην Κύπρο, καταλαμβάνοντας το ένα τρίτο και πλέον του εδάφους της, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την κοινωνία, τον πληθυσμό, την κοινωνία, την οικονομία ή ακόμα τον πολιτισμό.

Τζαβάντ Ζαρίφ: «Συμφωνία “ναι”, υποταγή “όχι”»

ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Στα 55 του χρόνια, ο Μοχάμεντ Τζαβάντ Ζαρίφ είναι ο Ιρανός πολιτικός που «περνάει» πιο εύκολα στα Μέσα Ενημέρωσης της Δύσης. Βοηθούν σ’ αυτό τα άψογα αγγλικά του -σπούδασε Διεθνείς Σχέσεις σε αμερικανικά πανεπιστήμια- το χιούμορ και ο επαγγελματισμός, στοιχεία που αναγνωρίζουν στον Ιρανό υπουργό Εξωτερικών οι ξένοι συνομιλητές του. Στη χώρα του, τα βιβλία του έχουν γίνει μπεστ σέλερ. Γνώρισε αποθεωτική υποδοχή στην Τεχεράνη ύστερα από την προσωρινή συμφωνία της 2ας Απριλίου, στη Λωζάννη, για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Μια συμφωνία, που δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες για άρση των οδυνηρών κυρώσεων σε βάρος της ιρανικής οικονομίας.

Οι εκλογές που κρίνουν την ισχύ του Ερντογάν

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗ - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ Με το πρώτο εκλογικό ράπισμα, ύστερα από δεκατρία χρόνια παντοδυναμίας και συνεχούς εκλογικής ανόδου, απειλείται ο Ταγίπ Ερντογάν στις βουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν στην Τουρκία την επόμενη Κυριακή, 7 Ιουνίου. Το στοίχημα της αναμέτρησης είναι αν η τουρκική κοινωνία θα επιβραβεύσει τη στάση του προέδρου και θα του επιτρέψει να υλοποιήσει τον διακαή πόθο του να καταστεί ο απόλυτος άρχοντας μέσα από την αναθεώρηση του Συντάγματος και την εγκαθίδρυση Προεδρικής Δημοκρατίας ή αν, αντίθετα, επιλέξει να περιορίσει την ισχύ του δημιουργώντας μηχανισμούς ελέγχου των εξουσιών όχι μόνο του ιδίου προσωπικά, αλλά και του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) που μονοπωλεί την εξουσία από τον Νοέμβριο του 2002.Οι δημοσκοπήσεις που έχουν δημοσιοποιηθεί, αλλά και η αίσθηση που εισέπραξε η «Κ» στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης, δείχνουν υποχώρηση του κυβερνώντος κόμματος, το οποίο ίσως εξαναγκασθεί σε αναζήτηση κυβερνητικών εταίρων για πρώτη φορά ύστερα από 13 χρόνια.

Ερντογάν: 'Θα παραιτηθώ, αν υπάρχει έστω ένα χρυσό κάθισμα τουαλέτας στο προεδρικό παλάτι'

Ενοχλημένος από τις κατηγορίες για μεγαλομανία που του προσάπτουν, ο τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι θα παραιτηθεί αν ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου βρει έστω και ένα χρυσό κάθισμα λεκάνης μέσα στους αναρίθμητους χώρους του νέου του προεδρικού παλατιού.Ο ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) έχει επανειλημμένως κατηγορήσει τον Ερντογάν για υπερβολική σπατάλη κατά τις προεκλογικές του ομιλίες ενόψει των βουλευτικών εκλογών της 7ης Ιουνίου."Κύριοι στην Άγκυρα, παλάτια κτίστηκαν για εσάς, αεροπλάνα και αυτοκίνητα Μερσέντες αγοράστηκαν...χρυσά καθίσματα αγοράστηκαν, έτσι χρησιμοποιείτε την τουαλέτα", είπε ο Κιλιτσντάρογλου σε προεκλογική του συγκέντρωση στη Σμύρνη το Σάββατο.

Κυνήγι ελαφιού και όχι λαγού!

Σπύρος Λίτσας Εχουμε εγκλωβιστεί στη «φούσκα» της ήσσονος προσπάθειας και στο δόγμα «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα». Ο θάνατος του John Forbes Nash Jr, ενός εκ των σημαντικότερων μαθηματικών του 20ού αιώνα, μου θυμίζει τον σημαντικό ρόλο της θεωρίας παιγνίων στην πολιτική, αλλά και το τι έχει να πει για το ελληνικό ζήτημα. Ενα από τα πλέον ενδιαφέροντα παίγνια στην Πολιτική Θεωρία και, κατά προέκταση, στη Διεθνή Θεωρία είναι το «Κυνήγι του Ελαφιού». Θεωρητικός εμπνευστής είναι ο Ζαν Ζακ Ρουσό και το αφήγημα επικεντρώνεται στις προοπτικές και, κατά συνέπεια, στις ευκαιρίες που το συνεργατικό μοντέλο προσφέρει στους συμμετέχοντες.Το σενάριο εξελίσσεται ακολούθως: Δύο κυνηγοί αποφασίζουν να πάνε για κυνήγι στο δάσος. Εκεί έχουν τις ακόλουθες επιλογές: ή θα κυνηγήσουν ένα ελάφι, που είναι πιο δύσκολο και απαιτεί τη συνεργασία και των δύο, ή θα κυνηγήσουν έναν λαγό, που είναι πιο εύκολος ως θήραμα, δεν απαιτεί συνεργασία, αλλά το αποτέλεσμα θα είναι πιο φτωχό και ίσως να μη δικαιολογεί το κόστος της προετοιμασίας του κυνηγιού. Στη θεωρία παιγνίων αυτό το σενάριο αποτελεί και το πλέον χαρακτηριστικό ζήτημα που, αιώνες αργότερα, κάλυψε ο Nash ως προς τα ισόρροπα δεδομένα τα οποία διαμορφώνουν ρόλο στην εξέλιξη μιας θεωρίας.

Ο Ερντογάν είναι το ισλαμικό κράτος

Προ ημερών η εφημερίδα «Cumhuriyet» αφαίρεσε και το τελευταίο φύλλο συκής από το εξτρεμιστικό, φανατισμένο και μεγαλοϊδεατικό ισλαμικό καθεστώς που οικοδόμησαν συστηματικά δύο άτομα στη γειτονική χώρα: ο Ταγίπ Ερντογάν και ο Αχμέτ Νταβούτογλου.Συγκεκριμένα, την Παρασκευή η τουρκική εφημερίδα ανάρτησε στην ιστοσελίδα της οπτικό υλικό, που δείχνει χωροφύλακες και αξιωματικούς της αστυνομίας να ανοίγουν και να ελέγχουν κιβώτια τα οποία, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, περιείχαν όπλα και πυρομαχικά και προορίζονταν για τους αποκεφαλιστές του Ισλαμικού Κράτους που δραστηριοποιούνται στη Συρία. Κάθε εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις και τα όπλα που μεταφέρονταν σ' αυτά τα φορτηγά πιθανότατα αφαίρεσαν χιλιάδες ζωές αθώων. Αυτά τα κιβώτια, όπως παραδέχθηκαν και ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, ήταν πράγματι φορτωμένα σε φορτηγά της MIT (η υπηρεσία πληροφοριών της χώρας) αλλά δεν είχαν όπλα. Σύμφωνα με τις εκδοχές του ισλαμιστικού εξουσιαστικού διδύμου, τα κιβώτια περιείχαν ανθρωπιστική βοήθεια για τους Τουρκμένους της Συρίας.

Από την Μεγάλη Ιδέα στο μεγάλο τίποτα

Χρήστος Μπολώσης Μεγάλη Ιδέα (Μ.Ι.) είναι το όραμα της απελευθερώσεως όλων των Ελληνικών χωρών από τους ξένους ζυγούς και η ένωσή τους με την μητέρα Ελλάδα για την δημιουργία ενός μεγάλου, ενιαίου ελληνικού κράτους, με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη.Η Μ.Ι. αποτέλεσε τον γνώμονα της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδος από την απελευθέρωσή της από το οθωμανικό ζυγό (1830), ως την Μικρασιατική καταστροφή (1922), επιστέγασμα της οποίας ήταν η δίκη – παρωδία των Εξ. Ως πολιτικός όρος, καθιερώθηκε το 1844 από τον Ιωάννη Κωλέττη. Η Μ.Ι. θεωρήθηκε από πολλούς, ως η ακραία έκφραση του ελληνικού εθνικισμού. Όμως, οι προβαλλόμενες μέσω αυτής εθνικές διεκδικήσεις, είχαν – και έχουν - μεγάλο υπόβαθρο, εφόσον η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων, ζούσε τότε εκτός των ορίων του ελληνικού κράτους. Αντίστοιχες πολιτικές θεωρίες αναπτύχθηκαν και στα άλλα βαλκανικά κράτη. Από τότε κύλισε πολύ νερό στ’ αυλάκι.

Με αφορμή το κτήμα ες αεί

By Κώστας Θεολόγου Διδάσκει Ιστορία και Φιλοσοφία του Πολιτισμού στο ΕΜΠκαι Ανθρωπογεωγραφία στο ΕΑΠ ktheolog@central.ntua.gr
Η αφορμή μου αναφέρεται σε ένα πολιτικό βιβλίο γραμμένο από τον Θεσσαλονικιό κλασικό φιλόλογο Αντώνη Σαχπεκίδη.* Ο πιο πολιτικός από τους δραματικούς ποιητές μας, ο Αισχύλος, ξεκινάει την τραγωδία «Επτά επί Θήβας» λέγοντας στους πολίτες «Χρη λέγειν τα καίρια» και αυτό είναι μια κρίσιμη παραίνεση προς όλους τους γράφοντες και ομιλούντες για ζητήματα επίκαιρα και άκρως πολιτικά.Ο Θουκυδίδης είναι διαχρονικός και γι’ αυτό επίκαιρος, οπότε ο πολιτικά στοχαζόμενος Αντώνης Σαχπεκίδης λέγει ομοίως τα καίρια. Το βιβλίο είναι τίμιο, ειλικρινές, γραμμένο με πάθος και ψυχή και -πέρα από τις πολιτικές και συγγραφικές αρετές του- διαθέτει αξίες, ηθικές, συμπεριφορικές και διδακτικές. Μάλιστα, βασικότατο προσόν του βιβλίου είναι η απλή και κατανοητή γλώσσα του και σε τούτο ασφαλώς συμβάλλει η εξαιρετική διόρθωση του χειρογράφου από τη Μαρία Ντότσικα.

ΜΕΤΕΤΡΕΨΕ ΤΗΝ 562Η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ ΣΕ ΝΕΟ-ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΦΙΕΣΤΑ Με στολή... σουλτάνου ο Ερντογάν

Εάν οι προεκλογικές συγκεντρώσεις των μεγάλων κομμάτων είναι ενδεικτικές του οράματος που έχουν οι ηγέτες για την πατρίδα τους, τότε το όραμα του Ερντογάν για τη «νέα Τουρκία» είναι σταθερά προσανατολισμένο στο... 1453.ο Ερντογάν μετέτρεψε την επέτειο της Αλωσης της Κωνσταντινούπολης σε προεκλογική φιέστα. Επιστράτευσε αεροσκάφη της πολεμικής αεροπορίας για επιδείξεις και Τούρκους στρατιώτες που είχαν μεταμφιεστεί για την περίσταση σε... Οθωμανούς.

Στο παρά πέντε

Τον τετραγωνισμό του κύκλου μοιάζει να επιδιώκει η γαλλογερμανική πρόταση που διαμόρφωσαν οι Ολάντ- Μέρκελ και παρέδωσαν στον Γιούνκερ πριν από λίγες μέρες για τη θεσμική εμβάθυνση της Ευρωζώνης. Η τελική φάση της διαπραγμάτευσης με την Αθήνα και το πρώτο σοβαρό αρνητικό για τον Ρέντσι μήνυμα που προήλθε από τις τοπικές εκλογές στην Ιταλία σκίασαν την κύρια ατζέντα της Τριμερούς χθες στο Βερολίνο, που ήταν η διατύπωση ενός χρονοδιαγράμματος, με στόχο η θεσμική μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης να διατυπωθεί και να ολοκληρωθεί μες στο 2016 χωρίς τροποποίηση των συνθηκών.Δημοσιονομική λιτότητα, αλλά και ενίσχυση της ανάπτυξης, ενίσχυση της διαμόρφωσης μιας κοινής δημοσιονομικής πολιτικής που πιθανόν να εγκρίνεται κάθε χρόνο σε Σύνοδο Κορυφής, ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του προέδρου του Eurogroup, μια επιλογή που δείχνει ως τελικό σταθμό τη δημιουργία αξιώματος υπουργού των Οικονομικών της Ευρωζώνης, σύγκλιση με στόχο την εξάλειψη των περιφερειακών ανισοτήτων Βορρά-Νότου, και ειδικές δομές για την Ευρωζώνη στο πλαίσιο του Ευρωκοινοβουλίου. Ολα τα παραπάνω με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, στην κυριολεξία στο πάρα πέντε, μαρτυρούν τη νευρικότητα του Βερολίνου μπροστά τόσο στη διογκούμενη αμφισβήτηση όσο και στην πολιτική και κοινωνική αποσταθεροποίηση που προκαλεί στον Νότο και στη Γαλλία η παρατεταμένη πολιτική δημοσιονομικής λιτότητας.

La Tribune: «Ο Αλέξης Τσίπρας, έδωσε ένα ωραίο μάθημα στρατηγικής»

Η La Tribune αναφέρεται στην στρατηγική του Αλέξη Τσίπρα να παραμείνει σταθερός στις «κόκκινες γραμμές» και να αντιστέκεται στην «παράλογη στρατηγική της θηλιάς».Ο αρχισυντάκτης της οικονομικής εφημερίδας, Ρομαρίκ Γκοντέν, αναλύοντας τις θέσεις του Έλληνα πρωθυπουργού, όπως διατυπώνονται με το άρθρο του στην εφημερίδα «Le Monde», καταλήγει:«Πραγματικά ο Αλέξης Τσίπρας, μόλις έδωσε ένα ωραίο μάθημα στρατηγικής σε όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ότι: είναι δυνατό να αντισταθεί κανείς στην Άγγελα Μέρκελ. Για ορισμένους, όπως για τον Φρανσουά Ολάντ, το μάθημα είναι σίγουρα σκληρό...».

Το δέντρο και το δάσος

Η διαπραγμάτευση της Αθήνας με το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες είναι δίχως αμφιβολία το δέντρο που κρύβει το δάσος, ο παραμορφωτικός καθρέφτης που κρύβει μια πολύ σκληρή κυρίως για τη Γερμανία αλήθεια. Η επόμενη μέρα θα είναι μια δίχως υπερβολή διακεκαυμένη ζώνη. Κατ' αρχήν η σε φάση ολοκλήρωσης διαπραγμάτευση με την Αθήνα θα φαίνεται σε λίγο για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη περίπατος καθώς το ένα μέτωπο θα ανοίγει μετά το άλλο: εμβάθυνση της Ευρωζώνης στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου, με τον Γιούνκερ να έχει ήδη παραλάβει την πρόταση Μέρκελ-Ολάντ, διαπραγμάτευση με τη Βρετανία του Κάμερον ώστε να αποφευχθεί ένα πολύ πιθανό Brexit, διαπραγμάτευση με τη νέα κυβέρνηση στην Ισπανία μετά τον Νοέμβριο, με το μήνυμα των τοπικών εκλογών να έχει ήδη κάνει πιο απαιτητική για διόρθωση πορείας την Ιταλία του Ρέντσι. Ολα τα παραπάνω με ταυτόχρονη διαπραγμάτευση της Διατλαντικής Συνθήκης Ελεύθερου Εμπορίου ΤΤΙΡ που η Ουάσιγκτον θέλει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του χρόνου.

ΤΟΥΡΚΙΑ Απίστευτη πρόκληση! Ο Ερντογάν μετέτρεψε την Αγία Σοφία σε τζαμί για... προεκλογική χρήση (video)

Στο βίντεο που έπαιξε σε προεκλογική εκδήλωση του κόμματος, παρουσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με αφορμή την άλωση της Κωνσταντινούπολης, η Αγία Σοφιά παρουσιάζεται σαν τζαμί με τους μουεζίνηδες να καλούν τους πιστούς από τους μιναρέδες.
Το βίντεο προκάλεσε ενθουσιασμό στους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας.


ΗΜΕΡΗΣΙΑ

ΓΕΝΙΚΕΥΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΗΣ ΣΑΟΥΔΙΚΗΣ ΑΡΑΒΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΙΡΑΝ Προ των πυλών ο Α' Μεσανατολικός Πόλεμος!

Του Γιώργου Παυλόπουλου Εδώ και αρκετούς μήνες, το Ριάντ εκφράζει σε όλους τους τόνους και προς κάθε κατεύθυνση (κυρίως προς την Ουάσινγκτον) τη δυσφορία και την ανησυχία του για την ενεργό ανάμειξη της Τεχεράνης στον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους. Οι Σαουδάραβες σεΐχηδες θεωρούν, δικαίως, ότι έτσι περνά σταδιακά στον έλεγχό της το μεγαλύτερο μέρος του Ιράκ, όπου ούτως ή άλλως η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι Σιίτες, ενώ εκατοντάδες Φρουροί της Επανάστασης πολεμούν στο πλευρό των πολιτοφυλακών που έχουν συγκροτήσει. Ταυτόχρονα, βλέπουν ότι αυξάνουν οι πιθανότητες επιβίωσης του φιλικού προς την Τεχεράνη καθεστώτος της Συρίας -άλλωστε, είναι γνωστό ότι ο Μπασάρ αλ-Ασαντ έχει την πολύτιμη και αμέριστη βοήθεια των δυνάμεων της φιλοϊρανικής οργάνωσης Χεζμπολάχ του Λιβάνου.

ΒΑΤΕΡΛΩ, Η ΚΟΜΟΤΗΝΗ! ΜΕΓΑΛΗ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΣΤΗ FUEN. ΕΚΠΛΗΚΤΟΙ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΣΥΝΕΔΡΟΙ. ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΗΡΩΕΣ ΠΟΜΑΚΟΙ!

Πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή από τις 14 έως 17 Μαίου 2015, εν μέσω των εορτασμών της απελευθέρωσης της πόλης (14 Μαίου 1920), η ετήσια συνέλευση της Ομοσπονδιακής Ένωσης Ευρωπαϊκών Εθνοτήτων (Federal Union of European Nationalities – FUEN), όπου μετέχουν περισσότερες από τριάντα μειονότητες από την Ευρώπη. Το γεγονός ότι η FUEN υιοθετούσε μέχρι τώρα, ακρίτως, τις τουρκικές θέσεις, καθώς οι εγγεγραμμένοι σε αυτήν τουρκόφωνοι σύλλογοι εκ Θράκης επέβαλαν χωρίς αντίλογο τις θέσεις τους, καθώς και το γεγονός ότι οι τουρκόφρονες πανηγύριζαν εκ προοιμίου για την επιτυχία τους να πραγματοποιηθεί το συνέδριο στην Κομοτηνή, επιλέγοντας προκλητικά την ημερομηνία απελευθέρωσης της πόλης, είχαν δημιουργήσει μεγάλη ένταση τοπικά, αλλά και στο πανελλήνιο. Όλα έδειχναν μαύρα και άραχνα…ώσπου, εμφανίσθηκαν στον ορίζοντα οι Πομακικοί σύλλογοι…

Οι ΓΕΝΝΑΙΟΙ! (χωρίς εισαγωγικά)

Τρεις ήρωες των Πομάκων, ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΙ από τους 40.000 της Ελληνικής Θράκης, έσωσαν την τιμή της φυλής τους και όλων των Ελλήνων Θρακιωτών, οι οποίοι εκείνη την ώρα είχαν κατακλύσει τις καφετέριες της Κομοτηνής και λιάζονταν ανέμελοι, χωρίς να ενδιαφέρονται για όσα συνέβαιναν λίγο παραπέρα. Πόσο μοιάζει, αλήθεια, η σημερινή κατάσταση με τη Σμύρνη του 1922;

Ακιντζί: «Σημαντικό να βλέπουμε εταίρους και όχι εχθρούς»

«Αυτό που δεν πρέπει να έχουμε είναι μία ακόμα απογοήτευση. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο μήνυμά μας. Πρέπει να έχουμε συμπόνια. Όταν τους κοιτάζουμε και όταν μας κοιτάζουν είναι σημαντικό να μη βλέπουμε εχθρούς αλλά μελλοντικούς εταίρους», δηλώνει ο Μουσταφά Ακιντζί στη βρετανική εφημερίδα Guardian.
«Η πάροδος του χρόνου δε βοηθά μια λύση. Όσο περνά ο χρόνος, τόσο η διαίρεση θεμελιώνεται. Αυτό είναι ένα γεγονός που πρέπει να καταλάβουν όλοι», προσθέτει ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, για τον οποίο η βρετανική εφημερίδα σχολιάζει ότι σε όλη του τη ζωή έχει εργαστεί για την ειρήνη.Ο ίδιος προσθέτει ότι η Κύπρος έχει υποφέρει αρκετά και ότι είναι σημαντικό να γίνει παραδεκτό πως υπήρξαν όλα αυτά τα δεινά, ότι ήταν αμοιβαία και ότι έγιναν λάθη. «Είναι όμως επίσης καιρός να κοιτάξουμε προς το μέλλον», συμπληρώνει.Αναφερόμενος στην Τουρκία ο κ. Ακιντζί λέει ότι «θέλει μια λύση και τη θέλει όσο πιο γρήγορα γίνεται».

ΣΕΛΑΧΑΤΙΝ ΝΤΕΜΙΤΡΑΣ Ο ΚΟΥΡΔΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ

Ενας Κούρδος, και μάλιστα αριστερός, είναι ο ρυθμιστής των κρίσιμων επερχόμενων βουλευτικών εκλογών της 7ης Ιουνίου στην Τουρκία. Ο 41χρονος Σελαχατίν Ντεμιτράς, ηγέτης του φιλοκουρδικού Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών (HDP), ετοιμάζεται να θριαμβεύσει στην κάλπη στερώντας από το κυβερνών AKP όχι μόνο τα 2/3 που αυτό επιδιώκει για να αλλάξει το Σύνταγμα, αλλά ενδεχομένως ακόμη και την αυτοδυναμία... για πρώτη φορά μετά το 2002. Τουλάχιστον αυτό προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις που στην πλειονότητά τους θέλουν το HDP να μπαίνει στη Βουλή ξεπερνώντας το όριο του 10% (για πρώτη φορά ως ενιαίο κόμμα, καθώς μέχρι πρότινος κατέβαινε με ανεξάρτητες υποψηφιότητες). Στην τελική ευθεία προς την κάλπη ο Ντεμιτράς επιχειρεί να συσπειρώσει γύρω από το HDP όχι μόνο τους Κούρδους, αλλά συνολικά όλους εκείνους που βρίσκονται απέναντι στον Ερντογάν.

Η ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΔΥΤΙΚΗ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

Γράφει ο  Β. Μαρτζούκος*

Η διεθνής κοινή γνώμη παρακολουθεί με έκπληξη και οργή τα έργα και ημέρες του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ) στην Συρία και το Ιράκ. Κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος επιβεβαιώνει την διαχρονικότητα των επιπτώσεων κάθε τυφλής θρησκευτικής πίστεως σε «απόλυτες μεταφυσικές αλήθειες και θεϊκές επιταγές», η οποία μετατρέπει φυσιολογικά και έλλογα άτομα σε μισαλλόδοξα και φανατικά ενεργούμενα, ικανά για την διάπραξη κάθε είδους φρικαλεότητος και διαστροφής, με μηδενική ανοχή.

 Κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα παρακολουθούμε την επιτομή του «θεάρεστου» έργου των ακραίων ισλαμιστών του λεγομένου Ισλαμικού Κράτους στην Μέση Ανατολή αλλά και σε άλλες γεωγραφικές περιοχές π.χ. Νιγηρία, Λιβύη, κ.λπ.). Οι αποκεφαλισμοί αιχμαλώτων «απίστων» και οι ομαδικοί τάφοι αποτελούν καθημερινό δημόσιο θέαμα. Οι μαζικές δολοφονίες δεν διακρίνουν ηλικίες και φύλο. Οι νεαρές αιχμάλωτες (ασφαλώς μεταξύ τους και ανήλικες), αφού βιώνουν τον θάνατο της οικογένειάς τους, εν συνεχεία είτε πωλούνται έναντι ευτελούς τιμής ως σκλάβες σε «πιστούς» μαχητές είτε στοιβάζονται σε οίκους ανοχής και υπομένουν, ως «αντικείμενα» τις ορέξεις και την διαστροφή των «γενναίων ανθρώπων του Αλλάχ».

Τουρκία: Τιμωρία Ερντογάν στο δημοσιογράφο που "εξέθεσε" την ΜΙΤ

Ο τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν δεσμεύτηκε να τιμωρήσει τον εκδότη μίας εφημερίδας, η οποία ανήρτησε στην ιστοσελίδα της οπτικό υλικό, που υποστηρίζει ότι απεικονίζει άνδρες της υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙΤ να βοηθούν στην αποστολή όπλων στους τζιχαντιστές στη Συρία.

Συρία: Μία ανάσα από την τουρκική μεθόριο οι τζιχαντιστές

Επιμέλεια Γιώργος Αϊβαλιώτης

Με συνοπτικές διαδικασίες οι τζιχαντιστές κατέλαβαν την στρατηγικής σημασίας πόλη Σοράν Αζάζ, στην βόρεια Συρία, σε μικρή απόσταση από τα τουρκικά σύνορα.Εξεδίωξαν μαχητές του Μετώπου στο Λεβάντε της συριακής αντιπολίτευσης και στην συνέχεια παρέδωσαν στην πυρά τις σημαίες τους.Η προέλαση του ΙΚΙΛ πλέον λαμβάνει εξαιρετικά επικίνδυνες διαστάσεις, αφού τα μέλη του βρίσκονται κυριολεκτικά μία ανάσα από την επαρχία Κιλίς στην Τουρκία.Επόμενος στόχος τους είναι η πόλη Αζάζ, που απέχει 10 χιλιόμετρα από την μεθόριο και θεωρείται εφικτός στις προσεχείς ημέρες.Οι εξτρεμιστές μετά την επιτυχία τους έχουν καταφέρει να ελέγξουν το 50% των εδαφών στην Συρία.Ανάμεσα στις πόλεις που κατέχουν είναι και η Παλμύρα.

Η Κυπριακή ΑΟΖ ανήκει στις 5 κοινότητες

Στη Κύπρο υπάρχουν πέντε κοινότητες: η αρμενική, η ελληνοκυπριακή, η λατινική, η μαρωνίτικη και η τουρκοκυπριακή. Κατά συνέπεια, η Κυπριακή ΑΟΖ ανήκει σε αυτές τις πέντε κοινότητες κι όχι μόνο σε δύο, όπως θα ήθελαν μερικοί, για να υπάρχει μια αντιπαράθεση.Πρέπει, λοιπόν, να σταματήσει αυτή η λανθασμένη βάση, αφού λειτουργούμε μόνο και μόνο με ένα κράτος που αντιπροσωπεύει ελεύθερα τις πέντε κοινότητες κι όχι μόνο μία. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν καταπατά τα δικαιώματα των πολιτών της.Και τα κυριαρχικά δικαιώματα ανήκουν σε όλους τους Κύπριους πολίτες. Δεν είναι, λοιπόν, θέμα αντιπαράθεσης μεταξύ της Κύπρου και της Τουρκίας. Οι έποικοι είναι πολίτες της Τουρκίας και κατά συνέπεια έχουν δικαιώματα στην τουρκική ΑΟΖ. Και βέβαια η Τουρκία σίγουρα τους τα παρέχει, άρα δεν υπάρχει λόγος να μιλούμε με παράνομο τρόπο για τα δικαιώματα των κατεχομένων που δεν υπάρχουν ως αναγνωρισμένη κρατική οντότητα από τον Ο.Η.Ε.